SÉANCE PLÉNIÈRE

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

AGALEV-ECOLO

Anders gaan leven / Ecologistes Confédérés pour l'organisation de luttes originales

CVP Christelijke

Volkspartij

FN Front

National

PRL FDF MCC

Parti Réformateur libéral Front démocratique francophone-Mouvement des Citoyens pour le Changement

PS Parti

socialiste

PSC Parti

social-chrétien

SP Socialistische

Partij

VLAAMS BLOK

Vlaams Blok

VLD

Vlaamse Liberalen en Democraten

VU&ID Volksunie&ID21

Afkortingen bij de nummering van de publicaties :

Abréviations dans la numérotation des publications :

DOC 50 0000/000 Parlementair document van de 50e zittingsperiode + nummer

en volgnummer

DOC 50 0000/000

Document parlementaire de la 50e législature, suivi du n° et du
n° consécutif

QRVA

Schriftelijke Vragen en Antwoorden

QRVA

Questions et Réponses écrites

CRIV

Integraal Verslag (op wit papier, bevat de bijlagen en het
beknopt verslag, met kruisverwijzingen tussen Integraal en
Beknopt Verslag)

CRIV

Compte Rendu Intégral (sur papier blanc, avec annexes et
CRA, avec renvois entre le CRI et le CRA)

CRIV

Voorlopige versie van het Integraal Verslag (op groen papier)

CRIV

Version Provisoire du Compte Rendu Intégral (sur papier vert)

CRABV Beknopt Verslag (op blauw papier)

CRABV Compte

Rendu Analytique (sur papier bleu)

PLEN

Plenum (witte kaft)

PLEN

Séance plénière (couverture blanche)

COM

Commissievergadering (beige kaft)

COM

Réunion de commission (couverture beige)

Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers
Bestellingen :
Natieplein 2
1008 Brussel
Tel. : 02/ 549 81 60
Fax : 02/549 82 74
www.deKamer.be
e-mail : alg.zaken@deKamer.be

Publications officielles éditées par la Chambre des représentants
Commandes :
Place de la Nation 2
1008 Bruxelles
Tél. : 02/ 549 81 60
Fax : 02/549 82 74
www.laChambre.be
e-mail : aff.generales@laChambre.be

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

INHOUD

SOMMAIRE

Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme aan
de minister van Justitie over "de telefoontap" (nr.
2610)

Question orale de M. Yves Leterme au ministre de
la Justice sur "les écoutes téléphoniques"
(n° 2610)

Sprekers: Yves Leterme, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Yves Leterme, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Samengevoegde interpellaties van
- mevrouw Jacqueline Herzet tot de minister van
Justitie over "de uitvoering die wordt gegeven aan
de werkzaamheden van de "commissie-Cornelis"
voor de hervorming van de
jeugdbeschermingswet" (nr. 532)
- de heer Bart Laeremans tot de minister van
Justitie over "de aanpak van de jeugdcriminaliteit
en de invoering van het jeugdsanctierecht" (nr.
546)

Interpellations jointes de
- Mme Jacqueline Herzet au ministre de la Justice
sur "les suites réservées aux travaux de la
commission « Cornelis » concernant une réforme
de la loi sur la protection de la jeunesse" (n° 532)

- M. Bart Laeremans au ministre de la Justice sur
"la lutte contre la délinquance juvénile et
l'instauration du droit sanctionnel pour les jeunes"
(n° 546)

Sprekers:

Jacqueline Herzet, Bart

Laeremans, Marc Verwilghen, minister van
Justitie

Orateurs:

Jacqueline Herzet, Bart

Laeremans, Marc Verwilghen, ministre de la
Justice

Moties

Motions

Samengevoegde mondelinge vragen van
- de heer Tony Van Parys aan de minister van
Justitie over 'het afvoeren van het
opsporingsprogramma "Oproep 2020" (nr. 2616)
- de heer Guy D'haeseleer aan de minister van
Justitie over 'het verdwijnen van het programma
"Oproep 2020"' (nr. 2617)

Questions orales jointes de
- M. Tony Van Parys au ministre de la Justice sur
'la disparition du programme télévisé «Oproep
2020»' (n° 2616)
- M. Guy D'haeseleer au ministre de la Justice sur
'la disparition du programme télévisé «Oproep
2020»' (n° 2617)

Sprekers: Tony Van Parys, Guy D'haeseleer,
Marc Verwilghen, minister van Justitie

Orateurs: Tony Van Parys, Guy D'haeseleer,
Marc Verwilghen, ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Tony Van Parys
aan de minister van Justitie over "de politieke
inmenging van de regering in het gerechtelijk
dossier lastens de minister van Buitenlandse
Zaken van Congo, de heer Yerodia" (nr. 2638)

Question orale de M. Tony Van Parys au ministre
de la Justice sur "l'intervention politique du
gouvernement dans le dossier judiciaire à charge
du ministre congolais des Affaires étrangères, M.
Yerodia" (n° 2638)

Sprekers: Tony Van Parys, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Tony Van Parys, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Filip De Man aan
de minister van Justitie over "het gedoogbeleid
inzake cannabis" (nr. 2644)

Question orale de M. Filip De Man au ministre de
la Justice sur "la politique de tolérance en matière
de cannabis" (n° 2644)

Sprekers: Filip De Man, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Filip De Man, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

Mondelinge vraag van de heer Tony Van Parys
aan de minister van Justitie over "de
betrokkenheid van een adviseur van de minister
van Justitie, die zelf een laboratorium voor DNA-
analyse beheert, bij de opmaak van de
uitvoeringsbesluiten van de wet van
22

maart

1999 op het DNA-onderzoek in

strafzaken" (nr. 2646)

Question orale de M. Tony Van Parys au ministre
de la Justice sur "l'implication d'un conseiller du
ministre de la Justice gérant lui-même un
laboratoire d'analyse ADN dans la préparation
des arrêtés d'exécution de la loi du 22 mars 1999
sur les tests ADN en matière pénale" (n° 2646)

Sprekers: Tony Van Parys, Marc Verwilghen,
minister van Justitie

Orateurs: Tony Van Parys, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

COMMISSIE VOOR DE JUSTITIE

COMMISSION DE LA JUSTICE

van

DINSDAG

NOVEMBER

2000

10:15 uur

______

MARDI

NOVEMBRE

2000

10:15 heures

______

La séance est ouverte à 10.26 heures par Mme
Jacqueline Herzet, présidente.
De vergadering wordt geopend om 10.26 uur door
mevrouw Jacqueline Herzet, voorzitter.

01 Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme

aan de minister van Justitie over "de
telefoontap" (nr. 2610)

01 Question orale de M. Yves Leterme au

ministre de la Justice sur "les écoutes
téléphoniques" (n° 2610)

01.01 Yves Leterme (CVP): Mevrouw de

voorzitter, mijn vraag heeft betrekking op een
dossier dat mij al sinds het begin van mijn
mandaat bezighoudt, namelijk de efficiënte en
effectieve organisatie van de telefoontap.

Wij hebben hier einde 1997 besprekingen gevoerd
die geleid hebben tot de wet van 10 juni 1998 die
het werkterrein van de wet van 30 juni 1994 ter
bescherming van de persoonlijke levenssfeer
tegen het afluisteren, kennisnemen en opnemen
van privé-communicatie en -telecommunicatie
heeft verruimd. Die wet is op 2 oktober 1998 in
werking getreden. Ik heb deze minister en zijn
voorganger geregeld ondervraagd over de
uitvoeringsbesluiten die de implementatie van
deze gewijzigde wetgeving moesten
bewerkstelligen.

Inmiddels is op de Ministerraad van 22 september,
op voorstel van de minister van Justitie, een
voorontwerp van wet goedgekeurd dat nogmaals
het aantal feiten uitbreidt waarvoor het aftappen
van telecommunicatiemiddelen is toegelaten. We
hebben zowel bij de vorige als de huidige minister
de duidelijke wil ontdekt om dit zeer effectieve en
efficiënte middel in de bestrijding van
georganiseerde en andere criminaliteit zo
doeltreffend en zoveel mogelijk in te zetten.

Bovendien blijkt uit het overzicht van de primaire
uitgaven 2001 dat in een krediet van ongeveer
475,4 miljoen frank is voorzien voor het uitbreiden
en versterken van de interceptiemogelijkheden.

Mijnheer de minister, ik begrijp één zaak niet
goed. In punt V, a) telefoonaftap, van uw
beleidsnota verwijst u daar terecht naar. U zegt er
echter meteen bij dat er in de begroting 2001 voor
het beroep op telecomoperatoren en het huren
van apparatuur slechts 200 miljoen zou worden
uitgetrokken, terwijl de kosten voor de telefoontap
de jongste jaren fenomenaal zijn gestegen. In
1995 bedroegen die ongeveer 95 miljoen, in 1998
stegen ze tot 474 miljoen en ze blijven stijgen.

Op mijn initiatief heeft de Kamer einde 1997 in de
reeds geciteerde wet van 10 juni 1998 een artikel
11 ingeschreven. Daarbij werd het principe
behouden dat bijvoorbeeld in Nederland wordt
aangehouden, namelijk dat de organisatie van de
verplichte aftapbaarheid van alles wat als
telecommunicatiemiddel op de markt wordt
gebracht ten laste valt van diegene die het product
op de markt brengt. Concreet betekent dit dat een
uitvoeringsbesluit de grootte zal vastleggen van de
bijdrage in de kosten door de operatoren van
telecommunicatienetwerken en van
telecommunicatiediensten. Het gaat daarbij over
investerings-, exploitatie- en onderhoudskosten.
Dit besluit zou voor advies worden voorgelegd aan
de Commissie ter Bescherming van de
Persoonlijke Levenssfeer en zou op een nationaal
overleg telecommunicatie zou worden besproken.
Zoals toen reeds kon worden voorspeld - er zijn
hier immers grote belangen mee gemoeid - heeft
dat uitvoeringsbesluit een moeilijke zwangerschap
gekend en is de bevalling, die thans bezig is,
uiterst delicaat.

Ik heb de minister in het najaar van 1999 daarover
ondervraagd. Hij heeft mij toen geantwoord dat

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

het nog een kwestie van maanden was. Hij vroeg
alleen nog wat meer tijd. Ik had daar alle begrip
voor, vooral omdat zijn voorganger dit dossier niet
had kunnen afronden zoals hij wilde. In
februari

2000 stelde senator Caluwé hierover

vragen in de Senaat. De minister antwoordde hem
toen dat het koninklijk besluit in mei 2000 klaar
zou zijn.

- Voorzitter: de heer Fred Erdman

Inmiddels hebben we vastgesteld dat er nog
steeds geen koninklijk besluit werd opgesteld.
Nochtans heeft de minister duidelijk laten blijken
op welk vlak de politieke prioriteit ligt. Voorts
kunnen we vaststellen dat de uitbreiding van het
gebruik van de telefoontap tot een enorme stijging
van de kosten leidt. Het was nochtans de
bedoeling er met de bepalingen in artikel 11 voor
te zorgen dat de operationele kosten en de
investeringskosten gedeeltelijk zouden worden
gedragen door de constructeurs. De
autoconstructeurs staan immers ook in voor de
kosten van de veiligheidsgordels. Men zou dus
ook van de operatoren kunnen eisen dat ze de
kosten van het aftappen gedeeltelijk dragen ten
einde misbruiken op dit vlak te voorkomen.

Kan de minister ons meedelen hoeveel
tapmaatregelen er in de jaren 1997, 1998, 1999
en 2000 werden uitgevoerd en op hoeveel
onderzoeken deze maatregelen betrekking
hadden? Wat is de stand van zaken van het
belangrijke uitvoeringsbesluit dat is gebaseerd op
artikel 11 van de wet van 30 juni 1998? Wat is de
evolutie van de uitgavenpost "Kosten niet voorzien
in het Algemeen Reglement op de gerechtskosten
in strafzaken" in 1995, 1996, 1997, 1998, 1999 en
2000? Wat is het aandeel van dit bedrag dat
betrekking heeft op tapmaatregelen? De
beleidsnota Justitie 2001 vermeldt een bedrag van
200 miljoen frank. Dit is een schromelijke
onderschatting van de reële kosten van de
telefoontap op jaarbasis.

