SÉANCE PLÉNIÈRE

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

AGALEV-ECOLO

Anders gaan leven / Ecologistes Confédérés pour l'organisation de luttes originales

CVP Christelijke

Volkspartij

FN Front

National

PRL FDF MCC

Parti Réformateur libéral Front démocratique francophone-Mouvement des Citoyens pour le Changement

PS Parti

socialiste

PSC Parti

social-chrétien

SP Socialistische

Partij

VLAAMS BLOK

Vlaams Blok

VLD

Vlaamse Liberalen en Democraten

VU&ID Volksunie&ID21

Afkortingen bij de nummering van de publicaties :

Abréviations dans la numérotation des publications :

DOC 50 0000/000 Parlementair document van de 50e zittingsperiode + nummer

en volgnummer

DOC 50 0000/000

Document parlementaire de la 50e législature, suivi du n° et du
n° consécutif

QRVA

Schriftelijke Vragen en Antwoorden

QRVA

Questions et Réponses écrites

CRIV

Integraal Verslag (op wit papier, bevat de bijlagen en het
beknopt verslag, met kruisverwijzingen tussen Integraal en
Beknopt Verslag)

CRIV

Compte Rendu Intégral (sur papier blanc, avec annexes et
CRA, avec renvois entre le CRI et le CRA)

CRIV

Voorlopige versie van het Integraal Verslag (op groen papier)

CRIV

Version Provisoire du Compte Rendu Intégral (sur papier vert)

CRABV Beknopt Verslag (op blauw papier)

CRABV Compte

Rendu Analytique (sur papier bleu)

PLEN

Plenum (witte kaft)

PLEN

Séance plénière (couverture blanche)

COM

Commissievergadering (beige kaft)

COM

Réunion de commission (couverture beige)

Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers
Bestellingen :
Natieplein 2
1008 Brussel
Tel. : 02/ 549 81 60
Fax : 02/549 82 74
www.deKamer.be
e-mail : alg.zaken@deKamer.be

Publications officielles éditées par la Chambre des représentants
Commandes :
Place de la Nation 2
1008 Bruxelles
Tél. : 02/ 549 81 60
Fax : 02/549 82 74
www.laChambre.be
e-mail : aff.generales@laChambre.be

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

INHOUD

SOMMAIRE

Interpellatie van de heer Geert Bourgeois tot de
minister van Justitie over "de hervorming van de
assisenprocedure, de figuur van de
onderzoeksrechter en de lange duur van de
zogenaamde zaak Dutroux" (nr. 885)

Interpellation de M. Geert Bourgeois au ministre
de la Justice sur "la réforme de la procédure
d'assises, la fonction de juge d'instruction et le
temps considérable que prend l'instruction de
l'affaire Dutroux" (n° 885)

Sprekers:

Geert Bourgeois, Marc

Verwilghen, minister van Justitie, Tony Van
Parys

Orateurs:

Geert Bourgeois, Marc

Verwilghen, ministre de la Justice, Tony Van
Parys

Vraag van de heer Gerolf Annemans aan de
minister van Justitie over "de 210 verdwenen
minderjarigen sinds februari 2001" (nr. 5213)

Question de M. Gerolf Annemans au ministre de
la Justice sur "la disparition de 210 mineurs
depuis février 2001" (n° 5213)

Sprekers: Gerolf Annemans, voorzitter van
de VLAAMS BLOK-fractie, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Gerolf Annemans, président du
groupe VLAAMS BLOK, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Vraag van de heer Karel Van Hoorebeke aan de
minister van Justitie over "de fiscale substituten"
(nr. 5214)

Question de M. Karel Van Hoorebeke au ministre
de la Justice sur "les substituts fiscaux" (n° 5214)

Sprekers: Karel Van Hoorebeke, Marc
Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs: Karel Van Hoorebeke, Marc
Verwilghen, ministre de la Justice

Vraag van de heer Karel Van Hoorebeke aan de
minister van Justitie over "de kritiek van de
Waalse minister van Landbouw op de werking
van het Gentse gerecht" (nr. 5216)

Question de M. Karel Van Hoorebeke au ministre
de la Justice sur "les critiques du ministre wallon
de l'Agriculture à propos du fonctionnement de la
justice gantoise" (n° 5216)

Sprekers: Karel Van Hoorebeke, Marc
Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs: Karel Van Hoorebeke, Marc
Verwilghen, ministre de la Justice

Interpellatie van de heer Filip De Man tot de
minister van Justitie over "de nakende
subsidiëring van de islam" (nr. 890)

Interpellation de M. Filip De Man au ministre de la
Justice sur "l'imminence du subventionnement de
l'Islam" (n° 890)

Sprekers: Filip De Man, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Filip De Man, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Moties

Motions

Samengevoegde vragen van

Questions jointes de

- de heer Luc Goutry aan de minister van Justitie
over "de aankondiging van de overplaatsing van
het Arbeidshof, afdeling West-Vlaanderen"
(nr. 5301)

- M. Luc Goutry au ministre de la Justice sur
"l'annonce du transfert de la section Flandre
occidentale de la Cour du travail" (n° 5301)

- de heer Koen Bultinck aan de minister van
Justitie over "de afschaffing van de
arbeidsrechtbank en de politierechtbank in
Oostende" (nr. 5303)

- M. Koen Bultinck au ministre de la Justice sur "la
suppression du tribunal du travail et du tribunal de
police d'Ostende" (n° 5303)

- mevrouw Greta D'Hondt aan de minister van
Justitie over "de rechtbank van koophandel
zetel te Sint-Niklaas" (nr. 5243)

- Mme Greta D'Hondt au ministre de la Justice sur
"le tribunal de commerce siège de Saint-
Nicolas" (n° 5243)

- de heer Yves Leterme aan de minister van
Justitie over "de onmiddellijke afschaffing van de
politierechtbank van Oostende" (nr. 5248)

- M. Yves Leterme au ministre de la Justice sur "la
suppression immédiate du tribunal de police
d'Ostende" (n° 5248)

- de heer Yves Leterme aan de minister van
Justitie over "de onmiddellijke afschaffing van de
arbeidsrechtbank te Oostende en de sluiting van
het arbeidshof te Brugge" (nr. 5249)

- M. Yves Leterme au ministre de la Justice sur "la
suppression immédiate du tribunal du travail
d'Ostende et la fermeture de la cour du travail de
Bruges" (n° 5249)

- mevrouw Maggie De Block aan de minister van
Justitie over "de sluiting van een aantal
rechtbanken" (nr. 5254)

- Mme Maggie De Block au ministre de la Justice
sur "la fermeture d'un certain nombre de
tribunaux" (n° 5254)

- de heer Richard Fournaux aan de minister van 13

- M. Richard Fournaux au ministre de la Justice 13

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Justitie over "de herstructurering van de
gerechtelijke kantons" (nr. 5305)

sur "la restructuration des cantons judiciaires"
(n° 5305)

- de heer Guy Hove aan de minister van Justitie
over "de sluiting van een afdeling van de
arbeidsrechtbank te Oudenaarde" (nr. 5330)

- M. Guy Hove au ministre de la Justice sur "la
fermeture d'une section du tribunal du travail à
Audenarde" (n° 5330)

- de heer Geert Bourgeois aan de minister van
Justitie over "de opheffing van de afdeling Brugge
van het Arbeidshof van Gent uiterlijk op
1

januari

2003, de afschaffing van de

Arbeidsrechtbank van Brugge, afdeling Oostende
met onmiddellijke ingang en de Politierechtbank
Brugge, afdeling Oostende" (nr. 5340)

- M. Geert Bourgeois au ministre de la Justice sur
"la fermeture de la section brugeoise de la Cour
du travail de Gand au plus tard le
1er janvier 2003, la suppression de la section
ostendaise du Tribunal du travail de Bruges avec
effet immédiat et du tribunal de police de Bruges,
section Ostende" (n° 5340)

- de heer Geert Bourgeois aan de minister van
Justitie over "de redenen die hem ertoe brachten
niet over te gaan tot de oprichting van een
afdeling Roeselare van de Politierechtbank te
Kortrijk" (nr. 5341)

- M. Geert Bourgeois au ministre de la Justice sur
"les raisons qui le menèrent à renoncer à la
création d'une section du Tribunal de police de
Courtrai à Roulers" (n° 5341)

- mevrouw Magda De Meyer aan de minister van
Justitie over "de toekomst van de rechtbank van
Koophandel in Sint-Niklaas" (nr. 5344)

- Mme Magda De Meyer au ministre de la Justice
sur "l'avenir du Tribunal de commerce à Saint-
Nicolas" (n° 5344)

Sprekers: Luc Goutry, Marc Verwilghen,
minister van Justitie, Koen Bultinck, Greta
D'Hondt, Yves Leterme, voorzitter van de
CD&V-fractie, Maggie De Block, Richard
Fournaux, Guy Hove, Geert Bourgeois,
Magda De Meyer

Orateurs: Luc Goutry, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice, Koen Bultinck, Greta
D'Hondt, Yves Leterme, président du groupe
CD&V, Maggie De Block, Richard Fournaux,
Guy Hove, Geert Bourgeois, Magda De
Meyer

Samengevoegde vragen van

Questions jointes de

- de heer Francis Van den Eynde aan de minister
van Justitie over "de sine die opschorting van de
negende kamer van het Hof van Beroep te Gent"
(nr. 5307)

- M. Francis Van den Eynde au ministre de la
Justice sur "la suspension sine die de la
neuvième chambre de la Cour d'appel de Gand"
(n° 5307)

- de heer Tony Van Parys aan de minister van
Justitie over "de tijdelijke sluiting van de negende
kamer van het Gentse Hof van Beroep" (nr. 5310)

- M. Tony Van Parys au ministre de la Justice sur
"la fermeture temporaire de la neuvième chambre
de la Cour d'appel de Gand" (n° 5310)

Sprekers: Geert Bourgeois, Francis Van den
Eynde, Tony Van Parys, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Geert Bourgeois, Francis Van den
Eynde, Tony Van Parys, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Vraag van de heer Gerolf Annemans aan de
minister van Justitie over "de subversieve
organisaties werkzaam op de luchthaven van
Zaventem" (nr. 5251)

Question de M. Gerolf Annemans au ministre de
la Justice sur "des organisations subversives
actives à l'aéroport de Zaventem" (n° 5251)

Sprekers: Gerolf Annemans, voorzitter van
de VLAAMS BLOK-fractie, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Gerolf Annemans, président du
groupe VLAAMS BLOK, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Vraag van de heer Yves Leterme aan de minister
van Justitie over "de verbouwingswerken aan de
gevangenis te Ieper" (nr. 5252)

Question de M. Yves Leterme au ministre de la
Justice sur "les travaux de rénovation à la prison
d'Ypres" (n° 5252)

Sprekers: Yves Leterme, voorzitter van de
CD&V-fractie, Marc Verwilghen, minister van
Justitie

Orateurs: Yves Leterme, président du groupe
CD&V, Marc Verwilghen, ministre de la
Justice

Vraag van mevrouw Joke Schauvliege aan de 30

Question de Mme Joke Schauvliege au ministre 30

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

iii

minister van Justitie over "de psychiatrische
afdeling van de Gentse gevangenis" (nr. 5262)

de la Justice sur "l'annexe psychiatrique de la
prison de Gand" (n° 5262)

Sprekers:

Joke Schauvliege, Marc

Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs:

Joke Schauvliege, Marc

Verwilghen, ministre de la Justice

Vraag van mevrouw Joke Schauvliege aan de
minister van Justitie over "de hervormingen bij
SABAM" (nr. 5263)

Question de Mme Joke Schauvliege au ministre
de la Justice sur "les réformes au sein de la
SABAM" (n° 5263)

Sprekers:

Joke Schauvliege, Marc

Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs:

Joke Schauvliege, Marc

Verwilghen, ministre de la Justice

Samengevoegde interpellaties van

Interpellations jointes de

- de heer Gerolf Annemans tot de eerste minister
over "acties tegen de uitgave in België van een
boek" (nr. 917)

- M. Gerolf Annemans au premier ministre sur "les
actions engagées contre la publication d'un livre
en Belgique" (n° 917)

- de heer Gerolf Annemans tot de minister van
Justitie over "acties tegen Flammarion" (nr. 918)

- M. Gerolf Annemans au ministre de la Justice
sur "les actions engagées contre Flammarion"
(n° 918)

- de heer Gerolf Annemans tot de vice-eerste
minister en minister van Buitenlandse Zaken over
"acties van de ambassadeur in Parijs tegen
Flammarion" (nr. 919)

- M. Gerolf Annemans au vice-premier ministre et
ministre des Affaires étrangères sur "les actions
engagées contre Flammarion par l'ambassadeur
belge à Paris" (n° 919)

Sprekers: Gerolf Annemans, voorzitter van
de VLAAMS BLOK-fractie, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Gerolf Annemans, président du
groupe VLAAMS BLOK, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Moties

Motions

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

COMMISSIE VOOR DE JUSTITIE

COMMISSION DE LA JUSTICE

van

DINSDAG

OKTOBER

2001

14:00 uur

______

MARDI

OCTOBRE

2001

14:00 heures

______

De vergadering wordt geopend om 14.08 uur door
mevrouw Jacqueline Herzet, voorzitter.
La séance est ouverte à 14.08 heures par Mme
Jacqueline Herzet, présidente.

01 Interpellatie van de heer Geert Bourgeois tot

de minister van Justitie over "de hervorming
van de assisenprocedure, de figuur van de
onderzoeksrechter en de lange duur van de
zogenaamde zaak Dutroux" (nr. 885)

01 Interpellation de M. Geert Bourgeois au

ministre de la Justice sur "la réforme de la
procédure d'assises, la fonction de juge
d'instruction et le temps considérable que
prend l'instruction de l'affaire Dutroux" (n° 885)

01.01 Geert Bourgeois (VU&ID): Mevrouw de

voorzitter, ik heb het verzoek tot deze interpellatie
ingediend tijdens de vakantie, toen er, niet voor
het eerst, enige commotie was ontstaan rond de
zaak-Dutroux die ons al veel heeft beziggehouden
en nog steeds bezighoudt, omdat ze nu al vijf jaar
aansleept.

Mijnheer de minister, ook u hebt daar
commentaar op gegeven. U pleitte voor de
afschaffing van de assisenprocedure die volgens
u de oorzaak van het lange aanslepen van die
zaak was. In de VLD wordt onder meer gepleit
voor de afschaffing van de onderzoeksrechter. Ik
heb daar een aantal vragen over en verruim graag
het debat naar de visie op de afwikkeling van
strafzaken in het algemeen.

De zaak-Dutroux is een goed voorbeeld, omdat
het een zaak is met heel veel nevendossiers, wat
vanzelfsprekend gevolgen heeft voor de
voortgang van het proces. Het parket heeft in mei
1997 gezegd dat de zaak zou voorkomen in mei
1998. In februari 1999 heette het dat ze in 2000
zou worden behandeld, en onlangs, in augustus

2001, stelde het parket 2002 voorop. Bepaalde
personen bij het parket zeggen echter dat het
evengoed 2005 kan worden. Het hoeft niet gezegd
dat de publieke opinie zich hier heel wat vragen bij
stelt.

Mijnheer de minister, volgens u is de
assisenprocedure de oorzaak van het al te lang
aanslepen van het onderzoek. Ik begrijp dat niet
zo goed. Assisenzaken brengen weliswaar reeds
in de voorbereidende fase een aantal
verwikkelingen met zich mee, zoals psycho-
sociale onderzoeken enzovoort. Maar als zo'n
zaak voor een correctionele rechtbank kwam,
zouden precies dezelfde onderzoeken moeten
worden uitgevoerd. De zaak-Dutroux is overigens
nog altijd niet voor een rechtbank gekomen, maar
blijft steken in de fase van het gerechtelijk
onderzoek.

Als de assisenprocedure de oorzaak is van de
vertraging in de behandeling van de zaak, welke
hervormingen wilt u dan invoeren om dat te
verhelpen?

Mijn volgende vraag betreft de rol van de
onderzoeksrechter. Ik weet dat een minister in
een rechtssysteem zonder onderzoeksrechter en
met een rechter van het onderzoek inderdaad
meer vat zou hebben op diverse aspecten van het
onderzoek, omdat hij via het openbaar ministerie
rechtstreeks personen kan aanspreken en een
zaak voortstuwen. Toch hebt u bij de bespreking
van de wet-Franchimont en van het wetsontwerp
over de anonieme getuigen onlangs de rol van de
onderzoeksrechter bevestigd, in plaats van te
kiezen voor de rechter van het onderzoek.

Ik wens de discussie open te trekken en verneem
graag wat uw mening is over de toepassing van
artikel 136bis van het Wetboek van
Strafvordering, waarbij de Kamer van

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Inbeschuldigingstelling ambtshalve toezicht houdt
op de voortgang van de gerechtelijke
onderzoeken. Dat is een van de innovaties ten
gevolge van de wet-Franchimont. Het vroegere
zesmaandelijkse toezicht, dat er veeleer een was
voor de vorm, is nu echter bij wet ingeschreven.
De heer Bourlet heeft overigens in voornoemde
zaak de Kamer van Inbeschuldigingstelling van
Luik al betrokken bij de voortgang van deze zaak.

Mijnheer de minister, bent u van mening dat de
parketten reeds voldoende toezicht uitoefenen,
zowel in het algemeen als in de zaak-Dutroux in
het bijzonder?

Verder vraag ik u te overwegen om een algemene
richtlijn uit te vaardigen waarbij aan de parketten
opdracht wordt gegeven om nevendossiers in
grote dossiers niet mee te sleuren in het grote
onderzoek.

Het verheugde mij dat het dossier van de
autozwendel van het algemene dossier werd
afgesplitst. Er zijn nog altijd personen die menen
dat er sprake is van een groot complot en dat alle
nevendossiers tegelijk met het hoofddossier
moeten worden behandeld. Ik meen echter dat het
dossier van de autozwendel niet voor een
volksjury moet komen.

Een veel gehoorde kritiek is dat in veel
gerechtelijke dossiers de kar te vol wordt geladen
met nevendossiers waardoor vertraging wordt
opgelopen. Ook in de Dutroux-zaak is deze kritiek
te horen. Een richtlijn die ertoe strekt deze
ophopingen te voorkomen kan de vlotte
afwikkeling van processen ten goede komen en
een stuk wrevel bij de publieke opinie wegnemen.
Het recente Rwanda-proces, waarbij een
ingewikkeld dossier werd behandeld, heeft
aangetoond dat het sneller kan. In het Dutroux-
dossier heeft de groene lijn die de heer
Connerotte had ingesteld ertoe bijgedragen dat
verschillende zaken moesten worden onderzocht.
Ten zesde, mijnheer de minister, bent u zinnens
een algemene richtlijn te overwegen waarin de
parketten wordt gevraagd artikel 136bis strikt na
te leven? Of bent u van mening dat dit niet nodig
is omdat de procureurs-generaal hier reeds op
toezien?
Ten slotte, moet de tuchtoverheden niet worden
gevraagd na te gaan waarom dit concrete dossier
zo lang aansleept? Ik hou mijn hart vast als het
proces niet in 2002 zou kunnen worden opgestart.
De advocaten van mevrouw Martin hebben reeds
aangekondigd dat ze een voorlopige
invrijheidstelling zullen vragen. Ze zijn bereid deze
zaak tot in Straatsburg aan te kaarten en werpen

op dat het principe van de redelijke termijn is
geschonden. Het gevolg van dit alles is dat de
ouders, de slachtoffers en de publieke opinie
ongerust worden.

01.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, de opmerkingen van de heer Bourgeois
kunnen in twee delen worden opgesplitst.
Enerzijds heeft hij vragen over het Dutroux-
dossier, anderzijds uit hij bedenkingen over de
wijze waarop de zwaarste misdrijven, de
misdaden, juridisch worden afgehandeld.

Het Dutroux-dossier bevindt zich nog steeds in het
stadium van het gerechtelijk onderzoek. In theorie
is er dus nog geen sprake van een
assisenprocedure. De aard van de feiten en de
geestesgesteldheid van de daders leiden de
publieke opinie ertoe te oordelen dat het tot een
assisenproces zal komen, ofschoon alleen de
onderzoeksgerechten uiteindelijk een uitspraak
zullen doen over de vorderingen van het openbaar
ministerie.

Tijdens mijn ontmoetingen met de procureur-
generaal van Luik heb ik steeds gevraagd
wanneer deze zaak zou worden afgerond. Uit het
meest recente antwoord bleek dat de Kamer van
Inbeschuldigingstelling "in de nabije toekomst" een
uitspraak zou doen die cruciaal zou zijn om te
bepalen binnen welke termijn het proces zal
worden afgerond. Ik wijs erop dat alle partijen die
in het geding een belang hebben zich zullen
mogen laten gelden bij de afwikkeling van de
procedure-Franchimont.

De natuur van de mondelinge assisenprocedure
en de erop gebaseerde onderzoekscultuur zorgen
ervoor dat zich in de correctionele dossiers
spanningen voordoen. Dit leidt ertoe dat deze
dossiers dieper worden uitgespit dan gewone
correctionele zaken. In het laatste geval beperkt
men zich tot het vergaren van bewijzen inzake
bestanddelen van het misdrijf zodat men de
innerlijke overtuiging van een beroepsmagistraat
kan verkrijgen. De ervaring leert ook dat bij
rechtszaken die voorbereid worden met het oog
op rechtspleging voor het Hof van Assisen naar
mijn oordeel te veel tijd wordt besteed aan
moraliteitsverslagen zowel over dader(s) als
slachtoffer(s).

Ik weet dat hervormingen aan de
assisenprocedure gevoelig liggen, maar ik denk
dat wij toch het debat rond de procedure moeten
voeren. Dit zeker in tijden waarin wij nieuwe
begrippen hebben ingevoerd in de procesvoering:
recherche management, kosten-batenanalyse,

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

capaciteitsproblemen. Gelet op de mobilisatie van
krachten voor een ingewikkeld dossier als dat van
Dutroux dienen al deze elementen van de
assisenprocedure geëvalueerd.

Persoonlijk ben ik van mening dat de
onderzoeksrechter op een bepaald moment beter
kan worden vervangen door de rechter van het
onderzoek of de rechter van de vrijheden. Ik denk
namelijk dat dit een aantal voordelen oplevert,
onder andere op het vlak van het
recherchemanagement dat beleidsmatig,
beheersmatig en zaakgericht is en de
capaciteitsproblematiek. Dit zou vooral de
uniformiteit van de opsporing en de vervolging ten
goede komen en het openbaar ministerie zal beter
in staat zijn een beleid te voeren. Bovendien
kunnen onderzoeksdaden aangewend worden in
een proactieve fase. Ik betwijfel of de tijd daarvoor
nu rijp is. Ik denk daarbij terug aan de discussie
naar aanleiding van de wet-Franchimont. Ik stel
evenwel vast dat in de academische wereld meer
en meer mensen gewonnen zijn voor de figuur
van de rechter van het onderzoek.

Wat uw vierde vraag betreft, is mij niet bekend dat
de parketten de toepassing van artikel 136bis over
het toezicht op langdurige onderzoeken niet
zouden uitoefenen. Wel weet ik dat in sommige
ressorten een protocol is afgesloten tussen het
parket-generaal enerzijds en de Kamer van
Inbeschuldigingstelling anderzijds om te
verhinderen dat er dubbel toezicht zou worden
uitgeoefend op basis van artikel 136bis voor het
openbaar ministerie en artikel 136 voor de Kamer
van Inbeschuldigingstelling.

