SÉANCE PLÉNIÈRE

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

15.01 Guy Hove, rapporteur: Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, de commissie voor het Bedrijfsleven heeft dit ontwerp besproken tijdens de vergaderingen van 7 en 20 juni, 5 juli en uiteindelijk 24 oktober.

Tijdens de eerste vergadering werd het ontwerp door de minister toegelicht. Het ontwerp strekt ertoe de Europese richtlijn inzake het volgrecht ten behoeve van de auteur van een oorspronkelijk kunstwerk in onze wetgeving om te zetten.

Het volgrecht is een recht dat de auteur van een kunstwerk toelaat om een vergoeding te ontvangen telkens zijn kunstwerk verkocht wordt op een openbare veiling. Zo wil men bewerkstelligen dat de auteur ook kan genieten van een verkoop van zijn werk in de toekomst.

De Europese Unie wil met deze richtlijn de concurrentievervalsing binnen de Europese markt wegwerken en tevens de goede werking van de interne markt blijvend waarborgen. Het volgrecht wordt momenteel immers geregeld in de nationale wetgevingen van de lidstaten, maar deze wetten vertonen onderling heel wat verschillen, bijvoorbeeld voor de tarieven van het volgrecht. Deze verschillen beïnvloeden bijgevolg ook de concurrentievoorwaarden en met deze richtlijn wil men dus komen tot een uniforme regeling voor alle lidstaten.

Daarna gaf de minister een kort overzicht van de belangrijkste maatregelen van het ontwerp.

Ten eerste komt er een eenvormige terminologie.

Ten tweede wordt het toepassingsgebied van het volgrecht bepaald.

Ten derde voorziet het ontwerp in een uitzondering voor de promotieverkopen. Deze uitzondering is er gekomen op vraag van de veilinghuizen, de kunstgalerijen en de beheersvennootschappen.

Ten vierde, een vierde maatregel heeft betrekking op de drempel waarop het volgrecht van toepassing wordt. De richtlijn stelt voor om deze op 3.000 euro vast te leggen. In het ontwerp wordt evenwel voorgesteld om de bestaande drempel van 1.250 euro te behouden. De richtlijn laat toe om een lagere drempel in te voeren.

Ten vijfde, een vijfde maatregel heeft betrekking op de administratieve afhandeling van het volgrecht. Zo wordt in het ontwerp een onderscheid gemaakt tussen de doorverkopen op een openbare veiling en de verkopen die dat niet zijn.

Ten zesde, een zesde maatregel geeft aan de beheersvennootschappen en de auteurs het recht om inlichtingen te kunnen vragen over de inning en de verdeling van het volgrecht. Uiteraard voorziet het ontwerp in een overgangsregeling voor kunstgalerieën.

Tot slot heeft de minister nog meegedeeld dat het ontwerp in principe tegen 1 januari 2006 omgezet had moeten zijn in onze wetgeving. Daarom drong hij ook erop aan om zo spoedig mogelijk onze wetgeving in overeenstemming te brengen met de richtlijn.

Verschillende leden van de commissie hadden aangedrongen op het organiseren van hoorzittingen. Er werden zes geïnteresseerden door de commissie gehoord. Eerst kwam de heer Raemdonck, namens de Beroepsvereniging van handelaars in moderne en hedendaagse kunst, aan het woord. Deze vereniging verdedigt de belangen van alle galerieën. Hij pleitte ervoor om de minimumprijs op te trekken tot 3.000 euro, in plaats van de voorgestelde 1.250.

Een volgende spreker was de heer Serck, die sprak namens de Kamer van veilingzalen. Ook deze spreker pleitte voor het optrekken van de minimumdrempel tot een bedrag van 3.000 euro. Hij was van oordeel dat een lagere drempel de marktpositie van ons land verder zou ondermijnen.

De derde spreker, de heer Carlier, sprak namens de Koninklijke Vereniging van de beroepskunstenaars van België. Hij pleitte voor het zo laag mogelijk houden van de drempel. Het percentage volgrecht daarentegen, moet volgens hem zo hoog mogelijk worden gelegd.