01.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, net zoals de heer Leterme streef ik een
correcte uitvoering na van de wet op het aftappen
via de telefoon van gegevens die nuttig kunnen
zijn in de strijd tegen de georganiseerde misdaad.

De drie vragen die door de heer Leterme werden
gesteld en die respectievelijk betrekking hebben
op de inventaris waaraan men de effectiviteit wil
toetsen, het koninklijk besluit voor de uitvoering
van de wet en de kostprijs, kan men bij een
dergelijk debat niet uit de weg gaan.

Men kan het aantal tapmaatregelen en het aantal
gerechtelijke onderzoeken waarbij een
tapmaatregel werd bevolen, gemakkelijk nagaan
aangezien artikel 90decies, tweede lid van het
Wetboek van Strafvordering bepaalt dat hierover
een verslag moet worden opgesteld. Deze
verslagen zijn systematisch opgesteld en
momenteel beschikken we over vier
evaluatierapporten. Het eerste werd in het
dienstjaar 1995 opgesteld door het directoraat-
generaal Strafwetgeving en Rechten van de Mens.
Het tweede werd voor het dienstjaar 1996 door de
dienst Strafrechtelijk Beleid opgesteld. Om
opportuniteitsredenen is er voor de
werkzaamheden in de periode 1997 tot midden
1998 geen verslag opgesteld. In die periode vond
er immers een wetswijziging plaats. De dienst
Strafrechtelijk Beleid heeft het derde
evaluatierapport opgesteld voor de periode van
10 juli 1998 tot 1 juli 1999.

Ik heb er herhaaldelijk op aangedrongen om dit
laatste evaluatierapport te bespreken in de
Opvolgingscommissie voor de georganiseerde
criminele organisaties. De Senaat heeft in haar
werkzaamheden met betrekking tot deze
commissie blijkbaar andere prioriteiten gelegd. Ik
ben evenwel bereid een aantal cijfers te
verstrekken voor de evaluatieperiode van 10 juli
1998 tot 1 juli 1999. Er werden 289 maatregelen
bevolen en 179 gerechtelijke onderzoeken hebben
aanleiding gegeven tot de maatregelen beoogd in
het artikel 90ter, nonies van het Wetboek van
Strafvordering.

Het rapport dat de periode van 1 juli 1999 tot
1 juli 2000 moet omvatten, wordt op dit ogenblik
door de dienst Strafrechtelijk Beleid opgesteld. Ik
beschik op dit ogenblik evenwel nog niet over de
cijfers.

Wat het koninklijk besluit betreft, kan ik u
meedelen dat het om een technisch besluit gaat,
zoals bedoeld in artikel 11 van de wet van 1998 op
de telefoontap. Het besluit werd in mei 2000
opgesteld.

Het werd vervolgens op 5 juli 2000 overgezonden
aan de commissie voor de Bescherming van de
Levenssfeer. Deze commissie heeft in de maand
september 2000 bijkomende informatie gevraagd.
Ik heb van de betrokken dienst vernomen dat het
advies eerstdaags mag worden verwacht. Het
koninklijk besluit kan dan worden afgewerkt en
dan hebben we de eigenlijke uitvoeringsfase
bereikt.

Ten derde, de kostprijs. Mijn administratie deelt

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

mij mee dat in de uitgavenpost "Kosten niet
voorzien in algemeen reglement op de
gerechtskosten in strafzaken" de volgende
bedragen zijn opgenomen. In 1995 ging het om
een bedrag van 87 miljoen Belgische frank. In
1996 bedroeg het 107 miljoen frank. In 1997 ging
het om 177 miljoen frank. Voor 1998 wordt een
bedrag van 474 miljoen frank vermeld en in 1999
bedroeg het 349 miljoen frank.

Tot en met 31 december 1998 was
bovenvermelde uitgavenpost onvoldoende
uitgesplitst om het bedrag van de uitgaven voor de
telefoontap juist te kunnen bepalen. Om die reden
heeft men een nieuwigheid ingevoerd die sinds
1

januari

2000 van toepassing is. Vanaf dat

moment weten we precies welk bedrag wordt
besteed in de uitgavenpost die "Livingston" wordt
genoemd. De huur van de afluisterapparatuur
wordt in die rubriek opgenomen. Voor de periode
van 1 januari 2000 tot en met 7 november 2000
gaat het om een bedrag van 57.089.151 frank. Het
totale budget dat voor deze uitgavenpost
"Livingston" is uitgetrokken, bedraagt
80 miljoen frank.

Er bestaan wel statistische gegevens van de
uitgaven voor het afluisteren van
telefoongesprekken. In 1999 werd 66.594.155
frank uitgegeven en voor de eerste zes maanden
van dit jaar zitten we aan een bedrag 15.359.000
frank. Aan de hand van deze gegevens blijkt dat
het voorziene bedrag van 200 miljoen frank vrij
juist was ingeschat.

01.03 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik dank de minister voor zijn
betrokkenheid bij de telefoontap. Ik moet wel
vaststellen dat wij pas 3 jaar na de wetswijziging
tot een aangepaste toepassing van artikel 11
komen.

Wat de bespreking van het evaluatieverslag
betreft, denk ik dat wij bij gebrek aan initiatief
terzake in de Senaat hier in de Kamer moeten
overgaan tot deze bespreking. Misschien moeten
we dit organiseren op het ogenblik dat het
koninklijk besluit wordt gepubliceerd in het
Belgisch Staatsblad.

Ik zal de cijfers die de minister heeft gegeven
bestuderen. Mij lijkt het zeer eigenaardig dat men
in 1998 plots een opstoot heeft gekend tot 474
miljoen frank. Dit had misschien te maken met het
feit dat men dit begrotingsartikel niet op een
correcte manier heeft kunnen opsplitsen. Ik
beaam de stelling van de minister: indien de cijfers
kloppen dan is het geraamde bedrag van 200

miljoen frank een correcte benadering. Ik zal dit
dossier volgen. Een aantal misverstanden lijkt mij
in elk geval reeds te zijn uitgeklaard.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

De

voorzitter: Mijnheer Leterme, deze

problematiek kan uiteraard gekoppeld worden aan
de bespreking van de beleidsnota. We zullen die
nota, die we gisteren pas hebben ontvangen,
volgende week bespreken. Misschien is het beter
de bespreking te koppelen aan de bespreking van
het koninklijk besluit.

01.04 Yves Leterme (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik vind uw voorstel om de bespreking te
koppelen aan de bespreking van de beleidsnota
ook goed. Ik zou u enkel willen vragen om deze
nota en het evaluatieverslag te verspreiden onder
de leden van deze commissie.

De voorzitter: Mijnheer de minister, is er enig
probleem om ons dit evaluatieverslag te
bezorgen?

01.05 Yves Leterme (CVP): Het gaat hier om de

periode van 1 juli 1998 tot 1 juli 1998.

01.06 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, normaal gezien kan dit geen probleem
zijn. Ik moet enkel zeggen dat men in het verleden
inging op een verzoek van de voorzitter van de
Opvolgingscommissie voor de georganiseerde
misdaad, senator Vandenberghe, om de
gegevens daar mee te delen omdat dit behoorde
tot de taak van die opvolgingscommissie.
Persoonlijk ben ik geneigd dit document ook aan
deze commissie te geven. Ik zie niet in wat het
probleem zou zijn omdat de wetgever terzake nu
eenmaal openbaarheid heeft gewild.

De voorzitter: Mijnheer de minister, het is
misschien goed als u uw kabinet de nodige
instructies zou geven zodat we het document
vandaag kunnen ontvangen en verspreiden. Op
die manier kan het volgende week tijdens de
bespreking van de beleidsnota aan bod komen.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

02 Samengevoegde interpellaties van

- mevrouw Jacqueline Herzet tot de minister
van Justitie over "de uitvoering die wordt
gegeven aan de werkzaamheden van de
"commissie-Cornelis" voor de hervorming van
de jeugdbeschermingswet" (nr. 532)

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

- de heer Bart Laeremans tot de minister van
Justitie over "de aanpak van de
jeugdcriminaliteit en de invoering van het
jeugdsanctierecht" (nr. 546)

02 Interpellations jointes de

- Mme Jacqueline Herzet au ministre de la
Justice sur "les suites réservées aux travaux de
la commission «

Cornelis

» concernant une

réforme de la loi sur la protection de la
jeunesse" (n° 532)
- M. Bart Laeremans au ministre de la Justice
sur "la lutte contre la délinquance juvénile et
l'instauration du droit sanctionnel pour les
jeunes" (n° 546)

02.01 Jacqueline Herzet (PRL FDF MCC):

Monsieur le président, monsieur le ministre,
depuis bientôt près de dix ans, la question de la
réforme de la législation relative à la protection de
la jeunesse est à l'étude et n'a toujours pas abouti
au dépôt d'un projet de loi sur le bureau de notre
assemblée. Les promesses et les engagements
n'ont pourtant pas manqué.

Où en sommes-nous depuis le dépôt du rapport
final de la commission nationale pour la réforme
de la législation relative à la protection de la
jeunesse instituée en 1991 et présidée par
l'avocat général Cornelis?

Déposé en 1996, ce rapport fit l'objet de brèves
discussions au sein des commissions réunies de
la Justice de la chambre et du sénat. A l'issue de
ces premiers débats, le ministre de la Justice
s'était engagé à déposer dans les plus brefs
délais un projet de loi au parlement. Or, nous
sommes aujourd'hui en l'an 2000 et nous ne
voyons toujours rien venir.

Au printemps 1996 et en 1997, le ministre de la
Justice, Stefaan De Clerck, s'engageait à nouveau
à déposer rapidement un projet de loi en la
matière et annonçait qu'il avait chargé le
professeur Walgraeve de diriger une étude
préalable à l'élaboration d'un éventuel projet de loi
portant réforme de la législation relative à la
protection de la jeunesse. Le professeur
Walgraeve s'acquitta de sa mission et traduisit
dans des propositions concrètes, en y intégrant
une dimension restauratrice, le modèle
sanctionnel proposé par la commission
«Cornelis». Interrogé en commission, le ministre
de la Justice confirma sa volonté de procéder,
dans le courant de l'année 1998, à la rédaction
d'un projet de loi, rédaction qui n'a toujours pas
été entamée.

En 1998, la réforme de la législation relative à la

protection de la jeunesse fut inscrite au sein des
accords Octopus. Et vous savez combien,
monsieur le ministre, cette réforme fait l'objet de
nos préoccupations. Au mois de novembre de la
même année, le ministre de la Justice, Tony Van
Parys, confirma, en réponse à une question qu'on
lui adressait en commission, que son cabinet
travaillait à la rédaction d'un avant-projet de loi
dont le texte n'était pas définitif et était discuté au
sein d'un comité d'accompagnement composé de
magistrats, de professeurs d'université et
d'avocats. Le ministre de la Justice annonçait
également sa volonté d'entamer, avant le dépôt
d'un projet de loi, une discussion avec les
communautés afin de mettre au point une sorte
d'accord de coopération destiné à rencontrer
certaines difficultés particulières issues de la
répartition des compétences entre l'Etat fédéral et
les Communautés dans le domaine de la
protection de la jeunesse. Ces difficultés, nous le
savons tous, existent toujours.

Monsieur le ministre, en réponse à une question
que je vous adressais en octobre 1999, vous
annonciez la finalisation des travaux de la
commission «Cornelis» en confiant l'élaboration
d'un cadre de projet de loi à un magistrat gantois
justifiant d'une expérience professionnelle de plus
de 25 ans en droit de la jeunesse. Vous nous
annonciez également que le texte de l'avant-projet
de loi devrait être prêt avant la fin de cette année
et accorderait un rôle primordial au concept de
probation.