In het dossier-Dutroux heb ik vastgesteld dat het
openbaar ministerie op 7 november 2000 hoger
beroep heeft aangetekend tegen een beslissing
van onderzoeksrechter Langlois van
30

oktober

2000. Hierbij weigerde de

onderzoeksrechter op gemotiveerde wijze een
aantal onderzoeksdaden. In het kader van deze
vatting van de Kamer van Inbeschuldigingstelling
heeft het openbaar ministerie toen artikel 136bis
van het Strafwetboek toegepast en heeft de
Kamer van Inbeschuldigingstelling twee arresten
geveld: een op 8

januari

2001 en een op

22 februari 2001. Ook werd de onderzoeksrechter
al tot drie keer toe gehoord in deze zaak. Door het
Hof werden bij deze gelegenheid een reeks
andere onderzoeksverrichtingen bevolen en
eerstdaags mag een arrest worden verwacht.

Een vijfde aspect is de problematiek van het niet
belasten van een onderzoek met nevendossiers.
Ik ben bereid dit aan te kaarten bij het college van

de procureurs-generaal, maar ik weet dat het in
bepaalde ressorten niet de gewoonte is om
assisendossiers met nevendossiers te bezwaren.
Herinner u de discussie in de parlementaire
onderzoekscommissie waar wij ons rekenschap
dienden te geven van de onafhankelijke rol van de
rechterlijke macht.

Wat de zesde vraag betreft, is het, mijns inziens,
niet nodig het openbaar ministerie er eens te meer
aan te herinneren dat artikel 136bis van het
Wetboek van Strafvordering bestaat. De materie
is uitvoerig behandeld in een rondzendbrief 1298
van 1 oktober van het College van procureurs-
generaal en aangevuld met de collegebeslissing
van 10 juli 2000 en de collegebeslissing 9 van 9
juli 2001.

Mijnheer Bourgeois, u hebt ten slotte gevraagd of
er geen onderzoek moet worden gevoerd naar de
oorzaak van het al te lange aanslepen van de
zaak. Het is, mijns inziens, niet nodig een dergelijk
onderzoek op het ogenblik te voeren. De
behandeling ten gronde zal volgen. Ik veronderstel
dat al de partijen die belang hebben in het dossier
laat het duidelijk zijn dat de belangen
tegenstrijdig zullen zijn op dat ogenblik op die
aangelegenheid zullen terugkomen.

Mevrouw de voorzitter, ik heb geprobeerd op de
vragen van de heer Bourgeois niet alleen een
specifiek, maar ook een algemeen antwoord te
geven.

01.03 Geert Bourgeois (VU&ID): Mevrouw de

voorzitter, ik dank de minister voor het antwoord.
Mijn interpellatie heeft, mijns inziens, de
gelegenheid geboden een paar thema's aan te
snijden; de noodzaak tot een meer diepgaand
debat is ongetwijfeld duidelijk.

Mijnheer de minister, wat mijn laatste vraag
betreft, wil ik duidelijk zijn. Het is wellicht niet het
moment dat onderzoek nu te voeren. Ik wou
alleen de aandacht vestigen op het probleem. U
hebt vandaag aangekondigd dat er opnieuw zal
worden gesproken over het tuchtrecht en dat in de
wijzigingen aan de octopusakkoorden rekening
gehouden werd met dit soort disfuncties. Ik wens
niet te "prejugeren".

Wat uw uitspraak over de onderzoeksrechter
betreft, stel ik vast ik dat u zelf zegt dat de tijd niet
rijp is. U hebt met het ontwerp inzake de
anonieme getuigen ervaren dat inzake de
procedure om anonieme getuigen te horen, de
meerderheid niet koos voor de rechter van het
onderzoek maar voor een volledig gerechtelijk

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

onderzoek.

Wat assisen en de nevendossiers betreft,
verheugt het me dat u de problematiek van de
nevendossiers zult aankaarten bij het College van
procureurs-generaal. U hebt gezegd dat de
rechterlijke macht onafhankelijk is en de
onderzoeksrechter altijd een aantal elementen
zelfstandig zal blijven beoordelen. Mijnheer de
minister, in vergelijking met belangrijke zaken in
het buitenland valt het steeds weer op dat wij de
kroon spannen inzake jarenlang aanslepende
belangrijke dossiers. Alhoewel ik toegeef dat we
niet mogen veralgemenen en dat er ressorten zijn
waar het wel kan, zijn er voorbeelden voor het
rapen waarbij men zich kan afvragen hoe het
mogelijk is dat het zo lang duurt vooraleer de
publieke opinie kan vaststellen dat gerechtigheid
geschiedt.

Mijnheer de minister, ik ken uw standpunt over
assisen. Uw argument inzake het
moraliteitsonderzoek overtuigt me niet. Het
gerechtelijk onderzoek in een dergelijke zaak,
zelfs als die zaak voor een correctionele
rechtbank zou komen, vergt steeds een
diepgaand moraliteitsonderzoek van de verdachte,
de slachtoffers en de antecedenten. Ook een
beroepsrechter moet in een dergelijke zaak over
voldoende informatie en inlichtingen beschikken.

Het zou, mijns inziens, een slechte zaak zijn als u
de assisenprocedure naar aanleiding van die zaak
op de helling plaatst. De publieke opinie zal,
terecht, niet dulden dat het volk in die zaak niet
zou kunnen oordelen. Er kan nog van alles
gebeuren. Door het procedureverloop en alles wat
er gebeurd is, hou ik en wellicht iedereen mijn
hart vast voor alles wat nog fout kan lopen. Mocht
bovendien die zaak niet aan het volk worden
voorgelegd dat zal niet gebeuren omdat assisen
blijft bestaan , zou dat niet aanvaard worden.
Een pleidooi voor de afschaffing van de
assisenprocedure, zeker in het licht van die zaak,
is, mijns inziens, een slecht signaal. Ik vrees dat
de publieke opinie niet zou aanvaarden, zeker niet
in die zaak, dat de volksjury geweerd wordt.

01.04 Minister Marc Verwilghen: Het is correct

dat zulks een zeer slecht signaal zou zijn. Zelfs als
een wetswijziging tot stand zou komen in nuttige
tijdsorde, zal die nooit van toepassing kunnen zijn
op de zaak-Dutroux.

Ik ben er wel bijzonder gevoelig voor dat de
rechtsgang inzake zware misdaden in de ons
omringende landen, sommige met en andere
zonder assisenprocedure, veel sneller is dan bij

ons het geval is.

Denk maar aan de moord in Gornichem,
Nederland, op de twee kindermeisjes. Die zaak
werd in zes maanden beslecht. Zelfs de zaak van
de uitvoerders van het fatale transport van de 58
vluchtelingen naar Dover werd intussen beslecht
door de Nederlandse justitie. Er is een
vergelijkbare zaak in Calais, Frankrijk. De Franse
justitie kon dit dossier in minder dan twee jaar tot
een goed einde brengen, weliswaar met een
assisenprocedure. Deze procedure kan echter
niet vergeleken worden met de onze als men de
termijnen en het afwikkelen van de procedure
bekijkt. Dat is een gevolg van de
moeilijkheidsgraad. Twee jaar geleden hebben we
die oefening gemaakt en ik stond toen alleen met
mijn standpunt over de bruikbaarheid van de
assisenprocedure. Wellicht zal dit intussen niet
spectaculair veranderd zijn. We moeten verder
nadenken over dit thema, zij het dat we een aantal
zaken kunnen doen op de gebieden waarvoor ik
mij geëngageerd heb.

01.05 Tony Van Parys (CVP): Mevrouw de

voorzitter, ik meen dat ik in het kader van een
interpellatie nog even het woord mag nemen. Eén
van de belangrijke zorgen met betrekking tot dit
dossier is de lange, uitgebreide procedure voor de
Kamer van Inbeschuldigingstelling met betrekking
tot het toezicht over het onderzoek. Dat duurt nu al
ongeveer een jaar. Er bestaat extreme
onzekerheid over de uitspraak van de Kamer van
Inbeschuldigingstelling. Deze kamer zal
onafhankelijk oordelen maar het dossier is zo
belangrijk dat ze een keuze zal moeten maken
tussen de visie van de onderzoeksrechter en die
van de procureur des Konings. Hierdoor kunnen
wij naar mijn aanvoelen niet de minste
voorspelling doen over de verdere afhandeling van
het dossier. Dit zal afhangen van de uitspraak van
de Kamer van Inbeschuldigingstelling. Een
belangrijk element in het antwoord van de minister
is dat die uitspraak blijkbaar eerstdaags wordt
verwacht. Het is dan ook met veel spanning
uitkijken geblazen naar de uitspraak. Pas dan zal
immers blijken in welke mate er ook maar enige
voorspelling kan worden gedaan met betrekking
tot de datum van het assisenproces. Elke
uitspraak terzake is helemaal uit de lucht
gegrepen zo lang we niet weten wat de Kamer van
Inbeschuldigingstelling zal doen. Mijnheer de
minister, mag ik u vragen wat het standpunt van
het openbaar ministerie was met betrekking tot
het toezicht op de procedure bij het behandelen
van het dossier? Als u mij daar nu niet
onmiddellijk een antwoord op kunt gegeven, heb
ik er uiteraard geen bezwaar tegen dat u dat later

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

doet. Het zou echter nuttig zijn om dit te
vernemen.

01.06 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer Van

Parys, de procureur des Konings heeft hoger
beroep aangetekend. Dit had echter betrekking op
onderzoeksdaden. Gebruikmakend van het feit
dat deze zaak in hoger beroep werd behandeld,
heeft het parket-generaal een reeks opdrachten
van toezicht op de procedure gevraagd aan de
Kamer van Inbeschuldigingstelling. Hierdoor wordt
het wachten op het arrest dat er nu komt nog
belangrijker. Als ik tot op heden een datum heb
vooropgesteld, dan is dat steeds gebeurd op basis
van mededelingen die ik heb gekregen van de
procureur-generaal. Ik heb mij aan geen enkele
voorspelling gewaagd. Pas als we het arrest van
de Kamer van Inbeschuldigingstelling hebben,
zullen we voor zover mogelijk een juiste
berekening kunnen maken. De incidenten die zich
voordoen bij het afhandelen van de procedure,
zowel van de kant van de burgerlijke partijen als
van die van de verdachten, zijn moeilijk van
tevoren in te schatten.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

02 Vraag van de heer Gerolf Annemans aan de

minister van Justitie over "de 210 verdwenen
minderjarigen sinds februari 2001" (nr. 5213)

02 Question de M. Gerolf Annemans au ministre

de la Justice sur "la disparition de 210 mineurs
depuis février 2001" (n° 5213)

02.01 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister, in de
loop van de maand augustus 2001 kon ik in het
kader van de zogenaamde herdenking van de
zaak-Dutroux en de interviews met de mensen
van Child Focus een verbazingwekkend cijfer
afleiden, dat weliswaar enigszins moet worden
gerelativeerd, namelijk dat er sinds februari 2001
in België 210 minderjarigen zijn verdwenen. Zij
worden bij Child Focus in de verdwijningdossiers
van niet-begeleide minderjarigen geklasseerd: 13
dossiers betreffen kinderen jonger dan 13 jaar, 4
dossiers over kinderen van 13 jaar, 6 dossiers
over kinderen jonger dan 10 jaar. De meeste
verdwijningen worden door Child Focus
gesitueerd in de context van prostitutienetwerken,
seksuele netwerken met mensenhandelaars.

Mijnheer de minister, wat is het beleidsplan
terzake op dit moment? Hoe wordt dit in het kader
van uw veiligheidsplan opgevolgd? Zoekt Justitie,
naast de pogingen om deze kinderen terug te
vinden een taak voor het gerechtelijk onderzoek

en Child Focus ook op een systematische
manier naar minderjarigen in prostitutiemilieus?
Wij weten dat er problemen zijn, onder meer met
het vaststellen van de leeftijd. Hoe gaat Justitie te
werk? Het is immers een ondraaglijke toestand
dat minderjarigen op een systematische manier
naar dit land worden gebracht om in netwerken
van seksuele handelaars en prostitutiemilieus te
verdwijnen. Is er een centraal, door u geleid of
gestuurd onderzoek van deze problematiek die
ongetwijfeld ook op de agenda van het college
van procureurs-generaal staat? Is er op het terrein
iets aan het veranderen? Wordt er systematisch
gezocht en op welke manier?

02.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, mijnheer Annemans, wij hebben ook
kennis van deze cijfers gekregen die op het eerste
gezicht tot de verbeelding spreken. Toch wordt
door cijfers niet alles aangetoond of uitgelegd. De
richtlijn van 1 juli 1997 betreffende de opsporing
van vermiste personen zal binnenkort worden
verfijnd en gewijzigd. Dat is trouwens vastgelegd
in een akkoord met Child Focus en het college
van procureurs-generaal. De verdwijning van een
minderjarige die jonger is dan 13 jaar zal
automatisch als verontrustend worden
beschouwd. Een verdwijning zal eveneens als
verontrustend worden beschouwd als de
beschikbare gegevens doen vermoeden dat de
vermiste persoon zich in het gezelschap van een
derde bevindt, die een bedreiging voor diens
welzijn zou kunnen inhouden. Tot de
strafrechterlijke feiten die aan de verdwijning van
een minderjarige een verontrustend karakter
zouden kunnen geven, behoort het risico dat de
minderjarige in de prostitutie zou belanden. In die
denkbeeldige situatie zijn een grondige en
onmiddellijke opsporing en onderzoek vereist
teneinde de minderjarige dat is ook de opdracht
van Child Focus zo spoedig mogelijk en wel
terug te vinden.

Uit het jaarverslag 2000 van Child Focus blijkt dat
twee dossiers inzake minderjarige prostituees
werden behandeld op een totaal van 2065
dossiers.

Voor het eerste trimester van 2001 heeft 1,4% van
de 708 behandelde dossiers betrekking op
seksuele uitbuiting van minderjarigen, maar dan in
de brede betekenis van het woord. Op
internationaal vlak werkt België momenteel een
actieplan uit dat de seksuele uitbuiting van
kinderen, maar dan met commerciële doeleinden,
tot doel heeft, in voorbereiding van het
Wereldcongres van Yokohama in december 2001.
Er is trouwens ook een hoofdstuk dat gewijd wordt

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

aan de problematiek van de niet begeleide
minderjarigen, wat ook past in de actieplannen
Preventie en opvolging voor slachtoffers, zoals wij
die kennen bij Adzon en YKE.

U zult zich misschien afvragen en dat is een
tweede bedenking waarom die internationale
dimensie nu plots zo belangrijk wordt? Welnu, er
zijn in ons land op dit ogenblik een drietal
onderzoeken naar seksuele netwerken van
pedofielen bezig. Die dossiers zijn op één of
andere manier onderling verbonden en geven
telkens aan dat er internationale verwevingen zijn,
onder meer tot in Duitsland en Nederland. Dit
gegeven wordt nog versterkt door het onderzoek
naar een netwerk op Internet, dat samen met de
Zweedse politie en Europol wordt onderzocht. Het
onderzoek in deze dossiers heeft tot op heden
nog geen verband gelegd met het
prostitutiemilieu, maar de piste wordt toch niet
verlaten, omdat er anders geen onmiddellijke
verklaring kan worden gegeven, tenzij het om pure
seksuele uitbuiting van kinderen zou gaan.

Het derde punt gaat over de bevoegdheden van
het federaal parket inzake het uitoefenen van de
strafvordering. Dit is een maatregel die voortvloeit
uit artikel 7 van de Wet van 21 juni 2001. Het gaat
om een nieuwe techniek die in de toekomst zal
kunnen worden gebruikt in dossiers met een
internationaal karakter. Hierbij wordt niet alleen
een reeks objectieve en subjectieve
beoordelingscriteria gehanteerd. Het objectieve
criterium dat hier een belangrijke rol speelt zijn de
inbreuken zijn op artikel 77bis, de paragrafen 2 en
3 van de wet van 15 december 1980, met
betrekking tot de mensenhandel. Het is juist hier
dat het federaal parket zal optreden wanneer het
gaat om georganiseerde criminaliteit en wanneer
het federaal parket een meerwaarde kan geven in
het onderzoek. Daarover zal de federale procureur
zelf beslissen.

De conclusie van een en ander is dat de verfijning
van de meetinstrumenten, zoals meegedeeld door
de rondzendbrief, ons wellicht een juister beeld
zullen geven van de nu wat te algemene
besluitvorming die uit het naakte cijfer voortvloeit.

Ten tweede, moeten wij beducht zijn voor het
internationaal karakter van de drie zaken die in
België in onderzoek zijn en waar het duidelijk gaat
om internationale netwerken.

Ten derde, het nieuwe instrument van de federale
procureur wordt hopelijk een hulpmiddel in de
strijd tegen deze vorm van criminaliteit.

02.03 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mevrouw de voorzitter, ten eerste, ik stel met
genoegen vast dat er nu toch wordt erkend dat er
hier in België gerechtelijke onderzoeken moeten
en kunnen gevoerd worden naar dit soort
netwerken. Ten tweede, zou ik de beleidsmensen
op het hart willen drukken om, naast het
stroomafwaarts zoeken naar die minderjarigen,
ook stroomopwaarts te gaan en in de
prostitutiemilieus het fenomeen van misbruik van
minderjarigen op een veel systematischer manier
te onderzoeken. Ik denk dat dit efficiënter zal zijn,
tenminste op langere termijn, dan het zoeken naar
verdwenen minderjarigen.

02.04 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, er is nog één bijkomend hulpmiddel
nodig, namelijk een sluitende wetgeving over de
niet begeleide minderjarigen. Het probleem is
namelijk dat men die kinderen vanuit het
buitenland als niet begeleide minderjarigen naar
België stuurt, waar zij weerloze slachtoffers
worden, zonder enige bescherming. Binnen de
kortst mogelijke termijn dreigen zij het slachtoffer
te worden van die milieus die op zoek zijn naar
weerloze slachtoffers, in dit geval de
prostitutiemilieus.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

03 Vraag van de heer Karel Van Hoorebeke aan

de minister van Justitie over "de fiscale
substituten" (nr. 5214)

03 Question de M. Karel Van Hoorebeke au

ministre de la Justice sur "les substituts
fiscaux" (n° 5214)

03.01 Karel Van Hoorebeke (VU&ID): Mevrouw

de voorzitter, mijnheer de minister, de bestrijding
van de fiscale fraude is al sinds haar aantreden
een strijdpunt van de huidige regering. Ik neem
aan dat deze strijd nog altijd een prioritair punt
blijft. Momenteel is voor heel België in 16 fiscale
substituten voorzien: 4 voor het ressort van het
hof van beroep te Brussel, en 3 voor elk van de 4
andere hoven van beroep.

Mijnheer de minister, de laatste maanden heb ik al
enkele vragen gesteld in verband met de fiscale
substituten. Uit uw antwoorden erop is gebleken
dat de geplande plaatsen bij de hoven van beroep
niet zijn ingevuld. Als ik het goed heb zijn enkel in
het ressort van het hof van beroep te Gent de drie
vacante plaatsen effectief ingevuld. Daarentegen
zijn bijvoorbeeld bij het hof van beroep te Luik de
drie plaatsen voor fiscale substituten nog steeds
vacant. Maar misschien is de situatie intussen

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

veranderd? Mijn vraag dateert immers al van
geruime tijd geleden. Bij het hof van beroep te
Bergen zou slechts één fiscaal substituut in functie
zijn. Ook bij de hoven van beroep te Antwerpen en
te Brussel zouden niet alle plaatsen ingenomen
zijn.

Bovendien is het bijzonder opvallend dat men
zowel voor het ressort Antwerpen als voor de
ressorten Luik en Bergen niet beschikt over de
exacte cijfers van de ingeboekte fiscale zaken.
Enkel opnieuw het hof van beroep te Gent
heeft een exact cijfer kunnen opgeven.

Mijnheer de minister, het feit dat niet alle plaatsen
waarin is voorzien, kunnen worden ingevuld, blijkt
wel degelijk een probleem te vormen. Blijkbaar
zijn er niet voldoende kandidaten die de functie
van fiscaal substituut willen uitoefenen. Misschien
verbetert de situatie wel nu intussen het
wetsontwerp tot wijziging van artikel 357 van het
Gerechtelijk Wetboek gepubliceerd en in werking
getreden is, waardoor aan de substituut-
procureurs des Konings gespecialiseerd in fiscale
aangelegenheden een weddesupplement wordt
toegekend. De functie van fiscaal substituut wordt
daardoor wellicht aantrekkelijker. Maar blijkbaar
blijft er toch een probleem bestaan. Ik zal niet in
details treden maar uit antwoorden op vragen die
ik vroeger heb gesteld, blijkt dat de meeste fiscale
substituten niet alleen aan fiscale dossiers werken
maar dat ze ook ingeschakeld worden in het
gewone dagelijkse parketwerk. Men moet zich dus
de vraag stellen in welke mate de fiscale
substituten zich voldoende kunnen bezighouden
met de toch zware dossiers van financiële en
fiscale fraude.

Ook de plaatsen die men ter beschikking zou
stellen van ambtenaren van de fiscale
administraties, om de procureur des Konings of de
arbeidsauditeur bij te staan in hun taken zoals
voorzien werd in artikel 7 van het koninklijk besluit
van 1994, raken niet ingevuld. Blijkbaar is er niet
enkel een probleem om fiscale substituten te
vinden, maar ook de ter beschikkingstelling van
ambtenaren van de fiscale administraties lijkt niet
vlot te verlopen.

Daarom, mijnheer de minister, wil ik u een aantal
vragen stellen. Ten eerste, hoeveel vacante
plaatsen van fiscaal substituut zijn er thans in de
vijf ressorten van het hof van beroep? Ten
tweede, hoeveel plaatsen zijn er bij de parketten
vacant voor ambtenaren van de fiscale
administratie? Ten derde, is het wettelijk bepaalde
aantal van 16 fiscale substituten volgens u
voldoende om een efficiënte strijd te voeren tegen

de fiscale en de financiële fraude? Of is een
aanpassing van dat aantal toch noodzakelijk,
bijvoorbeeld bij het hof van beroep voor het
ressort Brussel of bij het hof van beroep voor
Antwerpen? Antwerpen bijvoorbeeld heeft maar
evenveel fiscale substituten als Luik, Bergen en
Gent, terwijl daar naar ik aanneem toch een aantal
zwaardere dossiers te behandelen zijn dan in de
andere ressorten van het hof van beroep.

Ik neem aan dat de dossiers die daar moeten
worden behandeld een pak zwaarder zijn dan in
de andere ressorten van het Hof van Beroep. In
welke mate is het thans wettelijk vastgelegde
aantal van zestien fiscale substituten voldoende
om een efficiënte en doelgerichte strijd tegen de
fiscale en financiële fraude te voeren? Tot hier
mijn vragen aan de minister.

03.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, mijnheer Van Hoorebeke, op uw eerste
twee vragen kan ik een eenvoudig antwoord
geven. Ten eerste, ik geef u de vacante plaatsen
in vijf ressorten van het Hof van Beroep voor de
fiscale substituten: in Antwerpen Brussel, Gent en
Bergen is er telkens één plaats en in Luik zijn er
twee. Dat geeft een totaal van zeven vacatures.

Ten tweede, u vroeg hoeveel vacante plaatsen er
voor ambtenaren van Financiën bij de parketten
zijn. In Antwerpen zijn er drie plaatsen, in Brussel,
Gent en Bergen twee en in Luik geen enkele. Dat
geeft dus negen vacante plaatsen. Deze cijfers
tonen aan hoe moeilijk het is om te kunnen
overgaan tot benoemingen.

Ten derde, met een kader van zestien fiscale
substituten waarin zeven vacante plaatsen zijn,
die niet kunnen worden ingevuld bij gebrek aan
kandidaten, heeft men uiteraard een moeilijke
situatie.