Daarna kwam mevrouw Verstringe, namens SABAM, de Belgische Vereniging van auteurs, componisten en uitgevers, aan het woord. Net zoals de vorige spreker was zij van oordeel dat de drempel in het ontwerp te hoog was. Volgens haar was dat nadelig voor jonge, beginnende kunstenaars, omdat zij nooit dergelijke prijzen halen.

De volgende spreker was mevrouw Malengrau, namens SOFAM, de beheersmaatschappij voor de auteursrechten, gespecialiseerd in de visuele kunsten. Ook zij pleitte voor een lagere drempel. Zij stelde concreet voor om de drempel te verlagen tot een bedrag van 1.000 euro.

De laatste spreker die gehoord werd, was de heer De Maere, die UBEMA, de Unie van de Belgisch-Luxemburgse kunstmarkt, vertegenwoordigde. Hij was voorstander van een verhoging van de drempel tot 3.000 euro, omdat dit bedrag ook reeds in de andere landen werd aanvaard.

Na de hoorzitting was er uiteraard een mogelijkheid tot het stellen van vragen door de leden, aan de personen die gehoord werden. Bij de aanvang van de feitelijke bespreking van het ontwerp wees de voorzitter van de commissie op het feit dat de omzettingstermijn van de richtlijn reeds was verstreken. Hij hoopte dan ook dat de commissie haar werkzaamheden snel zou kunnen afronden.

Collega de Donnea pleitte ervoor om het drempelbedrag van 3.000 euro te behouden. Een lagere drempel zou vooral voor meer administratieve rompslomp zorgen. Hij betwijfelde tevens of jonge kunstenaars wel beter worden van een lagere drempel. Bovendien zou een drempel van 3.000 euro ook verhinderen dat de kunstmarkt zou uitwijken naar het buitenland.

Collega Pieters heeft zich daarbij aangesloten en ook zij haalde een aantal argumenten aan waarom men best in een drempel van 3.000 euro voorziet.

Collega De Meyer daarentegen verzette zich tegen een hogere drempelwaarde. Volgens haar zou een hogere drempel vooral in het nadeel zijn van jonge, beginnende kunstenaars, terwijl net die groep het moeilijk heeft om het hoofd boven water te houden.

Ook collega T'Sijen is voor het behoud van de drempel op 1.250 euro en hij pleitte tevens voor een uitstel tot 2010.

In zijn antwoord stelde de minister dat de regering besloten had om het Parlement de drempel te laten bepalen. Tevens is hij voorstander van een evaluatie van het vastgestelde drempelbedrag over 1 à 2 jaar.

Tot slot werd een aantal amendementen ingediend en vervolgens werd het gehele, geamendeerde ontwerp door de commissie aangenomen met 12 stemmen voor en 3 onthoudingen.

15.02 Trees Pieters (CD&V): Mijnheer de voorzitter, collega's, toen de minister stelde dat het een moeilijk te trancheren dossier was, dacht ik dat we door het houden van hoorzittingen wel wijzer zouden worden. Het wetsontwerp betreffende het volgrecht is de omzetting van een Europese richtlijn van 21 december 2001. De richtlijn diende te worden omgezet vóór januari 2006. Aangezien het wetsontwerp pas op 4 mei 2006 werd ingediend, was dat van meet af onhaalbaar.

De behandeling van het wetsontwerp heeft daarenboven bijzonder lang aangesleept, voornamelijk omdat de meerderheid herhaaldelijk niet in aantal was. De hoorzittingen maakten ons duidelijk dat niet iedereen die betrokken partij is, op dezelfde golflengte zit en dan voornamelijk inzake de drempel van de verkoopprijs waarvoor volgrecht geldt.

Zoals we uit het verslag hebben vernomen, zijn er enerzijds de vertegenwoordigers van de kunstenaars: SABAM, de Koninklijke Vereniging van beroepskunstenaars van België vzw en SOFAM. Zij vinden een drempel van 1.250 euro een absoluut maximum. Met een hogere drempel zouden jonge kunstenaars niet meer aan hun trekken kunnen komen. Anderzijds zijn er de BUP, de Kamer van veilingzaken en UBEMA. Zij pleiten wel voor een volgrecht van 3.000 euro om competitief te kunnen blijven met de kunsthandel in het buitenland. Zij bekijken het volgrecht immers samen met het hoge btw-tarief van 21% dat daarvoor in ons land geldt. Dat tarief is merkelijk hoger dan in andere landen.