Par ailleurs, nous avons pu constater que le plan
fédéral de sécurité et de politique pénitentiaire
érigeait la lutte contre la délinquance juvénile en
priorité. Vous précisez dans votre plan qu'il est
nécessaire d'adopter une nouvelle loi qui
apporterait «des réponses claires et honnêtes à la
délinquance juvénile et qu'il s'impose d'être franc
vis-à-vis du jeune et d'affirmer clairement que des
sanctions privatives de liberté peuvent être

infligées». Vous insistiez également pour que les
nouvelles réponses de la délinquance juvénile
aient une connotation positive. Je vous cite à
nouveau. «Le but est de prévoir une sanction
constructive, avec un aspect de réparation de la
victime, tandis que le placement, surtout celui en
régime fermé, doit être le remède ultime et
l'exception». Vous précisez encore que la
neutralisation temporaire, «compte tenu de l'âge
du délinquant, doit passer aussi vite que possible,
dans une structure de moins en moins
résidentielle, à une rééducation individuelle
adaptée à la norme en vue de son intégration
sociale». Objectif que nous partageons aussi,
monsieur le ministre.

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Enfin dans la version définitive de votre plan, vous
ajoutiez, afin de répondre aux critiques formulées
par les communautés, que «d'éventuelles
réponses à la délinquance juvénile seront
débattues avec les communautés».

Monsieur le ministre, je souhaiterais obtenir des
renseignements plus précis sur trois points.

En réponse à une question orale que je vous avais
posée l'année dernière, vous affirmiez qu'un
avant-projet de texte serait prêt avant la fin de
cette année. Où en est l'élaboration de ce texte à
la date d'aujourd'hui? Vous serait-il possible de
nous exposer les lignes directrices dégagées par
M. Maes et que vous entendez concrétiser d'ici la
fin de cette année? M. Maes est-il toujours
disposé à rencontrer de manière informelle les
membres du parlement ou en tous cas ceux de la
commission de la Justice intéressés par cette
matière?

Le deuxième éclaircissement que je souhaite
obtenir concerne la répartition des compétences
entre l'Etat fédéral et les communautés. Estimez-
vous, monsieur le ministre, que cette répartition
est toujours cohérente? Envisagez-vous des
transferts de compétences dans un sens ou dans
l'autre? Si oui, dans quel sens? Si non, pour
quelle raison?

Le troisième éclaircissement que je vous
demande a trait au premier rapport de la
commission «Cornelis» qui avait souligné
l'absence de politique organisant une récolte de
données empiriques relatives à la délinquance
juvénile. En 1999, vous aviez commandé un
important travail statistique à l'Institut national de
Criminalistique et de Criminologie en vue
d'organiser une recherche et de permettre une
évaluation des décisions prises par les parquets et
les tribunaux de la jeunesse à l'égard des mineurs
qui leur sont déférés sur la base d'un fait qualifié
d'infraction.

Un rapport intermédiaire avait été présenté en
1999. Nous attendons le rapport final avant la fin
de cette année. Où en sont les travaux à cet
égard?

02.02 Bart Laeremans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, ik moet mijn collega uit de
meerderheid overschot van gelijk geven met haar
opmerkingen over het langdurig aanslepen van de
totstandkoming van de wetgeving inzake het
jeugdsanctierecht. Ik heb in het verleden
meermaals bevestigd dat wij in dit thema

grotendeels op dezelfde golflengte zitten.

In 1991 is de commissie-Cornelis
totstandgekomen. In 1996 heeft zij een
behartenswaardig rapport afgeleverd. We zijn nu
bijna in het jaar 2001, maar er is nog altijd geen
concreet werk van gemaakt dat voor de
buitenwereld zichtbaar is. Ik heb de voorgangers
van de minister, onder andere de heer De Clerck
en de heer Van Parys, daarover herhaaldelijk
ondervraagd. Toen zei men dat het kabinet bezig
was met de voorbereiding, de gemeenschappen
zouden worden gecontacteerd, enzovoort. Collega
Van Parys heeft toen duidelijk verklaard dat de
federale overheid wel degelijk voor de
problematiek van gesloten jeugddetentiecentra
bevoegd is. Die zouden er snel komen. Deze
verklaringen werden eind 1998 of begin 1999
afgelegd. We zijn ondertussen geen stap verder
geraakt in deze materie. De huidige minister heeft,
enerzijds, al verschillende keren beklemtoond dat
de problematiek van de jeugdcriminaliteit voor
hem een prioriteit is. Anderzijds heeft hij bij de
laatste bespreking van het Veiligheidsplan gezegd
dat de gesloten jeugddelinquentiehuizen pas
worden opgericht als de nieuwe wet is
goedgekeurd.

Mijnheer de minister, op 21 maart 2000 heb ik u
over deze problematiek ondervraagd. Toen heeft
u een paar zeer concrete antwoorden gegeven. U
verklaarde dat het perfect mogelijk zou worden te
zeggen wanneer het jeugdsanctierecht verder zal
evolueren. Ik zal daar straks op terugkomen. U zei
ook dat het ontwerp eind 2000 bij het parlement
zou kunnen worden ingediend. Dit betekent dat
het voordien reeds in een wetsontwerp moet
worden gegoten, dat het in de Ministerraad moet
worden besproken en dat het advies van de Raad
van State moet worden ingewonnen. Dat zou
allemaal voor het einde van dit jaar moeten
gebeuren. Dat einde komt stilaan naderbij.
Mijnheer de minister, hoever staat u hiermee?
Hebt u uw belofte gehouden? Is het ontwerp in de
Ministerraad goedgekeurd? Is het voor advies aan
de Raad van State voorgelegd? Als dat zo is, dan
hebt u op dat vlak uw belofte gehouden, maar vind
ik het wel spijtig dat we in deze Kamer geen debat
over de krachtlijnen hebben kunnen voeren. Als
het ontwerp nog niet in de Ministerraad is
goedgekeurd en nog niet bij de Raad van State
ligt, dan moeten de krachtlijnen mee door deze
commissie kunnen worden bepaald.

U hebt ook verklaard dat u een aantal zaken in
verband met de bevoegdheden zou uitklaren. U
zou een grondwetspecialist raadplegen over de
verdeling van bevoegdheden en dergelijke. Is dit

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

intussen gebeurd? Is hierover enige duidelijkheid
geschapen?

In het debat over het Veiligheidsplan werden
gesprekken met de gemeenschappen inzake de
jeugddelinquentie aangekondigd. Hoever zijn die
gesprekken gevorderd? Ik zou ook graag iets
meer vernemen over de opvangplaatsen. In uw
antwoord op mijn interpellatie van 21 maart hebt u
vrij concrete aantallen gegeven. Toen zei u dat in
Mol 30 plaatsen voor jongens, met een
uitbreidingscapaciteit van 10, zijn gepland. In
Vlaanderen zouden ook 40 plaatsen voor meisjes
beschikbaar zijn. In Wallonië bestaan
verschillende eenheden van 11 personen. In
september 2000 zouden er 11 plaatsen bijkomen,
want een totaal van 44 betekent en 13 plaatsen
voor meisjes. In het Veiligheidsplan hebt u gezegd
dat we met de Gemeenschappen zouden
overeenkomen om in 50 plaatsen per
Gemeenschap te voorzien. Dat is heel eigenaardig
als aan Vlaamse kant eigenlijk al 80 plaatsen
beschikbaar zijn. Dat zou een achteruitgang van
30 plaatsen betekenen, tenzij u bedoelt dat er 50
plaatsen voor jongens en 50 plaatsen voor
meisjes moeten komen. Kunt u deze zaak - zeker
wat de tegenspraak tussen enerzijds uw antwoord
en anderzijds het Veiligheidsplan betreft - wat
verduidelijken?

Is er een verschil inzake het detentieregime dat nu
in de gesloten opvangcentra wordt toegepast en
hetgeen zal worden gecreëerd? Of gaat het louter
om meer opvangplaatsen?

Is het de bedoeling alleen meer van hetzelfde te
creëren of wordt het een bijzonder
detentieregime? Zal er een bijzondere rol voor
Justitie worden weggelegd? Moet Justitie ook de
bijkomende kosten dragen of zullen die door de
gemeenschappen worden gedragen? Mijnheer de
minister, ik wens terzake verduidelijking te krijgen,
zeker in het licht van de begrotingsproblematiek.

Werd u door uw partijgenoten van Mechelen reeds
gecontacteerd? U weet dat daar een akkoord
bestaat over de zerotolerantie, ook inzake
jeugdcriminaliteit. Op welke manier zal Justitie
deze zerotolerantie mee helpen uitbouwen? Wordt
er gewerkt aan de uitbreiding van de
opvangcapaciteit voor jeugdige criminelen?

02.03 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, ik ben er niet van op de hoogte dat de
heer Laeremans zich aansluit bij de interpellatie
van mevrouw Herzet. Dit betekent niet dat ik geen
antwoord zal proberen te geven. Op een aantal
gedetailleerde vragen zal dit echter vandaag niet

lukken. Ik zal hem terzake volgende week
antwoorden op het ogenblik dat de beleidsnota
wordt besproken.

De voorzitter: Het is u per fax overgemaakt op
13 november om 15.25 uur.

02.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, dat is mogelijk. Ik heb het in ieder geval
niet gekregen. Ik zal nagaan wat er bij mij in huis
verkeerd gelopen is.

Madame Herzet, je suis à même de vous apporter
des renseignements plus précis quant à votre
demande concrète concernant l'avancement des
travaux de réforme de la loi sur la protection de la
jeunesse de 1965. J'ai des observations quant à
l'élaboration du texte et quant aux lignes
directrices. Je vais aborder votre question
concernant la volonté de M. Maes de donner des
informations, même si cela se fait de manière
informelle, et je répondrai également à la
deuxième et à la troisième série de questions que
vous avez posées.

Quant à l'élaboration du texte, l'avant-projet de loi
devrait sans contre-temps être finalisé fin de cette
année, comme promis, à quelques détails près,
notamment en ce qui concerne la procédure
pouvant être menée devant le tribunal de la
jeunesse. A la suite de son articulation avec les
décrets communautaires sur l'aide à la jeunesse,
il y a encore quelques problèmes. Le commentaire
des articles, les dispositions transitoires et le
contrôle de la conformité des traductions des
textes sont également prêts. Vous n'êtes pas sans
savoir que nous devrons ensuite passer les
intercabinets et l'Inspection des finances et du
budget, la consultation des communautés, le
Conseil des ministres et le Conseil d'Etat. Telle
est malheureusement la façon normale de
travailler.

Hiermee heb ik ook geantwoord op de eerste
vraag van collega Laeremans. Indien de belofte
inhield dat de teksten klaar zouden zijn tegen
1 januari 2001, dan kan ik u zeggen dat ze klaar
zullen zijn, maar ze zullen de toetsing door de
Ministerraad nog niet hebben doorstaan. Laat dat
duidelijk zijn.

Het is overigens geen gemakkelijke
aangelegenheid. Indien het dat wel was, dan ben
ik ervan overtuigd dat naar aanleiding van een
individueel initiatief van een parlementslid
ongetwijfeld een wetsvoorstel met betrekking tot
deze materie zou zijn ingediend.

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Quant aux lignes directrices, l'option fondamentale
de la réforme envisagée consiste à donner des
réponses aux comportements délinquants des
mineurs et des jeunes qui soient claires, honnêtes
et plus proches de la situation concrète et
évolutive, tout en accordant une attention
particulière aux garanties juridiques.

Tout d'abord, une approche plus pragmatique du
comportement délinquant des mineurs et des
jeunes doit offrir un éventail de réponses
appropriées aussi vaste que possible. L'approche
est déjà aujourd'hui la plupart du temps un
mélange de réponses. En fonction du cas concret,
l'accent est mis sur l'une ou plusieurs des
réponses précitées qui seront axées sur la
protection, l'assistance, le traitement curatif, la
guidance et la pédagogie, la réparation, la défense
sociale ainsi que sur la sanction et la
responsabilisation.