U vroeg of er al vruchten te plukken zijn van de
wijziging van artikel 357 van het Gerechtelijk
Wetboek. Ik kan u antwoorden dat er op dit
ogenblik een aantal procedures loopt op basis van
vacant verklaringen na de wijziging van artikel
357. We moeten nog uitmaken of er daadwerkelijk
een effect is. Om de werkelijke behoefte te
kunnen evalueren, moet men het door de wet
bepaalde exacte aantal plaatsten in functie
kunnen zien. Het aantal is niet het echte
probleem, want zolang er geen voltallig kader is
om het probleem aan te pakken, kan men niet
weten of dat kader volstaat. Ik kan dus alleen
maar hopen dat de wijziging van artikel 357
effecten zal hebben, maar ik herhaal dat het daar
nog iets te vroeg voor is.

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

03.03 Karel Van Hoorebeke (VU&ID): Mevrouw

de voorzitter, ik wens hier niet al te lang over uit te
weiden, de cijfers speken voor zich. Het is juist dat
het nog te vroeg is om te besluiten of de wijziging
van artikel 357 van het Gerechtelijk Wetboek een
gunstige invloed heeft op het invullen van de
vacante plaatsten. In ieder geval blijft het een
acuut probleem, ook voor de ambtenaren van
Financiën. Om de strijd tegen de fiscale fraude te
kunnen voeren en ik meen dat dat ook uw wens
is is de eerste vereiste dat alle vacante plaatsen
worden ingevuld. Ik vraag u om naast het
weddenprobleem dat er wellicht was en misschien
ook nog is, ook eens na te gaan welke de andere
problemen zijn voor het rekruteren van fiscale
substituten.

Het misdrijfmechanisme inzake fiscale en
financiële fraude wordt altijd maar
gesofisticeerder, maar de mensen die dit moeten
bestrijden zijn gewone substituten die een
algemene rechtsopleiding hebben genoten. Zij zijn
niet voldoende gewapend om daartegen in te
gaan. Ik meen dat u na verloop van enige tijd toch
zult moeten overgaan tot evaluatie en het nemen
van specifieke maatregelen.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

04 Vraag van de heer Karel Van Hoorebeke aan

de minister van Justitie over "de kritiek van de
Waalse minister van Landbouw op de werking
van het Gentse gerecht" (nr. 5216)

04 Question de M. Karel Van Hoorebeke au

ministre de la Justice sur "les critiques du
ministre wallon de l'Agriculture à propos du
fonctionnement de la justice gantoise" (n° 5216)

04.01 Karel Van Hoorebeke (VU&ID): Mevrouw

de voorzitter, mijnheer de minister, tijdens de
vakantie heeft de Waalse minister van Landbouw,
mijnheer Happart, scherpe kritiek geuit op de
werking van het gerecht in Gent en Kortrijk.
Volgens de heer Happart zouden de onderzoeken
die er gebeuren in fraudedossiers rond de dioxine-
en de BSE-crisis veel te traag verlopen. Volgens
de heer Happart zouden het Kortrijkse en het
Gentse gerecht op hun dossiers zitten, waarmee
hij bedoelt dat er geen samenwerking is met
andere instanties. Bovendien zou in maar twee
speurders zijn voorzien zijn om de desbetreffende
onderzoeken uit te voeren.

Mijnheer de minister, de heer Happart heeft in de
loop der jaren dat hij politiek actief is reeds heel
wat onzin uitgekraamd. Ik durf vandaag niet te

zeggen dat dit verhaal ook onder die noemer valt.
Ofwel is het onzin en dan moet het worden
tegengesproken, ofwel is het realiteit en dan moet
er iets aan worden gedaan. Laten wij vandaag de
heer Happart het voordeel van de twijfel geven.

Ik had van u dan ook willen vernemen, mijnheer
de minister, of de bewering van de heer Happart
juist is, namelijk dat de onderzoeken rond de
dioxine- en de BSE-crisis veel te traag verlopen. Is
het juist dat de Kortrijkse en de Gentse
rechtsinstanties op hun dossiers zitten en geen
medewerking zoeken met andere instanties? Is
het juist dat er slechts twee speurders met die
fraudedossiers zouden bezig zijn? Mijnheer de
minister, zult u maatregelen treffen om de
onderzoeken sneller te laten verlopen als de
kritiek van de heer Happart terecht is? Zult u ten
aanzien van de betrokken diensten in Gent en
Kortrijk de nodige maatregelen treffen zodat die
onderzoeken beter kunnen verlopen?

04.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, om elk misverstand te vermijden, moet
ik u zeggen dat er in het parket van Gent geen
strafdossiers bekend zijn die gerelateerd zijn met
de BSE-crisis. In Kortrijk zijn er vijf strafdossiers
bekend die telkens het voorwerp uitmaken van
een gerechtelijk onderzoek en die betrekking
hebben op verschillende vormen van
subsidiefraude die gepleegd werd in de rand van
de maatregelen genomen ter bestrijding van de
BSE-ziekte.

De afronding van deze dossiers verloopt traag. Dit
is uitsluitend te wijten aan de complexiteit van de
door de verdachten aangewende
fraudemechanismen en de talloze internationale
rogatoire opdrachten die door de
onderzoeksrechter zijn uitgeschreven.

Men verwacht evenwel dat drie van de vijf
dossiers tegen het einde van dit kalenderjaar
zullen worden meegedeeld voor eindvordering.
Voor één dossier was dit reeds het geval maar dit
dossier werd opnieuw aan de onderzoeksrechter
overgemaakt omdat de procureur des Konings het
onderzoek niet volledig achtte.

Wat de dossiers rond de dioxinecrisis betreft, kan
ik u het volgende meedelen. In Gent heeft het
gerechtelijk onderzoek een normaal verloop
gekend en is het afgerond. Momenteel is de
griffier van de onderzoeksrechter bezig met de
inventarisatie van het lijvige dossier. In Kortrijk zal
waarschijnlijk vervolging worden ingesteld in drie
dossiers die telkens dezelfde verdachte betreffen.
Hier is enkel nog het eindverhoor nodig.

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Ik meen dat het totaal onjuist is dat de
respectievelijke gerechtelijke instanties op die
dossiers zouden zitten. Aangezien het Gentse
dossier afgesloten is, is de opmerking over het
aantal speurders irrelevant. Wat de situatie in
Kortrijk betreft, is het inderdaad zo dat er slechts
twee gespecialiseerde speurders op het dossier
werken. Dit belet evenwel niet dat anderen ter
hulp springen als dit nodig is. Bovendien ligt de
klemtoon daar op verrichtingen die in het
buitenland door lokale autoriteiten moeten worden
verricht en daarvoor is niet echt een grote
specialisatiegraad nodig.

Het treffen van maatregelen lijkt mij dan ook niet
noodzakelijk in de huidige stand van zaken. Het
zou alleen maar als een ongewenste inmenging
worden beschouwd in het werk van de
gerechtelijke autoriteiten. Ik meen dat de
belangrijkste conclusie echter is dat de geschetste
situatie niet strookt met de werkelijkheid.

04.03 Karel Van Hoorebeke (VU&ID): Mijnheer

de minister, ik dank u voor uw duidelijke antwoord.
U wenst nu geen maatregelen te treffen omdat dit
niet nodig is want zowel in Gent als Kortrijk
verloopt volgens u alles correct. Wij kunnen enkel
vaststellen dat de uithaal van de heer Happart
vanuit Wallonië totaal onterecht was. Wij kunnen
daar allerlei bedoelingen achter zoeken.

Wij kunnen daar weer allerlei bedoelingen achter
zoeken. In elk geval is de diabolisering van het
niet medewerkende Vlaanderen door de heer
Happart dat is waarschijnlijk toch de boodschap
die hij heeft willen brengen duidelijk niet correct.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

05 Interpellatie van de heer Filip De Man tot de

minister van Justitie over "de nakende
subsidiëring van de islam" (nr. 890)

05 Interpellation de M. Filip De Man au ministre

de la Justice sur "l'imminence du
subventionnement de l'Islam" (n° 890)

05.01 Filip De Man (VLAAMS BLOK): Mevrouw

de voorzitter, mijnheer de minister, net voor de
zomer interpelleerde ik u hierover reeds. Op 19
juni 2001 hebt u gezegd dat er in dit land
ongeveer 350.000 moslims zijn en dat wij als
eerste Europees land inderdaad vanaf 2002 aan
hun imams een wedde zullen uitbetalen, hen een
woning zullen aanbieden en hun moskeeën zullen
subsidiëren. Voor alle duidelijkheid: de regering
heeft hierin geen enkele grondwettelijke

verplichting. U hebt in ieder geval alle
beoordelingsvrijheid om te bepalen hoeveel
bedienaars wenselijk zijn en hoeveel er worden
erkend.

Een eerste reeks vragen. Hoeveel bedienaars van
de islam wil de Staat na volledige afwerking van
de planning uiteindelijk betalen? U hebt namelijk
gezegd dat het over enkele jaren zou worden
gespreid. Hoeveel zullen er volgend jaar reeds
worden betaald in een aantal voorbeeldsteden als
Antwerpen, Gent, Brussel en Vilvoorde? Zal de
Staat in eerste instantie de moskeeën erkennen?
Of worden meteen ook de individuele imams
erkend? Hoeveel imams zullen er per moskee
maximaal worden betaald? Hoeveel moskeeën
zullen volgend jaar worden erkend in Brussel,
Antwerpen, Gent en Vilvoorde?

Zo kom ik tot het tweede luik betreffende de
reglementering, de benoemingen, de benodigde
diploma's en andere eventueel voor te leggen
documenten. Ik stelde die vragen reeds voor de
zomer, maar toen bleek er nog geen letter op
papier te staan hierover. De vraag rijst, op minder
dan drie maanden van 1 januari 2002, of hierin
verandering is gekomen. Welke afspraken werden
gemaakt met de executieve van de moslims?
Welke documenten zullen de executieve het recht
geven iemand als imam aan te wijzen? Door wie
en waar zullen die documenten worden uitgereikt?
Welke controle kan België uitoefenen op de
echtheid daarvan? Moeten de door ons te
erkennen imams niet minstens het bewijs leveren
van kennis van een der drie landstalen? Zal er
nog steeds een grondige doorlichting gebeuren
door de Veiligheid van de Staat, ook als de
executieve haar fiat heeft gegeven? In juni stelde
u dat de controle van de Veiligheid van de Staat
na een eerste fase zou verdwijnen. Dat deed mij
toch wel opkijken. Ik zou graag weten wanneer die
eerste fase zal afgelopen zijn. Is het onmogelijk
dat fundamentalisten na de eerste fase toch door
de mazen van het net zouden glippen? Als de
Veiligheid van de Staat niet meer ingrijpt, hoe
gaan we dan in hemelsnaam voorkomen dat er
islamistische imams hier en daar de moskeeën
zouden leiden?

Zo kom ik tot het derde luik. De wet van 4 maart
1870 bepaalt in artikel 19bis dat het bestuur van
de islamitische eredienst wordt georganiseerd op
provinciaal niveau. Toch hebt u gezegd dat de
provincies moeten opdraaien voor de tekorten van
alle erkende moskeeën, dus niet van één centraal
bestuur per provincie, maar van alle moskeeën
die in de provincie actief zijn. In bepaalde
provincies zou dat kunnen leiden tot een

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

meeruitgave van vele tientallen miljoenen frank. Ik
vraag mij dus af waarop u zich baseert, op welke
wettelijke basis u steunt om te zeggen dat de
provincies moeten opdraaien voor alle erkende
moskeeën.

De wet bepaalt dat er maar één islamitisch
bestuur moet bestaan. Zult u een wijziging van de
wet van 4 maart 1870 voorstellen om ten minste
voor een wettelijke basis te zorgen voor hetgeen u
hebt voorgesteld?
Ten vierde, de minister meldde dat de diverse
overheden zullen tussenkomen bij de bouw en het
onderhoud van moskeegebouwen.

Zullen de gemeenten daarin moeten
tussenkomen? Op welke wettelijke basis berust
die bewering? Of moeten de provincies daarin
tussenkomen? Waarop baseert de minister zich
dan? Of moeten de gemeenschappen en de
gewesten tussenkomen? Of zal de federale Staat
tussenkomen? Wie zal bijvoorbeeld de
dienstwoningen van de imams betalen?

Mijnheer de minister, de volgende vragen had ik u
in juni al gesteld, maar ik kreeg er nog geen
antwoord op.

Ten eerste, is het aangewezen om wedden uit te
keren als geweten is dat zowel Turkije, Saoedi-
Arabië als Koeweit aan de imams nu al wedden
betalen? Wij weten zeer goed dat die landen op
geteleguideerde manier werken. Zij sturen
mensen naar hier om de goede boodschap van de
islam te verkondigen en die "goede boodschap"
bedoel ik ironisch.

Ten tweede, hoe zult u vermijden dat wij die
imams in onze grenzeloze naïviteit een tweede
wedde cadeau doen?

Ten derde, een gevolg van de houding van deze
regering is dat islamitische raadgevers in
gevangenissen en ziekenhuizen zullen werken.
Hoeveel islamitische raadgevers zullen vanaf
volgend jaar door de Staat bezoldigd worden voor
de gevangenissen en de ziekenhuizen? Welke
vergoeding zullen zij krijgen?

Ten vierde, hoeveel krijgt de executieve van de
moslims jaarlijks voor haar werking?

Ten vijfde, de islam is een godsdienst die een
aantal fundamentele principes van onze rechtstaat
niet aanvaardt, zoals de scheiding van kerk en
staat, het pluralisme of de gelijkheid van man en
vrouw. Blijft de regering van oordeel dat zo'n
godsdienst erkend en gesubsidieerd moet

worden? Die vraag vind ik cruciaal. Ik heb u die
vraag in de zomer al gesteld. Toen kreeg ik echter
geen antwoord. Ik kijk dus met veel verlangen
naar uw verklaring van vandaag uit.

05.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, collega De Man, wij zijn
overeengekomen dat in een tijdsspanne van drie
jaar 125 moskeeën zullen worden erkend,
waarvan 75 in 2002. De voorwaarde luidt echter
dat de moskeeën die door de Executieve voor
erkenning worden voorgedragen, geen problemen
geven in verband met eventueel te grote
buitenlandse invloed of het te radicale karakter
van hun acties.

De verdeling van het aantal imams zal verlopen in
functie van de moskeeën die worden
voorgedragen en waarvoor drie categorieën
bestaan. Ten eerste, kleine moskeeën met meer
dan 250 maar minder dan 500 gelovigen. Ten
tweede, middelgrote moskeeën met een aantal
gelovigen tussen 500 en 1.500.
Ten derde, grote moskeeën die meer dan 1.500
gelovigen tellen. Voor de kleine moskeeën zal één
imam worden betaald, voor de middelgrote twee
en voor de grote moskeeën drie imams. In een
eerste fase zullen voor de twee laatste
categorieën maar twee imams worden betaald
door de overheid.

In totaal zullen er in 2002 98 imams ten laste van
de Schatkist vergoed worden, overeenkomstig de
huidige cijfers en als alles verloopt zoals het moet
verlopen. Met dat laatste doel ik op de
voorwaarden die ik zonet heb opgesomd.

Voor 2002 werden thans, in een eerste fase, 55
moskeeën voor erkenning aanvaard. Daarvan zijn
er 30 Marokkaanse, 16 Turkse en 9 van andere
nationaliteiten. Naargelang de grootte is de
onderverdeling als volgt: 30 grote moskeeën, 13
middelgrote moskeeën en 12 kleine. In Antwerpen
zullen 8 moskeeën erkend worden, in Brussel 14,
in Gent 1 en in Vilvoorde 1. Die verdeling per
gemeente is, gelet op de organisatie op
provinciaal vlak en op het niveau van het
administratief arrondissement Brussel-Hoofdstad,
niet relevant.

De erkenning van een moskee houdt in dat een
koninklijk besluit bekend wordt gemaakt waarin
wordt vermeld voor welk grondgebied een
bepaalde moskee actief zal zijn, het kader en de
verplichting een comité te installeren. Aan de
erkenning zal dan de wedde van één of twee
imams ten laste van de Schatkist worden
gekoppeld.

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

De Belgische overheid erkent geen individuele
imam, evenmin als voor de andere erediensten.
De imams die door de executieve worden
aangesteld zullen wel worden gescreend.
Vanzelfsprekend verkeren wij in een
overgangsfase. Aan de executieve van de
moslims werd gevraagd om de opleiding van
imams in België uit te werken. Er zullen nog een
aantal jaren verstrijken alvorens een dergelijke
opleiding zal worden gehomologeerd en resultaten
zal opleveren. In afwachting zal de executieve
moeten instaan voor de rekrutering van de imams,
bij voorkeur in België en in geval er zich
onvoldoende personen aandienen, in het
buitenland.

Aangezien de imam deel zal uitmaken van het
comité belast met het beheer van de tijdelijke
belangen binnen een bepaalde gemeenschap en
gezien dat comité een publiekrechtelijk orgaan is,
moet de imam minstens de taal beheersen van de
regio waar hij zal functioneren.

Er bestaan specifieke documenten voor de
erkenning als imam en er is ook een groot
onderscheid, naargelang het land van herkomst.
De imamopleiding in Marokko is niet dezelfde als
deze in Turkije. De Belgische overheid zal dan
ook geen controle op de echtheid van de
documenten kunnen uitoefenen: deze rol is
weggelegd voor de executieve van de moslims.
Datzelfde geldt trouwens voor andere erediensten
waarbij nog een beroep op bedienaars afkomstig
uit het buitenland wordt gedaan. In het begin zal
zeker worden gescreend, ook als de executieve
reeds overging tot een aanstelling.

Het is zinloos een tijdshorizon vast te stellen in dat
kader; want in principe moet worden gerekend op
de interne controle van de executieve. De houding
van de imam zal een element vormen om na te
gaan of hij zich houdt aan de Belgische Grondwet
en aan het Belgische wettelijk arsenaal.

De imam heeft een religieuze opdracht en zal zich
moeten onthouden van politiek geïnspireerde
activiteiten.

Indien elementen erop zouden wijzen dat de
moskee bepaalde activiteiten ontplooit die in strijd
zijn met de rechtsregels in ons land, dan kan de
erkenning bij koninklijk besluit worden
ingetrokken.

In uitvoering van artikel 19bis, 1

ste

lid, van de wet

van 4 maart 1870 in verband met de temporaliën
voor erediensten, worden de besturen die eigen

zijn aan de islamitische godsdienst op bepaalde
wijze ingericht op het grondgebied van de
provincies en van het administratief
arrondissement Brussel-Hoofdstad.

Artikel 1 van het koninklijk besluit van 3 mei 1978
tot inrichting van de comités belast met het beheer
van de temporaliën van de erkende islamitische
gemeenschappen, bepaalt dat de islamitische
gemeenschappen door de Koning worden erkend
voor een of meerdere provincies en voor het
administratief arrondissement Brussel-Hoofdstad.

De structuur op provinciaal vlak blijft behouden,
maar het zwaartepunt zal komen te liggen bij de
comités die bevoegd zullen zijn voor meerdere
gemeenten.

Er is dus geen wijziging van de wet van 4 maart
1870 vereist, aangezien de wet enkel het principe
van de organisatie op provinciaal vlak inhoudt,
maar geen beperking inzake de aantallen. Dat
principe inzake de provinciale organisatie blijft
trouwens behouden. Wel moet het koninklijk
besluit van 3 mei 1978 worden herschreven; de
teksten werden ter consultatie voorgelegd aan de
executieve van de moslims.

Artikel 19bis, 7

lid, van de wet van 4 maart 1870

op het tijdelijke der erediensten, bepaalt dat de
geldelijke tegemoetkomingen van de gemeenten
ten voordele van de bedienaars en de besturen
van de erediensten, zoals bepaald in de volgende
artikelen, ten laste komen van de provincies en
het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wat de
islamitische en orthodoxe erediensten betreft. Het
gaat hier om de tekorten die op de begroting
voorkomen en het dragen van eventuele kosten in
verband met werken aan gebouwen. Het zijn
verplichte uitgaven.

De woning van de imam zal door de provincie ter
beschikking moeten worden gesteld of er zal een
vergoeding moeten worden betaald om hem toe te
laten een woning te huren.

Wat de gemeenten betreft zijn er geen verplichte,
doch enkel facultatieve uitgaven weerhouden.

Inzake de tussenkomst van de gewesten bestaan
er diverse bepalingen die van toepassing zijn en
die de tussenkomsten vaststellen. Het zou ons te
ver leiden deze allemaal op te sommen.

Tot slot kan er geen sprake van zijn dat aan een
imam die door de Belgische overheid wordt
bezoldigd, nog een wedde uit het buitenland zou
toekomen. Er moet met de executieve van de

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

moslims worden overlegd op welke wijze de
controle daarop zal worden uitgeoefend.

In de gevangenissen worden op dit ogenblik met
alle erkende erediensten en niet-confessionele
levensbeschouwingen onderhandelingen gevoerd.
Ik kan geen cijfers vooropstellen over het aantal
vertegenwoordigers dat aan de islam zal worden
toegekend.

De ziekenhuizen vallen niet onder mijn
bevoegdheid. Ik kan daarover dus geen
uitspraken doen.

De vergoedingskwestie maakt deel uit van de
onderhandelingen.

De executieve krijgt voor de werking van haar
secretariaat in 2002 een toelage van ongeveer
20 miljoen frank.

Daarnaast

bezoldigt

Belgische Staat, zoals bij de overige erediensten,
een aantal secretarissen die op de executieve
werkzaam zijn.

Wat uw slotvraag betreft, kan ik u meedelen dat
de islam 25 jaar geleden werd erkend. Het is dan
ook logisch dat in het verlengde van die erkenning
artikel 181, §1 van de Grondwet een correcte
invulling krijgt.

05.03 Filip De Man (VLAAMS BLOK): Mevrouw

de voorzitter, mijnheer de minister, ook nu
antwoordt u niet op de laatste cruciale vraag.
Omdat de islam in 1974 is erkend, vindt u dat we
nu de zure appel moeten doorbijten en deze
mensen met miljoenen frank subsidies moeten
steunen. Volgens de Veiligheid van de Staat en
volgens uw eigen woorden deze ochtend, worden
in de moskeeën nochtans geldomhalingen voor
terroristen gehouden. We hebben dat in diverse
artikels vernomen en u hebt dat deze ochtend
bevestigd. Toch volhardt u in de boosheid. U
volhardt in de islamcollaboratie. We kunnen dat
niet anders noemen.

Wij hebben vernomen dat heel wat moslims de
aanslagen hebben gevierd. Er waren opstootjes in
gevangenissen, in moskeeën werden
herdenkingen voor de helden van New York en
Washington georganiseerd, op scholen hebben
zich incidenten voorgedaan omdat moslims
weigerden enkele minuten stilte in acht te nemen,
in Nederland zijn meer dan een kwart van de
moslims blij met de aanslagen, de Marokkaanse
moslims juichten met meer dan een kwart de
moorddadige aanslagen toe, enzovoort. Ik neem
aan dat de verhouding in België in die orde van
grootte ligt en dat heel wat moslims die wij gaan

subsidiëren met zeer afschuwelijke ideeën
rondlopen. Ik vind dat bijzonder erg. Het is vrij
hopeloos, maar ik zal in elk geval een motie
indienen om de regering te verzoeken niet op
deze gevaarlijke weg verder te gaan en geen
miljoenen subsidies aan de moskeeën in dit land
toe te kennen.

Moties
Motions

Tot besluit van deze bespreking werden volgende
moties ingediend.
En conclusion de cette discussion les motions
suivantes ont été déposées.

