SÉANCE PLÉNIÈRE

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

AGALEV-ECOLO

Anders gaan leven / Ecologistes Confédérés pour l'organisation de luttes originales

CVP Christelijke

Volkspartij

FN Front

National

PRL FDF MCC

Parti Réformateur libéral Front démocratique francophone-Mouvement des Citoyens pour le Changement

PS Parti

socialiste

PSC Parti

social-chrétien

SP Socialistische

Partij

VLAAMS BLOK

Vlaams Blok

VLD

Vlaamse Liberalen en Democraten

VU&ID Volksunie&ID21

Afkortingen bij de nummering van de publicaties :

Abréviations dans la numérotation des publications :

DOC 50 0000/000 Parlementair document van de 50e zittingsperiode + nummer

en volgnummer

DOC 50 0000/000

Document parlementaire de la 50e législature, suivi du n° et du
n° consécutif

QRVA

Schriftelijke Vragen en Antwoorden

QRVA

Questions et Réponses écrites

CRIV

Integraal Verslag (op wit papier, bevat de bijlagen en het
beknopt verslag, met kruisverwijzingen tussen Integraal en
Beknopt Verslag)

CRIV

Compte Rendu Intégral (sur papier blanc, avec annexes et
CRA, avec renvois entre le CRI et le CRA)

CRIV

Voorlopige versie van het Integraal Verslag (op groen papier)

CRIV

Version Provisoire du Compte Rendu Intégral (sur papier vert)

CRABV Beknopt Verslag (op blauw papier)

CRABV Compte

Rendu Analytique (sur papier bleu)

PLEN

Plenum (witte kaft)

PLEN

Séance plénière (couverture blanche)

COM

Commissievergadering (beige kaft)

COM

Réunion de commission (couverture beige)

Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers
Bestellingen :
Natieplein 2
1008 Brussel
Tel. : 02/ 549 81 60
Fax : 02/549 82 74
www.deKamer.be
e-mail : alg.zaken@deKamer.be

Publications officielles éditées par la Chambre des représentants
Commandes :
Place de la Nation 2
1008 Bruxelles
Tél. : 02/ 549 81 60
Fax : 02/549 82 74
www.laChambre.be
e-mail : aff.generales@laChambre.be

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

INHOUD

SOMMAIRE

Mondelinge vraag van de heer Ferdy Willems aan
de minister van Justitie over "de wanverhouding
tussen het aantal inwoners en het aantal rechters
in sommige rechtbanken van eerste aanleg"
(nr. 3234)

Question orale de M. Ferdy Willems au ministre
de la Justice sur "la disproportion entre le chiffre
de la population et le nombre de juges dans
certains tribunaux de première instance" (n° 3234)

Sprekers: Ferdy Willems, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Ferdy Willems, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Servais
Verherstraeten aan de minister van Justitie over
"het gebruik van een eenvormig formulier 2
(signaleren van onbekende daders)" (nr. 3202)

Question orale de M. Servais Verherstraeten au
ministre de la Justice sur "l'usage du formulaire
uniforme 2 (signalant un auteur inconnu)"
(n° 3202)

Sprekers: Servais Verherstraeten, Marc
Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs: Servais Verherstraeten, Marc
Verwilghen, ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Servais
Verherstraeten aan de minister van Justitie over
"het vervolgingsbeleid inzake ruimtelijke ordening"
(nr. 3273)

Question orale de M. Servais Verherstraeten au
ministre de la Justice sur "la politique de poursuite
en matière d'aménagement du territoire" (n° 3273)

Sprekers: Servais Verherstraeten, Marc
Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs: Servais Verherstraeten, Marc
Verwilghen, ministre de la Justice

Mondelinge vraag van mevrouw Claudine Drion
aan de minister van Justitie over "een
wetsontwerp betreffende de overdracht van de
familienaam aan een kind" (nr. 3281)

Question orale de Mme Claudine Drion au
ministre de la Justice sur "le projet de loi sur la
transmission du nom à l'enfant" (n° 3281)

Sprekers: Claudine Drion, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Claudine Drion, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Jo Vandeurzen
aan de minister van Justitie over "de voornaams-
en naamswijzigingen en de behandelingstijden
van de dossiers" (nr. 3297)

Question orale de M. Jo Vandeurzen au ministre
de la Justice sur "la modification des noms et
prénoms et le temps requis pour le traitement des
dossiers" (n° 3297)

Sprekers: Jo Vandeurzen, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Jo Vandeurzen, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Jo Vandeurzen
aan de minister van Justitie over "het verschil in
de Franse en Nederlandse teksten van het
Strafwetboek" (nr. 3298)

Question orale de M. Jo Vandeurzen au ministre
de la Justice sur "la différence entre les textes
français et néerlandais du Code pénal" (n° 3298)

Sprekers: Jo Vandeurzen, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Jo Vandeurzen, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme aan
de minister van Justitie over "de verkoop van
cannabis via Internet" (nr. 3300)

Question orale de M. Yves Leterme au ministre de
la Justice sur "la vente de cannabis sur Internet"
(n° 3300)

Sprekers: Yves Leterme, voorzitter van de
CVP-fractie, Marc Verwilghen, minister van
Justitie, Jacqueline Herzet

Orateurs: Yves Leterme, président du groupe
CVP, Marc Verwilghen, ministre de la
Justice, Jacqueline Herzet

Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme aan
de minister van Justitie over "de
geschillenregeling in fiscale zaken" (nr. 3308)

Question orale de M. Yves Leterme au ministre de
la Justice sur "le règlement des litiges en matière
fiscale" (n° 3308)

Sprekers: Yves Leterme, voorzitter van de
CVP-fractie, Marc Verwilghen, minister van
Justitie

Orateurs: Yves Leterme, président du groupe
CVP, Marc Verwilghen, ministre de la Justice

Mondelinge vraag van mevrouw Zoé Genot aan
de minister van Justitie over "artikel 12bis, § 1, 2°,
van het Wetboek van de nationaliteit (wet van 1

Question orale de Mme Zoé Genot au ministre de
la Justice sur "l'article 12bis, § 1er, 2°, du Code
de la nationalité (loi du 1er mars 2000)" (n° 3307)

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

COMMISSIE VOOR DE JUSTITIE

COMMISSION DE LA JUSTICE

van

DINSDAG

FEBRUARI

2001

10:15 uur

______

MARDI

FÉVRIER

2001

10:15 heures

______

De vergadering wordt geopend om 10.24 uur door
de heer Fred Erdman, voorzitter.
La séance est ouverte à 10.24 heures par M. Fred
Erdman, président.

01 Mondelinge vraag van de heer Ferdy Willems

aan de minister van Justitie over "de
wanverhouding tussen het aantal inwoners en
het aantal rechters in sommige rechtbanken
van eerste aanleg" (nr. 3234)

01 Question orale de M. Ferdy Willems au

ministre de la Justice sur "la disproportion
entre le chiffre de la population et le nombre de
juges dans certains tribunaux de première
instance" (n° 3234)

01.01 Ferdy Willems (VU&ID): Mijnheer de

voorzitter, collega's, vandaag wil ik een probleem
aankaarten dat de minister van Justitie heel goed
zal kennen. Mijnheer de minister, uw vader was in
Dendermonde gemeenteraadslid en vrederechter.
U hebt daar zelf alle stappen van de politiek
doorlopen: gemeenteraadslid, schepen,
volksvertegenwoordiger, en nu ook minister. U
bent bovendien lange tijd advocaat geweest. Als u
dus dit probleem niet kent, wie dan wel?

Mijnheer de minister, ik ga ervan uit dat u de
cijfers hebt gekregen die de rechtbank van
Dendermonde heeft vrijgegeven. U zult wel
dezelfde stukken gekregen hebben als ik. Onze
burgemeester heeft u ook reeds over dit probleem
geschreven. Ik zal me hier dus beperken tot een
samenvatting ervan voor de commissieleden,
zodat ook zij een idee hebben waarover mijn
vraag gaat.

Dendermonde acht zich benadeeld - terecht of ten
onrechte, dat moet uit uw antwoord blijken - op
drie of vier niveaus. Het eerste niveau is dat van
de zittende magistratuur. Wanneer we de
correlatie bekijken tussen de bevolkingscijfers en

het aantal rechters zien we dat in de zes
Belgische gerechtelijke arrondissementen die
meer dan 500.000 inwoners tellen merkwaardige
gegevens aan het licht komen. Luik heeft een
magistraat per 13.000 inwoners, of net iets
minder. Brussel, Antwerpen, Gent en Charleroi
komen aan een cijfer van één op iets meer dan
14.500. Dendermonde komt daarna pas met één
magistraat op 20.892 inwoners. Een merkbaar
verschil is dit. In Dendermonde zijn wel een aantal
advocaten die als magistraat willen inspringen,
maar eigenlijk maakt dat de zaak nog erger. De
rechtbank van Dendermonde vraagt nu om er 9
rechters bij te krijgen, naast de 28 die er nu zijn.
Men vraagt een jeugdrechter, een
onderzoeksrechter, vier rechters voor de
burgerlijke en de correctionele kamer, en drie voor
de politierechtbank en het Vredegerecht, dus
allemaal voor de zittende magistratuur.

Wat de staande magistratuur betreft is er een
identiek probleem. De naakte cijfers getuigen
daarvan. Gent heeft één magistraat per 16.400
inwoners, Charleroi één per 17.200,
Dendermonde één per 23.400. Men vraagt hier 5
magistraten bij, naast de huidige 25.

Mijn verhaal wordt eentonig, want de cijfers geven
dezelfde indicatie aan wat de griffie betreft. De
optelsom van hoofdgriffier, griffier hoofd van
dienst, griffier en adjunct-griffiers geeft het
volgend beeld: Luik heeft er 47, Charleroi 39, Gent
38, Dendermonde 32. Dit zijn gerechtelijke
arrondissementen die met elkaar vergeleken
kunnen worden wat de bevolkingscijfers betreft.
Wat het personeel betreft, is het beeld hetzelfde.
Ik lees dat de rechtbank van Dendermonde per
dag 70 kg post krijgt. U zult dus begrijpen dat de
dienst daar onderbemand is.

