Schriftelijke vraag en antwoord nr : 0052 - Zittingsperiode : 56

Het Nationaal Crisiscentrum (NCCN) ziet toe op de bescherming van personen die bedreigd worden wegens hun functie, beroep of maatschappelijke rol. Dit soort bedreiging kan verschillende vormen aannemen, van cyberstalking tot fysiek geweld. Het Coördinatieorgaan voor de Dreigingsanalyse (OCAD) en de politiediensten analyseren elk dossier rond een bedreigd persoon. Het NCCN stelt vervolgens voor ieder dossier en ieder betrokken persoon protocollen op voor specifieke maatregelen. Leden van de regering werden in het verleden ook reeds extra beschermd. Graag volgende gegevens in een Excel-bestand. 1. Hoeveel aanvragen voor politiebescherming ontving het NCCN vorige legislatuur (graag de bijkomende vragen steeds uitgesplitst per jaar van 2020 tot en met 2024)? a) Kunt u een overzicht geven per jaar en per type van bescherming? b) Hoeveel aanvragen werden goedgekeurd en van welke soort dreiging was sprake? Op basis van welke criteria werd de bescherming toegekend en welke maatregelen werden genomen? c) Kunt u een overzicht geven per categorie van personen? d) Wat was de duurtijd van de bescherming? e) Wat was de kostprijs van deze bescherming? 2. Hoeveel aanvragen inzake politiebescherming voor leden van de regering ontving het NCCN vorige legislatuur (graag de bijkomende vragen steeds uitgesplitst per jaar van 2020 tot en met 2024)? a) Kunt u een overzicht geven hoeveel leden van de regering deze bescherming krijgen? Voor welk soort dreiging? Wordt hierbij ook steeds een analyse gemaakt door het OCAD en een dossier met specifieke maatregelen door het NCCN? b) Welke maatregelen werden genomen en wat was de duurtijd van de bescherming? c) Wat was de kostprijs hiervan?

1. a en b) Wanneer het Nationale Crisis Centrum (NCCN) kennis krijgt van een nieuwe bedreiging wordt er vooreerst onderzocht of er voldaan is aan de voorwaarden om een dossier bedreigde personen op te starten dat valt onder de col 6/2004 (herzien op 28 maart 2024). Indien dit niet het geval is - wanneer de bedreigingen bijvoorbeeld niet ontstaan tijdens of als gevolg van de uitoefening van hun beroep of functie - wordt het dossier doorverwezen naar de lokale politie. Deze cijfers worden hieronder weergegeven in het aantal geweigerde dossiers. Er dient opgemerkt te worden dat het aantal aanvragen, en dus het aantal dossiers geenszins gelijkloopt met het aantal personen die bescherming vragen of ontvangen. In één dossier kunnen meerdere personen opgenomen zijn. Een typisch voorbeeld hiervan is één verdachte die meerdere personen viseert in een dreigbrief. Verder zijn er dossiers die soms ettelijke jaren lopen. Sommige openstaande dossiers dateren dus van voor de aanvang van de legislatuur. Dit kan te wijten zijn aan verschillende zaken zoals de aard van de dreiging of het feit dat een persoon op veelvuldige basis nieuwe bedreigingen ontvangt. In tweede instantie wordt de dreiging onderzocht door de federale politie (Directie Gerechtelijke Operaties - DJO) wat betreft de dreiging uit het crimineel milieu en het Coördinatieorgaan voor de dreigingsanalyse (OCAD) wat betreft de dreiging vanuit extremistisch of terroristisch milieu. Indien beide instanties (meteen) het niveau van de dreiging op laag (niveau 1) inschalen dan kan een dossier worden afgesloten. In dit laatste geval hebben de betrokkenen dus voor een zeer korte tijdspanne, variërend van een aantal uren tot een aantal dagen, een beperkt pakket aan beschermingsmaatregelen gekregen in afwachting van het resultaat van de evaluaties. Deze cijfers werden mee opgenomen in het totaal aantal dossiers hieronder. De overgrote meerderheid van de bedreigingen kunnen gelinkt worden aan het crimineel milieu of personen met