Een motie van aanbeveling werd ingediend door
de heer Filip De Man en luidt als volgt:
"De Kamer,
gehoord de interpellatie van de heer Filip De Man
en het antwoord van de minister van Justitie,
stelt vast dat de moskeeën niet zelden dienen als
financierings- en recruteringsbasis voor
fundamentalistische en/of terroristische
organisaties en verzoekt de regering derhalve
geen miljoenensubsidies toe te kennen aan de
moskeeën."

Une motion de recommandation a été déposée
par M. Filip De Man et est libellée comme suit:
"La Chambre,
ayant entendu l'interpellation de M. Filip De Man
et la réponse du ministre de la Justice,
constate qu'il n'est pas rare que les mosquées
servent de base de financement et de recrutement
à des organisations intégristes et/ou terroristes et
demande dès lors au gouvernement de ne pas
octroyer des millions de francs de subsides aux
mosquées."

Een eenvoudige motie werd ingediend door de
heer Guy Hove en de dames Magda De Meyer,
Jacqueline Herzet, Simonne Leen en Fientje
Moerman.

Une motion pure et simple a été déposée par
M.

Guy Hove et Mmes Magda De Meyer,

Jacqueline Herzet, Simonne Leen et Fientje
Moerman.

Over de moties zal later worden gestemd. De
bespreking is gesloten.
Le vote sur les motions aura lieu ultérieurement.
La discussion est close.

06 Samengevoegde vragen van

- de heer Luc Goutry aan de minister van

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Justitie over "de aankondiging van de
overplaatsing van het Arbeidshof, afdeling
West-Vlaanderen" (nr. 5301)
- de heer Koen Bultinck aan de minister van
Justitie over "de afschaffing van de
arbeidsrechtbank en de politierechtbank in
Oostende" (nr. 5303)
- mevrouw Greta D'Hondt aan de minister van
Justitie over "de rechtbank van koophandel
zetel te Sint-Niklaas" (nr. 5243)
- de heer Yves Leterme aan de minister van
Justitie over "de onmiddellijke afschaffing van
de politierechtbank van Oostende" (nr. 5248)
- de heer Yves Leterme aan de minister van
Justitie over "de onmiddellijke afschaffing van
de arbeidsrechtbank te Oostende en de sluiting
van het arbeidshof te Brugge" (nr. 5249)
- mevrouw Maggie De Block aan de minister
van Justitie over "de sluiting van een aantal
rechtbanken" (nr. 5254)
- de heer Richard Fournaux aan de minister van
Justitie over "de herstructurering van de
gerechtelijke kantons" (nr. 5305)
- de heer Guy Hove aan de minister van Justitie
over "de sluiting van een afdeling van de
arbeidsrechtbank te Oudenaarde" (nr. 5330)
- de heer Geert Bourgeois aan de minister van
Justitie over "de opheffing van de afdeling
Brugge van het Arbeidshof van Gent uiterlijk op
1 januari 2003,

afschaffing

van

Arbeidsrechtbank van Brugge, afdeling
Oostende met onmiddellijke ingang en de
Politierechtbank Brugge, afdeling Oostende"
(nr. 5340)
- de heer Geert Bourgeois aan de minister van
Justitie over "de redenen die hem ertoe
brachten niet over te gaan tot de oprichting van
een afdeling Roeselare van de Politierechtbank
te Kortrijk" (nr. 5341)
- mevrouw Magda De Meyer aan de minister van
Justitie over "de toekomst van de rechtbank
van Koophandel in Sint-Niklaas" (nr. 5344)

06 Questions jointes de

de Bruges" (n° 5249)
- Mme Maggie De Block au ministre de la
Justice sur "la fermeture d'un certain nombre
de tribunaux" (n° 5254)
- M. Richard Fournaux au ministre de la Justice
sur "la restructuration des cantons judiciaires"
(n° 5305)
- M. Guy Hove au ministre de la Justice sur "la
fermeture d'une section du tribunal du travail à
Audenarde" (n° 5330)
- M. Geert Bourgeois au ministre de la Justice
sur "la fermeture de la section brugeoise de la
Cour du travail de Gand au plus tard le
1

janvier 2003, la suppression de la section

ostendaise du Tribunal du travail de Bruges
avec effet immédiat et du tribunal de police de
Bruges, section Ostende" (n° 5340)
- M. Geert Bourgeois au ministre de la Justice
sur "les raisons qui le menèrent à renoncer à la
création d'une section du Tribunal de police de
Courtrai à Roulers" (n° 5341)
- Mme Magda De Meyer au ministre de la
Justice sur "l'avenir du Tribunal de commerce à
Saint-Nicolas" (n° 5344)

06.01 Luc Goutry (CVP): Mevrouw de voorzitter,

mijnheer de minister, collega's, ik zal proberen het
kort te houden. Het is wellicht duidelijk dat deze
gebeurtenis vooral in de provincies Oost- en
West-Vlaanderen de gemoederen heeft verhit. Op
17 augustus, een dag waarop het bijna te warm
was om te lezen, verscheen in het Belgisch
Staatsblad een besluit dat heel wat artikels telt, en
waarvan het venijn in de staart zit, zoals
gewoonlijk. Artikel 6 bepaalt dat de paragrafen 2
en 3 van artikel 1 ten laatste op 1 januari 2003
vervallen. Tot nader order beschikt de provincie
West-Vlaanderen over een arbeidsrechtbank in
Brugge. Als ik het vermelde besluit goed begrijp,
zal deze rechtbank verdwijnen en zullen alle
rechtszoekenden in Oost- en West-Vlaanderen
zich in het vervolg tot de arbeidsrechtbank van
Gent moeten wenden. Ik vind dit een
onbegrijpelijke beslissing. Ik heb u meermaals
geïnterpelleerd over de mogelijkheid van een
volwaardig Hof van beroep in West-Vlaanderen.
Daarvoor bestaan een aantal goede argumenten,
zoals het vermijden van onnodige werkuren voor
cipiers en rijkswachters om heen en weer te rijden
met gedetineerden. Mijn klomp breekt nu ik hoor
dat we niet alleen geen Hof van beroep krijgen in
West-Vlaanderen, maar dat bovendien de
arbeidsrechtbank zal verdwijnen. Ik kan dit amper
geloven en ben geneigd te denken dat het een
vergissing betreft ten gevolge van de hoge
temperaturen in die periode.

Mijnheer de minister, is dit bericht correct of is er

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

een drukfout gebeurd? Wat is de reden voor deze
beslissing? Werkte deze rechtbank niet goed?
Waren er problemen?

Welke maatregelen zal u nemen om nadelige
gevolgen voor de rechtszoekenden te
voorkomen? Het is ongehoord dat mensen die
niet zelden sociaal weinig beschermd zijn voor de
behandeling van geschillen van sociale aard naar
Gent zullen moeten gaan.

Mijnheer de minister, ik hoop dat u na het horen
van deze argumenten zal bevestigen dat er
inderdaad iets is misgelopen en dat deze
beslissing opnieuw zal worden bekeken. In het
onderwijs is alles bespreekbaar, waarom hier dan
niet? Ik stel mijn hoop op uw lankmoedigheid,
opdat we in West-Vlaanderen opnieuw met een
gerust hart kunnen ademhalen.

La présidente: Monsieur le ministre, souhaitez-
vous répondre à chaque question séparément ou
donner une réponse globale à l'ensemble des
questions qui se chevauchent pratiquement
toutes?

06.02 Marc Verwilghen, ministre: Madame la

présidente, il me semble plus facile de répondre
globalement à l'ensemble des questions car
même si certaines questions sont plus
spécifiques, il y a cependant des dispositions
communes à l'ensemble de la problématique.

06.03 Koen Bultinck (VLAAMS BLOK):

Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister,
uiteraard heeft ook mijn vraag betrekking op het
koninklijk besluit van 10 augustus 2001, dat op 17
augustus in het Belgisch Staatsblad werd
gepubliceerd. Net als collega Goutry bekijk ik de
problemen vanuit een West-Vlaamse invalshoek
en hierbij valt mij het volgende op. Enerzijds
worden de arbeidsrechtbank en de
politierechtbank van Oostende met onmiddellijke
ingang vanaf 1 september als onderafdeling van
Brugge geschrapt. Anderzijds zal ook het
Arbeidshof te Brugge, dat zich over
arbeidsgeschillen in beroep moet uitspreken,
uiterlijk tegen 1 januari 2003 worden opgedoekt.

Ik begrijp niet goed waarom een dergelijke
herstructurering ten uitvoer wordt gebracht op een
ogenblik dat iedereen het over de gerechtelijke
achterstand heeft en overal pogingen worden
gedaan om justitie dichter bij de burgers en de
rechtsonderhorigen te brengen.

Het valt op dat het advies van de minister van
Begroting over dat koninklijk besluit zeer positief

was. We weten dat de heer Vande Lanotte graag
brieven schrijft aan betrokkenen om te melden dat
hij in een dossier is opgetreden ik verwijs in dat
verband naar het dossier van de legerkazernes.
Blijkbaar heeft hij het ditmaal niet nodig geacht om
de rechtsonderhorigen te melden dat hij zonder
tegenwerping de afschaffing van de
politierechtbank en de arbeidsrechtbank van
Oostende en van het Arbeidshof van Brugge
aanvaardt. Blijkbaar kon Oostende even de pot op
en werd van het parlementaire reces
gebruikgemaakt om die maatregel goed te
keuren. Oostende en bij uitbreiding heel West-
Vlaanderen worden door dat besluit zeer zwaar
getroffen. Vanaf 2003 zal West-Vlaanderen de
enige provincie zijn zonder een arbeidshof.

Mijn vraag is dan ook zeer concreet. Welke
objectieve criteria heeft de minister bij het nemen
van die beslissing gebruikt?

06.04 Greta D'Hondt (CVP): Mevrouw de

voorzitter, mijn vraag heeft betrekking op artikel 6,
§ 2, van het fameuze koninklijk besluit van 10
augustus, dat bepaalt dat de rechtbank van
Koophandel van Sint-Niklaas uiterlijk in 2003 zal
worden afgeschaft.

In tegenstelling tot de stad waarvan de minister
afkomstig is, beschikt Sint-Niklaas niet over een
paard, maar de stad beschikt wel over een
uitgebreide economische infrastructuur. Het
Waasland wordt gekenmerkt door een
aanzienlijke traditionele economische
bedrijvigheid en sluit bovendien aan op de
Linkeroever met zijn zware industrie. Het wekte
dan ook onze verbazing dat de rechtbank van
Koophandel van Sint-Niklaas moet verdwijnen.

Ik heb dan ook de volgende vragen. Door welke
objectieve argumenten is die beslissing
ingegeven? Werd overleg gepleegd met de
sociale en economische geledingen uit de regio?
Hoe zal de dienstverlening aan de ondernemers,
de bedrijfsleiders en de handelaars van het
Waasland in het algemeen, en de regio Sint-
Niklaas in het bijzonder, worden gegarandeerd? U
gaat er toch niet vanuit dat de betrokkenen zich
voor de talrijke kleine verrichtingen tot de
rechtbank van Koophandel van Dendermonde
zullen wenden? U weet ook dat de verbindingen
van het openbaar vervoer tussen Sint-Niklaas en
Dendermonde niet echt goed zijn.

Graag kreeg ik ook van de minister de bevestiging
of het zo is dat de heer Willockx, burgemeester
van Sint-Niklaas, tijdens de gemeenteraad heeft
gezegd dat hij toezeggingen heeft van de minister

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

dat de beslissing over de Rechtbank van
Koophandel zou worden herzien.

06.05 Yves Leterme (CVP): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, mijn vraag betreft
de Arbeids- en de Politierechtbank te Oostende.
Eigenlijk komt de maatregel van de minister neer
op de afbouw van de jurisdictionele
dienstverlening aan de inwoners van een
arrondissement.

Mijnheer de minister, de inwoners van dit
arrondissement hadden gehoopt hierover vrijdag
laatstleden met u van gedachten te kunnen
wisselen ter gelegenheid van een viering waarop u
aanwezig zou zijn. Wellicht had u goede redenen
om niet aanwezig te zijn, maar zij hadden goede
argumenten voor het behoud van de
Arbeidsrechtbank te Oostende. Deze hadden
uiteraard te maken met de specifieke situatie van
een kustgebied, waar de reglementering inzake
tewerkstelling in de horeca, in de visserij en een
aantal specifieke kustsectoren aanleiding geeft tot
een zeer specifieke geschillenregeling.

Samenvattend: heel wat mensen stellen vragen
rond uw overhaaste beslissing tijdens het voorbije
zomerreces. Waarom wordt een Arbeidsrechtbank
afgeschaft die dertig jaar tot ieders tevredenheid
heeft gefunctioneerd, terwijl die van Charleroi en
andere regio's gewoon blijft bestaan? Bovendien
is duidelijk dat de regio West-Vlaanderen
bijzonder wordt aangepakt en de mensen stellen
daar vragen over.

In het verlengde van de uiteenzetting van collega
Goutry vraag ik u waarom in de provincie West-
Vlaanderen als enige provincie - vanaf januari
2003 geen Arbeidshof meer aanwezig zal zijn. De
essentie van mijn vraag gaat evenwel over de
Arbeidsrechtbank en de Politierechtbank te
Oostende.

06.06 Maggie De Block (VLD): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, collega's, onlangs
verschenen er berichten over de sluiting van
bepaalde rechtbanken, onder meer de
politierechtbank in Asse. Met een koninklijk besluit
werd vrij onverwachts beslist dat deze rechtbank
met ingang van 1 september 2001 de deuren
moet sluiten. Behalve de rechtstreekse
moeilijkheden die zich op het terrein voordoen,
zoals de laattijdige verwittiging en de te korte
periode om de nodige schikkingen te treffen
inzake de verhuis van materieel, zijn er nog de
gevolgen voor de werking van bepaalde
politiezones. Dit leidt onder meer tot een
verhoging van de drempel om toegang te krijgen

tot het gerecht.

Door de sluiting van de politierechtbank van Asse
valt de politiezone Ternat-Affligem-Roosdaal-
Liedekerke enerzijds onder de politierechtbank
van Vilvoorde en anderzijds onder de
politierechtbank van Halle. Ik veronderstel dat dit
praktische problemen zal veroorzaken voor de
werking van de politiezones. Mijnheer de minister,
kan er voor dit praktisch probleem een oplossing
worden uitgewerkt? Waarom werd zo lang
gewacht met de bekendmaking van het koninklijk
besluit? Het gebrek aan overgangsbepalingen
veroorzaakt praktische problemen zoals een
tijdige verhuis en de aanpassing van het
informaticasysteem. Werd reeds gedacht over
een mogelijke oplossing van deze problemen?

06.07 Richard Fournaux (PSC): Madame la

présidente, monsieur le ministre, ma question est
sensiblement du même ordre que les précédentes
puisqu'il s'agit de questions jointes.

Cependant, je voudrais, pour ma part, évoquer
plus spécifiquement le problème de la
restructuration des cantons judiciaires et donc du
sort réservé à certains juges de paix et à leur
administration.

Comme vous le savez, monsieur le ministre,
l'arrondissement judiciaire de Dinant-Philippeville
est un des arrondissements les plus étendus du
royaume. Une proposition a été faite visant à
restructurer certains cantons judiciaires de cet
arrondissement. C'est le cas, notamment des
cantons de Gedinne, Rochefort et Dinant.

Aujourd'hui, un seul juge de paix se voit conférer
l'organisation de tout un canton. Ce qui peut sans
doute produire des effets positifs qui ne doivent
pas être négligés ou réfutés. Il n'empêche que ce
juge de paix, en l'occurrence une dame, se
retrouve avec une surcharge de travail
considérable.

Concrètement, ce n'est pas parce que l'on
fusionne des cantons que l'on peut réaliser des
économies d'échelle en termes de nombre de
dossiers à traiter.

Monsieur le ministre, pensez-vous qu'il est réaliste
de fusionner des cantons judiciaires ou du moins
de les restructurer sans s'inquiéter de
l'organisation générale du fonctionnement de ces
cantons?

Je voudrais également insister sur un deuxième
élément. Lorsque le pays a connu les événements

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

que tout le monde connaît, et la campagne
électorale dont chacun se souvient, on a plaidé
pour la mise en place d'une justice de proximité et
d'une justice préventive, dirais-je, plutôt que pour
la mise en place d'une justice répressive ou qui
arrive systématiquement en retard par rapport à la
situation qui mérite son intervention. S'il y a un
niveau d'intervention de la justice profitable à
l'organisation d'une bonne justice préventive, ce
sont bien les justices de paix. Pensez-vous que
c'est en réorganisant les cantons judiciaires et
donc les justices de paix, comme on vient de le
faire, que l'on permettra à ces dernières de faire
de la justice de proximité et que l'on donnera le
temps nécessaire à ces juges de paix pour gérer
les dossiers qui le méritent?

J'en viens à ma troisième et dernière question. Si
je m'en réfère aux informations que l'on a bien
voulu nous donner, je suis étonné de constater
que, d'une semaine à l'autre, on demande à des
membres du personnel de ces cantons de
déménager. Autrement dit, ces gens sont
déplacés d'une semaine à l'autre sans en avoir
été préalablement informés. En termes de gestion
des ressources humaines et de management du
personnel, je dois avouer que cela paraît pour le
moins étrange. Pensez-vous que cela est de
nature à conforter à la fois l'efficacité et la
motivation au travail des membres du personnel
qui travaillent dans ces cantons judiciaires et des
juges de paix concernés?

06.08 Guy Hove (VLD): Mevrouw de voorzitter,

mijnheer de minister, mijn vraag gaat uiteraard
over hetzelfde onderwerp als de vorige vragen. Ik
zal dan ook trachten het zo kort mogelijk te
houden. Ik herinner mij dat wij hier in de
commissie herhaaldelijk gesproken hebben over
de herindeling van de gerechtelijke kantons. Ik
vermoed dat de beslissing die nu voorligt daar een
van de gevolgen van is. De afdeling Zottegem van
de arbeidsrechtbank van Oudenaarde is een van
de afdelingen waarvan de sluiting voorzien is.
Deze maatregel is voor de betrokkenen en de
lokale overheden een volslagen verrassing. De
betrokkenen werden pas laat op de hoogte
gebracht. Velen bij ons in de streek hebben de
bezorgdheid geuit dat veel minder mobielen en
sociaal zwakkeren hiervan het slachtoffer zouden
kunnen worden. Ik heb dan ook een aantal
vragen. Klopt het dat er geen overleg is geweest
met de verschillende gemeentebesturen noch met
de medewerkers van de rechtbank? Zo ja, wat
was daarvan de oorzaak? Tot slot, is deze
maatregel niet in strijd met talrijke initiatieven die
de toegankelijkheid van ons justitieel apparaat
wensen te verbeteren?

06.09 Geert Bourgeois (VU&ID): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, ik heb een vraag
over twee onmiddellijke sluitingen en één
aangekondigde in West-Vlaanderen. Het gaat om
de afdeling Brugge van het arbeidshof van Gent,
de afdeling Oostende van de arbeidsrechtbank
Brugge en de afdeling Oostende van de
politierechtbank van Brugge. Ik zal de feiten niet
herhalen. De voorgaande sprekers hebben al
gewezen op de klaarblijkelijke benadeling van
Vlaanderen. Vlaanderen wordt blijkbaar zwaarder
getroffen dan Wallonië. In het bijzonder is het
blijkbaar ook zo dat in West-Vlaanderen de
spreiding van de rechtsbedeling het meest wordt
aangetast door deze maatregelen. Mijnheer de
minister, ik heb de indruk dat de zaak niet alleen
niet doorgesproken is met de rechterlijke orde en
de sociale organisaties maar blijkbaar ook niet
binnen de meerderheid. Ik stel immers vast dat
hier ook geïnterpelleerd word door de
meerderheid, door leden van de VLD en de SP.
Alleen Agalev ontbreekt. Ik weet niet om welke
redenen zij ontbreken want normaal zijn zij de
eerste om kritiek te leveren op uw beleid. Ik stel
echter vast dat de VLD en de SP hier wel vragen
komen stellen. Ik sluit mij daarbij aan.

Mijnheer de minister, als ik goed geïnformeerd
ben, heeft de algemene vergadering van het
arbeidshof van Gent in september 2000 unaniem
geadviseerd om de afdeling Brugge te behouden.
Wat de afdeling Oostende van de
arbeidsrechtbank van Brugge betreft, wil ik erop
wijzen dat het volgens mijn informatie gaat om
zo'n 2.500 zaken per jaar. Wij kennen de
problematiek, namelijk arbeidsbescherming,
ziekteverzekering, mindervaliditeit en
bestaanszekerheid. Het is dus bij uitstek een
sociale problematiek waarmee elk jaar zo'n 700
mensen persoonlijk naar de rechtbank komen.
Het gaat om zeer laagdrempelige rechtbanken
waar de mensen veelal zelf komen. Zij genieten er
bijzondere bijstand. De auditeur is er steeds om
ervoor te zorgen dat het algemeen belang
bewaakt wordt en om adviezen te geven die de
rechter voorlichten over de juiste discussie. Hij vult
het dossier regelmatig ambtshalve aan. Ik meen
dat het een stap terug is als men specifiek voor
deze aangelegenheden een afdeling afschaft. 700
mensen op jaarbasis is immers niet niets. Ik wil
erop wijzen dat wij de hervorming van de
gerechtelijke kantons nog niet zo lang achter de
rug hebben. Daar werd een zeer specifieke
maatregel ingevoerd waardoor de rechter bij de
rechtzoekende werd gebracht en niet omgekeerd.
De rechtzoekende moest dus niet naar de rechter
gaan. Wij hebben dat in 1999 ingevoerd. Voor één

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

kanton in de vredegerechten werden soms twee
zetels ingevoerd. Aanvankelijk bestond er wel wat
verwarring over de precieze bevoegdheid.
Niettemin was het argument dat toen werd
gebruikt en dat ik onderschreef dat de
rechtzoekende zich zo weinig mogelijk moet
verplaatsen, vooral in die rechtbanken. De
vredegerechten en zeer zeker ook de
arbeidsrechtbanken vallen daar onder.

Ik vraag me dan ook af wat uw motieven terzake
zijn. Ik zie op rechtseconomisch, rechtspolitiek
vlak immers redenen die net voor het omgekeerde
pleiten. Ik ben, zoals zovelen op het terrein,
verrast dat dit nu gebeurt. Het zal mij dan ook
verheugen om uw argumentatie terzake te horen.

Mevrouw de voorzitter, ik kom tot mijn vraag over
het niet oprichten van een afdeling Roeselare van
de politierechtbank te Kortrijk. Deze problematiek
kwam herhaaldelijk aan bod tijdens de bespreking
van het wetsontwerp tot hervorming van de
gerechtelijke kantons. De toenmalige ministers
van Justitie, achtereenvolgens de heren De Clerck
en Van Parys hebben verklaard dat zij dat mede
onderschreven. Mijn amendementen werden toen
echter verworpen omdat dit via een koninklijk
besluit zou worden geregeld. Ik heb de stemming
over de amendementen nog eens nagelezen.
Mijnheer de minister, u hebt mij gesteund bij de
indiening van de amendementen om een afdeling
Roeselare van de politierechtbank te Kortrijk te
krijgen. Het gerechtelijk arrondissement Kortrijk is
een vrij groot arrondissement en daar is nu
slechts één politierechtbank. Al jaren wordt
gevraagd om in Roeselare, de tweede grootste
stad, een afdeling op te richten. Dat werd steeds
heel positief benaderd. Iedereen onderschreef dit
voorstel, elke minister van Justitie, voorzitter
Erdman en ook u, mijnheer de minister, maar dat
zou via een koninklijk besluit gebeuren. Ik zie nu
dat dit niet gebeurt.