Hier komen nog een aantal verzwarende
elementen bij. Dendermonde is een uitgebreid
arrondissement. Geografisch beslaat het

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

ongeveer 70 km op 25 km. Het omvat een aantal
middelgrote steden als Aalst, Dendermonde,
Ninove en St.-Niklaas. Het ligt midden in de
driehoek Brussel-Gent-Antwerpen en trekt dus
tamelijk wat grootstedelijke criminaliteit aan. Ik
verwijs bijvoorbeeld naar een recent dossier,
namelijk de sluiting van discotheek Planet
Hardcore in Grembergen. Uit dat dossier bleek dat
de vastgestelde criminele feiten - druggebruik,
wapenbezit, en dergelijke - niet begaan werden
door mensen uit de stad Dendermonde maar voor
80% of 90% door de grootstedelijke milieus. Er is
ook grenscriminaliteit. De havencriminaliteit van
de Linkeroever komt er nog bij. Bovendien zijn de
politierechtbank en de rechtbank van koophandel
opgesplitst in drie delen, namelijk over Aalst,
Dendermonde, en St.-Niklaas. Dit alles zegt me
dat dit gerechtelijk arrondissement een vrij uniek
gegeven is.

De jongste jaren kregen de rechtbanken er een
aantal nieuwe opdrachten bij. In de documenten
die ik gekregen heb vond ik een opsomming van
een vijftiental items. Mijnheer de minister, ik ga
ervan uit dat ik ze hier niet moet opsommen. U
kent de nieuwe taken van de rechters beter dan
wie ook. Er is nu dus een toenemende werkdruk.
Als men ervan uitgaat dat een goed magistraat
een halve dag nodig heeft om een goed
gestructureerd vonnis te maken, en als men
rekent op 3.000 tot 3.200 nieuwe dossiers per
jaar, geeft dit toch een zeer grote werkdruk.

Ik kom dan, misschien ten gevolge van mijn vorig
punt, tot een pijnpunt, namelijk de afwezigheid
wegens ziekte of vacatures. In de periode van
februari tot november waren er vijf magistraten
ziek. Gisteren heeft men mij bevestigd dat het er
momenteel drie zijn. Daar komt nog bij dat er
nogal wat jonge vrouwelijke stagiaires zijn. Het
zwangerschapsverlof komt gelukkig maar vrij
veel voor in onze stad en dus ook in de
rechtbanken.

Er is ook een groot volume aan dossiers. De
parketmagistraten hadden het over 80.000
dossiers per jaar. Dat vraagt specialisatie.

De rechtbank van Dendermonde zou ook geen
goed imago hebben. De procureur des Konings
had het op de regionale televisie over een
provinciaal beeld, want er is geen beroepshof en
weinig mediabelangstelling. Ik hoorde dat er
vroeger een onaangename sfeer was.
Dendermonde had niet de beste naam in
gerechtelijke kringen. Nu is dat naar het schijnt
minder het geval. Het is alleszins een zeer
subjectief element. Ik spreek me daar niet over uit,

maar ik stel wel vast dat de vervangingen heel
lang op zich laten wachten. Misschien is dat het
gevolg van procedures, misschien is het
intentioneel. Jonge mensen die iets voelen voor
een job in de magistratuur worden afgeremd. Wie
ambitie heeft, komt niet direct naar een kleine
rechtbank. Het loon ligt lager dan in de privé-
sector. Dat is zo voor alle rechtbanken.

Ik kom nu tot het volgende pijnpunt; het is reeds
aangestipt in de regionale pers door de
topmagistraten in Dendermonde. Ze hebben het
over historische of politieke factoren. Ze bedoelen
ermee dat de rechtbank van Dendermonde in het
verleden slecht verdedigd zou zijn door de
parlementsleden. Ik citeer nu de voorzitter
van de rechtbank:

"Andere

gerechtelijke

arrondissementen bevinden zich misschien dichter
bij de zon dan Dendermonde".

Er is ook sprake van brieven die niet beantwoord
worden door de administratie. Er is kortom een
heel dossier. Ik hoop dat dit nu verandert. De
hoogste instanties richten zich tot u. Onze
burgemeester, ook voorzitter van het Vlaams
Parlement, heeft dat gedaan. Ik, als gewoon
parlementslid met beperkte mogelijkheden, tracht
ook mijn verantwoordelijkheid op te nemen en iets
bij te dragen. Ten slotte bent u er nog. U bent
Dendermondenaar, politicus en jurist. U kent het
niveau op alle echelons. Dendermonde kan op dit
moment met zijn rechtbank moeilijk dichter bij de
zon zitten.

In mijn vraagstelling heb ik reeds verwezen naar
het parlementair initiatief van Servais
Verherstraeten hier vandaag aanwezig van 9
maart 1998. Hij vroeg toen of er inzake het aantal
rechters significante verschillen waren tussen de
verschillende arrondissementen. Ik lees het
antwoord van uw voorganger: "Er zijn
discrepanties. Het is moeilijk om er een sluitende
verklaring voor te geven daar een aantal ervan
historisch gegroeid zijn. Ook diverse economische
en sociale factoren beïnvloeden los van het
bevolkingsaantal het aantal vast te stellen
rechters". De heer Verherstraeten heeft toen ook
een vraag gesteld over de hoven van beroep.
Toen heeft uw voorganger geantwoord dat er voor
de hoven van beroep op Brussel na wat te
verantwoorden is geen discrepanties zijn.

Ik heb drie vragen voor de minister. Bent u bereid
initiatieven te nemen om deze discrepanties weg
te werken? Zijn er objectieve, sociaal-
economische criteria gebruikt om het aantal
magistraten te benoemen? Zo ja, welke? Hoe
worden die concreet toegepast met betrekking tot

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Dendermonde? Zal de minister de nodige
initiatieven nemen om nieuwe criteria in te voeren
om magistraten te benoemen?

Mijnheer de voorzitter, ik ben zelf geen jurist, ...

De voorzitter: U moet hier niet beginnen met te
zeggen: "Bien que je ne sois pas juriste..."

01.02 Ferdy Willems (VU&ID): Ik eindig ermee.

De voorzitter: Zo is ooit iemand voorzitter van het
Arbitragehof geworden.

01.03 Ferdy Willems (VU&ID): Die intentie heb ik

niet. Ik vond het verstandig om bevriende
advocaten en magistraten te raadplegen over wat
er concreet gedaan wordt. Ze hebben me unisono
geantwoord. Volgens hen is het een zaak van
politieke wil. De overheid

u dus

kan

antwoorden met een afwijzing. U kan zeggen dat
er geen probleem is of dat er geen geld is. U kan
beleefd antwoorden. U kan de zaak naar de
Griekse kalender verschuiven. U kan ook
antwoorden met de actieve betrokkenheid en er
wat aan doen. Ik hoop dat u voor het laatste
opteert. Ik heb al gezegd waarom. Ik hoop dat
wetgevende initiatieven mogelijk zijn en dat u in
uw begroting ruimte voorziet om deze ongelukkige
situatie te verhelpen.

01.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, mijnheer Willems, u zult mij toestaan de
problematiek neutraal te benaderen. Ik zal mij niet
beroepen op het feit dat ik het dossier
Dendermonde zeer goed ken. Mijnheer de
voorzitter, het was al een tijd geleden dat een
politicus van een bepaald kiesarrondissement de
problemen binnen zijn gerechtelijk arrondissement
aankaartte. Met het dossier Dendermonde hebben
we echter opnieuw zo'n voorbeeld. Ik moet hierbij
telkens tot de vaststelling komen dat men gebruik
maakt van een interpellatie of een vraag om een
uitbreiding van het kader te verantwoorden. Ik zou
mij natuurlijk populair en poujadistisch kunnen
opstellen door te zeggen dat er in Dendermonde
liefst zoveel mogelijk extra magistraten moeten
komen. Daarmee zou de kous dan af zijn. Ik zal dit
echter niet doen omdat ik meen dat dit niet de
goede handelswijze is.

Mijnheer Willems, in eerste instantie moet ik
meedelen dat u de onderbezetting van de
rechtbank eigenlijk vaststelt op grond van het
aantal inwoners. De cijfers die u opsomt, liegen er
niet om. Ik meen echter dat dit niet juiste
parameter is om te kunnen spreken van de echte
gerechtelijke achterstand of instroom. Ik vind het

aantal uitspraken dat wordt gedaan een betere
parameter. Dit wordt uiteraard verdeeld over het
aantal aanwezige magistraten. Wij hebben hier
cijfers over. In 1998 waren er in Dendermonde op
het niveau van de eerste aanleg 12.574
gerechtelijke uitspraken, dus vonnissen,
beschikkingen in kortgeding, burgerlijke zaken,
correctionele zaken, beroepen van de
politierechtbank en correctionele beschikkingen
van de raadkamer. Men maakt nogal gemakkelijk
de vergelijking met Gent. Ik zal die vergelijking
ook maken op basis van dezelfde
referentieperiode. Ik stel vast dat het totaal aantal
behandelde zaken in Gent 17.844 bedraagt. Als ik
dit deel door het aantal zetelende magistraten,
dan merk ik dat er in Dendermonde 449
uitspraken worden verleend per zetelende
magistraat. De 39 collega's uit Gent verlenen er
483 per persoon. Dat is 10% meer, een niet
onaanzienlijk verschil. Daarbij komt nog dat op het
niveau van de rechtbank van eerste aanleg in
Gent regelmatig twee magistraten moeten worden
afgestaan in het kader van de assisenprocedures
die worden gevoerd. Er zijn ook speciale kamers
die voor het hele ressort bevoegd zijn. Dit laatste
komt weliswaar minder frequent voor maar speelt
toch ook een rol.

Bovendien moet ik u meedelen dat de voorzitter
van de rechtbank van eerste aanleg te
Dendermonde een veertiental dagen geleden
contact heeft genomen met mijn kabinet. Hij heeft
ons meegedeeld dat er drie magistraten afwezig
zijn wegens ziekte en dat die ziekte dreigt
langdurig te zijn. Wij hebben het voorstel
overgemaakt om bij wijze van noodmaatregel
toegevoegde rechters naar Dendermonde te
sturen. De voorzitter heeft echter gezegd dat daar
geen nood aan is.Ik begrijp dit niet. Hoewel men
klaagt dat er magistraten te weinig zijn en dat er
bovendien een aantal ziek zijn, deelt men mee dat
men een weliswaar tijdelijk hulpmiddel niet
nodig heeft. Dat roept ernstige vragen op over de
wijze waarop men het probleem benadert.