De minister gaf na veel discussies en vergaderingen aan dat het Parlement zich zal moeten uitspreken over de opportuniteit van een eventuele verhoging van de drempel.

Wat een kans, zou men zeggen.

Hij geeft ook aan dat de Ministerraad niet heeft voorzien in een overgangsregeling, maar dat het opnieuw aan het Parlement is om te oordelen over het nut van de invoering van een afwijking. Bij de algemene bespreking vraagt de commissievoorzitter om snel te beslissen, aangezien de omzettingstermijn verstreken is.

Wij pleiten voor een drempelbedrag van 3.000 euro en sluiten ons aan bij de argumentatie van de heer de Donnea. Wij voegen eraan toe dat er waakzaamheid is geboden om het belangrijk kunstpatrimonium dat er in ons land nog is, in ons land te houden, voor zover dat nog mogelijk is.

Voor ons is het behoud van ons rijk cultuurpatrimonium in ons land van cruciaal belang. Het lijkt ons dan ook duidelijk dat in geval van een minimumdrempel van 1.250 euro de administratieve rompslomp - de heer Van Quickenborne houdt zich liever bezig met de solden dan met de echte administratieve rompslomp - aanzienlijk zal toenemen, terwijl het voordeel voor de kunstenaar zelf minimaal is. Op een kunstwerk van bijvoorbeeld 1.250 euro zal de kunstenaar 50 euro ontvangen, maar er geldt wel een aangifteplicht en dus een grotere administratieve rompslomp.

De minister onderstreept nogmaals dat het Parlement de keuze heeft om zelf een nieuw drempelbedrag vast te leggen en dat maar liefst acht lidstaten hebben gekozen voor 3.000 euro. Hij geeft ons bijna de pap in de mond.

De minister stelt dat België een hoog btw-tarief heeft, maar dat dat een ander debat is. Dat is inderdaad correct. De hoge btw-aanslag heeft echter een rechtstreeks effect op de prijzen van kunstwerken en is dus wel een factor in het debat wat betreft de drempel op het vlak van het volgrecht. In de internationale concurrentie gaat het immers altijd over het totaalplaatje. Als ons kunstpatrimonium hier wegvlucht, is het vooral omdat onze btw-voet daarop veel te hoog is. Het debat daarover is dus wel aan de orde.

Na nog een aantal vergaderingen, wegens de afwezigheid van de meerderheid, duiken plots nieuwe leden op - plaatsvervangers en andere - en is onze verslaggever afwezig. Ik weet niet om welke reden dat was, maar ik heb wel een vermoeden. Zij komen aanzetten met nieuwe amendementen. Het amendement van de heer de Donnea, dat mee was ondertekend door de VLD, wordt weggestemd, onder andere door de VLD zelf en er wordt een nieuw amendement ingediend door de VLD, sp.a en de PS.