Mijnheer de minister, waarom gebeurt dit niet? Ik
weet dat bij politierechtbanken het argument van
de persoonlijke aanwezigheid iets minder geldt,
maar het geldt niettemin. Er is echter ook een
ander argument dat ik onder uw aandacht wil
brengen. Een heel grote concentratie van
verkeersrechtbanken in een arrondissement leidt
in bepaalde mate tot een concentratie van
specifieke kennis en ook van cliënteel bij een heel
beperkt aantal advocaten. Daardoor krijgt men na
verloop van tijd in arrondissementen zoals Kortrijk
een kransje van enkele advocaten die zich terzake
specialiseren. Dat betekent ook een beperking
van het aanbod voor de rechtzoekende die al dan
niet met een rechtsbijstandverzekering graag een

beroep doet op iemand die gespecialiseerd is. Het
feit dat er territoriaal, binnen één arrondissement,
diverse kantoren zijn die zich in de materie
kunnen specialiseren, is een bijkomende garantie
voor de rechtzoekende. Ik wil dan ook de vraag
herhalen om zeker ook aan een afdeling
Roeselare te denken en de omgekeerde weg te
volgen van het ministerieel besluit dat aanleiding
geeft tot zoveel vragen.

06.10 Magda De Meyer (SP): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het zal u
wellicht niet zijn ontgaan dat er ook in het
Waasland enige beroering was inzake het besluit
van de minister om de rechtbank van koophandel
in Sint-Niklaas op te doeken en over te brengen
naar Dendermonde. Die beroering werd ook
formeel verwoord in een brief van burgemeester
Willockx en ondersteund door alle colleges van
burgemeesters en schepenen van het Waasland
om uiting te geven aan hun ongenoegen. Dit is
niet een puur regionale, zelfingenomen reflex,
maar steunt mijn inziens op een aantal belangrijke
argumenten terzake. Ik ben dan ook blij dat er
vanuit het Dendermondse steun komt in deze
zaak over de partijgrenzen heen.

De economische realiteit is nu eenmaal zo dat de
dynamiek van het Waasland heel wat groter blijkt
te zijn op economisch vlak dan in het
Dendermondse, zeker als men rekening houdt
met de toekomstige ontwikkelingen in deze regio
en in het bijzonder in de Waaslandhaven.
Bedrijfsleiders in het havengebied op de
linkeroever van de Schelde zijn, zoals u weet,
grotendeels op Antwerpen gericht en zij denken in
rechtbanktermen dan ook nogal in de richting van
Antwerpen. Dat de rechtbank in de dichtstbijzijnde
stad aan dezelfde kant van de Schelde is gelegen,
vinden zij nog aanvaardbaar, maar dat zij nu in
een kleinere, nog verder afgelegen en uiteindelijk
aan de overkant van de Schelde gelegen stad
terecht moeten, kan er bij hen niet in.

Ik wil toch enkele gegevens over de economische
realiteit meedelen. In het gerechtelijk
arrondissement Sint-Niklaas zijn er 233.337
inwoners, tegenover 186.284 in het
arrondissement Dendermonde. Kijken we naar het
aantal bedrijven dat meer dan 5 werknemers telt,
dan tellen we er in het arrondissement Sint-
Niklaas 1.191, tegenover 769 in het
arrondissement Dendermonde. In Sint-Niklaas
wordt op dit moment 4.802

hectare door

bedrijfsterreinen ingenomen, tegenover 947
hectare in Dendermonde. Mijnheer de minister, dit
is slechts een kleine greep uit een heleboel cijfers
waarvan ik er u nog meer kan geven - die

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

gebaseerd zijn op gegevens van de provincie, van
GOMOV, EROV, en dergelijke.

Uit deze cijfergegevens blijkt dat het Waasland op
zijn grondgebied een duidelijk grotere
bedrijvigheid kent dan de twee andere
administratieve arrondissementen in het
rechtsgebied Dendermonde. Deze tendens zal in
de toekomst nog versterkt worden omdat zowel
Sint.-Niklaas als Aalst geselecteerd zijn als
stedelijke gebieden van regionaal belang, elk met
een door het Vlaamse Gewest opgelegde
taakstelling, te weten dat ze in ongeveer 140
hectare bijkomende bedrijfsterreinen moeten
voorzien. Dendermonde daarentegen is een
structuurondersteunend kleinstedelijk gebied, met
een door de provincie opgelegde taakstelling van
ongeveer 70 hectare bijkomende bedrijfsterreinen,
dus de helft van wat Sint.-Niklaas krijgt opgelegd.

Ook het voorontwerp van provinciaal structuurplan
onderkent in de provincie slechts één stedelijk
netwerk, namelijk het E17-netwerk. Precies dit
E17-netwerk valt grotendeels in het
arrondissement Sint.-Niklaas. Binnen dit netwerk
worden de toekomstige ontwikkelingen van
bedrijfsterreinen geconcentreerd. De verdere
uitbouw van de Waaslandhaven zal het aantal
bedrijven zowel maritieme, industriële als
logistieke bedrijven in de regio sterk doen
toenemen. Deze ontwikkeling moet absoluut op
halflange en lange termijn nader bekeken worden.

Het arrondissement Sint-Niklaas is op
bedrijfsgebied, mede door de Waaslandhaven,
duidelijk het sterkste van de drie administratieve
arrondissementen in het rechtsgebied
Dendermonde. In de toekomst zal deze tendens
nog versterkt worden. Vanuit de economische
realiteit zou het logisch zijn dat de rechtbank van
Koophandel zich vestigt in het sterkste gebied. In
de praktijk echter wordt nu een afdeling van deze
rechtbank in dit gebied afgeschaft. Mijnheer de
minister, vergeef me deze uitspraak, maar een
dergelijke beslissing versterkt het beeld dat bij de
mensen leeft, namelijk dat Justitie weinig voeling
heeft met de realiteit. Vandaar ook het grote
ongenoegen bij de sociaal-economische partners
van het Waasland. Zij vragen met aandrang dat
op de beslissing tot afschaffing van de afdeling
van de Rechtbank van Koophandel wordt
teruggekomen en dat er minstens een afdeling
van deze rechtbank in Sint-Niklaas behouden
blijft. Ik sluit mij volledig aan bij de vragen van mijn
streekgenoten.

Mijnheer de minister, kunt u mij meedelen welke
argumentatie er zit achter het opdoeken van de

Rechtbank van Koophandel te Sint-Niklaas?
Waarom hebben economische argumenten bij
deze beslissing blijkbaar niet meegespeeld? Wie
werd voor deze beslissing geraadpleegd?

06.11 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, collega's, ik zal mijn antwoord opdelen
in een algemene benadering en een toelichting,
geval per geval. Ik zal ook de vraag van collega
Fournaux straks beantwoorden.

Ik wil er vooraf op wijzen dat het koninklijk besluit
van 10 augustus 2001 inderdaad voorziet in de
afschaffing van een aantal afdelingen van hoven
en rechtbanken. Die afschaffing is echter slechts
doorgevoerd nadat het advies werd ingewonnen
van de korpsoverste, in dit geval van de
procureur-generaal. Dit gebeurde vanuit
overwegingen van goed management. U weet dat
wij ervoor gekozen hebben om de korpsoversten
een managementfunctie te geven. De aanleiding
om het koninklijk besluit van 21 juli 1970 aan te
passen is te vinden in de wet van 25 maart 1999
betreffende de hervorming van de gerechtelijke
kantons. Deze wet werd deels tijdens de vorige
legislatuur goedgekeurd, maar is zoals u weet ook
voor een deel naar deze legislatuur
doorgeschoven.

Daarom is men op een bepaald ogenblik
begonnen met het inwinnen van adviezen bij de
gerechtelijke overheden. Ik geef u een greep uit
de overwegingen die uit die adviezen op
algemene wijze tot uiting zijn gekomen. Er zijn
grosso modo zes argumenten die door de
korpsoversten worden aangebracht en die ik
straks één voor één zal bespreken. Ik overloop de
argumenten.

Ten eerste, de activiteiten van de afdelingen zijn
veelal minder belangrijk dan die van de hoofdzetel
van de rechtbank. In de meeste gevallen
verschijnen de partijen door advocaten of
volmachtdragers die woonachtig of werkzaam zijn
op de plaats van de hoofdzetel van de rechtbank.
Ik wijs u er trouwens op dat in burgerlijke zaken de
verschijning in persoon niet zo frequent is, en dat
ze in strafzaken zelfs door het arrest Van
Gijzegem van het Europees Hof niet meer
noodzakelijk wordt geacht, tenzij de rechtbank
beslist dat een partij in persoon moet verschijnen.

Ten tweede, de afstanden tussen de afdelingen
en de hoofdzetels is nooit zeer groot en de
verplaatsingen gebeuren steeds met de wagen.

Ten derde, de openingsuren van de griffies in de
afdelingen vereisen de aanwezigheid van

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

personeelsleden die noodgedwongen ontsnappen
aan het toezicht van de hoofdgriffier, daar die zich
in de hoofdzetel bevindt.

Ten vierde, het behoud van de afdelingen is
uitermate tijdrovend voor de magistraten van de
zetel van het openbaar ministerie en voor de
griffier.

Ten vijfde, het behoud van de afdelingen
veroorzaakt tevens onverantwoorde huur- en
onderhoudskosten, zoals uitgaven voor
verwarming en verlichting, kosten die men
gemakkelijk kan voorkomen door het opheffen
van de afdelingen.

Ten zesde, de bediening van de afdelingen eist
van de magistraten en griffiers menigvuldige
verplaatsingen, wat kosten en rompslomp met
zich meebrengt bij het opmaken en behandelen
van de kostenstaat.

Tot hier een overzicht van de algemene
mededelingen die ik heb gekregen in die
adviezen. Ik kan geen enkele beslissing nemen
als er geen gelijkluidend advies van de
korpsoversten is. Voor de aanpassing van het
koninklijk besluit van 21 juli 1970 heb ik de
volgende beleidslijn vooropgesteld, die
onverminderd wordt gehandhaafd: indien de
gerechtelijke overheden de afschaffing van een
afdeling adviseren omdat deze afschaffing toelaat
een efficiëntere organisatie en structuur uit te
bouwen die het modern management van hoven
en rechtbanken bevordert zonder de buitensporige
aantasting van het recht van de rechtsonderhorige
op een voldoende nabije justitie, dan wordt het
advies gevolgd.

In zijn advies van 27 januari 2000 zegt de
procureur-generaal dat alle korpsoversten in wier
arrondissementen één of meerdere afdelingen
bestaan, in feite adviseren tot de afschaffing van
de verschillende afdelingen, met uitzondering voor
de twee bestaande afdelingen van de rechtbank
van koophandel te Brugge. "De geformuleerde
bemerkingen komen mij verantwoord voor", zo
zegt de procureur-generaal van Gent, "zodat ik ze
volkomen kan bijtreden. Wat meer specifiek de
werking van de arbeidsgerechten betrof, werd vrij
snel ondervonden dat een opsplitsing niet steeds
zeer gelukkig was en veel meer nadelen dan
voordelen opleverde voor de rechtsonderhorigen."

Als minister van Justitie is het mijn taak te waken
over de efficiënte organisatie van de Justitie. Daar
moet aan worden toegevoegd dat de burger een
ontegensprekelijk recht heeft op een nabije

justitie, maar dat die niet enkel wordt
weergegeven in termen van bepaalde
geografische afstand, die overigens in Vlaanderen
in vele gevallen verwaarloosbaar is. Belangrijk is
evenwel dat deze justitie haar nabijheid verwerft
door de optimale dienstverlening die zij kan
bieden. Dat brengt mij bij de bespreking afdeling
per afdeling.

Eerst is er de afdeling Oostende van de
arbeidsrechtbank Brugge. Het advies van zowel
de voorzitter van de arbeidsrechtbank als dat van
de arbeidsauditeur zijn voor weinig interpretatie
vatbaar. Ik citeer: "In eerste instantie lijkt het
logisch dat de afdeling van de arbeidsrechtbank
Brugge zal worden opgeheven. In het verleden
werd hiervoor reeds gepleit." Vervolgens geeft
men acht argumenten voor deze afschaffing. Ten
eerste, samenwerking van de twee griffies
betekent een belangrijke rationalisering van mens
en middelen. Ten tweede, heel wat verplaatsingen
vallen weg voor de rechters-griffiers, wat tijd en
kostenbesparend werkt. Ook het administratief
werk rond de kilometervergoedingen zal zo
verminderen. Ten derde, de kamers zouden veel
evenwichtiger kunnen worden samengesteld.
Sommige zittingsrollen in Oostende kunnen niet
volwaardig worden opgevuld. Ten vierde, het
brengt een grotere eenvormigheid in werkwijze en
rechtspraak met zich mee. Ten vijfde, het
arbeidsauditoraat heeft sinds jaren haar
administratieve post in Oostende afgeschaft. Ten
zesde, voor de rechtzoekende zijn er vanuit
Oostende vlotte verbindingen met Brugge. Ten
zevende, op andere plaatsten werden afdelingen
vroeger reeds afgeschaft, zoals Eeklo als afdeling
van de arbeidsrechtbank Gent. Ten achtste, de
administratie van de rechtbank zou sterk
vereenvoudigen voor rechters in sociale zaken en
voor de dienstregeling. Ook het overblijven van
slechts één griffie van de rollen zou de zaken
gemakkelijker maken.

Ten tweede, over de afdelingen te Aalst en Sint-
Niklaas van de rechtbank van Koophandel te
Dendermonde zijn er gelijkaardige unanieme
adviezen. Zo stelt de voorzitter van de rechtbank
van Koophandel ik citeer : "In het algemeen
ben ik van oordeel dat afdelingen van rechtbanken
een nutteloze verspreiding inhouden van materiële
en personele middelen, een hinder vormen voor
de specialisatie van rechters, griffiers en
uitvoerend personeel, de controle bemoeilijken of
de naleving van voor de organisatie uniform
uitgestippelde werkprocedures, ook tijdverlies
medebrengen door verplaatsing en de afdelingen
van de rechtbanken vaak de neiging hebben een
afzonderlijk leven te leiden met een eigen cultuur.

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Ik geloof niet in afdelingen vanuit de overwegingen
van goed management. Een manager moet
tussen zijn mensen staan, oor hebben voor
problemen en moeilijkheden van rechters en
personeel, mensen motiveren; dit alles vereist
aanwezigheid en wordt zeer bemoeilijkt door de
opdelingen in afdelingen met kleine werksites". De
procureur des Konings voegt hier nog aan toe dat
de afschaffing van de afdelingen voor de
parketmagistraten van de financieel-economische
sectie van de parketten een belangrijke
tijdsbesparing uitmaakt.

Ik ben dus voortgegaan op het eensluidend advies
van de voorzitter van de rechtbank van
Koophandel, die nochtans in Aalst woonachtig is,
en van de procureur des Konings te
Dendermonde. Het is juist dat de heer Willockx
mij een brief heeft toegestuurd die ook was
ondertekend door heel wat burgemeesters uit de
regio ten noorden van Sint-Niklaas. Bij mijn
contact met hem heb ik hem geen toezeggingen
gedaan; ik heb hem alleen meegedeeld wat de
positie was van de korpsoversten.

Ten derde, de afschaffing van de afdeling te
Zottegem van de arbeidsrechtbank te
Oudenaarde gebeurt op uitdrukkelijk verzoek van
de gerechtelijke overheden, en dit vanuit
overwegingen van goed management.

Ten vierde, de afdeling te Oostende van de
politierechtbank te Brugge werd eveneens op
uitdrukkelijk verzoek afgeschaft. Ik citeer uit het
advies van de procureur des Konings: "Voor wat
de politierechtbank betreft, is de afdeling
Oostende niet als een volwaardige rechtsinstantie
te beschouwen. A rato van één zitting per week
worden er enkel verkeersovertredingen
behandeld, terwijl alle verkeersongevallen met
gekwetsten en de burgerlijke zaken te Brugge
worden behandeld. De griffie is er nauwelijks
bemand terwijl op parketniveau alles te Brugge is
gecentraliseerd. Parket en rechtbankeconomisch
beschouwd is de afdeling Oostende een
aanfluiting van hedendaags management".

Ten vijfde, inzake de afdeling Roeselare van de
politierechtbank Kortrijk kan ik het volgende
meedelen. Het voorontwerp van koninklijk besluit
voorzag in een nieuw op te richten afdeling, maar
daarover hebben de gerechtelijke overheden
uitdrukkelijk een negatief advies uitgebracht. De
procureur des Konings wijst erop dat zowel zetel
als parket voorstander zijn van een centralisatie te
Kortrijk, om dezelfde organisatorische redenen en
besluit dat het noch nuttig, noch noodzakelijk is
een afdeling op te richten. Bovendien wordt

opgemerkt dat bij heel wat verkeersongevallen
burgers van buiten de omschrijving betrokken zijn.
Dat advies wordt overigens bijgetreden door de
procureur-generaal.

Ten zesde waren er vragen over de afdeling Asse
van de politierechtbank Vilvoorde. De procureur
des Konings en de procureur-generaal hebben
uitdrukkelijk verzocht ze af te schaffen om
dezelfde redenen als dewelke die ik bij herhaling
heb aangehaald. Daar moet ik nog aan toevoegen
dat de afschaffing ervan ook werd aanbevolen
door de commissie voor de gerechtelijke
achterstand Brussel in haar tussentijds rapport
van 7 december 1999 met het oog op goed
management en rationalisatie van de aan te
wenden middelen.

Ten zevende, wat de afdeling te Brugge van het
Arbeidshof te Gent betreft, is er wel een probleem.
In zijn advies van 27 januari 2000 pleit de
procureur-generaal voor de afschaffing van de
afdeling te Brugge, om de reeds eerder
aangehaalde gronden. Na de publicatie van het
koninklijk besluit van 10 augustus 2001, waarin
die afdeling werd afgeschaft, werd duidelijk dat het
punt in het advies, in tegenstelling tot de andere,
een strikt persoonlijke mening is van de
procureur-generaal, wat hij ook laat weten in zijn
brief van 17 september 2001. Met andere
woorden, hier heeft de procureur-generaal de
korpsoverste die de eerste voorzitter van het
Arbeidshof is, niet gecontacteerd. Inmiddels heeft
de eerste voorzitter van het Arbeidshof mij kennis
gegeven van het advies van de procureur-
generaal, omdat hij het uitdrukkelijk niet kan
delen.

Omdat hier de minimale regels van het
consulteren van een afdeling niet werden
gerespecteerd, heb ik een nieuw ontwerp van
koninklijk besluit tot wijziging van het koninklijk
besluit van 10 augustus 2001 gemaakt dat ertoe
strekt het behoud van de afdeling Brugge aan de
Koning voor te stellen. De procedure is met
andere woorden reeds opgestart. Uit de brief van
de procureur-generaal van 17 september blijkt dat
hij geen gelijkluidend advies van de korpsoversten
had gekregen.

Wat zijn de praktische gevolgen? Zoals u kunt
vaststellen, ging aan het koninklijk besluit van 10
augustus een lange overlegperiode vooraf.
Opnieuw na overleg met de lokale gerechtelijke
overheden dat schrijft het gerechtelijk wetboek
voor - werd beslist om een aantal afdelingen pas
af te schaffen op een datum door de Koning te
bepalen en uiterlijk tegen 1 september 2002 of 1

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

januari 2003, afhankelijk van de mate waarin
logistieke en materiële aanpassingswerken
noodzakelijk zijn. Het is immers niet altijd mogelijk
een terugkerende afdeling te huisvesten.

Voor andere afdelingen bleek het mogelijk om de
afschaffing te voorzien vanaf 1 september 2001.
Dat zulks tijdelijk een hogere werklast met zich
meebrengt, is niet abnormaal. De centrale dienst
Gebouwen en Materieel verleent bijstand waar
nodig.

Wat de specifieke situatie van Asse betreft, kan ik
meedelen dat op 9 augustus een brief werd
gericht tot de hoofdgriffier van de politierechtbank
van Vilvoorde met het verzoek om twee offertes
voor verhuis mee te delen. Tot dusver is nog geen
antwoord ontvangen. De hoofdgriffier aldaar werd
daarenboven vorige week door mijn kabinet
telefonisch gecontacteerd met het verzoek alle
problemen die zouden voortvloeien uit de verhuis,
onmiddellijk te signaleren, zodat een passende
oplossing zou kunnen worden gevonden.

Collega De Block, u hebt het probleem
aangekaart met betrekking tot de politiezone
Ternat-Affligem-Roosdaal-Liedekerke. Volgens de
wet van 25 maart 1999 betreffende de hervorming
van de gerechtelijke kantons vallen de gemeenten
Liedekerke en Roosdaal onder het kanton Lennik
dat behoort tot de politierechtbank van Halle,
terwijl de gemeenten Affligem en Ternat onder het
kanton Asse vallen dat behoort tot de
politierechtbank van Vilvoorde. Dat men zich
binnen de voormelde interpolitiezone dient te
wenden tot twee politierechtbanken, is evenwel
geen gevolg van het koninklijk besluit van 10
augustus 2001 maar vloeit voort uit de wet van 25
maart 1999. Dat gemeenten zouden behoren tot
de afdeling van een andere politierechtbank dan
deze waar ze als kanton toebehoren, is uiteraard
uitgesloten krachtens de wet. Bovendien vereist
de wet op de hervorming van de politiediensten
dat de interpolitiezones nooit de grens van een
gerechtelijk arrondissement overschrijden. De
overschrijding van de territoriale bevoegdheid van
een politierechtbank binnen een gerechtelijk
arrondissement wordt daarbij niet als
problematisch aanzien.

In het algemeen kan hieraan worden toegevoegd
dat de sluiting van de afdelingen geen juridische
gevolgen met zich meebrengt voor de hangende
dossiers, aangezien een vordering steeds bij een
rechtbank of desgevallend een hof aanhangig
wordt gemaakt en niet bij een afdeling van een
rechtbank of een hof. Bovendien heeft de
reorganisatie geen gevolgen voor een aantal

personeelsleden. Integendeel, de personeelsleden
die hierdoor vrijkomen of minder belast zullen
worden, zullen door de korpsoverste integraal
kunnen worden ingezet om de dienstverlening van
justitie aan de burger te optimaliseren.

Er was kritiek op de datum van de publicatie. Die
is het gevolg van een laattijdig akkoord van de
minister van Begroting. Ik heb zijn akkoord
gevraagd op 17 mei 2001 en het pas ontvangen
op 27 juli 2001. Hierdoor werd een publicatie vóór
de periode van het gerechtelijk verlof onmogelijk.
Ik hou wel mijn hart vast voor wanneer we ooit
een discussie moeten voeren over hertekeningen
van de grenzen van de gerechtelijke
arrondissementen. Op dat moment zal men op
dezelfde weerstand stuiten als nu.

M. Fournaux m'interroge sur l'entrée en vigueur de
la loi du 25 mars 1999 relative à la réforme des
cantons judiciaires. Celle-ci n'a en effet pas eu
d'implications au niveau de la compétence
territoriale des différentes justices de paix. Sur le
plan de l'effectif du personnel également, on a
assisté, le 1

septembre 2001, à une importante

redistribution des cartes dans différents cantons.

D'une manière plus générale, en ce qui concerne
les greffes, l'article 14 de la loi du 25 mars 1999 a
adapté la loi du 20 juillet 1971 déterminant le
cadre du personnel des justices de paix. Le
législateur a donc déjà fixé lui-même le nombre et
la répartition des greffiers. Dans la phase
d'exécution, le service du personnel n'a dès lors
eu d'autre choix que de respecter cette
réglementation. Dans le cadre des
renouvellements de nominations et/ou des
réaffectations réalisées, le législateur avait prévu
la possibilité pour les greffiers et les greffiers
adjoints de faire connaître leurs préférences
(article 24 de la loi du 25 mars 1999). Le groupe
cible concerné y avait déjà été invité par lettre du
16 septembre de la même année. Une copie de
l'organigramme nominatif indiquant toutes les
affectations ou réaffectations des greffiers a été
communiquée à tous les greffiers en chef des
justices de paix une première fois en mai 2000,
puis en mai 2001 dans une version actualisée.

