Schriftelijke vraag en antwoord nr : 0916 - Zittingsperiode : 55

Private ondernemingen die instaan voor ziekenvervoer hebben in tegenstelling tot de brandweerambulances die ondersteund worden door de steden en gemeenten, geen extra ondersteuning van de overheid. Daarnaast kunnen ze ook niet rekenen op een duidelijk statuut. Dat maakt dat er heel wat misbruiken ontstaan, zowel inbreuken op de arbeidswetgeving als inbreuken op de vrijwilligerswetgeving. De inbreuken op de arbeidswetgeving zijn vastgesteld door de sociale inspectie en zijn nu aanhangig voor de arbeidsrechtbank. Om misbruiken tegen de vrijwilligerswetgeving tegen te gaan, dringt een wetswijziging zich op. Op dit moment is het zo dat bepaalde ondernemingen zowel een bvba als een vzw hebben. Overdag werken de ambulanciers voor de bvba en 's nachts worden ze ingezet voor de vzw. De juridische werkgever is verschillend, maar men werkt in dezelfde gebouwen en met dezelfde materialen. Hoewel de vrijwilligerswetgeving stelt dat men niet als vrijwilliger mag ingezet worden bij de eigen werkgever, zorgt deze manier van werken er voor dat de wetgeving omzeild wordt. Op die manier komt de veiligheid van de ambulanciers en de patiënten in gevaar bij het gebrek aan rusttijden. Naast een aanpassing in de vrijwilligerswet is ook een apart statuut voor ambulanciers noodzakelijk, een statuut gelijkaardig aan dat van de ambulanciers die werken voor een brandweerpost. 1. Bent u bereid om de vrijwilligerswetgeving aan te passen om dergelijke misbruiken onmogelijk te maken? 2. Bent u bereid een statuut te zien voor deze ambulanciers, gelijkaardig aan het statuut van de ambulanciers die werken voor brandweerposten, zodat ook voor deze ambulanciers de nodige bescherming wordt ingebouwd op het vlak van rusttijden en verloning?

De mensen actief binnen deze sector van de dringende geneeskundige hulpverlening beschermen met een duidelijk statuut is voor mij een evidentie. Maar teneinde tot zulk een statuut te komen dienen er natuurlijk ook financiële middelen binnen de sector beschikbaar te zijn. En daar bleek begin vorige legislatuur het grote pijnpunt te liggen. Wetende dat een kwalitatieve dienstverlening, welke ook garant kan staan voor een kwalitatief HR-beleid binnen de diensten, een kostenplaatje kent van ongeveer 140 miljoen euro, en dat de jaarlijkse toelage aan de sector begin vorige legislatuur amper 5,2 miljoen euro bedroeg, was ingrijpen noodzakelijk. Ik heb van de dringende geneeskundige hulpverlening dan ook één van mijn prioritaire investeringsdossiers gemaakt. Dankzij mijn inspanningen is deze jaarlijkse toelage vandaag gestegen tot 70,7 miljoen euro. Een grote stap vooruit, maar we zijn er nog niet. Er zal de komende legislatuur verder moeten geïnvesteerd worden in deze levensreddende sector. Wat het type statuut betreft dien ik te waarschuwen: het brandweerstatuut is voor de overheid een zeer kostelijk statuut. Indien we iedereen op dit statuut wensen in te schrijven dan zal jaarlijks 140 miljoen verre van genoeg zijn. Bovendien wenst niet iedere ambulancier zomaar in dat statuut te treden - bij het brandweerstatuut gaat het immers om ene eenzijdige benoeming door de overheid. De vrijwillige ambulancier doet dit vaak tijdelijk en wenst zijn engagement flexibel in te zetten. Een nieuw statuut voor ambulanciers lijkt mij niet nodig. We hebben enerzijds de ambulanciers bij de brandweer, en anderzijds de ambulanciers uit de privésector. Deze laatste kunnen hun activiteiten uitoefenen via een arbeidsovereenkomst, of als vrijwilliger waarbij een bijzondere fiscale- en parafiscale behandeling geldt. Wat de naleving van de regelgeving op arbeidsrechtelijk vlak betreft, dien ik u te verwijzen naar mijn collega minister van Werk.