Om het probleem van de onderbezetting op
efficiënte wijze op te lossen, moet eerst een
geactualiseerde werklastmeting plaatsvinden. Ik
wil daar niet mee wachten. Ik merk dat de cijfers
van Dendermonde voor het jaar 2000 nog steeds
niet binnen zijn. Zij hebben er nochtans alle
belang bij die cijfers mee te delen omdat dit mij
zou toelaten tijdelijke of structurele maatregelen te
nemen op basis van de kaderuitbreiding. Daar zijn
budgettaire implicaties aan verbonden en de
werklastmeting moet gebeuren volgens een
vastgestelde methode. In dit geval zal dat de
Lamici-methode zijn. Ik heb dan ook de beslissing

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

genomen om wat het parket betreft, de procureur-
generaal te Gent te vragen welke maatregelen hij
zal nemen om de ondersteuning van het parket te
Dendermonde mogelijk te maken. Tevens zal ik
de Hoge Raad voor Justitie vragen om een
onderzoek uit te voeren naar de werking van het
parket te Dendermonde. Voor de zetel zal ik
identiek dezelfde maatregel nemen.

Afhankelijk van de aanbevelingen die ik zal krijgen
van de Hoge Raad voor Justitie, zullen er
maatregelen worden genomen. In die
omstandigheden denk ik dat aan dit probleem een
oplossing kan worden geboden. Ik doe dat dus
niet in het wilde weg, maar op basis van
gefundeerde adviezen via een instelling die de
wetgever daarvoor speciaal heeft gecreëerd.

01.05 Ferdy Willems (VU&ID): Mijnheer de

minister, dank u voor uw antwoord. Het is nogal
evident dat u zich neutraal opstelt en niet de
populist probeert uit te hangen: dat is nooit de rol
van politici. Als u mijn vragen leest, zult u ook zien
dat ze in die richting gaan. Ik vertrek van een
casus die mij bekend is en extrapoleer dat in mijn
vragen naar het hele land. Dat is de logica zelf. Ik
volg u misschien iets minder in uw analyse dat
gerechtelijke uitspraken de enige norm zijn, of
toch een belangrijke norm zijn, naast de
bevolking. Eigenlijk zitten wij hier in een vicieuze
cirkel. Waarom ontsnappen een aantal
rechtszaken aan Dendermonde? Omdat
Dendermonde de naam heeft zeer traag te zijn. Zo
zeggen een aantal advocaten mij toch. Vermits de
rechtbank zeer traag is, geven sommige
advocaten de zaken niet in Dendermonde aan de
rechtbank, maar elders. Zo krijgt men natuurlijk
een kleiner aantal zaken. Als u het hebt over de
voorzitter die niet ingaat op uw verzoek om in
geval van nood tijdelijke versterking te sturen, is
het juist dit wat ik bedoel met een ongelukkige
sfeer. Dit was mij bekend, want zo vernam ik het
van mijn informanten.

Ik ben heel tevreden met uw initiatief om een
meting op basis van objectieve criteria af te
wachten. Ik meen dat uw opmerking gegrond is
dat Dendermonde er alle belang bij heeft zijn
gegevens mee te delen. Ik wacht met
belangstelling af wat het parket en de Hoge Raad
voor Justitie u zullen aanbevelen, waardoor wij op
een lijn zitten met onze wens om dit probleem niet
alleen voor Dendermonde, maar voor het hele
land wij zijn geen eiland adequaat aan te
pakken. Ik moet toch vaststellen dat sommige
rechtszaken werkelijk jaren aanslepen en dat is
geen rechtspraak meer. Dit is toch wel de grond
van het probleem. Ik ken in eigen stad

rechtszaken die tien en meer jaar aanslepen. Als
dat gebeurt, zijn er ondertussen mensen
overleden, is de situatie veranderd en krijgt men
een negatie van recht. Ik denk dat dit het
basisprobleem is waarmee wij te maken hebben.

01.06 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, inzake de toegevoegde rechters wil ik
nog doen opmerken dat er rechters zijn
toegevoegd aan het ressort van het hof van
beroep te Gent. Sommigen verlenen hun
prestaties deeltijds in Oudenaarde en
Dendermonde, anderen in Dendermonde en Gent.
Het ware perfect mogelijk om die mensen tijdelijk
uitsluitend in Dendermonde te laten werken. Als
echter een korpsoverste zegt dat hij dit niet
behoeft, tja. Ik kan geen ijzer breken met mijn
handen.

01.07 Ferdy Willems (VU&ID): Dat ben ik met u

eens. Het ligt aan de rechtbank. Men moet langs
alle kanten aan het symptoom werken.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

02 Mondelinge vraag van de heer Servais

Verherstraeten aan de minister van Justitie over
"het gebruik van een eenvormig formulier 2
(signaleren van onbekende daders)" (nr. 3202)

02 Question orale de M. Servais Verherstraeten

au ministre de la Justice sur "l'usage du
formulaire uniforme 2 (signalant un auteur
inconnu)" (n° 3202)

02.01 Servais Verherstraeten (CVP): Mijnheer

de voorzitter, mijnheer de minister, het eenvoudig
eenvormig formulier 2 dat, conform de richtlijnen
van de procureurs-generaal, wordt aangewend bij
de registratie van misdrijven gepleegd door
onbekende daders, moet verplicht worden
overgemaakt aan het centraal
documentatiebureau, aan het regionaal
documentatiebureau en aan het rijkswachtdistrict.

Voor sommige misdrijven, zoals onder meer
diefstal van fietsen en brommers, eenvoudige
diefstallen, opzettelijke slagen en verwondingen
mits er geen ongeschiktheid uit voortvloeit en
bepaalde vluchtmisdrijven, moet het formulier 2
niet meer verplicht worden overgemaakt aan het
centraal documentatiebureau.

Mijnheer de minister, heeft deze beslissing geen
negatieve repercussie, in die zin dat deze
misdrijven, waarvoor het formulier 2 niet meer
moet worden overgemaakt aan het centraal
documentatiebureau, niet meer worden

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

opgenomen in de criminaliteitsstatistieken noch in
de cijfers van het APSD?

Deze vraag, mijnheer de minister, formuleer ik
naar aanleiding van een debat in de commissie
voor de Binnenlandse Zaken, waarbij de
medewerker van de bevoegde minister zei dat de
cijfers terzake niet meer overeenstemmen met de
werkelijkheid, onder meer omdat dergelijke
gegevens niet meer binnenstroomden. Is deze
verklaring juist? En zo ja, hoe zult u ervoor zorgen
dat deze gegevens ondanks alles toch
terechtkomen in de criminaliteitscijfers?

02.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, collega's, misschien wordt er iets te
veel belang gehecht aan het eenvormig formulier
2.

Het versturen van het eenvormig formulier 2 voor
de misdrijven waarvan de heer Verherstraeten er
daarnet een deel aanhaalde, werd, bij beslissing
van de procureurs-generaal van 1 augustus 1981,
beperkt tot de lokale geadresseerden. De
eenvormige formulieren worden niet gebruikt voor
het opmaken van geïntegreerde politionele
criminaliteitsstatistieken van de huidige federale
politie, voorheen het APSD.

Die beperking heeft aldus geen gevolg voor de
criminaliteitscijfers die via een geautomatiseerde
procedure worden ingezameld door de federale
politie, op basis van de registratie van
de

processen-verbaal in de verschillende

politiediensten.

Voor enkele korpsen van de gemeentepolitie
gebeurt de inzameling manueel, via de verzending
van een uittreksel van hun manueel PV-register
naar de federale politie. Dit is evenwel een
tijdelijke situatie die een eind zal nemen zodra de
informatisering op het terrein volledig zal zijn
doorgevoerd.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

De mondelinge vraag nr.

3316 van de heer

Servais Verherstraeten wordt naar een latere
datum verschoven.

03 Mondelinge vraag van de heer Servais

Verherstraeten aan de minister van Justitie over
"het vervolgingsbeleid inzake ruimtelijke
ordening" (nr. 3273)

03 Question orale de M. Servais Verherstraeten

au ministre de la Justice sur "la politique de
poursuite en matière d'aménagement du

territoire" (n° 3273)

03.01 Servais Verherstraeten (CVP): Mijnheer

de voorzitter, mijnheer de minister, vorige week
las ik dat de Vlaamse minister van Ruimtelijke
Ordening de uitvoering van de afbraakvonnissen
zou opschorten in afwachting van een
mediacampagne die zou worden opgestart met
het bureau Slangen.

Wat is uw houding daaromtrent, mijnheer de
minister? Is hier geen sprake van inmenging van
de Vlaamse overheid in de strafuitvoering? U weet
dat er in de rechtsleer heel wat divergentie bestaat
omtrent de vraag of een herstelmaatregel deel
uitmaakt van de strafvordering, dan wel een
noodzakelijk burgerrechtelijk gevolg is van een
strafrechtelijke veroordeling.

Als er inderdaad sprake is van opschorting van de
uitvoering van uitgesproken vonnissen en arresten
die kracht van gewijsde hebben, heeft zulks dan
geen repercussies op het vervolgingsbeleid dat de
parketten voeren inzake ruimtelijke ordening? Zij
kunnen zich inderdaad afvragen of het nog wel de
moeite loont te vervolgen, indien de vonnissen niet
of slechts later worden uitgevoerd.

Werd, met betrekking tot het vervolgingsbeleid
inzake ruimtelijke ordening, overleg gepleegd
tussen het college van procureurs-generaal en de
diverse betrokken administraties? Vond er overleg
plaats op nationaal vlak of op gewestelijk vlak?
Wat zijn de resultaten van het overleg en tot welke
conclusies kwam men? Ging het om een
structureel overleg?

Mijnheer de minister, enige tijd geleden hebt u een
wetsontwerp aangekondigd met betrekking tot de
verjaring inzake stedenbouw. Wat is het statuut
van dat ontwerp? Is het op de Ministerraad
goedgekeurd? Ik meen te weten dat u hierover
overleg zou voeren met de regionale overheden.
Heeft dit overleg plaatsgevonden? Wat waren de
resultaten van dat overleg?

03.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, collega Verherstraeten, ik moet eerst
een aantal zaken verduidelijken om
misverstanden te vermijden.