En fonction des remarques reçues au sujet des
documents de travail diffusés, des adaptations ont
pu être apportées là où cela s'avérait nécessaire
avant de formaliser, par voie d'arrêté royal, les
affectations dans les nouveaux cantons.

En ce qui concerne le personnel administratif,
contrairement à ce qui fut fait pour les greffiers,
aucun nouveau cadre n'a encore été fixé. Le

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

personnel a par conséquent été réaffecté sur la
base de lignes de force générales qu'il a fallu
concilier, à savoir:
- premièrement, la continuité du service,
- deuxièmement, la neutralité budgétaire,
- troisièmement, un traitement équilibré et égal
entre les cantons,
- quatrièmement, une attention particulière aux
intérêts individuels.
De même, au niveau du personnel administratif,
tous les greffiers en chef ont reçu un
organigramme nominatif avant la mise en oeuvre
effective des options prises. Toutes les justices de
paix disposaient des informations nécessaires et
étaient en mesure de communiquer leurs
observations.

En conclusion, il convient de mentionner que l'on
peut difficilement reprocher à mon département
un manque de préparation. Les préparatifs ont été
entamés largement à temps et effectués avec la
plus grande transparence à l'égard du personnel.

L'exécution des décisions et leur notification se
sont toutefois concentrées sur les mois de juin,
juillet et août. Parallèlement aux réaffectations
prévues dans le cadre des nouveaux cantons, il a
fallu tenir compte des mouvements continus du
personnel au sein des justices de paix. En outre, il
a fallu accorder le temps nécessaire pour
examiner les remarques des justices de paix. En
effet, chaque canton a évidemment ses propres
spécificités.

En tous les cas, en ce qui concerne l'effectif du
personnel dans la nouvelle structure des justices
de paix, il y a toujours lieu d'insister sur le fait que
la date du 1

janvier 2001 constitue un point de

départ et non un point d'arrivée. Le lancement des
nouvelles justices de paix nécessitera un suivi
continu des besoins sur base de critères
statistiques objectifs. De même, l'impact des
modifications concernant les heures d'ouverture
des greffes et les jours d'audience doit encore se
faire sentir.

Pour le cas particulier de Dinant, puisque c'est
son bourgmestre qui s'exprime, je suppose qu'il
s'inspire des modifications survenues dans
l'ancien canton de Dinant. Conformément à la loi
du 25 mars 1999, l'ancien canton de Dinant a été
fusionné avec le canton Beauraing et Gedinne. En
comparant, on constate que les effectifs sur place
sont les suivants: cinq à Dinant, dont trois greffiers
et trois à Beauraing-Gedinne, dont deux greffiers.

En ce qui concerne l'ancienne composition des
cantons, il convient déjà de constater que l'effectif

présent était supérieur à la norme établie. La
présence de ce personnel se justifiait dès lors plus
par une disponibilité à l'égard des justiciables que
par la charge de travail constatée. Au 1

septembre, la situation relative au nouveau canton
est la suivante:
- Beauraing-Dinant-Gedinne, pour une population
de 50.243 personnes, l'effectif sur place est de 6,5
personnes. Un canton de taille moyenne (environ
50.000 habitants), a droit à cinq membres du
personnel. L'effectif du personnel du nouveau
canton est donc supérieur.

La loi du 25 mars 1999 prévoit trois greffiers pour
le nouveau canton. Il en compte quatre, à savoir
un de plus que le nombre prévu par la loi.

Au mois d'août, on a envisagé de réaffecter
l'employé supplémentaire auprès d'un autre
tribunal. Après avoir entendu les remarques
émises par le juge de paix, on y a renoncé.
L'emploi de cette dame a donc été maintenu à
Beauraing-Dinant-Gedinne.

La présente question orale peut éventuellement
s'inscrire dans le cadre de la discussion relative à
ce dossier individuel.

Voilà, madame la présidente, les données qui
m'ont été communiquées. Je voudrais ajouter une
remarque: si on accepte que le chef de corps soit
un manager, il est normal de demander son avis.
J'ai donc demandé l'avis de ce président du corps
judiciaire et l'ai suivi parce qu'il faut l'unanimité
pour prendre la décision. J'ai donc fait part de la
décision prise et des éléments et avis sur lesquels
je me suis basé.

06.12 Greta D'Hondt (CVP): Mijnheer de

minister, de rechtbank van koophandel van Sint-
Niklaas en Dendermonde hebben beide een eigen
specificiteit en waarde. Ik ga dus niet beginnen
over wie mij het meest na aan het hart ligt. Uit uw
antwoord begrijp ik dat de sluiting onomkeerbaar
is. Dat is wel wat anders dan wat in de streek nog
werd gedacht en wat nog op de gemeenteraad
van Sint-Niklaas aan bod kwam. Tenzij u mij
tegenspreekt, kan ik niet anders dan stellen dat de
sluiting onomkeerbaar is en dat vanaf 2003 de
rechtbank van koophandel te Sint-Niklaas zal
ophouden te bestaan. Ik houd van duidelijkheid en
dit meen ik uit uw antwoord begrepen te hebben.

06.13 Luc Goutry (CVP): Mijnheer de minister, ik

was op voorhand al verwonderd het arbeidshof
tussen al die afdelingen aan te treffen. Het leek
mij onwaarschijnlijk en dat wordt bevestigd. Ik zou
niet weten welke managementtechniek ertoe zou

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

kunnen leiden dat een hele provincie zonder
rechtsbedeling zou blijven. In die zin is het een
opluchting dat het hier om een kwakkel ging. In de
marge wil ik nog even herhalen dat vanuit Brugge
wordt gevraagd om een hof van beroep te
hebben, zodat wij daar over een volwaardige
rechtsbedeling zouden beschikken, met inbegrip
van arbeidsrechtbank en rechtbank van eerste
aanleg. Dat maakt echter niet het onderwerp uit
van deze vraag.

06.14 Koen Bultinck (VLAAMS BLOK): Mijnheer

de minister, uiteraard dank ik u voor het goede
nieuws dat u de West-Vlamingen brengt, namelijk
dat het arbeidshof te Brugge behouden blijft. Het
ging dus om een kwakkel wat dit koninklijk besluit
betrof. Wij hebben er akte van genomen dat de
adviezen van uw korpsoversten vrij positief waren.
Wij kunnen als parlementsleden weinig anders
doen dan daarvan akte nemen. Anderzijds moet ik
u als politieke verantwoordelijke wel zeggen dat
wij er niet zo gelukkig mee zijn dat goedwerkende
rechtbanken als de arbeidsrechtbank en de
politierechtbank van Oostende worden afgeschaft.
Blijkbaar hebben de korpsoversten daarover een
andere mening dan de politici te velde. Uiteraard
kunnen wij daarover niet positief doen. De
belangrijkste mededeling is dat de laattijdige
publicatie van het koninklijk besluit te maken had
met het laattijdige advies van minister Vande
Lanotte. Wat ik al voorzichtig deed aanvoelen in
de vraagstelling blijkt te kloppen, namelijk dat
politieke redenen als het moeten overbrengen van
minder positief nieuws aan de eigen stad
Oostende, toch zeker voor een deel hebben
meegespeeld. Dat is een bijna pikant detail dat ik
aan uw antwoord overhoud.

06.15 Geert Bourgeois (VU&ID): Mijnheer de

minister, mijn informatie was juist inzake het
arbeidshof Gent afdeling Brugge: de zetel zelf was
het daar absoluut niet mee eens. Ik ben blij dat u
onmiddellijk hebt beslist die maatregel in te
trekken en het genoemd arbeidshof te behouden.
U zegt dat de motieven redenen van management
en efficiëntie betreffen. Voor u is het,
gesimplificeerd, een van beide: ofwel geven we de
korpsoversten een reële managementfunctie en
volgen wij hen, ofwel stellen wij dat in vraag. Ik
kan daar inkomen. Daar bestaan argumenten
voor. Ik kan mij ook voorstellen dat argumenten
als kostenbesparing, beter toezicht, minder
verplaatsingen voor magistratuur en griffie en een
beter management van de rechtbank zelf leiden in
de richting van dit advies.

Ik vraag me wel af of het probleem op die manier
beleidsmatig juist wordt gesteld. De bepaling van

de rechtsomschrijvingen komt toe aan de politiek,
evenals de omschrijvingen van de diverse
rechtbanken en de plaats waar de rechtsbedeling
moet plaatsvinden. Daarbinnen heeft de
korpsoverste de taak voor goed management te
zorgen. Een groot deel van het Parlement vindt
dat een zekere decentralisatie van de
dienstverlening moet plaatsvinden. Redenen
daarvoor hebben we ook gevonden bij de
hervorming van de gerechtelijke kantons. In
Wallonië luidde een van de hoofdargumenten dat
de kantons te uitgestrekt waren en bepaalde
kantons dus in twee zetels moesten worden
opgedeeld. Dat is een politieke beslissing van het
beleid dat boven het management staat.

Naast de manager van de rechtbank zijn er nog
een aantal andere actoren ter zake. Ik wees
bijvoorbeeld op de rol van de advocatuur in
bepaalde omstandigheden. Daaraan zou ik niet te
vlug voorbijgaan. Er dreigt een zekere
monopolisering van een aantal zaken.

Ten tweede geldt ook het belang van de
rechtzoekende. Volgens mij heeft dat in de
afweging al te weinig meegespeeld. Daarom blijf
ik toch mijn voorbehoud uiten, ook al neem ik aan
dat u unanieme adviezen gekregen hebt. Die
adviezen komen slechts uit één bepaalde hoek.
Het gaat namelijk om het standpunt van managers
die verantwoordelijk zijn voor de goede werking
van een rechtbank. Dat is wat anders dan onze
beleidsmatige benadering van de zaak.

06.16 Magda De Meyer (SP): Mevrouw de

voorzitter, ik wil mij volledig aansluiten bij de heer
Bourgeois. Ik vind het heel logisch dat de minister
ter zake advies vraagt aan zijn procureur-
generaal. De argumentatie van die procureur-
generaal lijkt mij echter veel minder aannemelijk,
nogal simplistisch en inderdaad wereldvreemd te
zijn. Uiteraard bespaart men voor de magistraten
op kosten van vervoer, huur, onderhoud en tijd als
men alle nevenafdelingen opdoekt. Hoe moeten
de burgers, die van het rechtssysteem gebruik
maken, daar echter tegenover staan? Ik vind het
raar dat op geen enkele manier werd overlegd
met de belangrijkste gebruikers van de rechtbank.
Ik vind het ongehoord dat alleen op basis van de
magistratuur is beslist tot de hertekening,
schrapping en overbrenging van bepaalde
rechtbanken.

06.17 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, ik wil even reageren. Ik kan wel oor
hebben voor een aantal van de aangebrachte
argumenten, maar sta mij toe het volgende aan te
stippen.

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Van enkele korpsoversten hoorde ik bijvoorbeeld
dat bepaalde afdelingen niet belangrijk genoeg
waren. Omwille van het aantal zaken dat er
behandeld wordt, is er geen evenwicht tussen de
te leveren inspanningen om die afdeling draaiend
te houden en het aantal uitgesproken zaken.

We moeten ervoor waken de zaak om te keren. In
het Gerechtelijk Wetboek staat uitdrukkelijk dat de
minister van Justitie alleen kan handelen op
eensluidend advies van de korpsoverste. Als een
korpsoverste bijvoorbeeld zegt dat tot schrapping
of weglating van een afdeling niet mag worden
overgegaan, dan moet de minister van Justitie dat
opvolgen. De minister van Justitie kan daarin niet
kiezen. Zo eenvoudig ligt dat. Dat is het concept
van het Gerechtelijk Wetboek.

Ik neem aan dat over dat concept kan worden
getwist. We zouden bijvoorbeeld kunnen vinden
dat meer personen geraadpleegd moeten worden.
Dan zullen wij de wet in die omstandigheden
moeten aanpassen. Ik heb gehandeld zoals het
Gerechtelijk Wetboek nu luidt.

Ik kom nu tot de pertinente vraag van mevrouw
D'Hondt of deze beslissing onomkeerbaar is. Die
beslissing is onomkeerbaar tenzij wordt
aangetoond dat hetgeen waarop men zich had
gebaseerd, niet correct is. Dat heb ik toegepast bij
het Arbeidshof, omdat daar gebleken is dat de
procureur-generaal het advies van de eerste
voorzitter van het Arbeidshof niet had
ingewonnen. De procureur-generaal heeft dat ook
toegegeven.

De manier waarop moet worden gehandeld, is in
mijn ogen vrij eenvoudig. Ik veronderstel dat elke
korpsoverste de regels van de democratie zal
respecteren en zijn algemene vergadering van
magistraten zal samenroepen om een bepaalde
beslissing ter overweging voor te leggen. Hij wint
het advies van zijn magistraten in en maakt dat
daarna over aan de minister van Justitie. Zo werkt
dat of zou dat moeten werken. Als wordt
aangetoond dat die werkwijze niet werd gevolgd,
zoals in het geval van het Arbeidshof van Gent,
afdeling Brugge, is die beslissing omkeerbaar. In
de andere gevallen houd ik mij natuurlijk aan de
adviezen die ik heb gekregen. Die adviezen zijn
overigens bindend. Ik druk daar nog eens op. De
adviezen moeten eensluidend zijn. Als ze niet
eensluidend zijn, kunnen ze geen gevolg hebben.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

La présidente: Chers collègues, je vous informe
que M. le ministre nous quittera vers 17 heures.

06.18 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, men meldt mij dat ik zeker tot 17.30 uur
aanwezig kan blijven in deze commissie. Ik zou
die tijd willen benutten om de vragen die kunnen
worden gesteld te beantwoorden.

07 Samengevoegde vragen van

- de heer Geert Bourgeois aan de minister van
Justitie over "de opschorting van onbepaalde
duur van de negende kamer van het Hof van
Beroep te Gent, de tweede weigering van een
door de Hoge Raad voor Justitie voorgedragen
kandidaat voor het ambt van raadsheer bij het
Hof van Beroep te Gent en de evaluatie van de
benoemings- en aanwijzingsprocedure"
(nr. 5304)
- de heer Francis Van den Eynde aan de
minister van Justitie over "de sine die
opschorting van de negende kamer van het Hof
van Beroep te Gent" (nr. 5307)
- de heer Tony Van Parys aan de minister van
Justitie over "de tijdelijke sluiting van de
negende kamer van het Gentse Hof van
Beroep" (nr. 5310)

07 Questions jointes de

- M. Geert Bourgeois au ministre de la Justice
sur "la suspension pour une durée
indéterminée de la neuvième chambre de la
Cour d'appel de Gand, le second refus d'un
candidat présenté par le Conseil supérieur de la
Justice à la fonction de conseiller à la Cour
d'appel de Gand et l'évaluation de la procédure
de nomination et de désignation" (n° 5304)
- M. Francis Van den Eynde au ministre de la
Justice sur "la suspension sine die de la
neuvième chambre de la Cour d'appel de Gand"
(n° 5307)
- M. Tony Van Parys au ministre de la Justice
sur "la fermeture temporaire de la neuvième
chambre de la Cour d'appel de Gand" (n° 5310)

07.01 Geert Bourgeois (VU&ID): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, interpelleren heeft
soms zin. Vorige vragen leidden ertoe dat
minstens duidelijkheid werd verschaft omtrent het
feit dat de procureur-generaal vrijwel alleen stond
in zijn advies over de sluiting van de afdeling
Brugge van het Arbeidshof te Gent. Welnu, de
negende kamer van het Gentse Hof van beroep is
ook alweer operationeel en wellicht was de kleine
publieke commotie die ik veroorzaakte in dat
verband hieraan niet vreemd, althans dat hoop ik.

Niettemin, mijnheer de minister, lijkt het mij zinnig
hierover nog de volgende vragen te stellen.

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Voor heel wat personen betekende het als het
ware een koude douche toen zij de brief van 22
augustus ontvingen anderen ontvingen een brief
met een andere datum waarbij werd
medegedeeld dat bij bevelschrift van 9 augustus,
de eerste voorzitter had besloten om de negende
burgerlijke kamer van het Hof van beroep te Gent
tijdelijk te sluiten. Alle zaken werden sine die
opgeschort, maar het "goede" nieuws was dat er
in februari een evaluatie zou worden gemaakt en
dat de zaken hoe dan ook met behoud van hun
rangorde zouden worden behandeld.

Dergelijke berichten zijn niet positief voor het
vertrouwen in de justitie.

De griffier maakt in het begin van de brief melding
van het feit dat een en ander gebeurt wegens de
steeds toenemende vacante betrekkingen die
gedurende te lange tijd niet worden ingevuld,
waardoor het Hof van beroep van Gent steeds
meer te kampen heeft met een gebrek aan
magistraten.

Mijnheer de minister, naar verluidt zou u reeds
voor de tweede keer hebben geweigerd dezelfde
kandidaat die door de Hoge Raad voor de Justitie
was voorgedragen voor een vakante betrekking bij
het Hof van beroep, bij de Koning voor benoeming
voor te dragen.

Tevens maak ik van deze interpellatie gebruik om
nogmaals uw aandacht te vestigen op de
doorlooptijd van de benoemings- en
aanwijzingsprocedures.

Mijn eerste vraag betreft evenwel de specifieke
situatie te Gent en in dat verband vernam ik graag
het aantal vacatures van raadsheren, het totaal
aantal plaatsvervangende raadsheren en het
aantal vacante plaatsen van plaatsvervangend
raadsheer. Voor zover u daarover enig zicht heeft,
had ik ook graag de oorzaak gekend van de
volledige opschorting van een Kamer waar de
beroepen in bouwdossiers door drie raadsheren
worden behandeld en waarvan de agenda erg
druk is.

Is het juist dat u reeds voor de tweede keer
weigerde dezelfde kandidaat die door de Hoge
Raad voor de Justitie werd voorgedragen voor het
ambt van raadsheer, te benoemen? Op de
concrete motivering wens ik niet in te gaan omdat
ik aanneem dat terzake een procedure aan de
gang is. Op vorige vragen over dat onderwerp
deed u al enkele verklaringen met betrekking tot
de procedure en uitte u uw bezorgdheid omtrent

het gebrek aan eensluidendheid in de adviezen
terzake. Welnu, thans kreeg ik graag wat meer
toelichting. Gaat het om een
opportuniteitsoordeel? Is er volgens u een
vergissing in de rangschikking? Verlopen de
zaken wat moeilijker omdat de adviezen niet
toelaten om tot uniformiteit te komen?

Destijds antwoordde u eveneens dat u reeds vier
voordrachten door de Hoge Raad voor de Justitie
had geweigerd. Was een daarvan bestemd voor
het ambt dat thans vacant is?

Voorts had ik nog graag geweten hoeveel
voordrachten u inmiddels voor de eerste en voor
de tweede maal weigerde sedert de nieuwe
procedure in werking is getreden.

Mijn volgende vraag heeft betrekking op het aantal
voordrachten dat u nog moet behandelen. De
doorlooptijd van de hele procedure interesseert
mij toch enigszins en ik had graag vernomen hoe
lang de gemiddelde behandelingsduur van zo'n
dossier is vanaf de voordracht door de Hoge Raad
voor de Justitie tot en met uw beslissing
aangaande de benoeming.

Ten slotte, u hebt aangekondigd dat er een
ontwerp in de pijplijn zit tot wijziging van de wet op
de Hoge Raad voor de Justitie. Ik neem aan dat
die wijziging betrekking heeft op de benoeming-
en aanwijzingsprocedure. De uniformiteit en
gelijkwaardigheid van de adviezen is daarbij een
van de knelpunten. U hebt daarover een
rondzendbrief verspreid. Zou het niet beter zijn om
de wet wat aan te scherpen?

De laatste kwestie heb ik zelf onvoldoende
uitgediept, maar wij hebben ze destijds wel
besproken. Iedereen was zich ervan bewust dat
een lange tijd nodig zou zijn om de benoemingen
en aanwijzingen te kunnen realiseren. U hebt ook
gezegd dat er een mogelijkheid moet zijn om te
antwoorden op adviezen. Er moet
tegensprekelijkheid zijn. Dat is allemaal juist, maar
zijn er geen andere mogelijkheden ik denk aan
een reservepool zoals bij de gerechtelijke stagairs
om veel vlugger tot benoemingen en
aanwervingen over te gaan? Wilt u geen poging
ondernemen om die proceduretijd in te korten?

07.02 Francis Van den Eynde (VLAAMS BLOK):

Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister,
collega Bourgeois heeft zojuist de situatie
geschetst. Ik kan er alleen maar aan toevoegen
dat men in de Arteveldestad nogal verbaasd was
en dat is nog een eufemisme. Eind augustus
vernam men dat de negende burgerlijke kamer

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

van het hof van beroep werd gesloten, bijna sine
die ten gevolge van een gebrek aan personeel. De
mensen met een lopend dossier mochten
vernemen dat op 15 februari de zaak zou worden
herbekeken. Misschien zou men dan weten in
welke richting men kon voortgaan. U kunt er
vanuit gaan dat niet zo veel mensen hierdoor zijn
getroffen, maar het geeft alleszins te denken als
zelfs de rechtbanken moeten sluiten bij gebrek
aan personeel.

Ik weet dat de zaak ondertussen is hersteld. Ik
heb hierover de volgende vragen.

Ten eerste, zijn de maatregelen die u naar ik
aanneem bij urgentie hebt genomen,
noodmaatregelen of kunt u ons meedelen dat de
situatie nu echt is genormaliseerd?

Ten tweede, een gebrek aan personeel dat zich in
die mate laat voelen, vraagt om dringende
noodmaatregelen. Hebt u ondertussen voldoende
magistraten gevonden en benoemd om het werk
voort te zetten?

Ten derde, moeten wij nog zulke situaties
verwachten of is de zaak in die mate
genormaliseerd dat de rechtzoekende in Gent niet
moet vrezen dat hij binnenkort opnieuw een brief
krijgt waarin de rechtbank hem meedeelt dat zij de
winkel heeft gesloten, niet omwille van een
onvoldoende vraag, maar doodgewoon omdat er
geen personeel meer is om de klanten te
bedienen?

07.03 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

minister, u moet het maar meemaken: men wacht
maanden of jaren op de fixatie van zijn zaak voor
het hof van Beroep, in dit geval te Gent, en een
maand vóór de zaak dan eindelijk zal kunnen
worden gepleit, krijgt men de mededeling dat de
rechterlijke overheid het betreurt dat de zaak
jammer genoeg niet kan doorgaan, dat de kamer
gesloten is en dat hij zelfs niet kan meedelen
wanneer de zaak wel zal voorkomen, maar het
jaar nadien in februari 2002 zal nagaan of het
probleem op dat ogenblik kan worden opgelost.
Dat moet een vreselijke mededeling zijn voor
iemand die met een dossier bezig is en in de
Justitie nog enigszins vertrouwen had. Op die
manier gaat het vertrouwen in de Justitie
volkomen verloren. Ook de vorige sprekers
hebben dat euvel aangehaald. Inmiddels heeft
men, misschien enigszins onder de druk van de
publieke bekendheid van het probleem en zelfs
van de gestelde vragen, voor deze dossiers een
nieuwe datum gefixeerd.