La nouvelle loi doit par conséquent tendre à un
équilibre entre tous ces éléments d'intervention à
caractère différent et évoluant d'ailleurs au cours
de l'intervention globale. L'accentuation d'un
élément d'intervention sera évidemment différente
en fonction de la personne de l'intéressé et du
contexte dans lequel se trouve le mineur, de la
gravité des faits qualifiés infraction, de leurs
dommages individuels ou sociaux, ainsi que du
moment où s'est produite l'infraction. Des
instruments appropriés seront alors mis en oeuvre
sur la base de ces accents. Le mineur et le
secteur de la jeunesse ont toutefois le droit à la
clarté, à l'honnêteté et à la sécurité juridique lors
de toute intervention. C'est la raison pour laquelle
il est essentiel que pour chaque intervention et
pour chaque réponse, une explication honnête soit
donnée sur le pourquoi, le parcours envisagé, sur
la finalité sincère et les caractéristiques de
l'intervention des autorités et que les garanties
juridiques les plus optimales soient toujours
attribuées

Pour ne donner qu'un exemple, l'on approchera
différemment la phase des mesures pouvant être
prises au provisoire et celle des mesures et des
sanctions au fond. Dans une même cause, vis-à-
vis du même mineur, le juge de la Jeunesse du
provisoire ne sera pas le même que celui du fond
et un troisième sera chargé de l'exécution des
mesures et des sanctions.

Dit is wel een belangrijk onderdeel. Het houdt in
dat, zowel voor de voorlopige maatregelen, voor
de maatregelen ten gronde, als voor de
strafuitvoering, in het kader van de
jeugdrechtbank verschillende rechters zich over

de zaak moeten buigen, precies om te vermijden
dat één jeugdrechter de zaak op een bepaald punt
blokkeert, met al de gevolgen daaraan verbonden.
Dat gebeurde in het verleden en dreigt de
effectiviteit van het jeugdrecht uit te hollen.

La possibilité encouragée de la médiation passe
comme un fil transparent à travers tous les stades
de la procédure qui, elle, sera claire et structurée.
Les mesures et les sanctions au fond se
défendent d'être le reflet des principes de
subsidiarité et de proportionnalité tout en tenant
compte de la situation spécifique du mineur d'âge.
On y retrouve une influence certaine de la loi sur
le sursis et la probation.

Quant à votre troisième question à propos de
l'intervention de M. Christian Maes, je précise qu'il
est tout disposé à rencontrer de manière
informelle des membres du parlement intéressés
par cette matière qui lui tient spécialement à
coeur, comme je l'ai déjà dit précédemment.

En réponse à votre deuxième question, afin de
rendre la répartition des compétences entre l'Etat
fédéral et les communautés plus cohérente, le
projet prévoit que le critère de l'intervention
résiderait dans le caractère principal de
l'intervention, à distinguer de son caractère
accessoire. Actuellement, la contrainte peut, sur
base des critères de la Cour d'arbitrage, constituer
un élément de l'assistance. De plus, un aspect
pédagogique peut être lié au vécu principal d'une
souffrance inhérente à toute sanction. Mais,
intrinsèquement, le dosage, l'humanisation et la
souffrance ne changent rien à cette
caractéristique essentielle de la sanction et de la
peine. Dans la réforme envisagée, les
communautés seraient compétentes si
l'assistance est le caractère principal de
l'intervention, alors que si celle-ci est
principalement à caractère sanctionnel et de
protection de la sécurité publique, elle relèverait
exclusivement de la compétence des autorités
fédérales.

Enfin, la recherche confiée à l'IMCC concernant la
délinquance des mineurs et les décisions prises
en cette matière par les parquets et les tribunaux
de la jeunesse sera soumise au comité
d'accompagnement le 30 novembre prochain. Le
rapport de recherche relative aux décisions des
juges de la jeunesse devrait être prêt fin de cette
année. Celui concernant les résultats traités
provenant des interventions des parquets est
retardé suite à des problèmes accumulés
concernant le personnel de recherche.

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Mijnheer Laeremans, ik heb er reeds op gewezen
dat ik uw interpellatieverzoek niet heb ontvangen.
Ik heb er echter geen moeite mee de vragen te
beantwoorden en stel voor dat ik volgende week
tijdens de bespreking van de beleidsnota dieper
inga op de praktische en technische vragen in
verband met de jeugddelinquentie.

02.05 Jacqueline Herzet (PRL FDF MCC):

Monsieur le ministre, merci pour votre réponse.
Elle va dans le bon sens mais, sans le texte, il
nous est difficile de nous prononcer. Je voudrais
néanmoins émettre certaines réserves lorsque
vous dites qu'il y aura des juges différents quant
aux mesures provisoires et au fond. Toute la
procédure ne va-t-elle pas en être alourdie? Il me
semble que les délais de jugement devaient être
relativement courts afin que le jeune sache très
vite ce qui l'attend.

Je reviens à la répartition des compétences. Vous
dites très bien que l'aspect humain relèvera du
domaine des Communautés et que l'aspect
protection concernera le fédéral, mais vous savez
que les compétences vont encore se chevaucher
et, potentiellement, cela créera une source de
conflits. J'ignore quelle est la solution mais ce
n'est pas encore la panacée et il faudra chercher
ensemble ce qu'on peut faire pour que tout soit
enfin clairement défini. En effet, ce qui se passe
maintenant n'est ni bon, ni efficace dans l'intérêt
des jeunes.

02.06 Bart Laeremans (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, Mijnheer de minister, ik stel
vast dat het ontwerp niet voor het einde van het
jaar bij de Kamer zal worden ingediend. Dat valt
van tevoren niet altijd exact te berekenen, maar u
had een zeer duidelijk schema gegeven dat nu
niet wordt nageleefd. Dat biedt ons wel de
gelegenheid om hier al een diepgaander debat
over te houden dan hier vandaag het geval was.
Het bleef nu immers oppervlakkig. U gaf wel
krachtlijnen, maar we moeten dit nader kunnen
bestuderen voor we hier dieper op ingaan. Het
bleef bovendien allemaal zeer summier. In het
kader van de bespreking van de hervorming van
het penitentiair regime zal duidelijk ook een aspect
jeugd aan de orde zijn. We kunnen dan best ook
even spreken over de jeugdproblematiek aan de
hand van een nota die iets meer zegt over wat dit
ontwerp allemaal zal inhouden. Anders worden we
gewoon geconfronteerd met een zeer uitvoerig
werkstuk bestaande uit gedetailleerde regelingen
waar nauwelijks nog wat aan te veranderen valt.
Het zou nuttig zijn als wij tevoren de krachtlijnen
kunnen bespreken. Ik vrees dat, als dit nog moet
worden goedgekeurd door de regering en

bepaalde interkabinettenwerkgroepen en
beoordeeld door de Raad van State, wij ook in
tijdsnood zullen komen. Wij moeten dan nog een
jaar wachten voor we dit in september of oktober
van volgend jaar ernstig kunnen bespreken. Velen
zullen dan al uitkijken naar de volgende
verkiezingen. Het zou dan ook beter zijn om dit
debat vroeger te kunnen voeren.

Mijnheer de minister, ik heb er begrip voor dat er
iets fout is gelopen op uw kabinet. Missen is
menselijk. Vrijdagavond heb ik mijn voorstel
ingediend. Als we voor een mondelinge vraag op
donderdag drie uur voordien nog vragen kunnen
indienen, moet u in principe toch in staat zijn om
te antwoorden op een vraag die vele uren
voordien werd ingediend. Nogmaals, ik heb er
begrip voor dat u door uw diensten niet tijdig werd
ingelicht maar ik hoop dat dit in de toekomst niet
te vaak meer hoeft voor te vallen.

Mijnheer de minister, ik hoop ook dat u iets meer
gedetailleerd kunt antwoorden dan op het
interpellatieverzoek zelf. Ik zal het u straks geven
zodat u er zeker niet naar moet gaan zoeken op
uw kabinet. Ik heb wat meer gedetailleerde vragen
gesteld omdat ik opnieuw naar uw antwoorden
van maart ben gaan kijken. In verband met de
aantallen hebt u toen gezegd dat er 30
opvangplaatsen voor jongens waren in
Vlaanderen en dat er 10 bij zouden komen. In
Wallonië waren er 44. In uw veiligheidsplan hebt u
het over twee keer 50. Gaat het dan om 50 per
geslacht en dus in totaal 100 voor jongens en 100
voor meisjes in heel het land? Ook wil ik graag
weten of er iets zal veranderen aan de aard van
het detentieregime. Zal Justitie daar zelf een
zekere rol in spelen en bepaalde kosten dragen of
zal alles door de Gemeenschappen moeten
worden gedragen? Ook de vraag in verband met
Mechelen zal ik volgende week zeker opnieuw
stellen naar aanleiding van de beleidsnota. Ik
hoop dat u dan een meer concreet antwoord zult
kunnen geven.

Ik zal ook een motie indienen om een debat over
de krachtlijnen van het jeugdsanctierecht te
kunnen voeren in deze commissie en om - in
tegenstelling tot uw veiligheidsplan - snel over te
kunnen gaan naar gesloten centra. Uw standpunt
is dat die er pas kunnen komen als het ontwerp is
goedgekeurd. Ik vrees dat we dan al aan het
einde van deze legislatuur zullen zitten. Naar mijn
oordeel en ook naar het oordeel van de
meerderheidspartijen van een stad als Antwerpen
is het nodig om veel sneller gesloten
detentiecentra voor jongeren te krijgen dan pas na
het goedkeuren van het ontwerp dat u zult

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

indienen.

02.07 Marc Verwilghen, ministre: Monsieur le

président, concernant les questions posées par
Mme Herzet, je me dois de rappeler que la
procédure relative au traitement des situations
impliquant des jeunes mineurs d'âge est déjà
accélérée - ce qui est absolument nécessaire.
Pour ma part, je ne pense pas que faire la
distinction entre les phases provisoire, du fond et
de l'exécution et faire intervenir différents juges à
chacun de ces stades compliquent les
procédures. Nous sommes même forcés d'agir de
la sorte. Dans le droit des majeurs, nous
rencontrons la même procédure: le juge de la
phase provisoire, celui du fond et celui de
l'exécution y sont également trois personnes
différentes. Il y a donc là une similarité, qui
constitue, du reste, sur le plan international, une
obligation à respecter.

Relativement aux difficultés éventuelles pouvant
survenir dans les rapports avec les communautés,
il est évident que des contacts permanents
doivent être noués avec celles-ci durant toute
l'élaboration de cette loi - ce dont M. Maes s'est
d'ailleurs chargé - afin d'éviter tout blocage ou tout
freinage. Ce dialogue nous a permis de prendre
en considération les problèmes qui s'étaient posés
et d'y apporter une solution appropriée et
acceptable pour les Communautés.

De heer Laeremans hoopt dat dit niet te vaak
voorvalt. Welnu, het is de eerste keer dat dit
voorvalt en ik betreur dat natuurlijk ook. Het is niet
mijn gewoonte mij aan een vraag te ontrekken.
Als ik ze kan beantwoorden, zal ik dat onmiddellijk
doen. Daarom heb ik u voorgesteld erop te
antwoorden naar aanleiding van de bespreking
van de beleidsnota volgende week.

U weet in elk geval dat de regering
jeugddelinquentie tot een prioriteit heeft gemaakt
in het Veiligheidsplan. Daartoe werden een aantal
schikkingen getroffen. Dit wetsontwerp past in die
prioriteiten. Het spreekt vanzelf dat een aantal
beslissingen werden genomen over de rol die
Justitie moet spelen wanneer een minderjarige in
een welbepaalde situatie moet worden
opgesloten. Wij kiezen er niet voor minderjarigen
in een jeugdgevangenis op te sluiten, zoals
sommigen vroegen. Wij opteren wel degelijk voor
gesloten instellingen waar Justitie zijn
verantwoordelijkheid zal opnemen wat de sancties
betreft. Ik zal hierover ongetwijfeld terugkomen in
de loop van volgende week naar aanleiding van
de beleidsnota die dan wordt besproken.