Ten eerste, de afbraak van illegale bouwwerken
moet als een herstelmaatregel worden
gekwalificeerd, gericht op het herstel van de
plaats in zijn vorige toestand. Het recht om
herstelmaatregelen te vorderen, behoort exclusief
tot de bevoegdheid van de gemachtigde
ambtenaar en het college van burgemeester en

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

schepenen. Het openbaar ministerie kan het
herstel niet zelf vorderen, noch de vordering
aanvullen of wijzigen. Het kan enkel de vordering
beantwoorden, verwoorden of benadrukken.
Daarbij komt dat de herstelmaatregel op grond
van artikel 68 van het decreet op de ruimtelijke
ordening weliswaar tot de strafvordering behoort,
maar hoe dan ook een burgerlijk karakter heeft.
Een herstelmaatregel is geen straf; alleen het
vorderen ervan maakt deel uit van de
strafvordering.

Gelet op deze elementen kan er geen sprake zijn
van strafuitvoering of inmenging in de
strafuitvoering. Indien de Vlaamse minister van
Ruimtelijke Ordening beslist om alle
afbraakwerken op te schorten, dan behoort dat tot
zijn bevoegdheid. Bovendien ben ik nog niet
officieel op de hoogte gebracht van die
opschorting of van de houding die hij ten opzichte
van dat probleem zou aannemen. Ik heb alleen
gelezen wat u ook hebt aangehaald.

Wat de impact van deze beslissing op het
vervolgingsbeleid van de parketten betreft, kan ik
u meedelen dat dit vooralsnog geen enkele
repercussie heeft. In de commissie voor het
Vervolgingsbeleid werd een prioriteitennota
opgesteld, die als bijlage aan de rondzendbrief
van 29 juli 1997 is toegevoegd. Een van de
doelstellingen die deze commissie bij de aanvang
van haar werkzaamheden heeft vooropgesteld,
was dat de veroordelingen zouden worden
uitgevoerd. Er werd steeds aangedrongen op een
consequente uitvoering van vonnissen en arresten
inzake de afbraak van illegale bouwwerken.

Naast het overleg in de commissie voor het
Vervolgingsbeleid, is er ook provinciaal overleg
tussen het openbaar ministerie en de diensten
bevoegd voor ruimtelijke ordening. Ik geef u een
voorbeeld. Wat het ressort Antwerpen betreft,
wordt geregeld overleg gepleegd tussen,
enerzijds, het parket-generaal en de parketten van
de procureur des Konings van het ressort, en,
anderzijds, de bouwinspectie en de diensten van
de afdelingen Antwerpen en Limburg.

Uw laatste reeks vragen heeft betrekking op het
wetsontwerp inzake de verjaringstermijn van de
herstelvorderingen en de uitvoering van
rechterlijke beslissingen. Het is correct dat tijdens
de zomermaanden van 2000 een voorstel tot
voorontwerp van wet is gefinaliseerd. In
september werd het advies gevraagd van de
gewesten. Op basis van deze adviezen, waarin
voornamelijk het aspect bevoegdheidsafbakening
aan bod komt alsook het aspect van het

management van de middelen met het oog op de
vooropgestelde verjaringstermijnen, wordt het
voorstel tot wetsontwerp onderzocht om te
bewerkstelligen dat bouwmisdrijven met de nodige
diligentie, binnen een redelijke termijn worden
bestraft en uitgevoerd.

03.03 Servais Verherstraeten (CVP): Mijnheer

de minister, ik heb mijn bedenkingen. Indien men
vonnissen en arresten niet meer uitvoert, zal dat
op termijn zijn repercussies op het
vervolgingsbeleid hebben. Het zal gevolgen
hebben voor de activiteitsgraad van sommige
magistraten. Ik bedoel daar niet mee dat ze inzake
ruimtelijke ordening rambo's moeten zijn.

Het laatste punt interesseert mij eigenlijk het
meest omdat we toch met een onverwerkt
verleden zitten, waar men diligent moet kunnen
optreden. Daar zijn wetgevende initiatieven op hun
plaats. De gewesten voeren wellicht discussie
over de bevoegdheden. Ik heb het advies van de
gewesten niet. Kan de commissie er een kopie
van krijgen, mijnheer de minister?

Heeft dit als gevolg dat u nu wacht met het
indienen van een wetsontwerp? Ik wil u met deze
vraag niet binden aan een strikt tijdskader. Ik
vraag u wel of de indiening in deze Kamer nog dit
politiek jaar of dit kalenderjaar gebeurt.

03.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, ik zal kort op de vraag van collega
Verherstraeten antwoorden.

Ik kan via een federale wet een aantal artikelen
van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot de
verjaringstermijnen wijzigen. Dit is een federale
materie, daaromtrent is er geen discussie. Als de
decreten van de verschillende decreetgevers
echter niet overeenstemmen staat men voor een
verdoezeld bevoegdheidsconflict. Er is dus
werkelijk een verschil in de regelingen inzake
stedenbouw in respectievelijk Vlaanderen, Brussel
en Wallonië. Men lost de zaak met de federale
wetgeving niet zomaar op. Wat ik nu via
interministerieel overleg probeer te bereiken is dat
men de beslissing van de federale wetgever
inzake verjaring aanneemt en dat men dus de
decreten in die zin aanpast. Deze discussie is nog
steeds bezig. Ik wacht dus op de afronding van die
discussie om het wetsontwerp dat ik heb
opgesteld zo snel mogelijk in te dienen.

L'incident est clos.
Het incident is gesloten.

04 Question orale de Mme Claudine Drion au

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

ministre de la Justice sur "le projet de loi sur la
transmission du nom à l'enfant" (n° 3281)

04 Mondelinge vraag van mevrouw Claudine

Drion aan de minister van Justitie over "een
wetsontwerp betreffende de overdracht van de
familienaam aan een kind" (nr. 3281)

04.01 Claudine Drion (ECOLO-AGALEV):

Monsieur le président, je voudrais faire remarquer
que M. Verherstraeten n'a respecté son temps de
parole que pour la première question...

Le président: Nous y sommes attentifs...

04.02 Claudine Drion (ECOLO-AGALEV):

Monsieur le président, monsieur le ministre, vous
avez annoncé dans votre note de politique
générale du budget 2000, et vous l'avez répété
dans celle de 2001, que vous prendriez une
initiative à ce sujet. Cet objectif fait également
partie du plan que le ministre chargé de l'égalité
des chances entend faire respecter par le
gouvernement. Il a été annoncé par communiqué
de presse, il y a une dizaine de jours au sein du
Conseil des ministres, que vous aviez l'intention
de supprimer cette inégalité entre les femmes et
les hommes par le biais d'une initiative législative.
Je m'en réjouis.

Comme vous le savez, ma collègue Fauzaya
Talhaoui et moi-même, avons déposé une
proposition de loi en 1999 visant à supprimer
l'inégalité entre les femmes et les hommes, dans
la transmission du nom à l'enfant. Notre
proposition de loi s'inscrit dans l'esprit du Conseil
pour l'égalité des chances entre hommes et
femmes du 21mars 1997, ainsi que dans l'esprit
de la recommandation du Conseil de l'Europe.

Il s'agit de permettre aux parents de choisir de
transmettre leurs deux noms aux enfants dans
l'ordre qu'ils souhaitent ou d'attribuer le nom du
père ou de la mère. Je n'entre pas dans les détails
de notre proposition, elle viendra à l'ordre du jour.
Son objet est de supprimer une inégalité, mais
également, de manière très pragmatique, de
trouver une solution pratique pour les enfants nés
de couples non mariés (environ 15%) ou issus de
parents divorcés (environ 35 à 40%). Nous savons
que cela pose des problèmes très concrets sur le
plan administratif pour les parents ou lorsque
l'enfant ne portant qu'un seul nom voyage avec un
seul parent dont ce n'est pas le nom.

A mon sens, pour obtenir une plus grande égalité
entre les femmes et les hommes et pour régler
des problèmes pratiques comme ceux que je
viens d'énoncer, il ne suffit pas, comme certains

collègues le proposent, de faciliter la procédure de
changement de nom, ni d'attribuer un seul nom au
choix.

Quelles sont vos intentions à ce sujet, monsieur.
le ministre? Quel est l'agenda que vous comptez
proposer à la commission de la Justice? Je suis
sûre que mes collègues seront passionnés par ce
sujet.

04.03 Marc Verwilghen, ministre: Monsieur le

président, madame Drion, mon souhait est de
répondre à la fois aux recommandations
européennes en la matière, mais également
d'opter pour un système s'inscrivant dans la
tradition que notre pays connaît en matière de
transmission du nom de famille. J'ai demandé
qu'une étude soit menée quant aux systèmes
existant chez nos voisins européens.

Le système en projet devrait offrir aux parents la
possibilité de choisir le nom de famille de leurs
enfants. Dès lors, un enfant issu d'un couple
marié ne porterait plus automatiquement le nom
du père mais pourrait se voir attribuer par ses
parents le nom de sa mère. Si toutefois les
parents ne devaient pas manifester de choix,
l'enfant porterait le nom du père.

Un système de double nom, celui du père suivi de
celui de la mère, ou inversement, s'il présente
certains avantages, se révèle trop éloigné de nos
traditions et fort complexe à l'usage. S'agissant
d'une réforme touchant tous les Belges, je
souhaite m'entourer de tous les avis utiles avant
de déposer formellement un projet de loi dans les
prochains mois. C'est la raison pour laquelle ces
avis sont demandés à beaucoup d'instances.
N'oublions pas qu'il existe une certaine pratique
chez les fonctionnaires de l'état civil. Je veux
connaître leur avis, ce sont les personnes les plus
concernées. Il existe des responsabilités et des
obligations pour les bourgmestres également,
j'aimerais avoir leur point de vue. L'Union des
villes et communes doit aussi me fournir un avis,
ainsi que l'administration, en matière civile, de
mon département à qui j'ai demandé de faire une
proposition.

04.04 Claudine Drion (ECOLO-AGALEV):

Monsieur le président, comme me le fait
remarquer ma collègue Fauzaya Talhaoui, nous
ne pouvons pas oublier les comités d'avis pour
l'égalité entre les femmes et les hommes.

Nous verrons si cela est réalisable. D'autres pays
européens pratiquent ce double nom et cela nous
permettrait d'avancer vers une plus grande

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

égalité.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

05 Mondelinge vraag van de heer Jo

Vandeurzen aan de minister van Justitie over
"de voornaams- en naamswijzigingen en de
behandelingstijden van de dossiers" (nr. 3297)

05 Question orale de M. Jo Vandeurzen au

ministre de la Justice sur "la modification des
noms et prénoms et le temps requis pour le
traitement des dossiers" (n° 3297)

05.01 Jo Vandeurzen (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik heb
deze vraag in augustus 2000 ook schriftelijk
gesteld, maar tot nog toe heb ik daarop geen
antwoord gekregen. Het is niet mijn bedoeling om
dit soort vragen in de toekomst mondeling te
stellen, maar waarom is het niet mogelijk om een
eenvoudig antwoord te krijgen op een eenvoudige
schriftelijke vraag? Dat zou het vragenuurtje
beduidend inkorten. Dergelijke eenvoudige
antwoorden houden immers geen juridische
consequenties voor de ministers in. Deze
vaststelling is niet rechtstreeks tot u gericht,
mijnheer de minister.