Ik sluit mij dan ook aan bij de vragen die werden
gesteld. Meer specifiek vernam ik graag hoeveel
vacante plaatsen er op het ogenblik zijn voor het
hof van Beroep te Gent? Sedert wanneer zijn ze
vacant en wanneer zullen de vacante plaatsen
worden ingenomen?

Ik ben van oordeel dat het terzake niet gaat om
een probleem van te weinig kandidaten. Het gaat
immers om bevorderingen van magistraten van
eerste aanleg die zich kandidaat stellen voor het
hof van Beroep. Er is wel een probleem van de
lange wachttijd ingevolge de verandering van de
procedure en de rol erin van de Hoge Raad voor
de Justitie. Nogmaals, mijn vragen luiden: hoeveel
vacante plaatsen zijn er sinds wanneer en
wanneer zullen ze ingevuld worden, zodat we
kunnen nagaan of er op het ogenblik effectief een
structureel probleem bestaat.

07.04 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, aan de heren Bourgeois, Van den
Eynde en Van Parys kan ik meedelen dat het
bevelschrift van 9 augustus 2001 van de inmiddels
op rust gestelde eerste voorzitter van het hof van
Beroep te Gent, om de negende kamer van het
Hof tijdelijk op te schorten, heel wat deining heeft
veroorzaakt. Dat blijkt niet alleen uit de vragen die
zij mij hebben bezorgd, maar ook uit de enorme
briefwisseling die ik op het ministerie van Justitie
heb ontvangen en de storm van protest en
verontwaardiging die is losgebarsten.

Vooreerst moet duidelijk worden gesteld dat de
magistraten van de zetel totaal onafhankelijk zijn
tegenover de minister van Justitie, die geen enkel
gezag kan uitoefenen op de wijze waarop een hof
van beroep wordt gerund. Ik begrijp dus de reeks
van vragen van de vraagstellers.

Ten eerste, wat is het aantal vacatures in het hof
van Beroep te Gent, een basisvraag die moet
worden behandeld? We moeten een onderscheid
maken tussen vacatures die effectief niet ingevuld
zijn en de vacatures die gepubliceerd zijn, maar
waar op elke plaats nog steeds een magistraat in
functie is. Tot op heden is niet voorzien in de
vervanging van de heer Impens die op 1
december 2000 is vertrokken wegens de dubbele
weigering van de door de Hoge Raad voor Justitie
voorgedragen kandidaat. Ik zal daar straks op
terugkomen.

De heer Delbeke is vertrokken op 4 juli 2001en
het starten van de procedure heeft vertraging
opgelopen wegens het door de Raad laattijdig
ingediende ontslag. Het einde van de procedure
kan worden voorzien voor de maand januari 2002.

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Op dinsdag 18 september jongstleden heeft de
heer Paul De Graeve de eed afgelegd als eerste
voorzitter. Op voormelde datum is er bijgevolg een
nieuwe vacature ontstaan, die eerstdaags wordt
gepubliceerd.

Verder zijn er nog drie plaatsen vacant
gepubliceerd voor dewelke de ontslagnemende
magistraat nog steeds in functie is; de benoeming
van de drie kandidaten moet normaal tegen de
datum van het vertrek van in casu de heer
Decorte op 1 maart 2002, van de heer Lefèvre op
8 april 2002 en van de heer Galet op 2 juni 2002,
afgerond zijn.

Op het wettelijk kader van 50 magistraten, zijn er
bijgevolg en dit sedert de eedaflegging van de
eerste voorzitter, de heer Graeve drie plaatsen
effectief onbezet. Daarbij komt dat aan de heer
Willy Meyer, die de leeftijdsgrens heeft bereikt,
verlenging is toegestaan op grond van artikel 83, §
2 van het Gerechtelijk Wetboek om zitting te
hebben als plaatsvervangend raadsheer.

Overeenkomstig het wettelijk kader is het aantal
plaatsvervangende raadsheren vastgelegd op 28.
Daarvan zijn er momenteel 12 in functie. De
overige plaatsen konden tot op heden niet worden
ingevuld bij gebrek aan kandidaten. In oktober
zullen we deze vacatures overigens opnieuw
bekendmaken.

Afgelopen gerechtelijk jaar had het hof inderdaad
af te rekenen met enkele langdurige afwezigheden
wegens ziekte. Niettemin is de maatregel tot
opschorting, die werd genomen precies op het
moment waarop er geen afwezigheden meer
waren, volstrekt onbegrijpelijk. Cijfermatig is er
geen reden voor deze maatregel. Het hof van
beroep bestaat uit 13 collegiale kamers, waarvoor
39 magistraten nodig zijn, 12 kamers met
alleenzetelende magistraten, en de eerste
voorzitter. In totaal zijn er dus 52 magistraten
nodig om alle kamers te bevolken. Daar staan 47
effectieven tegenover en 12 beschikbare
plaatsvervangers. Er is dus geen probleem. De
eerste voorzitter maakt niet duidelijk waarom de
maatregel nodig is, maar hij heeft reeds op 24
september de dienstregeling van zijn voorganger
gewijzigd, en beslist om vanaf 1 oktober de
negende kamer opnieuw te installeren. Dat wijst
erop dat de eerste voorzitter zijn taak als
beheerder meer ter harte neemt sinds hij in mijn
aanwezigheid de eed heeft afgelegd ten aanzien
van de Koning.

Van 2 augustus 2000 tot 18 september 2001

werden in totaal 22 voordrachten van de Hoge
Raad geweigerd, vaak omdat de voorgedragen
kandidaat niet voldeed aan de benoemings- of
taalvoorwaarden. Elf kandidaten waren al op een
andere plaats benoemd. Eén plaats werd
geannuleerd wegens een arrest van de Raad van
State. Eén kandidaat werd geweigerd wegens te
nauwe familiebanden met magistraten in hetzelfde
rechtsgebied, wat de werking van de rechtbank
dreigde te ontregelen. Een andere kandidaat werd
geweigerd wegens een recente benoeming in een
ander ambt. Slechts drie voordrachten werden
geweigerd omdat niet de meest geschikte
kandidaat werd voorgedragen, waarvan twee
gevallen een dubbele weigering opliepen en één
voordracht werd herzien na een eerste weigering.

Het is maar al te duidelijk dat op uw vierde vraag
geen sluitend antwoord kan worden gegeven,
gezien er doorlopend voordrachten worden
overgemaakt door de Hoge Raad. Alle
voordrachten worden bij prioriteit behandeld, en
de gemiddelde behandelingstijd ligt tussen 30 en
45 dagen. Slechts één keer werd de termijn van
60 dagen overschreden. In dat geval werd het
dossier echter te laat behandeld door het kabinet
van de minister van Tewerkstelling. Het betrof een
magistraat bij de arbeidsrechtbank. Door de
verlenging van de termijn wegens een
ingebrekestelling door de betrokken kandidaat kon
de benoeming uiteindelijk toch doorgaan.

De wet van 25 december 1998 bezit een aantal
knelpunten, wat naar mijn mening bijna
onvermijdelijk is voor een wet met zoveel impact.
Er is een ontwerp klaar voor een herstelwet die de
dringendste problemen zal oplossen en voor meer
uniformiteit en gelijkwaardigheid van de adviezen
zal zorgen. Dat was immers het belangrijkste
probleem. Momenteel wordt nog gezocht naar een
oplossing voor het plotse wegvallen van
magistraten door promotie, ziekte of overlijden.
We zoeken naar een techniek om zo'n situatie het
hoofd te bieden. Reserve is een vreselijk woord,
maar we moeten de mogelijkheid hebben om het
aantal magistraten in dergelijke gevallen
onmiddellijk aan te vullen.

Mijnheer Van Parys, een door de Hoge Raad voor
Justitie voorgedragen kandidaat voor het ambt
van raadsheer bij het hof van beroep werd
inderdaad tweemaal geweigerd. Wie werk wil
maken van de responsabilisering van de
magistratuur, moet ook aandacht hebben voor de
adviezen van het korps. Blijkbaar had de Hoge
Raad niet de meest geschikte kandidaat
voorgedragen. De wetgever heeft overigens
uitdrukkelijk de minister van Justitie deze

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

mogelijkheid gegeven. In dat geval is er tweemaal
gebruik van gemaakt. Vanzelfsprekend is in
dergelijke gevallen een precieze motivering
vereist, en die is inderdaad gegeven.

Mijnheer Van den Eynde, u gaat ervan uit dat men
die kamer heeft moeten sluiten bij gebrek aan
magistraten. Ik heb echter met cijfers aangetoond
dat die veronderstelling onjuist is. In drie gevallen
bleek dat een mij gestelde vraag een probleem
betrof dat werd veroorzaakt door een onnodige
maatregel van een gewezen eerste voorzitter, en
dat dit probleem ondertussen is opgelost.

07.05 Geert Bourgeois (VU&ID): Mevrouw de

voorzitter, aangezien ik het concrete dossier niet
ken, ga ik niet in op de dubbele weigering en het
criterium van de geschiktheid. Ik heb steeds
verdedigd dat de minister de politieke
verantwoordelijkheid draagt. Wij zullen zien hoe
de Raad van State op de weigering van de
minister reageert. De minister heeft in totaal
driemaal geweigerd op een waarschijnlijk
aanzienlijk aantal voordrachten.

07.06 Minister Marc Verwilghen: Het moeten er

meer dan tweehonderd zijn.

07.07 Geert Bourgeois (VU&ID): De minister

draagt de politieke verantwoordelijkheid, maar
natuurlijk kan de Raad van State nog optreden. Ik
ga ervan uit dat ook in deze zaak beroep werd
aangetekend.

Het verheugt mij ook dat de minister naast aan de
reeds aangekondigde reparatiemaatregelen ook
aan maatregelen denkt voor het aanleggen van
een reserve. Dit zou een positieve invloed kunnen
hebben op de aanwijzings- en
benoemingsprocedures.

Ik meen dat de nieuwe eerste voorzitter
onmiddellijk een daad van goed management
heeft gesteld. Rekening houdend met de cijfers
die de minister heeft meegedeeld lijkt het zeer
eigenaardig dat er plotseling een kamer bleek te
zijn die niet meer werkte, te meer daar men
beschikt over plaatsvervangende raadsleden en
tijdelijke kaders kunnen worden aangesteld. Uit
het antwoord van de minister blijkt dat ook de
rechtzoekenden hiertegen fel hebben
geprotesteerd. Wij mogen dan ook blij zijn dat dit
probleem slechts één maand heeft aangesleept,
weze het dat het een maand te veel was.

07.08 Francis Van den Eynde (VLAAMS BLOK):

Mevrouw de voorzitter, mijn vraag had betrekking
op de brief die aan de rechtzoekenden was

gericht. Het verheugt mij dat het verhaal blijkbaar
niet klopt. Wij moeten erover waken dat wij in de
toekomst over voldoende magistraten beschikken.
Ook al klopt het verhaal niet, toch zijn de
wachtlijsten van rechtsonderhorigen die wachten
op een beslissing van het hof van beroep nog
altijd zeer lang.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

De vraag nummer 5237 van de heer Jo
Vandeurzen vervalt.

08 Vraag van de heer Gerolf Annemans aan de

minister van Justitie over "de subversieve
organisaties werkzaam op de luchthaven van
Zaventem" (nr. 5251)

08 Question de M. Gerolf Annemans au ministre

de la Justice sur "des organisations
subversives actives à l'aéroport de Zaventem"
(n° 5251)

08.01 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mevrouw de voorzitter, ik heb mijn mondelinge
vraag reeds schriftelijk toegelicht, dus ik kan
bondig zijn. Op 2 september deed zich op de
luchthaven van Zaventem een opmerkelijk
incident voor waarbij de bagage van de,
voornamelijk Joodse, passagiers van een El-Al-
vlucht met anti-semitische leuzen werd beklad. Dit
incident verdween vlug uit de aandacht, tot op 11
september bleek dat er een verband bestaat
tussen luchthavens en islamitische acties. Ik
beweer niet dat de verantwoordelijkheid voor het
incident te Zaventem bij islamieten moet worden
gelegd, maar uit een onderzoek dat ik heb
gevoerd is gebleken dat op Zaventem een
probleem bestaat met werklozen uit de streek van
Charleroi die daar op aandringen van de Parti
Socialiste worden tewerkgesteld. Sommigen
onder hen beschikken over een uitgebreid
strafregister. De Veiligheid van de Staat en de
verantwoordelijke veiligheidsdiensten te Zaventem
mogen echter alleen rekening houden met
precedenten van incidenten op luchthavens.

Vroegere strafrechtelijke veroordelingen keek
men evenwel door de vingers. In het kader van de
tewerkstellingspolitiek van de Parti Socialiste is de
samenstelling van het bagagepersoneel
geëvolueerd naar een "gevaarlijk publiek van
islamitische oorsprong". Ik druk mij hier
voorzichtig maar voldoende duidelijk uit.

In dit kader heeft het incident van 2 september
en ook de aanslagen van 11 september bij mij
een belletje doen rinkelen in verband met de

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

veiligheid op wat men in het paarse jargon "onze
nationale luchthaven" noemt.

Mijnheer de minister, hebt u inzake het incident
van 2 september reeds mogelijke daders kunnen
identificeren, hetzij individuen of groepen? Hebben
zij als individu geageerd of opereren zij in groep?
Hebt u voldoende aandacht besteed aan dit
incident? Wordt het personeel voldoende
gescreend en, zo ja, bent u in de toekomst van
plan dit verder te doen?

08.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, collega Annemans, uit inlichtingen
vanwege de dienst Operaties van het
Detachement Veiligheid van de nationale
luchthaven blijkt dat de bagage van een aantal
passagiers inderdaad is beklad met hakenkruisen
en antisemitische leuzen. Daarop werd klacht
ingediend en proces-verbaal opgesteld, hier in
Brussel bekend, daterend van 2 september 2001.
Het onderzoek is evenwel nog lopende.

Inzake uw tweede vraag met betrekking tot de
veiligheidsmaatregelen op de luchthaven kan ik
het volgende antwoorden. Iedere werknemer op
de luchthaven dient in het bezit te zijn van een
luchthavenidentificatiebadge die wordt afgeleverd
door BIAC, dit na screening en advies door de
federale luchthavenpolitie te Zaventem. Tot op
heden werd deze gang van zaken gevolgd. De
vraag is, na de genoemde incidenten, of deze
methode voldoende sluitend is. Mocht blijken dat
meer inspanningen nodig zijn, dan zullen wij die
ook leveren.

08.03 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de minister, ik zal mij tot uw collega van
Binnenlandse Zaken wenden om te vragen op
welke basis de federale politie die badges aflevert.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

09 Vraag van de heer Yves Leterme aan de

minister van Justitie over "de
verbouwingswerken aan de gevangenis te
Ieper" (nr. 5252)

09 Question de M. Yves Leterme au ministre de

la Justice sur "les travaux de rénovation à la
prison d'Ypres" (n° 5252)

09.01 Yves Leterme (CVP): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, enkele maanden
geleden werd de Ieperse regio opgeschrikt door
het zoveelste bericht over de afbouw van
overheidstewerkstelling door de dreigende sluiting
van de Ieperse gevangenis. Bepaalde plannen uit

nota's werden ook door uw kabinet bevestigd.
Nochtans is in de gevangenis van Ieper de laatste
vijf jaar ruim 20 miljoen frank geïnvesteerd. Wij
hebben dit argument dan ook gebruikt in een
mondelinge vraag aan u gericht. Deze investering
in verbouwingswerken, de renovatie van cellen, de
bouw van een werkplaats is niet te rijmen met de
voorgestelde sluiting. Voor sommige werken,
zoals het verbeteren van het toegangscomplex en
het uitbreiden van de kantoren was een
stedenbouwkundig attest 2 aangevraagd en
verkregen van de bevoegde diensten.

Er waren plannen om een aantal renovatiewerken
uit te voeren. Mijnheer de minister, ik wens
enerzijds, duidelijkheid over de mogelijke sluiting
van de gevangenis van Ieper en anderzijds, over
de stand van zaken met betrekking tot de
verbouwingswerken. Kunt u bevestigen dat de
gevangenis van Ieper definitief behouden blijft?
Kunt u de stand van zaken meedelen in verband
met de verbouwingswerken? Wanneer zullen deze
starten? Werd reeds een
bouwvergunningsaanvraag ingediend? Welke
verbouwingswerken zullen worden uitgevoerd?
Wat is de vermoedelijke kostprijs van deze
werken?

09.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw de

voorzitter, mijnheer Leterme, menig politicus heeft
zich de voorbije maanden ingezet om het behoud
te bepleiten van de gevangenissen van Ieper en
van Ruislede. U weet dat het voorstel tot
meerjarenplan dat de naam penitentiaire
infrastructuur meekreeg voor onderzoek werd
doorgestuurd naar het kabinet van minister
Daems. Dit kabinet zal het dossier verder
uitwerken en het aan de regering voorleggen. Tot
op dat ogenblik wordt er geen beslissing genomen
inzake de toekomst van bepaalde instellingen.

Wat de verbouwingswerken in de gevangenissen
betreft, wijs ik erop niet om me er gemakkelijk
van af te maken - dat minister Daems hiervoor
bevoegd is. Ik verwijs u naar hem om een
concreet antwoord te krijgen.

09.03 Yves Leterme (CVP): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, ik zal mij richten
tot de heer Daems, een minister tot wie wij ons de
voorbije periode zeer graag en steeds veelvuldiger
richten met betrekking tot dossiers van soms
andere omvang.

Mijnheer de minister, heb ik het goed begrepen
dat u omwille van een aantal argumenten bij uw
beslissing blijft inzake de sluiting van de
gevangenis van Ieper, een sluiting die deel

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

uitmaakt van uw plan dat door minister Daems,
bevoegd voor de Regie der Gebouwen wordt
behandeld? Ik meen dit uit uw antwoord te mogen
begrijpen.

09.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer

Leterme, ik heb een plan opgevraagd. Het plan
werd voorgesteld en doorgezonden naar minister
Daems. Mocht blijken dat minister Daems een
andere mening is toegedaan hij draagt de
verantwoordelijkheid voor het optrekken,
renoveren of afbreken van gebouwen - zal de
regering over de zaak moeten beslissen. Ik zal mij
bij deze beslissing neerleggen. Ik blijf achter het
ingediende plan staan. Ik zeg dit heel oprecht.

09.05 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

minister, dit betekent dat u in een ruimer kader dat
rekening houdt met de afweging van een goede
besteding van de middelen en de kostprijs van
een aantal opties bij uw voorstel blijft inzake de
sluiting van Ieper?

09.06 Minister Marc Verwilghen: Inderdaad, ik

maak er echter geen halszaak van.

09.07 Yves Leterme (CVP): Voor een West-

Vlaming is dit een moeilijk uit te spreken woord. Ik
begrijp echter wat u bedoelt.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

10 Vraag van mevrouw Joke Schauvliege aan

de minister van Justitie over "de psychiatrische
afdeling van de Gentse gevangenis" (nr. 5262)

10 Question de Mme Joke Schauvliege au

ministre de la Justice sur "l'annexe
psychiatrique de la prison de Gand" (n° 5262)

10.01 Joke Schauvliege (CVP): Mevrouw de

voorzitter, mijnheer de minister, als ik goed ben
ingelicht, biedt de gevangenis van Gent plaats aan
18 geïnterneerden. Op dit ogenblik zouden echter
meer dan 100 mensen in deze afdeling verblijven
waarvan 35 mensen met een verstandelijke
handicap. Ik moet u wellicht niet zeggen dat dit
een schrijnende situatie is. Het gaat dikwijls over
mensen die niet op hun plaats zijn in de
gevangenis maar die nergens anders
terechtkunnen, niet in een instelling en ook niet in
aanmerking komen voor begeleid zelfstandig
wonen. Mensen met een verstandelijke handicap
gaan dikwijls sterk achteruit als ze in de
gevangenis moeten verblijven, zeker als de
toestand zo ernstig is als uit mijn informatie blijkt.
De toestand is schrijnend. Er is een enorm
beddentekort. Die mensen leven in

mensonwaardige omstandigheden.

Mijnheer de minister, bevestigt u de cijfers
waarover ik beschik? Beschikt u over meer
recente of meer precieze cijfers inzake de situatie
in de psychiatrische afdeling van Gent?

Hoe denkt u dit probleem op te lossen? Wanneer
bent u van plan werk te maken van een wet met
betrekking tot het sociaal verweer?

10.02 Minister Marc Verwilghen: Mevrouw

Schauvliege, ik moet eerst opmerken dat ik uw
bezorgdheid met betrekking tot internering in onze
strafinrichtingen deel. De voorstelling van zaken
met betrekking tot de gevangenis van Gent is
echter niet volledig correct. De penitentiaire
overbevolking is een onbetwistbaar feit. Ook de
gevangenis van Gent moet een aantal
gedetineerden in overtal huisvesten. Het klopt ook
dat het aantal geïnterneerden te Gent de laatste
jaren is gestegen. Men mag echter niet spreken
van overbevolking op de psychiatrische afdeling
om de eenvoudige reden dat deze afdeling
eigenlijk niet meer bestaat te Gent. Tot ongeveer
15 jaar geleden zaten geïnterneerden in een zaal
met 20 bedden. Intussen zitten er 105
geïnterneerden verspreid over de gevangenis met
uitzondering van 20 patiënten die in een
bijzondere sectie, de zogenaamde annex, zijn
ondergebracht. De vroegere zaal heeft de functie
van dagzaal gekregen waar een geselecteerde
groep patiënten een dagelijkse bezigheid krijgt.
Met deze beeldcorrectie wil ik de algemene
problematiek van de internering niet
minimaliseren, integendeel zelfs.

Het is intussen voldoende bekend dat
verscheidene initiatieven zijn genomen met het
oog op twee doelstellingen. Ten eerste, wou men
een hogere doorstroming van medium risk-
patiënten naar de niet-penitentiaire psychiatrie en
ten tweede, een verbetering van de kwaliteit van
de zorgverstrekking in de psychiatrische
afdelingen van de strafinrichtingen verkrijgen. Ik
heb intussen een aantal concrete stappen gezet.
Vooreerst zijn er 90 forensische psychiatrische
bedden in de klinieken van Zelzate, Bierbeek en
Rekem die gesubsidieerd worden. Begin 2002
zullen de klinieken in staat zijn de volledige
bezetting met het aantal dat ik heb opgegeven te
garanderen. Verder is de redactie van het
voorontwerp van wet met betrekking tot de
internering zo goed als afgerond. Binnen enkele
weken kan met het overleg binnen de regering
worden gestart. De nieuwe wet regelt drie zaken.
Ten eerste, gaat het om de gronden waarop
iemand kan worden geïnterneerd. Er werd zwaar

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

gesleuteld aan de basisvoorwaarden en het
advies van de psychiater-expert zal verplicht
worden gesteld. Ten tweede, gaat het om de
samenstelling en de werking van de commissies,
dit naar het voorbeeld van de commissies voor
voorwaardelijke invrijheidstelling. Ten derde, gaat
het om de onderlinge verantwoordelijkheden van
de ministers van Justitie en Volksgezondheid. Dit
ligt in de lijn van het advies van de commissie
Internering waarin een samenwerking tussen de
beide departementen wordt bepleit. Het heeft
immers geen zin om te sleutelen aan de
interneringswet als niet tegelijkertijd en ten minste
werk wordt gemaakt van een verbetering van de
kwaliteit van de zorgverlening en de therapie.
Daarom ook zal ik in de loop van 2002 starten met
een aantal proefprojecten waarbij de verzorging
en de hulpverlening aan onze geïnterneerden
wordt toevertrouwd aan een naburige
psychiatrische kliniek. De rol van de strafinrichting
zal hierbij beperkt worden tot het garanderen van
de interne en externe veiligheid. Ik herhaal ook dat
al deze projecten mee gedragen zijn door de
minister van Volksgezondheid en de regionale
overheden. Er wordt momenteel onderhandeld
over concrete samenwerkingsverbanden zodat
uiteindelijk binnen afzienbare tijd daadwerkelijk
kan worden gesleuteld aan dit netelig probleem.