02.08 Jacqueline Herzet (PRL FDF MCC):

Monsieur le président, ne pourrions-nous pas
nous réunir un mardi midi avec le ministre et M.
Maes? Si vous n'organisez pas vous-même cette
réunion, je crains fort que cela ne se fasse jamais.
Cette affaire traîne depuis des années. Je
souhaiterais rencontrer M. Maes en compagnie
des membres de la commission qui sont
intéressés. Vous pourriez prévoir cette réunion un
mardi midi puisque nous sommes tous présents à
ce moment-là.

Le président: Nous essaierons de le faire, dans la
mesure de nos possibilités.

Moties
Motions

Tot besluit van deze bespreking werden volgende
moties ingediend.
En conclusion de cette discussion les motions
suivantes ont été déposées.

Een motie van aanbeveling werd ingediend door
de heren Bart Laeremans, Filip De Man en Guy
D'haeseleer en luidt als volgt:
"De Kamer,
gehoord de interpellaties van mevrouw Jacqueline
Herzet en de heer Bart Laeremans
en het antwoord van de minister van Justitie,
vraagt de regering:
- een debat aan te gaan met de Kamer over de
krachtlijnen van het op stapel staande
jeugdsanctierecht;
-

snel werk te maken van gesloten

jeugddelinquentiecentra".

Une motion de recommandation a été déposée
par MM. Bart Laeremans, Filip De Man et Guy
D'haeseleer et est libellée comme suit:
"La Chambre,
ayant entendu les interpellations de Mme
Jacqueline Herzet et M. Bart Laeremans
et la réponse du ministre de la Justice,
demande au gouvernement:
- d'organiser un débat avec la Chambre sur les
lignes de force du droit sanctionnel pour les
jeunes, actuellement en cours d'élaboration;
- de s'occuper rapidement de la question des
centres fermés pour jeunes délinquants".

Een eenvoudige motie werd ingediend door
mevrouw Jacqueline Herzet en de heer Thierry
Giet.

Une motion pure et simple a été déposée par
Mme Jacqueline Herzet et M. Thierry Giet.

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Over de moties zal later worden gestemd. De
bespreking is gesloten.
Le vote sur les motions aura lieu ultérieurement.
La discussion est close.

03 Samengevoegde mondelinge vragen van

- de heer Tony Van Parys aan de minister van
Justitie over 'het afvoeren van het
opsporingsprogramma "Oproep 2020"
(nr. 2616)
- de heer Guy D'haeseleer aan de minister van
Justitie over 'het verdwijnen van het
programma "Oproep 2020"' (nr. 2617)

03 Questions orales jointes de

- M. Tony Van Parys au ministre de la Justice
sur 'la disparition du programme télévisé
«Oproep 2020»' (n° 2616)
- M. Guy D'haeseleer au ministre de la Justice
sur 'la disparition du programme télévisé
«Oproep 2020»' (n° 2617)

03.01 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, een paar weken geleden heb ik via de
media vernomen dat het opsporingsprogramma
"2020" zal verdwijnen. Dat zou zeer jammer zijn
omdat er nogal wat redenen zijn om dergelijke
opsporingsprogramma's te behouden. Ten eerste,
heeft het programma tot positieve resultaten
geleid in de dossiers die erin aan bod zijn
gekomen. In het verleden heb ik altijd de indruk
gehad dat het programma een bijzondere hulp
was voor de speurders en de magistraten die met
deze dossiers bezig waren. Ik herinner me dat het
team van het departement Justitie dat deze
programma's begeleidde bijzonder gemotiveerd
was en waarschijnlijk nog altijd is. Het is steeds
bereid ondersteuning te geven. Het programma
maakt dus mogelijk dat resultaten worden bereikt
en dat hulp kan worden geboden aan de
speurders en de magistraten die met deze
dossiers bezig zijn.

Er zijn ook andere redenen om dergelijke
programma's te handhaven. De betrokkenheid
van de burgers bij deze dossiers wordt door deze
opsporingsprogramma's vergroot. Ze doen een
beroep op het verantwoordelijkheidsgevoel van de
burgers, dat op het gebied van justitie ruimer moet
worden gezien dan de concrete dossiers. In deze
programma's zit een opvoedkundig element; ze
zetten mede aan tot burgerzin. Natuurlijk zijn de
kijkcijfers voor deze programma's niet gelijk aan
de kijkcijfers voor andere programma's die veeleer
een beroep doen op het sensatiegevoel. Mensen
kijken liever naar Betty en Isabelle in "Big Brother"
dan naar "Oproep 2020". We mogen ons echter
niet altijd door kijkcijfers laten leiden: programma's
met een inhoudelijke waarde, en in dit geval een

opvoedkundige waarde, verdienen hun plaats in
de media.

Om die reden heb ik de volgende vragen aan de
minister. Klopt het dat het opsporingsprogramma
"Oproep 2020" zal worden afgevoerd? Werd deze
beslissing genomen in overleg met Justitie? Ik
meen te weten dat hierover contractuele
afspraken werden gemaakt met de Franstalige
zender? Loopt het contract ten einde? Zal de
minister andere initiatieven nemen om de
audiovisuele en geschreven media bij het
opsporen van misdrijven te betrekken? De CVP-
fractie is van mening dat dit absoluut noodzakelijk
is. De RTBF bleef in dergelijke programma's
geïnteresseerd; dit betekent dat sommige mensen
in de media zich echt voor deze problematiek
interesseren. Ik hoop dan ook dat een formule kan
worden gevonden waarbij deze programma's
behouden blijven. Ze dragen immers bij tot het
opsporen van misdrijven en hebben een
opvoedkundige waarde. Welke invloed hadden
deze programma's op de Nederlandstalige en
Franstalige zenders op de ophelderinggraad?

03.02 Guy D'haeseleer (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, het Vlaams Blok heeft met
ongenoegen vastgesteld dat het einde werd
aangekondigd van het opsporingsprogramma
"Oproep 2020" op de commerciële omroep VTM.
Uiteraard lagen commerciële argumenten aan de
basis van deze beslissing. Woordvoerder Mark
Van Lombeeck geeft toe dat de belangstelling van
het publiek de jongste jaren is verminderd en dat
VTM hieruit zijn conclusies heeft getrokken. Hij
heeft in de pers ook duidelijk verklaard dat VTM
niet overweegt in de toekomst opnieuw een
dergelijk programma uit te zenden.

Afgezien van deze louter commerciële
overwegingen kan men niet ontkennen dat het
bewuste programma zijn maatschappelijk nut
heeft bewezen en dat een soortgelijk programma
in Vlaanderen zeker wenselijk is. Dit is ook de
mening van de mensen van de Algemene
Politiesteundienst, die zwaar ontgoocheld zijn.
Voor de cel Verdwijningen is dit een zwaar verlies
omdat het programma in belangrijke mate heeft
bijgedragen tot de opheldering van heel wat
dossiers.

De dalende kijkcijfers zouden hoofdzakelijk te
wijten zijn aan het latere uitzenduur van het
programma. Het Vlaams Blok betreurt dat voor
programma's zoals dit, die hun maatschappelijk
nut hebben bewezen, geen plaats meer is in het
medialandschap, althans wat de commerciële
zender betreft. De kijkcijfers staan in elk opzicht

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

centraal.

Mijnheer de minister, welke redenen heeft VTM
opgegeven voor het eenzijdig afvoeren van het
programma? Hoeveel misdrijven werden er tijdens
de uitzendingen behandeld? Hoeveel van deze
zaken werden er ingevolge de uitzending in dit
programma opgehelderd? Hoe evalueert de
minister van Justitie dit programma? Waaruit
bestond de materiële en/of financiële bijdrage die
de overheid in de loop van de voorbije jaren voor
dit programma heeft geleverd? Behoort een
voortzetting van een soortgelijk programma in de
nabije toekomst tot de mogelijkheden? Werden
dienaangaande contacten gelegd met de
openbare omroep VRT?

03.03 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, ik deel de mening van de leden dat een
programma zoals "Oproep 2020" een functie heeft
in ons medialandschap. De resultaten die naar
aanleiding van dit programma werden geboekt,
zijn niet enkel belangrijk voor het oplossen van
individuele zaken, maar dragen bij tot het
stimuleren van de burgerzin en de wil tot
medewerking van de bevolking aan de
gerechtelijke opdracht, die binnen een rechtstaat
iedereen aanbelangt.

Het standpunt van VTM heeft mij verrast omdat
wij met de verantwoordelijken van deze zender
nog een onderhoud hebben gehad over de
programmatie in de eerste helft van 2001 en
omdat de programma's aan weerszijden van de
taalgrens werden voorgesteld ter gelegenheid van
de opening van het programmajaar.

Bij aangetekende brief van 30 oktober 2000
gericht aan de Algemene Politiesteundienst heeft
de Vlaamse Mediamaatschappij het contract over
het opsporingsprogramma "Oproep 2020"
eenzijdig opgezegd. Er is geen enkel overleg met
het ministerie van Justitie aan voorafgegaan. De
reden van deze opzegging dient luidens deze brief
te worden gezocht in de bredere
toekomststrategie van het mediabedrijf Vlaamse
Mediamaatschappij. De beslissing heeft geen
gevolgen voor de uitvoering van het lopende
contract. Uit dezelfde brief heb ik kunnen afleiden
dat de samenwerking met de APSD en de
verschillende politiediensten als een verrijkende
ervaring werd beschouwd.

De zender VTM zal de drie resterende
uitzendingen produceren met dezelfde
kwaliteitsgaranties als voorheen. Als minister zal
ik het nodige doen om de media te blijven
betrekken bij de opsporing van daders van niet

opgeloste misdrijven en om een nieuwe
aanbesteding uit te schrijven. Ik voel echter dat op
het terrein belangstelling blijft bestaan en ik denk
dus niet dat wij zonder brandstof zullen vallen wat
dat betreft.

Ten vierde, van de dossiers die in 1999 in het
programma werden behandeld, werd in 30,1% of
bijna een op drie gevallen de zaak opgelost of
werd dank zij de binnengelopen informatie
belangrijke vooruitgang geboekt. Daarnaast werd
in nog bijna 20% van de zaken enig positief
resultaat bereikt. Die balans kan tot de
verbeelding spreken, als u weet dat de
ophelderingsgraad merkelijk lager ligt dan de hier
bereikte resultaten. Deze resultaten zijn ook
vergelijkbaar met de vorige jaren, waar een
ophelderingsgraad van bijna 30% werd bereikt.
Voor 2000 worden deze resultaten op zijn minst
bevestigd. Zo werden zeven op tien gevallen van
de uitzending van 3 oktober 2000 en voorlopig
twee op tien zaken van de uitzending van
24 oktober 2000 opgelost. In vier verdere gevallen
kwam het onderzoek in een stroomversnelling
terecht. Ik zeg dus dat dit op zijn minst wordt
bevestigd, omdat de nu gemaakte keuze om
recentere dossiers te onderwerpen aan de
oproepprogramma's, duidelijk vruchten afwerpt.
Het geheugen van de mens is op zijn best hoe
korter het na de feiten wordt ingeschakeld. In die
omstandigheden denk ik dat wij de ingeslagen
weg verder moeten bewandelen en zal ik er alles
aan doen om de initiatieven uit het verleden verder
in te vullen.

03.04 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, dank u voor dit
antwoord. Ik verheug mij over het standpunt dat
deze programma's verder moeten kunnen worden
gezet, weze het op basis van een nieuwe
aanbesteding dan. De resultaten bewijzen wat het
belang is van dergelijke uitzendingen. Het
responsabiliseren van mensen in deze materie is
heel belangrijk.

Ik heb nog wel een vraag. Ik geloof dat er geen
signaal is gekomen van RTBF dat zij niet meer
geïnteresseerd zijn, maar alleen van VTM dat er
een bericht kwam dat men afzag van dergelijk
programma, of?