Mijn vraag heeft betrekking op de dossiers inzake
naams- en voornaamswijzigingen. Ik hoor vaak
opmerkingen over de traagheid en de soepelheid
in de afhandeling van de dossiers.

Hoeveel dossiers werden in 1997, 1998 en 199
ingediend? Binnen welke termijn wordt een
dossier afgehandeld? Zijn er dossiers van 1997 of
1998 die nog niet werden afgewerkt? Het betalen
van een retributie veronderstelt toch enige
flexibiliteit in de afhandeling. Bovendien moet het
dossier nog naar het departement van de
Financiën waar het nog enige tijd wordt
opgehouden. Is deze procedure niet te
omslachtig? Kunnen er geen maatregelen worden
getroffen om de administratieve rompslomp te
vereenvoudigen?

05.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer

Vandeurzen, inzake uw eerste opmerking kan ik u
bijtreden. Waarom duurt het zo lang vooraleer het
antwoord op een schriftelijke vraag door de
betreffende administratie kan worden gegeven?
Alle informatie is immers voorhanden om de
antwoorden te verschaffen. Ik heb terzake reeds
ettelijke malen met de secretaris-generaal, met de
directeurs-generaal gediscussieerd. Ik stel echter
vast dat er geen beweging in de zaak te krijgen is.
Dit blijft voor mij dus een groot raadsel. Mijn

kabinet heeft immers op korte termijn wel de
gegevens kunnen bekomen om op uw vraag te
antwoorden.

Ik geef u een overzicht van het aantal ingediende
dossiers. In 1997 werden 865 verzoeken
ingediend: 438 verzoeken tot naamswijziging,
67verzoeken tot naams- en voornaamswijziging
en 360 verzoeken tot voornaamswijziging. In 1998
was er met 1137 aanvragen een belangrijke
toename: 486 verzoeken tot naamswijziging, 61
verzoeken tot naams- en voornaamswijziging en
590 verzoeken tot voornaamswijziging. In 1999
werden 1341 ingediend: 552 verzoeken tot
naamswijziging, 89 verzoeken tot naams- en
voornaamswijziging en 700 verzoeken tot
voornaamswijziging.

De behandelingstermijn voor een verzoek tot
voornaamswijziging bedraagt ongeveer anderhalf
jaar. De behandeling van een verzoek tot
naamsverandering kan anderhalf jaar tot twee jaar
duren.

Van de in 1997 ingediende verzoeken werden 69
verzoeken nog niet afgehandeld: 28
naamsveranderingen, 8 naams- en
voornaamsveranderingen en 33
voornaamswijzigingen. Van de In 1998 ingediende
verzoeken werden 145 verzoeken nog niet
afgehandeld: 67 naamswijzigingen, 15 naams- en
voornaamswijzigingen en 63
voornaamswijzigingen. Van de 1999 ingediende
verzoeken werden 824 dossiers nog niet
afgehandeld: 279 verzoeken tot naamswijziging,
56 verzoeken tot naams- en
voornaamswijzigingen en 375 verzoeken tot
voornaamswijzigingen.

Zoals ik reeds op een mondelinge vraag van juli
2000 van mevrouw Brepoels heb geantwoord, is
het aantal ingediende vragen tot
naamsverandering op korte tijd bijna verdubbeld.

Het aantal ingediende verzoeken tot
naamsverandering is op korte tijd nagenoeg
verdubbeld. Om aan die stijging tegemoet te
komen en de achterstand in te halen, werd
bijkomend personeel aangeworven.

Uw zesde vraag had betrekking op de kostprijs.
Krachtens artikel 249 en volgende van het
wetboek voor de registratie, hypotheek en
griffierechten is voor de vergunning om van naam
of voornaam te veranderen een registratierecht
verschuldigd. Ten einde de inning van het
registratierecht mogelijk te maken, worden de
afschriften van de bedoelde besluiten hiertoe aan

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

het ministerie van Financiën overgemaakt.
Vandaar worden de besluiten doorgestuurd naar
het bevoegde registratiekantoor, alwaar de
begunstigde tegen betaling van de verschuldigde
rechten een afschrift van het besluit ontvangt.
Overeenkomstig artikel 7 van de wet van 15 mei
1987 betreffende de naam en de voornaam, dient
het afschrift van het besluit dat de verandering van
naam of voornaam toestaat binnen de zestig
dagen na de registratie door de begunstigde aan
de ambtenaar van de burgerlijke stand te worden
toegezonden of ter hand worden gesteld.

Dit is eigenlijk een antwoord op een vraag waarop
u reeds lang een antwoord had moeten krijgen.
Het is dan ook terecht dat u mij daarover
aanspreekt. Ik zal dit andermaal overmaken aan
de administratie.

05.03 Jo Vandeurzen (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik dank de minister voor het antwoord.
Ik vraag mij echter af wat de reden is voor de
stijging van het aantal aanvragen tot
naamsverandering. Ik merk ook dat de
achterstand ernstige proporties kan aannemen.
Zo is een aantal aanvragen uit 1997 nog niet
behandeld. Kunnen niet de nodige
organisatorische maatregelen worden genomen
om hieraan te verhelpen?

05.04 Minister Marc Verwilghen: De reden voor

de stijging is vrij eenvoudig. Op een bepaald
ogenblik heeft men nogal wat ruchtbaarheid
gegeven aan de mogelijkheid tot naamswijziging.
Sindsdien wordt er steeds meer gebruik van
gemaakt. Om het hoofd te kunnen bieden aan de
achterstand hebben wij in september extra
mensen aangeworven.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

06 Mondelinge vraag van de heer Jo

Vandeurzen aan de minister van Justitie over
"het verschil in de Franse en Nederlandse
teksten van het Strafwetboek" (nr. 3298)

06 Question orale de M. Jo Vandeurzen au

ministre de la Justice sur "la différence entre les
textes français et néerlandais du Code pénal"
(n° 3298)

06.01 Jo Vandeurzen (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, men heeft er mij
op attent gemaakt dat er een verschil is tussen de
Franstalige en de Nederlandstalige tekst in de
faillissementswet, met name in het gedeelte over
de strafbepalingen. Het gaat over artikel 141 van
de faillissementswet, waarbij het artikel 490bis van

het Strafwetboek wordt gewijzigd. De Franstalige
tekst zegt: "est puni d'un emprisonnement d'un
mois à deux ans et d'une amende de cent francs
ou d'une de ces peines seulement." De
Nederlandse tekst van diezelfde wettekst spreekt
daarentegen over een gevangenisstraf van een
maand tot twee jaar en een geldboete van
honderd tot vijfhonderd frank, of een van beide
straffen. In de Franstalige tekst van het
Strafwetboek is er dus slechts sprake van een
boete van honderd frank en in de
Nederlandstalige tekst van een boete van honderd
tot vijfhonderd frank. Daar is er dus een verschil.

In de door de Kamer en de Senaat goedgekeurde
tekst is dat verschil gelukkig voor ons niet
aanwezig. Die tekst, verschenen in het Belgisch
Staatsblad, spreekt over een gevangenisstraf van
een maand tot twee jaar en een geldboete van
honderd tot vijfhonderd frank, of een van beide. In
het Frans staat er: "de cent francs à cinq cent
mille francs ou d'une de ces peines seulement."

Welke straf moet nu eigenlijk door de rechter
worden toegepast? Zoals de voorzitter er ons in
het debat geregeld aan herinnert, is een strikte
interpretatie noodzakelijk, wellicht ook in het
voordeel van de beklaagde. Zal die wet zo blijven
of zal men de Franstalige tekst in
overeenstemming met de Nederlandstalige
brengen? Het gaat hier over de straf wanneer
iemand zich onvermogend heeft gemaakt.

06.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, mijnheer Vandeurzen, mijn antwoord
zal veel korter zijn dan uw vraag waarin u de
context hebt toegelicht.

De Franse versie van artikel 490bis van het
strafwetboek zoals het in het Belgisch Staatsblad
van 28 oktober 1997 is gepubliceerd, bevat een
materiële fout. Het zinsdeel "à 5000 francs" is
weggevallen. Een erratum van deze materiële fout
werd opgesteld en zal gepubliceerd worden in het
Belgisch Staatsblad dat morgen verschijnt.

06.03 Jo Vandeurzen (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik ben niet dikwijls met verstomming
geslagen. Ik wist echter niet dat de oppositie de
regering zo snel kan laten werken. Ik dank de
minister hiervoor uitvoerig.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

07 Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme

aan de minister van Justitie over "de verkoop
van cannabis via Internet" (nr. 3300)

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

07 Question orale de M. Yves Leterme au

ministre de la Justice sur "la vente de cannabis
sur Internet" (n° 3300)

07.01 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, twee weken
geleden vond in de plenaire vergadering van de
Kamer het debat over de federale drugsnota
plaats. De oppositie verzet zich tegen de inhoud
van de nota en krijgt steun van zeer kritische
stemmen uit de meerderheid. Tijdens het debat
heeft de minister herbevestigd dat de strijd tegen
de drugshandel voor de regering een prioriteit is.
Ik heb hem gevraagd wat de regering van plan is
te ondernemen tegen het plotse aanbod op
websites van verkoop van cannabis. De minister
heeft verwezen naar de aanpak van
informaticacriminaliteit en beloofde op te treden.

Mijnheer de minister, de voorbije dagen heb ik
internet geraadpleegd. Ik ben onder meer
gestoten op een website die vanuit Oost-
Vlaanderen vertrekt en, met een link naar een
Nederlandse website, aan het Belgische publiek 5
gram cannabis aanbiedt tegen 1240 frank. De site
is een succes. Op een bepaald ogenblik is er zelfs
sprake van prijsvermindering bij aankoop van
grotere hoeveelheden.