10.03 Joke Schauvliege (CVP): Mijnheer de

minister, ik dank u voor uw hoopvol antwoord. De
berichten die terzake in de pers verschenen zijn
waren alarmerend en spraken over
wantoestanden op de psychiatrische afdeling van
de gevangenis van Gent. Het is misschien
interessant om eens bij onze noorderburen te
gaan kijken. In Nederland doet men meer en meer
een beroep op een combinatie van probatie en
zelfstandig wonen. Ook voor mensen die een
aantal zwaarwichtige feiten gepleegd hebben,
hebben zij zeer goede ervaringen met uiteraard
begeleid zelfstandig wonen.

Voorzitter: Fred Erdman.
Président: Fred Erdman.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

11 Vraag van mevrouw Joke Schauvliege aan

de minister van Justitie over "de hervormingen
bij SABAM" (nr. 5263)

11 Question de Mme Joke Schauvliege au

ministre de la Justice sur "les réformes au sein
de la SABAM" (n° 5263)

11.01 Joke Schauvliege (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, in 1999 heeft

directeur-generaal Jacques Lyon op de algemene
vergadering van SABAM aangekondigd dat er een
grondige reorganisatie van de vennootschappen
zou komen. De directeur-generaal sprak zelfs van
een keerpunt in de geschiedenis van SABAM. Het
ging om een zeer ambitieus plan. Er werd
aangekondigd dat er binnen de twee jaar grondig
zou worden hervormd. Eigenlijk waren er vijf
krachtlijnen. Er zou een multidisciplinair karakter
komen. Men zou de professionaliteit van de
vennootschap versterken. Er zouden zelfs vier
autonome en zelfbedruipende departementen
worden opgericht.

Men wil de algemene kosten tot 20% verlagen en
er zou ook naar samenwerkingsverbanden met
zusterverenigingen, zowel nationaal als
internationaal, worden gezocht. De reorganisatie
is gestart in 1998. De twee jaren zijn ondertussen
reeds voorbij.

Mijnheer de minister, hoe staat het met de
reorganisatie? Volgens mijn informatie is de
reorganisatie nog steeds niet afgerond. Klopt dat?
Hoe komt het dat het zo lang duurt? Welke zaken
werden reeds gerealiseerd? Wat zijn de gevolgen
van de reorganisatie voor het personeel?

11.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, mevrouw Schauvliege, krachtens artikel
76 lid 2 van de wet op de auteursrechten oefent
de minister van Justitie een externe controle uit op
de wettigheid van handelingen van de
beheersvennootschappen van auteursrechten
zoals SABAM. Het betreft geen
opportuniteitscontrole van de beslissingen die
door de beheersvennootschappen worden
genomen. Dat zou trouwens ook niet mogelijk zijn
aangezien het om privé-vennootschappen gaat
die private belangen behartigen. Het is dus aan de
beheersvennootschappen zelf om hun
gedragslijnen vast te leggen en keuzes te maken
die het best voldoen aan de verdediging van hun
belangen in overstemming met de wet. Bij
toepassing van artikel 76 gaat de
vertegenwoordiger van de minister na of de
beslissingen, genomen door de
beheersvennootschappen conform de wettelijke,
de contractuele en de statutaire verplichtingen
zijn.

De reorganisatie van SABAM is begonnen in 1998
en zal volgens SABAM op 1 januari 2004 voltooid
zijn. In de loop van 2000 en begin 2001 werden
daartoe een aantal belangrijke beslissingen
genomen, onder meer de definitie van een nieuwe
interne structuur, investeringen in informatica,
hervormingen van de contractuele relaties met het

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

netwerk van de lokale agentschappen, de
invoering van een analytische boekhouding en de
aanduiding van een human resources
verantwoordelijke. De verwezenlijking van deze
projecten noodzaakt een zekere tijd en brengt
bijkomende kosten met zich, waarover SABAM u
graag details zal verstrekken als u erom vraagt.

U begrijpt dat men in deze soms een stuwende
kracht van de minister verwacht die hij niet kan
geven krachtens een bepaling van de wet op de
auteursrechten. Ik kan alleen maar hopen dat men
daadwerkelijk aan de reorganisatie, waaraan
duidelijk wordt gewerkt als men ziet wat
ondertussen werd gerealiseerd, de nodige zorg zal
besteden zodat men in de toekomst met een
efficiënter apparaat kan werken.

11.03 Joke Schauvliege (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik dank de minister voor zijn antwoord.
Ik zal nadere inlichtingen inwinnen bij de
vennootschap. Uiteraard hebt u, zoals u zelf zegt,
een toezichtfunctie. Ik hoop dat u, als dat nodig
mocht zijn, de verantwoordelijkheid zult opnemen.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

De vragen nrs. 5280, 5288, 5319, 5314, 5318 en
5333 van de heren Tony Van Parys, Geert
Bourgeois, Servais Verherstraeten, Karel Van
Hoorebeke, Servais Verherstraeten en Serge Van
Overtveldt worden naar een latere datum
verschoven.

12 Samengevoegde interpellaties van

- de heer Gerolf Annemans tot de eerste
minister over "acties tegen de uitgave in België
van een boek" (nr. 917)
- de heer Gerolf Annemans tot de minister van
Justitie over "acties tegen Flammarion"
(nr. 918)
- de heer Gerolf Annemans tot de vice-eerste
minister en minister van Buitenlandse Zaken
over "acties van de ambassadeur in Parijs
tegen Flammarion" (nr. 919)

12 Interpellations jointes de

- M. Gerolf Annemans au premier ministre sur
"les actions engagées contre la publication d'un
livre en Belgique" (n° 917)
- M. Gerolf Annemans au ministre de la Justice
sur "les actions engagées contre Flammarion"
(n° 918)
- M. Gerolf Annemans au vice-premier ministre
et ministre des Affaires étrangères sur "les
actions engagées contre Flammarion par
l'ambassadeur belge à Paris" (n° 919)

(Het antwoord zal worden verstrekt door de
minister van Justitie.)
(La réponse sera fournie par le ministre de la
Justice.)

12.01 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik
had drie interpellaties aan de eerste minister
gericht die in zijn allerhoogste wijsheid heeft
besloten ze u voor te schotelen. Ook minister
Michel heeft dat gedaan. Ik had minister Michel
willen vragen wat zijn ambassadeur in Parijs bij de
uitgeverij heeft uitgevreten. Ik had de eerste
minister willen vragen waar hij het vandaan haalt
om een communiqué van het kabinet van de
eerste minister namens de regering te
verspreiden, met wie hij daarover overleg heeft
gepleegd, en waarom hij daarover overleg heeft
gepleegd? Bovendien had ik hem willen vragen of
dit niet is gebeurd omdat het Hof de eerste
minister reeds voor was door zonder overleg en,
naar mijn oordeel, niet constitutioneel door de
regering gedekt, in het weekend reeds een
communiqué over dat boek in naam van het land
te verspreiden. Die kans heeft de Kamer in haar
allerhoogste wijsheid - ik neem aan dat de
kamervoorzitter in overleg met de eerste minister
heeft gehandeld - mij niet gegeven. Zij hebben mij
enkel de mogelijkheid geboden om de vragen aan
de zondebok van het hele verhaal te stellen. Dat is
de minister aan wie de eerste minister, ook niet in
overleg, heeft aangekondigd dat hij acties moest
ondernemen.

Heeft de eerste minister met u overleg gepleegd
over de acties die hij moest ondernemen? Of
heeft hij in allerijl om het Hof te dekken u in
zijn communiqué vermeld zonder daarover eerst
overleg te plegen?

Mijn tweede vraag luidt: het Hof heeft zondag in
zijn onvolprezen wijsheid via Belga aan het land
meegedeeld dat het in het boek van Flammarion
ging over "reeds lang gekende beweringen die in
België na grondige gerechtelijke, parlementaire en
journalistieke onderzoeken totaal ongegrond
werden bevonden". De regering het kabinet van
de eerste minister in zijn nog veel grotere wijsheid
heeft daaraan toegevoegd dat "de
beschuldigingen, die al tot op het bot door het
gerecht onderzocht werden en die op fantasie
blijken te berusten" ook al ontkracht werden door
parlementair en journalistiek onderzoek. Blijkbaar
heeft de familie Coburg de toon gezet, en heeft de
eerste minister er niet beter op gevonden dan het
Hof bijna letterlijk na te praten. Vervolgens heeft
de minister van Justitie in zijn toch ook niet
geringe wijsheid beslist de auteurs en de uitgeverij

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

in Parijs te dagvaarden. Voor zover ik ben
ingelicht gebeurde dit in kort geding, met als doel
precies die passages uit de communiqués op te
nemen in de exemplaren die Flammarion nog zal
doen verschijnen. Ik veronderstel dat er intussen
een groot deel verspreid is zonder die
mededeling.

Mijnheer de minister, of u al dan niet ooit een
kortgedingrechter in Parijs zult kunnen vatten en
zult kunnen overtuigen van de juridische
noodzaak van een dergelijke inlassing, ik heb een
belangrijke vraag voor u. De twee verslagen van
de tweede Bendecommissie die wij nog samen
u in uw vorige hoedanigheid hebben
geschreven, en die onder uw auspiciën zijn
uitgebracht door de verslaggevers de heer
Landuyt en mevrouw de T'Serclaes, liggen hier
voor mij. Ik vraag u: waar in die twee verslagen
want ik neem aan dat u het niet had over het
verslag van de Dioxinecommissie een
aanknopingspunt te vinden is met wat in de
communiqués staat? Ik neem aan dat de fantasie
van het Hof wat dit betreft groter is dan de uwe,
maar het behoort niet tot de rol van een
Parlement, en zeker niet van een minister, om
daar lichtvaardig over te doen.

Toon mij, waar in de twee verslagen staat er dat
wij in verband met deze beweringen, deze
beschuldigingen of wat ze ook mogen geweest
zijn, ten gronde hebben besloten dat zij op niets
gebaseerd zijn? Wij hebben van alles en nog wat
onderzocht, wij hebben van alles en nog wat
ontdekt, en precies die dossiers waar het over
gaat hebben de link gevormd tussen de twee
commissiedossiers. U herinnert zich dat nog wel,
uit de tijd van het opstellen van het verslag van de
commissie-Dutroux: de link werd gevormd door de
dossiers rond de Roze Balletten en dergelijke
meer.

Het boek van Flammarion geeft een mooi en
duidelijk overzicht ik geef de mening van de
meeste commentatoren van hoe ver het
onderzoek staat. Het gaat niet over het onderzoek
naar Albert van Saksen-Coburg en zijn
vermeende aanwezigheid op seksfuiven, maar het
geeft wel een goed overzicht van wat
pedoseksuele netwerken, Roze Balletten, en dies
meer in België betekend hebben, en hoe men de
onderzoeken daarnaar in de prak heeft gereden.
In dit goede overzicht staat uiteraard een overzicht
over de rol van, of tenminste de beweringen over
de aanwezigheid van het Hof en de bescherming
die daaruit gepuurd werd door de milieus die dat
soort feestjes organiseerden. Meer doet dat boek
niet.

Nu zeggen dat de context waarin dat boek de
vermeende aanwezigheid van de Vorst vermeldt,
het voorwerp uitmaakte van een parlementair
onderzoek en ik laat in het midden of het
gerechtelijk onderzoek dat zou gedaan hebben
en dat daarover duidelijkheid zou verschaft zijn, is
een onjuiste bewering. Het is gelogen. Het
parlementair onderzoek heeft integendeel alleen
vastgesteld dat de onduidelijkheid groter is dan
ooit en dat alles werd gedaan opdat men nooit
nog duidelijkheid zou kunnen krijgen in deze zaak.
Daarbij komt nog dat men nu, naar aanleiding van
de beweringen, het gehele fenomeen dat door het
boek wordt beschreven, probeert in een hoekje te
drummen als zijnde fantasie en onbewezen
beschuldigingen.

Dat is allemaal volledig incorrect. Ik zie niet in
waarom dit Parlement de regering in staat moet
stellen tegen een boek dat in het kader van de
vrije meningsuiting moet kunnen verschijnen,
onder welke vorm dan ook juridische acties te
ondernemen op basis van parlementaire
rapporten waarin niet staat dat die passages
moeten kunnen worden ingelast. Die passages
zijn onwaar en zij mogen niet worden afgeleid uit
de verslagen die hier voor ons liggen, zeker niet
door Marc Verwilghen als minister van Justitie. Ik
roep dus de regering op om zich veel
terughoudender op te stellen.

Ik vraag de minister mij dan ook concreet aan te
tonen waar hij in deze parlementaire verslagen de
mogelijkheid ontwaart om via juridisch weg in dat
boek de passage te doen opnemen dat de
beweringen die erin worden vermeld door een
parlementair onderzoek volledig ongegrond zijn
bevonden. Dat u dat dan niet alleen in naam van
de waardigheid van de inwoner die u daartoe heeft
geïnspireerd, maar ook in naam van alle inwoners
van ons land, gaat toch wel ver. Ik meen dat dit fel
overdreven is en ik denk dat dit volledig buiten het
mandaat van de regering valt.

12.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, mijnheer Annemans, de publicatie van
het boek was reeds een aantal weken voor het
communiqué van 17 september 2001 aan de
orde, in die zin dat volgens aanvankelijke
berichten het boek eerst in Frankrijk en mogelijk
alleen daar op de markt zou worden gebracht. Het
was niet duidelijk of en wanneer het tot een
verspreiding in ons land zou komen.

Na de melding dat het boek toch op de Belgische
markt verkrijgbaar zou zijn vanaf maandag
17

september

2001, raakte de problematiek

02/10/2001

CRIV 50

COM 546

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

begrijpelijkerwijs in een stroomversnelling. Van
meet af aan was uiteraard de vraag gesteld en
onderzocht omtrent mogelijk te ondernemen
acties. Het spreekt voor zich dat eens het boek is
verspreid, de keuze of het tot een actie zou komen
en vooral tot welke actie, kan worden gekoppeld
aan urgentie. Een al te groot tijdsverloop tussen
de verspreiding en de gerechtelijke stappen
verkleint de kans op het resultaat in een aantal
mogelijke procedures of sluit ze zelfs uit.

Wat betreft de kennisgeving in de communiqués
inzake deze kwestie is er geen tegenstrijdigheid,
laat staan ongrondwettelijkheid. Op het ogenblik
van de aanvankelijke melding van de premier was
er nog geen uitsluitsel over de te ondernemen
gerechtelijke actie en u zult opmerken dat in het
communiqué van het paleis terzake evenmin enig
standpunt wordt ingenomen. Integendeel, men
neemt louter en alleen op de meest kordate wijze
afstand van een aantal beweringen en
bewoordingen in het boek.

Ik heb er dus geen enkele moeite mee u te
zeggen dat ik voor 17 september 2001 inderdaad
contact heb gehad met de premier over de stelling
die door de regering is aangenomen. We werden
niet a posteriori met dit feit geconfronteerd.

Eens de knoop was doorgehakt dat er wel degelijk
een procedure zou worden ingesteld, was het
volkomen normaal dat de regering haar
verantwoordelijkheid opnam, onder meer gezien
het beginsel dat de handelingen van de Koning
zodra ze ook maar de geringste politieke weerslag
kunnen hebben door de ministeriële
verantwoordelijkheid worden gedekt. Wat de te
ondernemen acties betreft, kan worden verwezen
naar het meest recente communiqué dat naar
aanleiding van deze kwestie is verspreid. Daaruit
blijkt dat wordt geopteerd voor een tweevoudige
burgerlijke procedure te Parijs tegen betrokken
uitgeverij. Ten eerste, zal een procedure in
kortgeding worden gevoerd, strekkende tot het
inlassen in ieder boek van het bericht dat het
koninklijk paleis en de regering over het werk een
procedure voeren. Ten tweede, zal ook een
procedure ten gronde worden gevoerd tot het
verkrijgen van een schadevergoeding met
uiteraard als grondslag de stelling dat de in het
boek gehanteerde terminologie en de verkondigde
stellingen ernstige schade toebrengen aan de
Koning, de koninklijke familie en aan ons land. Dat
is ook de reden waarom de regering haar
verantwoordelijkheid terzake heeft opgenomen.

Met de afleidingen die u maakt, in fine om te
zeggen dat de hele problematiek van de

pedoseksualiteit naar de achtergrond wordt
verwezen, ben ik het in geen enkel opzicht eens.
Ik meen dat het ingenomen standpunt voldoende
duidelijk is, zowel van de kant van de regering als
van de kant van het paleis. In die omstandigheden
is er gehandeld met de drie communiqués, wat
volledig door de regering wordt gedekt.

12.03 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, ik heb geen antwoord
gekregen op mijn zeer duidelijke vraag: Waar in
deze twee verslagen staat dat het Parlement die
zaken ongegrond heeft bevonden? Ik heb daarop
geen antwoord gekregen. Ik denk ook dat
niemand op een intellectueel correcte manier
daarop een antwoord zal kunnen geven.

Voor het overige stel ik vast dat de individuele
acties van de Koning, namelijk zijn eerste
communiqué, blijkbaar gedekt waren door
voorafgaande onderzoeken van de regering die
nadien door een regeringscomité zijn
geformaliseerd. Dit is een constitutionele
constructie waarbij ik sterke, grondwettelijke
bedenkingen heb.

Ik stel ook vast dit is mijn intieme overtuiging -
dat de regering hier niet handelt in het algemeen
belang. U moet niet doen alsof het land geschaad
wordt door de publicatie van dit boek. Als dit boek
wat u allemaal beweert onzin is, dan kan het
land daardoor niet worden geschaad. Het land kan
alleen maar worden geschaad door pogingen van
het regime en het establishment om een boek te
verbieden.

Dit was de eerste keer dat de problematiek van de
pedoseksualiteit in België op een internationaal
niveau in een gemakkelijk toegankelijke publicatie,
in vreemde talen en in de buitenlandse pers werd
besproken en bekeken. Het is de eerste keer dat
op een toegankelijke manier het probleem van de
pedoseksualiteit in België op papier werd gezet.
Het is ook de eerste keer dat de regering
onmiddellijk optreedt tegen een in het buitenland
toegankelijk boek. Dit is niet in het algemeen
belang want het algemeen belang wordt niet
gebaat maar wel geschaad door het beperken van
dit boek. U handelt allemaal in het particulier
belang van iemand die denkt dat zijn persoonlijke
integriteit in het gedrang is. Ik heb daar alle begrip
voor. Het Parlement misbruiken op basis van een
vermelding van parlementaire onderzoeken en
door dit Parlement te verplichten uw handelingen
te dekken, is ontoelaatbaar en onverdraaglijk.

Eindelijk was er een in het buitenland vatbare
publicatie die door de Belgische regering wordt

CRIV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

bestreden. Volgens mij is het algemeen belang
veel meer in het gedrang dan toen u nog niet het
nodige had gedaan om dit boek te vervolgen. Dit
is trouwens de reden, mijnheer de voorzitter,
waarom ik een motie heb ingediend die in alle
gematigheid vraagt aan de regering om
terughoudender te zijn in deze zaak. Dit wil
zeggen dat als het Parlement die gematigheid
wegstemt met een eenvoudige motie, dan ook
duidelijk zal blijken dat er een parlementaire
meerderheid bestaat om deze twee parlementaire
verslagen te misbruiken in het kader van het
verdedigen van particuliere belangen. Het gaat
hierbij om de belangen van iemand die weliswaar
staatshoofd is maar zoals de president in Amerika
had deze persoon reeds lang op uw plaats
moeten zitten, mijnheer de minister, om voor een
onderzoekscommissie te antwoorden op vragen.
Zoals in een beschaafde democratie het geval is,
hadden wij die man daarover moeten kunnen
ondervragen, desnoods achter gesloten deuren.
Dan had over deze zaak misschien duidelijkheid
kunnen komen. Nu zal die duidelijkheid er nooit
komen en u zult daaraan hebben meegewerkt,
mijnheer de minister.

De voorzitter: Ik heb hier de motie van de heer
Annemans, maar daar dient nog iets verbeterd te
worden, namelijk waar het gaat over het antwoord
van de eerste minister, de minister van Justitie en
de minister van Buitenlandse Zaken.

12.04 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, ik koesterde niet de illusie
dat allen zouden antwoorden, maar wel had ik de
ambitie dat de minister van Justitie mij al dan niet
zou bevestigen of het correct is dat de
ambassadeur in Parijs, al dan niet onder auspiciën
van de minister van Buitenlandse Zaken of van
het Hof, bij Flammarion is geweest of niet. Ook
daarop heb ik geen antwoord gekregen.

De voorzitter: Zonder dat u mij zou beschuldigen
van valsheid in geschrifte, staat u mij toe om dat
te wijzigen?

12.05 Gerolf Annemans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, absoluut. Aan u zal het niet
gelegen hebben.

Moties
Motions

Tot besluit van deze bespreking werden volgende
moties ingediend.
En conclusion de cette discussion les motions
suivantes ont été déposées.

Een motie van aanbeveling werd ingediend door
de heer Gerolf Annemans en luidt als volgt:
"De Kamer,
gehoord de interpellaties van de heer Gerolf
Annemans
en het antwoord van de minister van Justitie,
verzoekt de regering om een grotere
terughoudendheid aan de dag te leggen inzake de
verkoop en publicatie van het boek "Dossier
pédophilie. Le scandale de l'affaire Dutroux" van
Jean Nicolas en Frédéric Lavachery uitgegeven
door Flammarion te Parijs."

Une motion de recommandation a été déposée
par M. Gerolf Annemans et est libellée comme
suit:
"La Chambre,
ayant entendu les interpellations de M. Gerolf
Annemans
et la réponse du ministre de la Justice,
demande au gouvernement de témoigner d'une
plus grande réserve en ce qui concerne la vente
et la publication du livre "Dossier pédophilie. Le
scandale de l'affaire Dutroux" de Jean Nicolas et
Frédéric Lavachery, édité à Paris par
Flammarion."

Een eenvoudige motie werd ingediend door de
dames Simonne Leen en Fientje Moerman en de
heer Guy Hove.

Une motion pure et simple a été déposée par
Mmes Simonne Leen et Fientje Moerman et M.
Guy Hove.

Over de moties zal later worden gestemd. De
bespreking is gesloten.
Le vote sur les motions aura lieu ultérieurement.
La discussion est close.

La réunion publique de commission est levée à
17.32 heures.
De openbare commissievergadering wordt
gesloten om 17.32 uur.

CRABV 50

COM 546

02/10/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

INHOUD

SOMMAIRE

Interpellatie van de heer Geert Bourgeois aan de
minister van Justitie over "de hervorming van de
assisenprocedure, de figuur van de
onderzoeksrechter en de lange duur van de
zogenaamde zaak- Dutroux" (nr. 0885)

Sprekers:

Geert Bourgeois, Marc

Verwilghen, minister van Justitie , Tony Van
Parys

Orateurs:

Geert Bourgeois, Marc

Verwilghen, ministre de la Justice , Tony Van
Parys

Vraag van de heer Gerolf Annemans aan de
minister van Justitie over "de 210 verdwenen
minderjarigen sinds februari 2001" (nr. 5213)

Question de M. Gerolf Annemans au ministre de
la Justice sur "la disparition de 210 mineurs
depuis février 2001" (n° 5213)

Sprekers: Gerolf Annemans, voorzitter van
de VLAAMS BLOK-fractie, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Gerolf Annemans, président du
groupe VLAAMS BLOK , Marc Verwilghen,
ministre de la Justice