03.05 Guy D'haeseleer (VLAAMS BLOK):

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, uit
het antwoord onthoud ik dat VTM het contract
eenzijdig heeft opgezegd, zonder voorafgaand
overleg, wat wij als Vlaams Blok samen met u
betreuren. De gegeven cijfers bewijzen nogmaals
het maatschappelijk nut van dergelijke

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

programma's. Ik heb geen antwoord gekregen op
de vraag welke materiële of financiële bijdrage de
overheid heeft geleverd aan dit programma. Zou
het niet mogelijk zijn om eventueel, mits het
opdrijven van materiële en financiële
inspanningen, toch nog een opening te forceren?
In een commercieel bedrijf als VTM is men toch
ook bekommerd om de centen. Graag kreeg ik
daarop nog een antwoord. Wij hopen met u dat u
de nodige inspanningen zult doen om in de nabije
toekomst een aantal mogelijkheden te creëren om
een soortgelijk opsporingsprogramma alsnog op
poten te zetten.

03.06 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, wij hebben nooit enige opmerking
gekregen uitgaande van een van beide omroepen
die zich met de programma's bezig hielden inzake
een bijkomende geldelijke incentive van de
overheid. Beide programmamakers weten
natuurlijk dat de inspanning van de overheid,
bijvoorbeeld door het ter beschikking te stellen
van politiemensen, aanzienlijk is. Wij hebben een
aanzienlijke ondersteuning van de APSD
georganiseerd: aanvankelijk was dit een persoon,
maar dat is een hele ploeg geworden. Dat kost
ook geld en ik ben ervan overtuigd dat men die
inspanningen naar waarde heeft weten te
schatten. Ik ben ervan overtuigd dat, mochten
financiën aan de basis van de problematiek
hebben gelegen, VTM dit zou hebben laten weten
via de opzegbrief. Men zou dit niet meer
realiseerbaar hebben genoemd zonder inspanning
van de overheid. Ik neem aan dat dit niet de reden
is. Er werd een andere reden ingeroepen door een
privaatrechtelijke organisatie, die meestal andere
doelstellingen heeft dan openbare instellingen om
resultaat te boeken.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

04 Mondelinge vraag van de heer Tony Van

Parys aan de minister van Justitie over "de
politieke inmenging van de regering in het
gerechtelijk dossier lastens de minister van
Buitenlandse Zaken van Congo, de heer
Yerodia" (nr. 2638)

04 Question orale de M. Tony Van Parys au

ministre de la Justice sur "l'intervention
politique du gouvernement dans le dossier
judiciaire à charge du ministre congolais des
Affaires étrangères, M. Yerodia" (n° 2638)

04.01 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, u herinnert zich
wellicht dat reeds heel wat vragen werden gesteld
met betrekking tot het internationaal

aanhoudingsmandaat tegen de minister van
Buitenlandse Zaken van Congo, de heer Yerodia,
en meer bepaald omtrent de indruk die was
ontstaan dat de uitvoering of de implementatie
ervan werd bemoeilijkt via politieke inmenging.

Ongetwijfeld herinnert u zich ook de vragen die
door onze fractie werden geformuleerd naar
aanleiding van de vaststelling dat het
aanhoudingsmandaat van 11 april 2000 pas op
3 juli 2000 uitvoerbaar werd verklaard. Uiteraard
rezen er vragen omtrent de lange termijn tussen
de datum van het aanhoudingsmandaat en de
uitvoerbaarheid ervan, vooral ermee rekening
houdend dat op 17 juni te Brussel een ontmoeting
plaatsvond tussen de Belgische minister van
Buitenlandse Zaken en Yerodia, dat op 30 juni de
minister van Buitenlandse Zaken deelnam had
aan de viering van 40 jaar onafhankelijkheid van
Congo, dat de minister op 2 juli uit Congo
terugkeerde en dat, opvallend genoeg, de dag
nadien, op 3 juli, het aanhoudingsmandaat tegen
Yerodia door de onderzoeksrechter uitvoerbaar
werd verklaard.

Al deze elementen veroorzaakten een
onbehaaglijk gevoel, te wijten aan een vermoeden
van politieke inmenging tegen de uitvoering van
het aanhoudingsmandaat afgeleverd door
onderzoeksrechter Van der Meersch lastens
Yerodia.

Toch, mijnheer de minister, zijn deze gegevens
klein bier vergeleken bij de berichten die vorige
week in de media verschenen, met betrekking tot
het verdere verloop van het dossier. De
vaststellingen terzake zijn bijna onvoorstelbaar en
dat is de reden waarom ik mij genoodzaakt voelde
u daaromtrent een aantal vragen te stellen.

Ik zal drie berichten aanhalen die de voorbije
dagen via de media werden verspreid. Ten eerste,
wordt beweerd dat België heeft ingestemd met de
overheveling van het dossier van Yerodia naar de
Congolese justitie. In theorie zou het internationaal
strafrecht de Congolese autoriteiten de
mogelijkheid kunnen bieden om dit dossier te
behandelen, maar wellicht, mijnheer de minister,
ziet u ook het bijna hallucinant karakter van een
dergelijke overheveling in. Inderdaad, niet alleen
zijn de rechtsstaat en de onafhankelijkheid van de
justitie in Congo niet optimaal verzekerd, maar
bovendien wordt het land geconfronteerd met
etnische conflicten en woedt er een oorlog en een
burgeroorlog.

Ik kan mij aldus moeilijk voorstellen dat België
ermee zou hebben ingestemd dit dossier door de

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Congolese justitie te laten behandelen. Trouwens,
destijds keurden wij een wet goed, precies om het
mogelijk te maken dergelijke dossiers in ons land
te behandelen om te voorkomen dat zij worden
behandeld in een omgeving waar de
rechtszekerheid noch de onafhankelijkheid van de
gerechtelijke macht kunnen worden
gegarandeerd.

Men heeft toch niet ingestemd met de
behandeling van dit dossier in Congo, want dit zou
het einde zijn van een behoorlijke behandeling van
dit dossier met inachtneming van alle garanties?

In de media wordt ook beweerd dat er druk zou
zijn uitgeoefend op het Belgische gerecht om
geen rogatoire commissie naar Kinshasa te
zenden. Als dit waar is, dan betekent dit dat men
de uitvoering van het aanhoudingsmandaat
onmogelijk heeft gemaakt, want wil men het
aanhoudingsmandaat hard maken, dan is een
rogatoire opdracht in Kinshasa onvermijdelijk. Hoe
kan men anders het internationaal
aanhoudingsmandaat uitvoeren?

Een ander bericht dat verwondering wekt - voor
zover het bevestigd wordt -, is dat er schriftelijke
adviezen van Justitie zouden bestaan om de
Congolese autoriteiten uit te leggen hoe ze de
opheffing van het aanhoudingsmandaat moeten
verkrijgen. Ik kan mij niet inbeelden dat Justitie
aanbevelingen zou schrijven voor de Congolese
autoriteiten over de manier waarop de uitvoering
van een internationaal aanhoudingsmandaat
onmogelijk kan worden gemaakt. De haren rijzen
mij te berge, des te meer omdat het artikel stelt
dat Justitie dat met handen en voeten zou hebben
uitgelegd.

Mijnheer de minister, dit werpt meteen de vraag
op naar de toetsing van die berichten. Ten eerste,
klopt het dat België ermee heeft ingestemd het
gerechtelijk dossier naar de Congolese justitie
over te hevelen? Heeft Buitenlandse Zaken
daartoe initiatieven genomen? Deze vraag is
terecht, wanneer we weten dat Congo niet de
rechtstatelijke garanties kan bieden op een
onafhankelijke beoordeling van het dossier.

Ten tweede, klopt het dat het gerecht onder druk
is gezet om geen rogatoire commissie naar
Kinshasa te sturen?

Ten derde, zijn er schriftelijke adviezen van
Justitie waarin Congo wordt uitgelegd hoe moet
worden opgetreden om het arrestatiebevel tegen
Yerodia te laten opheffen?

Ten vierde, welke initiatieven zijn er genomen om
het internationaal arrestatiebevel uit te voeren?
Heeft men bijvoorbeeld de uitlevering van Yerodia
gevraagd, onderwerp dat reeds bij de vorige
interpellatie te berde werd gebracht? Dat vormt
immers de eerste fase in de uitvoering van het
internationaal arrestatiebevel.

Ten vijfde, werd er intussen een procedure voor
het Internationaal Gerechtshof in Den Haag
ingeleid, om het internationaal aanhoudingsbevel
te vernietigen? Wat is de stand van de procedure?
De berichten terzake in de media zijn
onrustwekkend, want de raadsman van Congo
zou een professionele relatie hebben
onderhouden met de gewezen staatssecretaris die
met deze materie bezig was, met name de heer
Chevalier. Stel u voor dat dit wordt bevestigd. In
welk land leven we dan? U hebt daar weliswaar
niet rechtstreeks mee te maken, mijnheer de
minister.

Ten zesde en ten laatste, zal mevrouw Neyts die
dezer dagen Congo bezoekt, initiatieven nemen in
verband met het dossier-Yerodia? Zal ze de
minister van Buitenlandse Zaken van Congo
ontmoeten? Zijn er besprekingen geweest in de
regering betreffende het dossier-Yerodia naar
aanleiding van haar bezoek? Het kan uiteraard
niet dat haar bezoek verband houdt met het
dossier, gelet op het feit dat het een gerechtelijk
dossier is en gelet op het feit dat het respect voor
de mensenrechten een van de pijlers is van het
buitenlands beleid van de regering. Ik verwijs naar
haar krachtdadige houding in het dossier-
Pinochet.

Ik verwijs naar de krachtdadige houding die men
in het dossier Pinochet heeft gehanteerd. Het zou
totaal ongeloofwaardig zijn indien er op dit
ogenblik contacten of gesprekken met de
betreffende minister van Buitenlandse Zaken door
een vertegenwoordiger van de Belgische regering
inzake het dossier zouden plaatsvinden. De
aanklacht in dit dossier betreft immers ernstige
schendingen van het humanitair recht, met name
genocide en misdaden tegen de mensheid. Ik
wens een concreet antwoord van de minister op
mijn vragen naar aanleiding van de recente
publicaties.

04.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, de vraag van de heer Van Parys heeft
de allure van een interpellatie. Ik zal u een
concreet antwoord geven waaruit men kan
besluiten dat de regering zich niet in de
afhandeling van het uitleveringsdossier-Yerodia
heeft gemengd. De minister van Buitenlandse

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Zaken van de democratische republiek Congo
geniet immers van een aantal beschermingen die
uit zijn titel voortvloeien.

Ik verklaar mij nader. Ten eerste, het strafdossier
dat aan de basis van het uitleveringsverzoek ligt,
werd niet ter beschikking van de Congolese
autoriteiten gesteld of naar de Congolese justitie
overgeheveld, zoals u in uw vraagstelling
suggereerde. Enkel het bevel tot aanhouding dat
met het oog op de uitvoering werd opgesteld, werd
naar de Congolese justitie overgeheveld. De
Congolese regering weigert de uitlevering van
Yerodia en steunt haar beslissing op het
Congolese uitleveringsrecht dat, net zoals ons
eigen recht, de uitlevering van de eigen
onderdanen verbiedt. Inzake het verzoek van het
Belgische gerecht heeft de rol van het ministerie
van Buitenlandse Zaken zich totnogtoe beperkt tot
het inlichten van de Congolese autoriteiten over
het verzoek van uitlevering dat stoelt op het bevel
tot aanhouding. Het Belgische ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft inzake de houding van
de Congolese regering de voorwaarden toegelicht
die aan een eventuele aangifte van de feiten
verbonden zijn, zodat het Congolese gerecht zich
met het dossier zou belasten volgens de
bepalingen van een overeenkomst van 1984 en
die de beide landen bindt. Als men vaststelt dat
de Congolese autoriteit niet tot de uitlevering zal
overgaan, zal de procedure van aangifte in elk
geval nog een rol spelen. De besprekingen met
het Congolese gerecht inzake de aangifte hebben
totnogtoe geen resultaat opgeleverd.

Ten tweede, uw vraag inzake het sturen van een
ambtelijke opdracht veronderstelt, althans inzake
de uitvoering ervan, de voorafgaande goedkeuring
door de bevoegde autoriteit van het aangezochte
land. De procureur des Konings noch de
onderzoeksrechter van Brussel werden door de
regering benaderd om al dan niet een moratoire
opdracht naar Kinshasa te sturen. Dat is het
gezonde principe van de scheiding der machten.