Vele commissieleden waren nooit tevoren aanwezig, hebben de hoorzittingen eenvoudigweg niet meegemaakt, weigeren hun parlementaire verantwoordelijkheid op te nemen en kaatsen de bal terug naar de regering. Het Parlement krijgt in dit ontwerp op nog een tweede punt de vrijheid om te beslissen, maar opnieuw wordt de bal teruggekaatst naar de regering. Het amendement van de heer Hove om de Belgische doorverkopen van kunstwerken van overleden kunstenaars die niet op openbare veilingen worden verkocht, vrij te stellen van volgrecht tot 2010, wordt ingetrokken door de VLD zelf en wordt vervangen door een amendement van mevrouw De Meyer waarbij de Koning – niet het Parlement! – de bevoegdheid krijgt om het volgrecht op kunstwerken van overleden kunstenaars die niet op openbare veilingen worden verkocht, vrij te stellen. Het Parlement heeft dus tot twee keer toe een uitstekende kans gekregen om zich te bewijzen, maar men heeft zich deze kansen aan de neus laten voorbijgaan. Wat dit laatste betreft: wij hebben geen enkele garantie dat de Koning dit zal doen. De meerderheid heeft hier verzaakt aan haar parlementaire rechten en plichten.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit, mijnheer de voorzitter. Uw dierbaar Parlement kaatst in deze aangelegenheid, die u ook dierbaar is en waarbij u wellicht met meer kennis van zaken zou kunnen spreken dan vele van uw VLD-collega's, de bal terug naar de regering die ook geen beslissing heeft genomen of heeft kunnen nemen. Het parlement neemt geen enkele verantwoordelijkheid, weet wellicht niet waarover het gaat en geeft terug aan de regering wat de regering niet toekomt, omdat niet tot een vergelijk werd gekomen. Wat een vaudeville! Wellicht is dit de nieuwe VLD: progressief en liberaal, maar vooral onbeslist en zelfs niet meer in staat tot het vinden van een compromis. Wij zullen ons hierbij onthouden, omwille van de drempel. Wij weten dat dit goedgekeurd moet worden en dat wij al te laat zijn: vandaar geen neen-stem, maar een onthouding.

15.03 Véronique Ghenne, rapporteur: Monsieur le président, je ne serai pas très longue.

Monsieur le ministre, chers collègues, je tiens tout d'abord à remercier M. Hove pour la qualité de son rapport.

Le projet de loi relatif au droit de suite au profit de l'auteur d'une œuvre originale entend rendre le droit belge conforme à une directive européenne du 27 septembre 2001. Les principales adaptations de la loi du 30 juin 1994 relative aux droits d'auteur et aux droits voisins concernent le champ d'application, les tarifs mais aussi la gestion administrative du droit de suite.

Le droit de suite a une importance économique pour l'auteur d'une œuvre d'art plastique ou graphique en ce qu'il lui permet de participer au succès économique de son œuvre. Il tend ainsi à rétablir un équilibre entre la situation des auteurs d'œuvres d'art et celle des autres créateurs qui tirent profit des exploitations successives de leurs œuvres.

Notre groupe socialiste estime qu'il s'agit d'un bon projet en ce qu'il constitue avant tout un compromis global et intelligent entre les différents acteurs concernés. Il apporte des solutions équilibrées et qui ne défavorisent pas la promotion des intérêts des nouveaux artistes, ce à quoi mon groupe est très sensible et est, dès lors, resté attentif durant les discussions en commission.

Enfin, ce projet peut encore être qualifié de projet "ouvert" en ce sens qu'il permet, dans le cadre de sa réalisation et conformément à la directive prise en la matière, de procéder à des adaptations en cours de réalisation et ce, dans un souci de concilier les divers intérêts en jeu sur le marché des œuvres d'art originales.

Les mesures d'information et de notification visant à garantir l'efficacité de la perception du droit de suite ont été précisées, voire renforcées dans le projet, ce qui constitue déjà une belle avancée en matière de transparence au sein du secteur.

De voorzitter: Het woord is aan de heer Hove, niet meer als verslaggever, maar namens zijn fractie.

15.04 Guy Hove (VLD): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, hoewel dit wetsontwerp in feite niet meer is dan de omzetting van een Europese richtlijn, waren er toch een aantal mogelijkheden voor ons land om gebruik te maken van de vrijheden die Europa ons liet. Dat betrof in feite een tweetal aspecten in het ontwerp, enerzijds de drempel inzake de vrijstelling op het volgrecht en anderzijds het toepassingsveld, met name de datum van inwerkingtreding voor bepaalde handelaars, met name de kunstgalerijen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de discussie zich voornamelijk op die twee punten heeft toegespitst.

Zoals de minister heeft toegelicht, voorziet de wet vandaag reeds in een volgrecht van 4 procent op het verkoopbedrag van beeldende kunst die openbaar wordt geveild. Het verkoopbedrag moet wel minimum 1.250 euro bedragen. Daaronder is er een vrijstelling.