een psychische aandoening. Bedreigingen die uitgaan vanuit het extremistisch of terroristisch milieu zijn eerder zeldzaam. Aangezien dossiers continu evolueren kan er geen overzicht gegeven worden per type bescherming. De meest voorkomende maatregelen zijn: het aanduiden van een contactpersoon bij een lokale politiezone, het installeren van een prioritaire lijn bij de CIC's (112/101-centrales) en het in plaats stellen van politiepatrouilles voor de woon- of werkplaats. De meer ingrijpende maatregelen zijn eerder uitzonderlijk. Net daarom kunnen hier geen cijfers over worden meegedeeld, dit zou namelijk de veiligheid van de personen in het gedrang kunnen brengen. Overzicht: - 2020: 78 aanmeldingen waarvan 4 geweigerd. 64 personen kregen een vorm van bescherming. - 2021: 89 aanmeldingen waarvan 8 geweigerd. 136 personen kregen een vorm van bescherming. - 2022: 76 aanmeldingen waarvan 11 geweigerd. 61 personen kregen een vorm van bescherming. - 2023: 86 aanmeldingen waarvan 10 geweigerd. 111 personen kregen een vorm van bescherming. - 2024 (stand van zaken op 5 november 2024) : 65 aanmeldingen waarvan 12 geweigerd. 92 personen kregen een vorm van bescherming. c) Wegens de gevoeligheid van de materie wenst het NCCN deze informatie niet openbaar te maken. Wel kan er meegedeeld worden dat de voornaamste categorieën politieambtenaren, magistraten en politici zijn. d) De berekening van het gemiddelde is geen correcte, noch relevante indicator voor dergelijke dossiers. Zoals eerder vermeld, zijn er dossiers die jaren openstaan, andere die reeds na enkele dagen worden afgesloten. Dit zegt niets over de ernst of intensiteit van de dreiging. De maatregelen die het NCCN oplegt, hangen af van de dreigingsanalyses van DJO en het OCAD. Deze laatste zijn op hun beurt afhankelijk van bijvoorbeeld de resultaten van het opsporings- of gerechtelijk onderzoek. Een andere factor waar rekening mee gehouden wordt is het vonnis (opsluiting verdachte, internering etc.). Afhankelijk van de fase waarin het dossier zich bevindt en de evolutie van de dreigingsanalyses, kan het NCCN de maatregelen op- of afschalen. e) De berekening van de kostprijs van de bescherming is een complexe oefening afhankelijk van vele factoren. De beschermingsmaatregelen zijn vaak een wisselwerking tussen verschillende diensten en directies van de Federale Politie en maatregelen uitgevoerd door de Lokale Politie. Een strakke uitsplitsing van de kost in het kader van de beschermingsopdrachten is derhalve moeilijk te becijferen omdat dit ook kadert in de reguliere opdrachten van de diensten. 2. a) Wegens de gevoeligheid van de materie wenst het NCCN deze informatie niet openbaar te maken. Wel kan er meegedeeld worden dat de meeste bedreigingen uitgaan vanuit het crimineel milieu en in mindere mate vanuit het extremistisch/terroristisch milieu. Veelvoorkomende manieren waarop bedreigingen jegens politici worden geuit, zijn: (poeder)brieven, berichten op sociale mediaplatformen en dreigtelefoons- en mails. Ook voor de nieuwe regeringsleden worden er telkens nieuwe analyses gevraagd. Hetzelfde proces als hetgeen hierboven beschreven, wordt gehanteerd. b) Er wordt beroep gedaan op de politionele diensten voor de bescherming van personen. Dit kan gaan van het aanstellen van een vertrouwenspersoon bij een lokale politiezone tot het permanent begeleiden of relocaliseren van een persoon. Ook hier varieert de duurtijd enorm. De maatregelen worden bepaald door de ernst van de dreiging en het risico waaraan de persoon wordt blootgesteld. Het dreigingsniveau kan over de maanden/jaren heen ook schommelen, wat maakt dat sommige regeringsleden gedurende een bepaalde periode verregaandere politionele beschermingsmaatregelen toegekend kregen. c) Zie punt 1. e).