Ten derde, inzake de weigering van het
Congolese gerecht om gevolg te geven aan het
bevel tot aanhouding afgeleverd door de
Belgische onderzoeksrechter, kreeg onze
ambassadeur in Kinsjasa de opdracht om aan het
Congolese gerecht de gevolgen te laten kennen
van een eventuele aangifte van feiten volgens de
bepalingen van de eerder vermelde
overeenkomst. Dat werd reeds toegelicht. U
gebruikt daarvoor een krachtige uitdrukking die tot
de verbeelding sprak. Het moet duidelijk zijn dat
door mijn departement geen advies aan de
Congolese autoriteit werd verstrekt om het

arrestatiebevel van Yerodia op te heffen.

Ten vierde, het internationaal aanhoudingsbevel
van Yerodia werd door de onderzoeksrechter aan
de Interpollanden geseind. Het behoort tot de
bevoegdheid van de overheid van ieder van deze
landen te zorgen voor de uitvoering van het bevel
tot aanhouding inzake de wetten en internationale
gebruiken, in het bijzonder de bescherming van de
immuniteit van de regeringsleden. Daarom
herinnerde ik ook aan de hoedanigheid van
Yerodia.

De Congolese regering heeft intussen het
Internationaal Gerechtshof te Den Haag gevat.
Het zal zich eind deze maand uitspreken over de
geldigheid van het internationaal
aanhoudingsbevel. Door de departementen van
Buitenlandse Zaken en Justitie werden advocaten
aangesteld om het dossier voor het Hof te volgen
en te verdedigen.

Ten vijfde, in verband met de Afrika-politiek van
deze regering brengt staatssecretaris mevrouw
Neyts deze week een bezoek aan een aantal
landen die verwikkeld zijn in het conflict rond de
Democratische Republiek Congo. Mevrouw Neyts
zal tijdens haar bezoek te Kinshasa alle
Congolese actoren ontmoeten, onder wie de
Congolese president en de minister van
Buitenlandse Zaken. De staatssecretaris werd
evenwel niet belast met de opdracht enig initiatief
te nemen inzake het dossier Yerodia, en dit
wegens voor de hand liggende redenen. Ikzelf heb
evenmin contact gehad met mevrouw Neyts over
dit dossier.

Ik meen, mijnheer de voorzitter, dat ik hiermee de
vragen van collega Van Parys duidelijk en in detail
heb beantwoord.

04.03 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, uit het antwoord van de minister leid ik
ten eerste af dat noch zijn diensten, noch die van
Binnenlandse Zaken initiatieven hebben genomen
om dit dossier over te hevelen naar de Congolese
gerechtelijke autoriteiten. Daaruit volgt dat het
initiatief van onderzoeksrechter Vandermeersch
om de zaak in België te behandelen volkomen en
volwaardig gehandhaafd blijft. Op deze wijze
worden dus zeer formeel de berichten
tegengesproken dat de zaak aan de Congolese
autoriteiten zou worden overgeheveld.

Ik noteer ten tweede dat er geen druk geweest is
op de gerechtelijke autoriteiten om een rogatoire
commissie te sturen. Ik twijfel wel nog over
eventuele initiatieven van Buitenlandse zaken.

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

Mijnheer de minister, u zei expliciet: "Mijn
departement heeft geen initiatieven genomen om
aan de Congolese autoriteiten uit te leggen hoe ze
de uitvoering van dit aanhoudingsmandaat
onmogelijk moeten maken". Bedoelt u daarmee
dat u geen informatie hebt over initiatieven van
Buitenlandse Zaken? Waarom legde u zo de
nadruk op uw departement?

04.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, collega Van Parys, ik meen dat u ten
onrechte afleidt dat andere departementen een
initiatief namen. In eerste instantie is de minister
van Justitie betrokken partij. Ik antwoord dus
vanuit mijn functie als minister van Justitie. Voor
mij is het echter duidelijk dat er geen enkele
tussenkomst is geweest, van niemand.

04.05 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister van Justitie, u
bevestigde dat mevrouw Neyts inderdaad de heer
Yerodia zal ontmoeten naar aanleiding van haar
bezoek aan Congo. Het is betreurenswaardig dat
dit onderhoud de geloofwaardigheid van onze
politiek, die gebaseerd is op het respect voor
mensenrechten, ondermijnt. Ons land wordt
ongeloofwaardig wanneer het een onderhoud
heeft met iemand tegen wie een internationaal
aanhoudingsmandaat werd uitgevaardigd, precies
wegens schending van de mensenrechten. De
klacht gaat over genocide. De klacht gaat over
misdaden tegen de menselijkheid. Ik meen dat dit
onderhoud dus op geen enkele wijze kan worden
verantwoord. Als oppositiepartij zullen wij ons
ertegen blijven verzetten. Dit is een fundamentele
schending van onze geloofwaardige politiek die
gebaseerd is op het handhaven van de
mensenrechten.

Ten slotte heb ik nog geen antwoord gekregen op
een vraag die ik weliswaar niet schriftelijk heb
gesteld. Ik verontschuldig mij hiervoor. Ik vind het
echter wel belangrijk te weten of er intussen een
verzoek tot uitlevering van mijnheer Yerodia
bestaat vanwege de Belgische regering? Dit vormt
immers het eerste element in de uitvoering van
het internationale aanhoudingsmandaat. Dit is
immers het eerste element in de uitvoering van
het internationaal aanhoudingsmandaat.

04.06 Minister Marc Verwilghen: Ik kan niet

onmiddellijk antwoorden op de vraag. Ik moet
nagaan welke technische daad men
dienaangaande heeft gesteld.

04.07 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

minister, alhoewel ik begrijp dat u dit wil nagaan,
kan ik me niet voorstellen dat een minister van

Justitie zich niet herinnert dat hij een initiatief
inzake de uitlevering heeft genomen, zeker in een
dermate gevoelig dossier. Dit dossier is uitermate
gevoelig niet alleen ten opzichte van het initiatief
van de gerechtelijke autoriteiten maar ook inzake
de internationale contacten. Ik ga ervan uit dat er
geen initiatief werd genomen. Ik veronderstel dat
er binnen de regering wel een reactie zou zijn
gekomen als u een dergelijk initiatief had
genomen. Dit zou u zeker zijn bijgebleven. Ik
meen ervan uit te kunnen gaan dat er geen
verzoek tot uitlevering is geweest. Behoudens u
dit tegenspreekt, is dit, mijns inziens, een nieuw
element en wenst u niet dat het internationaal
aanhoudingsmandaat wordt uitgevoerd. Ik betreur
dit ten zeerste omdat het aantoont dat de
onafhankelijke werking van de rechterlijke macht
en die van de onderzoeksrechter niet bestaan.
Men kan de indruk krijgen dat men veeleer
tegenwerkt dan meewerkt.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

05 Mondelinge vraag van de heer Filip De Man

aan de minister van Justitie over "het
gedoogbeleid inzake cannabis" (nr. 2644)

05 Question orale de M. Filip De Man au

ministre de la Justice sur "la politique de
tolérance en matière de cannabis" (n° 2644)

05.01 Filip De Man (VLAAMS BLOK): Mijnheer

de voorzitter, mijnheer de minister, men is aan alle
kanten niet weinig nieuwsgierig naar wat er nu
uiteindelijk uit de bus zal komen en wat de
regering zal beslissen met betrekking tot het
drugsdossier. De heer Vandeurzen stelde vorige
week al een vraag om na te gaan of men ter zake
al wat gevorderd is. Hij vroeg wat u zou
voorschrijven in verband met het al dan niet
vervolgen van cannabisgebruik. U was in uw
antwoord zeer duidelijk. U zei dat het gelekte
voorstel uit de nota om vijftien gram cannabis en
vijf hennepplanten te tolereren niet zou doorgaan.
Volgens u zou dat niet legaal zijn aangezien er
een aantal internationale verdragen moeten
worden nageleefd. Wij kunnen u daar alleen gelijk
in geven. Artikel 71 van het Schengen-verdrag
stelt: "Ter beteugeling van de internationale vraag
naar verdovende middelen en psychotrope stoffen
van enige aard, cannabis inbegrepen, zullen de
overeenkomstsluitende partijen" - onder andere dit
koninkrijk - "al het mogelijke doen om de nadelige
effecten van de illegale vraag te voorkomen en
tegen te gaan". Dat mag voor sommige collega's
nog wel eens duidelijk gesteld worden.

Mijnheer de minister, dit is slechts één verdrag. Er

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

zijn nog diverse andere verdragen op het niveau
van de Verenigde Naties afgesloten die wij horen
te respecteren. Tot daar kan ik u dus volledig
volgen en ik kan u zelfs feliciteren met uw
duidelijke antwoord van vorige week. U sprak toen
echter heel anders dan enkele maanden geleden.
Een artikel van 28 januari 2000 had als kop "Marc
Verwilghen wil een gedoogdrempel in de nieuwe
drugsrichtlijn". In het artikel staat: "Minister Marc
Verwilghen (VLD) wil in een nieuwe richtlijn voor
de parketten de hoeveelheid begrenzen voor wat
betreft het beperkt bezit voor eigen gebruik van
soft drugs. Dat staat in de nota die Verwilghen
gisteren aan de Ministerraad presenteerde als
toelichting bij het evaluatierapport van het
Belgisch drugsbeleid". Wij weten dat deze studie
besloot dat het beleid een non-beleid was en dat
de parketten zeer disparaat werkten. De
hoeveelheden die al dan niet getolereerd werden,
waren zeer verschillend. Er was dus eigenlijk geen
beleid. U hebt toen gezegd dat u met de
gedoogdrempel de bestaande vaagheid in de
omzendbrief van de heer Van Parys, die werd
opgesteld door zijn voorganger, de heer De
Clerck, over de vervolging van drugsgebruikers
wou wegwerken. We zouden tot een eenvormig
vervolgings- en strafbeleid moeten komen. U zult
mij nu moeten tegenspreken en zeggen dat wat in
januari in de pers verscheen gelogen was of
verkeerd begrepen werd. Los van om het even
welke uitleg u kunt bedenken, zou ik graag weten
wat hier nu eigenlijk van aan is. Vorige week zei u
in de plenaire vergadering dat er geen sprake kan
zijn van een maximale hoeveelheid onder welke
men zou gedogen. Eerst ging het om vijftien
gram - of vijf gram zoals de heer Coveliers en
mevrouw Moerman evenals de SP voorstelden.
Ofwel, mijnheer de minister, houdt u zich aan uw
keiharde njet van vorige week, ofwel houdt u zich
aan uw uitspraak van januari toen u pleitte voor
"een gedoogdrempel wat betreft het beperkt bezit
voor eigen gebruik". Deze zin staat tussen
aanhalingstekens, wat erop wijst dat het gaat om
een citaat van u.

Men kan ervan uitgaan dat de pers min of meer
publiceert wat zij wil, maar deze uitspraak werd
nergens gelogenstraft; mocht u deze woorden niet
hebben uitgesproken, dat had u de publicatie
ervan tijdens de dagen of de weken die daarop
volgden, moeten herroepen. Ik houd alle teksten
in dat verband accuraat bij en nergens vond ik een
weerlegging van uwentwege tijdens die periode.

Mijnheer de minister, opteert u voor een
gedoogdrempel of bent u van oordeel dat
legalisatie of zelfs depenaliteit terzake onmogelijk
zijn omwille van de bepalingen van de

internationale verdragen?

Het wordt stilaan tijd, mijnheer de minister, om in
dit land te weten waar men aan toe is in verband
met deze problematiek. Ik begrijp dat de regering
een en ander voor zich uitschoof, tot na de
verkiezingen; dat is trouwens kenmerkend voor de
stijl van deze regering, omwille van de angst voor
het oordeel van de kiezer en dat is niet inherent
aan het drugsprobleem. Toch wens ik u te
herinneren aan wat u begin januari zei, samen
met de eerste minister trouwens, met name dat u
binnen de drie maanden een nieuwe omzendbrief
zou laten verspreiden. In het licht van de nieuwe
politieke cultuur is het wellicht aan te nemen dat u
deze zaken verschoof tot na 8 oktober, maar het
is bijna midden november en ik had graag van u
vernomen of wij deze omzendbrief deze maand
nog mogen verwachten.