Mijnheer de minister, volstaat het huidig arsenaal
van wetten om tegen dergelijke praktijken op te
treden? Zo ja, bent u bereid gebruik te maken van
uw injunctierecht en op die manier de stoere
verklaringen die u hebt afgelegd tijdens het debat
kracht bij te zetten?

07.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, mijnheer Leterme, dit heeft niets te
maken met stoere verklaringen. Voor mij is het
evident dat degenen die zich bezig houden met
drugsverkoop om het even welke hoeveelheden
artikel 1 van de wet van 1921 overtreden. Daar
is geen discussie over.

De door u aangekaarte problematiek inzake het
aanbieden van hoeveelheden cannabis via
internet is echter een beetje genuanceerder. Wat
informaticamisdrijven betreft, moet men een
onderscheid maken tussen misdrijven die door de
informatica worden gepleegd en misdrijven
waarbij de informatica als middel worden gebruikt
om het misdrijf te kunnen uitvoeren. Verkoop van
cannabis via internet valt duidelijk onder deze
laatste categorie.

Het al dan niet geoorloofd karakter van dit bod
wordt geregeld door de wet van 1921. Indien het
dus vaststaat dat de verkoop van drugs via een

website in het licht van de heersende
drugswetgeving ongeoorloofd is, kunnen de
politiediensten een beroep doen op de nieuwe
onderzoeksinstrumenten die in de wet op
informaticacriminaliteit zijn aangebracht. Ik denk
hier in het bijzonder aan de netwerkzoeking of de
verplichte medewerking van de Internet Service
Provider (ISP) die moet mededelen hoe de
informatie op het web geplaatst werd en welke
tussenpersonen daarbij betrokken waren. Dat is
de enige methode om het afdoend te kunnen
beteugelen. De wet op de informaticacriminaliteit,
die vrij recent in Kamer en Senaat werd
goedgekeurd, is eerstdaags in het Belgisch
Staatsblad verschenen. Er zal dus onmiddellijk
kunnen worden opgetreden. Het betekent dus dat
we het middel kunnen aanwenden en dat het zal
gebruikt worden. Mocht men er geen gevolg aan
geven, dan zal ik in elk geval mijn positief
injunctierecht aanwenden.

07.03 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

minister, mag ik uit uw antwoord besluiten dat het
aanbieden van cannabis via Belgische websites,
al dan niet met links naar Nederlandse websites,
effectief strafbaar is, dat ertegen kan opgetreden
worden en dat ertegen zal opgetreden worden?
Bevestigt u dat u uw positief injunctierecht zult
aanwenden om op te treden indien er niet wordt
opgetreden?

De voorzitter: Collega's, mag ik u er attent op
maken dat de vraag ook door de heer Van Parys
in een debat hier werd gesteld. Ik heb de hand
kunnen leggen op de mededeling van de
commissie betreffende de beveiliging van de
informatiemaatschappij door de beveiliging van de
informatiestructuur en de bestrijding van de
computercriminaliteit. Zodra ik de Franse als de
Nederlandse tekst in mijn bezit heb, zal ik hem de
commissieleden laten geworden. Het is een
volledige inventarisatie van alle modaliteiten die op
dat vlak worden onderzocht en van de eventuele
maatregelen die worden vooropgesteld. Het is wel
een zeer uitvoerig document, maar het is een
goede ontleding van de situatie.

07.04 Jacqueline Herzet (PRL FDF MCC):

Monsieur le président, le cannabis transite par les
services de la poste. Dans tous les bureaux de
poste, on trouve des enveloppes mouillées qui
laissent transparaître leur contenu.

Le président: Ce serait la raison pour laquelle les
portes de la poste ferment à 16 heures!

07.05 Jacqueline Herzet (PRL FDF MCC):

Monsieur le président, il faudrait peut-être mettre

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

les deux éléments en corrélation!

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

08 Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme

aan de minister van Justitie over "de
geschillenregeling in fiscale zaken" (nr. 3308)

08 Question orale de M. Yves Leterme au

ministre de la Justice sur "le règlement des
litiges en matière fiscale" (n° 3308)

08.01 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik dank mevrouw Genot voor haar
welwillendheid mij te laten voorgaan. Ik word
immers ook in de commissie voor de Financiën
verwacht waar ik een aantal vragen moet stellen.
Het beleid van deze regering is immers een beleid
dat veel vragen oproept.

Mijn vraag betreft de fiscale procedure, meer
bepaald de toepassing vanaf 1 april 2001 van de
regel waarbij men ook voor oude dossiers na 6
maand wachten - of langer dan 6 maand in dit
geval - naar de fiscale rechtbank kan stappen om
via een onafhankelijke rechter een uitspraak te
krijgen over de betwisting tussen de betrokken
belastingplichtige en de fiscale diensten. De wet
van 15 maart 1999 zorgde voor een belangrijke
stap vooruit in de positie van de belastingplichtige.
Tijdens de parlementaire besprekingen van die
wet hebben we vastgesteld dat er een stock was
van ruim 160.000 tot 180.000 hangende
bezwaarschriften bij de belastingdiensten. Met een
Kamerbrede meerderheid, waarbij ook de
toenmalige oppositie op de groene knop drukte,
werd in 1999 voorzien in een overgangstermijn
van twee jaar. Tijdens deze termijn zou de
normale wachttermijn van 6 maand die geldt voor
normale fiscale bezwaarschriften worden
opgeschort zodat de fiscus twee jaar lang de kans
zou krijgen om de oude bezwaarschriften bij
voorrang op te lossen en er een beslissing in te
nemen. Die overgangsperiode loopt nu af op 31
maart 2001.

Daarnet werd bevestigd dat tienduizenden
dossiers nog bij de belastingdiensten berusten. De
regering heeft het afgelopen anderhalf jaar
nagelaten om maatregelen te treffen in de vorm
van extra personeel bovenop wat de afgelopen
maanden voorzien was, of in de vorm van het
verlengen van de overgangstermijn. Wij zitten nu
dus in een situatie waarbij er weliswaar geen
automatische overgang is van de administratieve
naar de juridische afhandeling van een dossier.
Hierbij blijft er zelfs een stok achter de deur omdat
de belastingplichtige die alsnog naar de rechtbank

stapt toch nalatigheidintresten betaalt. Voor
misschien 5.000 of 10.000 van de 50.000 dossiers
die op 31 maart 2001 overblijven, bestaat toch het
risico dat een aantal mensen zullen beslissen hun
geding te ontrekken aan de handen van de
gewestelijke directeur en effectief toe te
vertrouwen aan de fiscale rechtbank. In heel wat
van de hangende dossiers gaat het immers om
principiële materies waar nogal wat centen mee
gemoeid zijn.

Bij blijvende nalatigheid van de overheid riskeren
wij dus dat vanaf april 2001 enkele duizenden of
tienduizenden dossiers verhuizen van de
administratieve naar de juridische afhandeling,
waar ze gevoegd worden bij de naar schatting
5.000 tot 6.000 dossiers die op dit ogenblik reeds
aanhangig zijn bij de fiscale rechtbanken. Dit zou
een verdubbeling betekenen van het aantal
dossiers dat daar aanhangig is. Het risico bestaat
dus dat de gerechtelijke achterstand bij de fiscale
rechtbanken onmiddellijk immense proporties zal
aannemen. De oorspronkelijke doelstelling van het
Parlement om de snellere afhandeling van deze
geschillen door een onafhankelijke rechter
mogelijk te maken verzeilt dan naar de
achtergrond. De moedeloosheid van de burger
over de gang van zaken kan dan nog versterkt
worden.

Mijnheer de minister, ik probeer het luik van de
belastingdiensten uit te vechten met minister
Reynders van Financiën. Mijnheer de minister van
Justitie, wat mij in deze commissie interesseert is
van u te vernemen hoe het zit met het opvullen
van het voorziene kader van de fiscale
rechtbanken. Als ik het juist heb, is er een kader
voorzien van 28 magistraten. De meeste functies
zouden reeds bezet zijn, maar voor een derde of
een vierde van dat aantal zou er nog een
probleem zijn. Op een bepaald moment zijn twee
rechters aan het korps toegevoegd wat het totaal
bracht op 30. Vooral voor de invulling van de
tweetalige functies in het gerechtelijk
arrondissement Brussel zouden er nog altijd
rekruteringproblemen zijn, meer dan een jaar na
de start van de fiscale rechtbanken.

Mijnheer de minister, ik wil u een aantal concrete
vragen stellen. Ten eerste, kunt u me duidelijkheid
verschaffen over de opvulling van de functies van
magistraten in de fiscale rechtbanken? Ten
tweede, in welke maatregelen voorziet u om de
tijdelijke invulling te garanderen van de nog
vacante functies? Ten derde, wat gaat u doen
indien na 1 april 2001 effectief een enorme
toevloed ontstaat van enkele duizenden dossiers
bij de fiscale rechtbanken?

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

08.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, collega Leterme, ik werd met betrekking
tot deze materie reeds ondervraagd door uw
collega Vandeurzen. Uiteraard heb ik deze
aangelegenheid aandachtig gevolgd. Ik heb de
minister van Financiën erop gewezen dat men
toch maatregelen diende te treffen om te
vermijden dat er problemen zouden rijzen op het
ogenblik dat de nieuwe regeling van kracht wordt -
op 1 april 2001 ook al zijn er een aantal
tussenschotten ingebouwd die de mensen toch
even zullen doen nadenken vooraleer ze de echte
procedure willen inzetten voor de fiscale rechters.

Mijn onderdeel betreft de kaderinvulling. In totaal
gaat het om 30 plaatsen. Ik geef u de ressorten:
Antwerpen 6, Brussel 11, Gent 4, Luik 6 en
Bergen 3. Wat is er effectief van ingevuld? Alles
ressorten zijn ingevuld, behalve Brussel, waar op
het kader van 11, 4 effectieven zijn benoemd en 7
mensen ontbreken. 6 plaatsen kunnen momenteel
niet worden ingevuld bij gebrek aan kandidaten
die aan de twee voorwaarden voldoen, met name
én wettelijk tweetalig zijn én geïnteresseerd zijn in
de fiscale materies.

Sedert de oprichting van de fiscale rechters met
de wet van 20 juli 1998 werden 9 Franstalige
tweetalige rechters benoemd in Brussel. Geen van
hen heeft gepostuleerd voor de fiscale kamers.