Bovendien had ik graag geweten wie instaat voor
de uiteindelijke versie van dit document. Deze
aangelegenheid zal worden besproken in de
Ministerraad, maar werd reeds bepaald wie de
teksten zal schrijven? Zullen zij door u worden
opgesteld of door uw collega, mevrouw Aelvoet?

05.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, gezien de inhoud van de
oorspronkelijke vraag van 10 november en de
massa vragen die thans op mij worden afgevuurd,
kan ik slechts tot een conclusie komen, met name
dat de heer De Man tijdens het verlengd weekend
van 11 november veel tijd had om na te denken. Ik
betreur het echter dat hij niet de moeite nam om al
zijn vragen meteen in zijn verzoek van 10
november in te lassen; dat zou nochtans een
meer volwaardig antwoord hebben mogelijk
gemaakt.

Ik wens mij trouwens te verzetten tegen de
methode die soms wordt toegepast tijdens de
mondelinge vragen. Vorige week leidde de heer
Vandeurzen zijn vraag eveneens in in algemene
termen en ik verstrekte een antwoord op basis van
de geldende principes.

Mijnheer De Man, ik herinner u eraan dat ik reeds
meerdere malen aan de Kamer van
Volksvertegenwoordigers als antwoord op vragen
mededeelde dat de regering op 7 januari 2000
besliste een werkgroep op te richten met
betrekking tot de problematiek inzake het gebruik
van cannabis in ons land. Deze werkgroep
formuleert voorstellen met het oog op een
efficiënte aanpak van het probleem, in de context
van de conclusies van de interparlementaire
werkgroep van 1997.

CRIV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

De wet van 1921, in hoofdzaak een wet van
volksgezondheid, heeft deze werkgroep waarvan
ik deel uitmaak, onder de verantwoordelijkheid
van de minister van Volksgezondheid, mevrouw
Aelvoet geplaatst. Op basis van het verslag van
de werkgroep zal de regering in de maand
november een standpunt moeten innemen. Ik
hoop dat dit tijdsschema zal worden
aangehouden. Ik nam vroeger reeds het
standpunt in tegen het onwettig gebruik van
cannabis. De discussie terzake zal uiteraard
verder moeten worden gevoerd naar aanleiding
van de verantwoordelijkheid die de regering in de
loop van de maand november van dit jaar zal
moeten nemen.

05.03 Filip De Man (VLAAMS BLOK): Mijnheer

de voorzitter, mijnheer de minister, het is
onaangenaam om plots met uitspraken te worden
geconfronteerd die dateren van 28 januari 2000
en die niet meer vers in het geheugen liggen.

05.04 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer De

Man, u kunt uw vraag ook aan mevrouw Aelvoet
stellen.

05.05 Filip De Man (VLAAMS BLOK): Mijnheer

de minister, ik weet perfect wat minister Aelvoet
wil. Ik weet echter niet welke richting u uit wilt. U
hebt vorige week iets gezegd dat volkomen in
strijd is met wat u in januari van dit jaar hebt
gezegd. U hebt met name gezegd dat u een
gedoogdrempel wilt. Men kan natuurlijk ook liegen
in de pers. Ik zal u daarmee in de toekomst nog
confronteren.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

06 Mondelinge vraag van de heer Tony Van

Parys aan de minister van Justitie over "de
betrokkenheid van een adviseur van de minister
van Justitie, die zelf een laboratorium voor
DNA-analyse beheert, bij de opmaak van de
uitvoeringsbesluiten van de wet van
22

maart

1999 op het DNA-onderzoek in

strafzaken" (nr. 2646)

06 Question orale de M. Tony Van Parys au

ministre de la Justice sur "l'implication d'un
conseiller du ministre de la Justice gérant lui-
même un laboratoire d'analyse ADN dans la
préparation des arrêtés d'exécution de la loi du
22 mars 1999 sur les tests ADN en matière
pénale" (n° 2646)

06.01 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, ik heb de minister reeds eerder een

vraag gesteld in verband met de uitvoering van de
DNA-wetgeving die dateert van 22 maart 1999. Ik
heb toen gewezen op de laattijdige publicatie van
de uitvoeringsbesluiten. Ik zal daar nu niet op
terugkomen.

Wij werden verontrust door berichten in de media
omtrent de opmaak van deze uitvoeringsbesluiten.
U zult zich herinneren dat voorheen over de
uitvoeringsbesluiten advies werd gevraagd aan de
experts die waren aangeduid door de commissie
voor de Justitie bij de behandeling van het
wetsontwerp op het DNA-onderzoek. Het gaat hier
meer bepaald om mevrouw Leriche van het
Nationaal Instituut voor Criminologie en
Criminalistiek en professor Cassiman. Als ik de
berichten in de pers mag geloven, zou de opmaak
van de uitvoeringsbesluiten zijn toevertrouwd aan
een adviseur van de minister van Justitie die een
eigen labo beheert.

Ik zou de minister graag de volgende vragen
stellen. Zijn deze berichten juist? Zo ja, is het
wenselijk dat een medewerker van de minister
meewerkt aan de uitvoeringsbesluiten van de
DNA-wetgeving als deze medewerker zelf een
labo beheert dat met deze materie bezig is?

In de media kwam ook een tweede element aan
bod. De partner van de betrokken adviseur
bezocht geregeld dat laboratorium. Nu zou zij
echter de toegang zijn ontzegd door de
Universiteit Gent omwille van strafrechterlijk
sanctioneerbare feiten. Mijnheer de minister,
kloppen deze feiten? Voor het vertrouwen van de
burgers in dergelijk DNA-onderzoek zou het
volgens mij niet goed zijn dat mensen, die in
aanraking zijn gekomen met de gerechtelijke
autoriteiten, toegang hebben tot dat onderzoek.
Volgens mij moeten er op dat vlak de nodige
vertrouwenwekkende initiatieven worden
genomen.

06.02 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de

voorzitter, collega Van Parys, de
uitvoeringsbesluiten van de wet van 22 maart
1999 zijn op mijn kabinet voorbereid in
samenwerking met professor Elfriede van den
Eeckhout, hoofd van het laboratorium voor
farmaceutische biotechnologie verbonden aan de
Universiteit Gent.

Bij het opstellen van deze uitvoeringsbesluiten is
niet enkel rekening gehouden met de opinie of de
expertise van mevrouw van den Eeckhout maar
ook met die van andere specialisten op het gebied
van de DNA-analyse en het NICC. Wat betreft de
opportuniteit van deze niet-exclusieve

14/11/2000

CRIV 50

COM 294

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

samenwerking met professor van den Eeckhout
wijs ik u erop dat het terzake gaat om een
technische en zeer complexe materie. De
assistentie van experts was dan ook absoluut
noodzakelijk.

Mijn voorganger heeft bij het opstellen van de
kaderwet van 22 maart 1999 ook gebruik gemaakt
van dergelijke assistentie. U heeft toen aan
professor Cassiman van de Katholieke Universiteit
van Leuven gevraagd om deze assistentie te
verlenen.

Op dat vlak heb ik een beslissing genomen die
volledig regelmatig is, denk ik. Bovendien voorziet
het ontwerp van koninklijk besluit in een
accreditatiemechanisme voor laboratoria voor
DNA-analyse waaraan alle laboratoria moeten
voldoen. Deze accreditatie wordt ingericht door
Beltest, een onafhankelijk orgaan dat is
verbonden aan het ministerie van Economische
Zaken.

Dan zijn er de aantijgingen waarvan de partner
van professor Van Den Eeckhout het voorwerp
uitmaakt. In onderling overleg tussen de professor
en de rector van de universiteit van Gent werd
overeengekomen dat de partner van de professor
voorlopig niet meer aanwezig zal zijn op het
laboratorium. Ik benadruk dat het hier gaat om
een beslissing die in volledige vrijheid door de
partner van professor Van Den Eeckhout werd
genomen en dat professor Van Den Eeckhout het
volledige vertrouwen geniet van de rector en van
de inrichtende macht van de Gentse universiteit.

06.03 Tony Van Parys (CVP): Mijnheer de

voorzitter, mijnheer de minister, ik neem akte van
dit antwoord. Wel wil ik nog iets zeggen inzake het
beroep doen op professor Cassiman. In de
commissie voor de Justitie werden destijds twee
experten aangeduid, namelijk mevrouw Leriche en
professor Cassiman, bij de bespreking van het
wetsontwerp DNA. Het was dan ook logisch dat
hun om advies werd gevraagd, evenwel zonder
dat er enige contractuele verhouding was tussen
de minister op het kabinet en de experten. Hier is
de situatie enigszins anders. Als ik goed ben
ingelicht, bestaat er een contractuele verhouding
tussen het kabinet en de adviseur in kwestie, die
dan ook de uitvoeringsbesluiten zou hebben
voorbereid en mee hebben opgesteld. Dan rijst de
vraag of dit verenigbaar is met het feit dat de
adviseur in kwestie zelf een laboratorium beheert
of beheerst. Ik wil niets insinueren, maar in het
kader van de opportuniteit kan men zich afvragen
of hier geen vragen bij kunnen worden gesteld,
namelijk of men geen eigenbelangen heeft die

dan, niet noodzakelijk te kwader trouw, kunnen
spelen bij de opmaak van uitvoeringsbesluiten. Ik
neem er ook nota van dat werd beslist dat de
partner niet meer zal aanwezig zijn in het
laboratorium. Ik kan mij daar alleen maar over
verheugen.

Het incident is gesloten.
L'incident est clos.

De openbare commissievergadering wordt
gesloten om 12.09 uur.
La réunion publique de commission est levée à
12.09 heures.

CRABV 50

COM 294

14/11/2000

KAMER

-3

E ZITTING VAN DE

E ZITTINGSPERIODE

2000

2001

CHAMBRE

-3

E SESSION DE LA

E LEGISLATURE

INHOUD

SOMMAIRE

Mondelinge vraag van de heer Yves Leterme aan
de minister van Justitie over "de telefoontap" (nr.
2610)

Question orale de M. Yves Leterme au ministre de
la Justice sur "les écoutes téléphoniques" (n°
2610)

Sprekers: Yves Leterme, Marc Verwilghen,
minister van Justitie , De voorzitter

Orateurs: Yves Leterme, Marc Verwilghen,
ministre de la Justice , Le président

Samengevoegde interpellaties:

Interpellations jointes :

- Interpellation de Mme Jacqueline Herzet au
ministre de la Justice sur "les suites réservées
aux travaux de la commission «

Cornélis

concernant une réforme de la loi sur la protection
de la jeunesse" (n° 532)

- Interpellatie van de heer Bart Laeremans tot de
minister van Justitie over "de aanpak van de
jeugdcriminaliteit en de invoering van het
jeugdsanctierecht" (nr. 546)

- Interpellation de M. Bart Laeremans au ministre
de la Justice sur "la lutte contre la délinquance
juvénile et l'instauration du droit sanctionnel pour
les jeunes " (n° 546)

Sprekers:

Jacqueline Herzet, Bart

Laeremans, Marc Verwilghen, minister van
Justitie

Orateurs:

Jacqueline Herzet, Bart

Laeremans, Marc Verwilghen, ministre de la
Justice

Samengevoegde mondelinge vragen van
- de heer Tony Van Parys aan de minister van
Justitie over "het afvoeren van het
opsporingsprogramma "Oproep 2020"" (nr. 2616)
- de heer Guy D'haeseleer aan de minister van
Justitie over "het verdwijnen van het programma
"Oproep 2020""(nr. 2617)

Questions orales jointes de
- M. Tony Van Parys au ministre de la Justice sur
'la disparition du programme télévisé « Oproep
2020 » (n° 2616)
- M. Guy D'haeseleer au ministre de la Justice sur
'la disparition du programme télévisé « Oproep
2020 » (n° 2617)