De zevende plaats is een toegevoegde rechter
met affectatie voor Brussel en Leuven en voor
deze vacature is er momenteel iemand
voorgedragen door de Hoge Raad van Justitie wat
mij betekend is op 24 januari 2001. Die moet door
mij worden ingevuld op uiterlijk 25 maart 2001. Ik
kan u meedelen dat die beslissing waarschijnlijk
binnen de twee weken definitief wordt en die
benoeming dan achter de rug is. Daarmee is het
probleem van de 6 overgebleven plaatsen nog niet
van de baan. Zelfs na herpublicatie komen er
geen gegadigden op af. Niets belet de voorzitter
van de rechtbank van Eerste Aanleg te Brussel
echter om tijdelijk rechters in fiscale kamers aan
te duiden. Dat is dan weliswaar te nadele van
andere kamers. Dit kan structureel enkel opgelost
worden indien men de wet op het taalgebruik in
rechtszaken anders invult. Ik moet u niet zeggen
hoe gevoelig deze materie ligt.

08.03 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

minister, u bevestigt de informatie waarover ik
beschikte. Ik stel vast dat van de 10 vaste functies
en 1 toegevoegde functie er 4 ingevuld zijn,
alhoewel de vijfde op komst is. Die rechter zal
door u snel benoemd worden. Dit lijkt me een

bijzonder moeilijke situatie. Zowel op het vlak van
de werking van de administraties als op het vlak
van de werking van de ontvangkantoren stellen we
vast dat de grootste problemen inzake fiscaliteit in
het algemeen en inzake ondernemingsfiscaliteit
zich situeren in de omgeving van Brussel.

Ik geef toe dat uw situatie niet eenvoudig is. Er is
niet alleen het tekort op de arbeidsmarkt, maar
ook de fiscaliteit schrikt de kandidaten af. Indien
wij er niet voor kunnen zorgen dat de resterende
vacatures in Brussel snel worden ingevuld, dan
krijgt men een versterking van het effect dat nu al
bestaat. Vennootschappen kiezen voor een
maatschappelijke zetel in Brussel omdat ze weten
dat de controle mank loopt in Brussel. Dat wordt
herhaald in de doorlichting door het Rekenhof.
Wanneer men een bezwaarschrift aanhangig
maakt bij de fiscale rechtbanken in Brussel, weet
men dat men jaren wint. Men kan blijvend niet
akkoord gaan met de vestiging van de belasting in
hoofde van de belastingdiensten en de
behandeling van het bezwaarschrift door de
gewestelijk directeur. Er is natuurlijk wel de
problematiek van de nalatigheidsindexen, maar
heel wat vennootschappen maken er zich geen
grote zorgen over omdat een faling of een
opheffing van rechtspersoonlijkheid heel wat
problemen kan oplossen indien het pleit ooit in
hun nadeel zou worden beslecht.Ik ben ervan
overtuigd dat u bezorgd bent.

Ik doe een oproep aan u en aan de gerechtelijke
overheden om de bezetting van de fiscale
rechtbank in Brussel te verzekeren, ook al moet
dat gebeuren door het inschakelen van rechters
van andere kamers. Ik moet daarbij toegeven dat
de situatie van de rechtbanken in Brussel in het
algemeen dat er niet gemakkelijker op maakt.

08.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, de heer Leterme heeft ongetwijfeld
gelijk, maar - ik heb de uitdrukking die men in
Brussel gebruikt zelf ook reeds een aantal keren
gebruikt - het mooiste meisje in Brussel kan niet
geven wat ze niet heeft. Ik zou willen dat er zich 6
kandidaten zouden aanbieden die aan de
wettelijke voorwaarden voldoen. Wees gerust, ik
zal geen seconde aarzelen om de personen in
kwestie te benoemen. Het dossier toont nogmaals
aan waar het paard gebonden ligt. De wet van
1935 heeft een nefaste uitwerking op deze
aangelegenheid.

Mijn voorganger heeft geprobeerd het probleem
op te lossen. Jammer genoeg is dat niet gelukt. Ik
heb geprobeerd het op te lossen via de formule
van de toegevoegde rechters, maar daarover is

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

een belangenconflict gerezen. Er is geen pasklare
oplossing voor handen.

08.05 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

minister, los van de inschatting over de
verantwoordelijkheden

wij erkennen dat er

nagenoeg onoverkomelijke problemen zijn , is
het toch wel betreurenswaardig vandaag te
moeten vaststellen dat wij met bijna zekerheid
kunnen zeggen dat de nieuwe fiscale procedure in
Brussel zal vastlopen. Heel de operatie
geschillenregeling inzake fiscaliteit zal in Brussel
waar een derde van de fiscale dossiers wordt
behandeld een mislukking worden.

Ik weet ook niet welke oplossing wij moeten
uitdenken, maar het lijkt mij in elk geval nodig om
de komende weken en maanden een oplossing te
zoeken.

08.06 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer

Leterme, we zijn het er toch over eens dat we
moeten wachten tot 1 april om te zien welke
werklast die dossiers met zich mee zullen brengen
en wie de procedure zal gebruiken. Het kan
inderdaad een uitnodiging zijn voor wie tijd wil
winnen, maar dat wist men in 1997 ook vermoed
ik.

08.07 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

minister, ik meen dat het probleem iets erger is.
De 10 functies zijn berekend op een toestand
waarbij de fiscale rechtbanken op kruissnelheid
werken. Het probleem van de oude
bezwaarschriften, dat de voorbije twee jaar niet is
opgelost, komt daar nog eens bij. Indien de
berekening klopt die in 1996-1997 werd gemaakt
bij het opstarten van de gewijzigde procedure voor
de fiscale geschillenregeling, wil dat zeggen dat er
zelfs op kruissnelheid onvoldoende magistraten
zijn zelfs minder dan de helft om in Brussel
een normale afhandeling van de zaken te
verzekeren.

De voorzitter: Geef niet te veel ruchtbaarheid aan
die zaak, mijnheer Leterme.

L'incident est clos.
Het incident is gesloten.

09 Question orale de Mme Zoé Genot au

ministre de la Justice sur "l'article 12bis, § 1er,
2°, du Code de la nationalité (loi du 1

mars

2000)" (n° 3307)

09 Mondelinge vraag van mevrouw Zoé Genot

aan de minister van Justitie over "artikel 12bis,
§ 1, 2°, van het Wetboek van de nationaliteit
(wet van 1 maart 2000)" (nr. 3307)

09.01 Zoé Genot (ECOLO-AGALEV): Monsieur

le président, monsieur le ministre, comme ma
question est quelque peu technique, permettez-
moi de la commencer en prenant un exemple afin
de permettre à chacun de comprendre
exactement de quoi il s'agit.

Une dame a un enfant avant d'obtenir la
nationalité belge. Cet enfant, resté à l'étranger et
qui n'est pas considéré comme belge, désire
obtenir la nationalité belge.

L'article 12bis, §1er, 2° du Code de la nationalité
du 1

mars 2000 prévoit que les enfants peuvent

acquérir la nationalité belge en faisant une
déclaration, conformément au § 2 du présent
article, si, nés à l'étranger, ils ont atteint l'âge de
18 ans et si l'un de leurs auteurs possède la
nationalité belge au moment de la déclaration.

En outre, le § 2 prévoit que la déclaration est faite
devant l'officier d'état civil du lieu où l'intéressé a
sa résidence principale.

Bien que l'article 12bis, § 1er, 2° ne prévoie
aucune condition de résidence en Belgique, la
possibilité d'introduire la demande devant les
autorités diplomatiques et consulaires n'est pas ici
explicitement prévue, contrairement aux
dispositions prévues aux articles 15 et 21 du Code
de la nationalité pour les procédures d'option, de
possession d'Etat, de recouvrement et de
naturalisation.

Quelle est la procédure que doit suivre l'étranger
concerné et résidant à l'étranger? Doit-il faire sa
déclaration de nationalité devant les autorités
diplomatiques et consulaires belges, celle-ci
faisant office d'officier d'état civil? Doit-il demander
l'application de l'article 10, 2° de la loi du
15 décembre 1980 sur l'accès au territoire afin de
venir en Belgique pour y faire cette déclaration de
nationalité? N'est-il pas autorisé à solliciter l'accès
au territoire pour un séjour de plus de trois mois
sans pour autant devoir faire une déclaration de
nationalité comme le prévoit ce même article?

Pour quels motifs cette déclaration de nationalité
devant un poste diplomatique et consulaire belge
et l'accès au territoire pour un séjour de plus de
trois mois pourraient-ils être refusés? Les
autorités diplomatiques et consulaires ont-elles
été suffisamment informées des modifications du
Code de la nationalité pour pouvoir les appliquer
correctement?

09.02 Marc Verwilghen, ministre: Monsieur le

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

président, madame Genot, votre question
s'adressait tant au ministre de l'Intérieur qu'à moi-
même.

Je ne répondrai pas au troisième volet de votre
question qui relève uniquement de la compétence
du ministre de l'Intérieur.

Je me contenterai de répondre aux deux premiers
volets de votre question, le premier ayant trait à la
possibilité d'introduire la déclaration depuis
l'étranger; le deuxième aux motifs de refus
d'accepter la déclaration de nationalité devant un
poste diplomatique ou consulaire belge.

Je renvoie à l'article 12bis, § 1

, 2° du Code de la

nationalité belge, tel qu'il a été modifié le 1

mars

2000, qui ouvre la procédure de déclaration de
nationalité à "l'étranger né à l'étranger dont l'un
des auteurs possède la nationalité belge au
moment de la déclaration". La réponse à la
question de savoir si cette déclaration peut être
souscrite devant les autorités diplomatiques ou
consulaires belges à l'étranger découle du § 2 de
l'article 12bis qui prévoit que "la déclaration est
faite devant l'officier d'état civil du lieu où le
déclarant a sa résidence principale". Comme vous
le signalez vous-même, le texte ne prévoit pas de
faculté d'introduire depuis l'étranger la déclaration
de nationalité devant les autorités diplomatiques
ou consulaires belges, contrairement aux deux
autres procédures d'acquisition de nationalité
belge pour lesquelles cette possibilité a été
exclusivement prévue dans la loi.

La procédure de déclaration de nationalité ne
peut, dès lors, être faite qu'en Belgique. J'ai eu
l'occasion de préciser ce point à plusieurs reprises
tant à la Chambre qu'au Sénat lors des
discussions parlementaires qui ont précédé
l'adoption de la loi du 1

mars 2000. Je renvoie

donc au rapport de la Chambre de M. Giet et de
Mme Talhaoui et à celui du Sénat de Mme Kaçar
et M. Istasse.

Le deuxième volet de votre question a trait aux
informations données aux postes diplomatiques et
consulaires belges au sujet des modifications
apportées au Code de la nationalité belge.

En vue d'une application correcte et uniforme de
la loi du 1

mars 2000, j'ai adopté deux circulaires

générales: l'une du 25 avril 2000, l'autre du
20 juillet 2000. Elles ont toutes deux été publiées
au Moniteur belge.

La question de savoir si des informations
supplémentaires ont été spécifiquement

adressées aux postes diplomatiques et
consulaires belges à l'étranger relève de la
compétence de mon collègue ministre des
Affaires étrangères.

L'incident est clos.
Het incident is gesloten.

Le président: La question orale n° 3323 de Mme
Josée Lejeune est reportée à une date ultérieure.

De mondelinge vraag nr. 3292 van de heer Tony
Van Parys zal vanmiddag bij het begin van de
vergadering worden behandeld.

Il reste à l'ordre du jour la question n° 3320 de
Mme Zoé Genot. Pour éclaircir la situation, je
transmets copie de cette question au ministre et
aux membres de la commission, telle qu'elle avait
été introduite à l'origine. Le ministre a adressé au
président de la Chambre, hier à 16.20 heures, un
fax dans lequel il proteste sur la portée de la
question et il pourra s'en expliquer. Le président
étant absent, le président de la commission,
tenant compte de cette remarque, a averti Mme
Genot par fax, après 17.00 heures, qu'il
considérait la question comme étant non
recevable à cause de l'étendue du sujet et du
temps qu'il faudrait pour la traiter.

Mme Genot a dès lors réintroduit une question à
17.45 heures. A ce moment-là, il était trop tard
pour la prendre en considération aujourd'hui mais
elle peut être mise à l'ordre du jour de la semaine
prochaine.

09.03 Zoé Genot (ECOLO-AGALEV): Monsieur

le président, je suis très étonnée car c'est la toute
première fois que cela arrive. Je m'en suis
inquiétée auprès de mes collègues et,
manifestement, ce n'est pas pratique courante. On
trouve donc que ma question est trop vaste et
peut-être pas suffisamment d'actualité.

Je rappelle qu'actuellement, une personne
emprisonnée a été battue, même devant ses
avocats. Elle a suivi une grève de la faim durant
plus de trois jours sans suivi médical. Je ne vois
pas en quoi ma question est trop vaste et
pourquoi il ne pourrait pas y être répondu de
manière urgente et publique.

Le président: Madame Genot, le fait que vous
ayez pu la résumer dans une seconde question
démontre en effet que la question originale était
bien trop vaste. Quand j'ai reçu la question telle
que je l'ai distribuée et ayant lu la prise de position
du ministre, je me suis demandé s'il ne fallait pas

CRIV 50

COM 376

06/02/2001

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

vous envoyer un exemplaire du règlement des
prisons. En effet, toutes les questions que vous
posez trouvent en grande partie réponse dans des
articles de ce règlement. De plus, elles se trouvent
explicitement traitées dans les rapports Dupont
que nous allons examiner. Je pense donc,
madame Genot, que votre question était bien trop
vaste et dépassait largement un cas individuel.
Mais puisque vous avez résumé vous-même votre
question, on la mettra à l'ordre du jour de la
semaine prochaine.

09.04 Zoé Genot (ECOLO-AGALEV): Monsieur

le président, je ne l'ai pas résumée, je l'ai
amputée! Vous avez pu constater qu'elle
comportait divers volets et je l'ai donc réduite pour
qu'elle puisse être traitée en commission. Le
ministre n'a peut-être pas envie de se justifier sur
le cas abordé. Si c'est le cas, qu'il le dise!

09.05 Marc Verwilghen, ministre: Monsieur le

président, il faut rester sérieux! En 18 mois
d'exercice de mon ministère, je n'ai jamais refusé
de répondre à une question mais je n'ai jamais
reçu non plus de question comportant 24 sous-
questions! La procédure n'est plus respectée.
Anciennement, je me suis déjà fait taper sur les
doigts par le président de la Chambre qui me
reprochait de répondre trop longuement. Il m'a
rappelé le Règlement: une question orale doit
correspondre à un laps de temps de 5 minutes: 2
pour celui qui pose la question, 2 pour celui qui
répond et une demi-minute chacun pour les
répliques.

Dans ces conditions, il est presque impossible de
donner une réponse circonstanciée. En outre, bon
nombre de questions que l'on me pose ne sont
pas de ma compétence.

Je veux bien répondre, cela ne me pose aucun
problème. Mais pour que je puisse le faire, il
faudrait mieux cerner les questions. Et, de grâce,
laissez-moi le temps de recevoir les résultats de
l'enquête que j'ai demandée en fonction de la
lettre des avocats de la personne concernée. Dès
que je disposerai de tous les éléments
nécessaires, je vous les ferai connaître.

On me pose également de nombreuses questions
sur le règlement des prisons. Celui-ci est à la
disposition de tous. Et beaucoup de circulaires
d'application sont rédigées à cet égard. Je suis
disposé à tout vous fournir, mais laissez-moi le
temps de le faire d'une façon sérieuse, ce qui ne
se peut dans le cadre d'une question orale.
J'aurais préféré que cela se passe par le biais
d'une interpellation. Je sais que cela dure plus

longtemps, mais alors, on peut entrer dans les
détails.

Le président: La question reviendra donc à l'ordre
du jour de la semaine prochaine.

09.06 Vincent Decroly (ECOLO-AGALEV):

Monsieur le président, monsieur le ministre, je
comprends votre réaction. Mais je trouve que le
travail parlementaire se trouve de plus en plus
souvent restreint à sa portion congrue dans cette
maison. Par rapport à la précédente législature, le
nombre des interpellations qui offrent la
possibilité de développer une argumentation en
profondeur et en nuances est restreint, que ce
soit en commission ou en séance plénière. Dans
beaucoup de commissions, je constate une
tendance générale à restreindre le droit
d'expression du parlementaire et son droit de
questionnement.

On aurait quand même pu ici trouver un
"gentlemen's agreement".

Je vois encore ma collègue dépitée d'avoir reçu
un verdict d'irrecevabilité à une des questions
qu'elle avait introduites. Je lui ai conseillé de la
réintroduire sur des bases plus concrètes.

On ne peut tout de même pas exiger d'un
parlementaire, qui n'est pas membre de notre
commission, de savoir exactement quelles sont
vos compétences en la matière.

Pour ce qui est du règlement général des prisons,
je connais aussi l'arrêté royal de mai 1965. Mais
vous savez comme moi qu'un des principaux
problèmes de ce règlement, c'est qu'il n'est pas
disponible. Une série de circulaires d'application
n'ont même jamais pu être publiées. Donc, même
s'il existe quelque part une base légale pour
répondre à la question, je ne trouve pas qu'elle
soit si idiote ni si impertinente que ça.

De plus, ma collègue n'avait pas introduit une
demande d'interpellation, ce qui veut bien dire
qu'elle aborde les choses sous un angle non
polémique et non politicien. Elle a simplement
introduit une question orale, qu'elle a réintroduit
par la suite sous une forme plus précise. Et elle ne
pourra obtenir sa réponse que la semaine
prochaine, alors qu'il y a un aspect urgent
manifeste.

Le président: Monsieur Decroly, je voudrais
préciser quelques points, que vous avez
implicitement confirmés.

06/02/2001

CRIV 50

COM 376

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Premièrement, ce n'est pas seulement le ministre
qui se fait taper sur les doigts lors de la
Conférence des présidents, mais aussi le
président de la commission. Je n'interromps
jamais et donc parfois, on s'égare dans des
considérations, dépassant largement le temps de
parole prévu par le Règlement. Si le problème est
intéressant, je ne m'oppose pas au débat. Ce
n'est pas moi qui brimerai un parlementaire de
son droit de contrôle.

Deuxièmement, il est exact que je n'ai moi-même
été averti que passé 17.00 heures. En effet, le
président de la Chambre étant absent, la
protestation du ministre a été transmise au
président de la commission.

Troisièmement, la question "remaniée" de Mme
Genot m'est parvenue à 17.35 heures. A cette
heure-là, je peux difficilement demander au
ministre d'être prêt à répondre au pied levé à ses
questions.

Quatrièmement, vous avez raison de dire qu'en
certaines circonstances, on doit pouvoir aller au-
delà des questions et éventuellement interpeller.
Mais c'est la conférence des présidents qui en
décide. Vous connaissez le système. Je n'ai
aucun contrôle là-dessus, je ne reçois que les
retombées des décisions.

Cinquièmement, n'exagérons pas: on peut
effectivement se référer à des textes, qui sont à la
disposition des membres de la commission. Et s'il
y a des circulaires qui les complètent, le
parlementaire peut les demander directement au
ministre.

Vous le savez comme moi. Vous avez donné un
conseil très sage à Mme Genot. Il est vrai qu'elle
ne participe pas régulièrement aux travaux de
cette commission. Vous l'avez informée que, dans
cette commission en tout cas, on n'essaie pas de
suivre les règles à la lettre.

Si vous avez déjà lu cette question et que vous
avez vous-même conseillé de la formuler
autrement, vous admettrez que j'avais raison de la
refuser telle qu'elle avait été rédigée. Dès lors,
n'exagérons pas l'incident. La question viendra à
son heure, la semaine prochaine, le ministre étant
averti de sa portée.

09.07 Zoé Genot (ECOLO-AGALEV): Monsieur

le président, je voudrais formuler une remarque
au sujet du règlement intérieur des prisons. J'ai eu
l'occasion de consulter celui de la prison de
Forest. J'ai posé une partie de mes questions

parce que ce règlement n'est absolument pas
respecté. Je tenais à entendre le ministre
réaffirmer que ce qui s'y passe à l'heure actuelle
n'est pas normal et non conforme à ce règlement.
Il me semble important que cela soit dit dans un
lieu public.

Le président: Nous écouterons tous avec grand
intérêt les réponses du ministre à vos questions la
semaine prochaine.

Je tiens toutefois à vous faire remarquer que pour
ce qui concerne un appel sur décision de non-
recevabilité, votre chef de groupe pourrait tout au
plus le soumettre à la Conférence des présidents,
mais je ne veux pas jouer sur le Règlement.

La réunion publique de commission est levée à
11.45 heures.
De openbare commissievergadering wordt
gesloten om 11.45 uur.

CRABV 50