In vergelijking met de andere Europese landen zijn er toch nog talrijke verschillen. Om een harmonisering tot stand te brengen – zo heb ik het althans begrepen – is er nu deze Europese richtlijn. Concurrentievervalsing wordt beperkt, maar niet uitgeschakeld omdat, zoals reeds gezegd, de harmonisering niet totaal is. Zo heeft België gebruik gemaakt van de mogelijkheid om in een uitzondering te voorzien voor promotieverkopen. De richtlijn bepaalt dat het volgrecht pas moet worden toegepast vanaf een drempel van 3.000 euro, wat dus hoger is dan wat nu in België gangbaar is.

Lidstaten kunnen een lagere drempel invoeren. De regering wou oorspronkelijk de lagere grens van 1.250 euro behouden. Het Parlement kon deze drempel echter verhogen. Als we naar de ons omringende buurlanden kijken, stellen we vast dat bijvoorbeeld Nederland reeds aangegeven heeft om een drempel van 3.000 euro in te voeren. Daarenboven heeft een Brits onderzoek aangetoond dat de administratieve kosten voor het innen van het volgrecht onder de 3.000 euro – dat is hier daarnet reeds gezegd – onredelijk hoog oplopen in vergelijking met wat er eventueel naar de kunstenaars of later hun erfgenamen, zou vloeien.

Volgens een aantal sprekers zou een lage drempel onze marktpositie nog verder ondermijnen. Men mag ook niet vergeten dat in ons land een hoger btw-tarief geldt dan in de ons omringende landen. In Nederland geldt een tarief van 19 procent en ook Frankrijk hanteert een lager btw-tarief, namelijk 19,6 procent. Groot-Brittannië kent een btw-tarief van 17,5 procent. Dit gegeven, gecombineerd met een lage drempel, leidt tot concurrentievervalsing. Daarom had ik een amendement ingediend om de drempel te verhogen tot 3.000 euro.

Ten opzichte van deze problematiek bestaan en bestonden er duidelijk twee visies. Die breuklijn is ook duidelijk tot uitdrukking gekomen tijdens de hoorzittingen.

Enerzijds zijn er mensen van mening dat het volgrecht ook de kleine kunstenaar ten goede moet komen. Een hoge vrijstelling is voor hen uit den boze, omdat dan alleen in het geval van dure en populaire werken een volgrecht moet worden betaald. Anderzijds is er een groep mensen van oordeel dat de kunstenaar vooral gebaat is met een bloeiende kunsthandel. Daarvoor is het nodig om eventuele concurrentienadelen te voorkomen. Anders dreigt de handel te delokaliseren met alle nefaste gevolgen van dien, ook en misschien wel in de eerste plaats voor die kleine kunstenaar. Deze groep pleit er dan ook voor om het minimumbedrag op te trekken tot wat in de richtlijn werd voorzien.

Mijn persoonlijke visie is dat als de financiële opbrengst van het volgrecht voor de belanghebbenden – en dat zou in de eerste plaats de kunstenaar zelf moeten zijn en pas dan zijn erfgenamen – niet opweegt tegen de belangen van een bloeiende kunsthandel, we er dan over moeten waken dat wij hen geen overdreven concurrentienadeel moeten berokkenen.

De vraag rijst bovendien of het volgrecht in de eerste plaats wel de kunstenaars ten goede komt en of er voor de kunstenaar ook geen nefaste gevolgen, bijvoorbeeld de ontwikkeling van een zwarte markt, zijn wanneer wij de drempel verlagen. Ik volg dus deels de visie van de tweede groep. Het is overigens duidelijk dat heel wat anderen eveneens bekommerd zijn over mogelijke concurrentievervalsing.

Een ander aspect betreft de overgangsregeling voor kunstgalerieën. Uit de toelichting van de minister was duidelijk gebleken dat ons land over de juridische mogelijkheid beschikte om tot 1 januari 2010 de kunstgalerieën van volgrecht vrij te stellen. Zoiets is trouwens ook in Frankrijk gebeurd, met name om er voor te zorgen dat er geen kunstmatig, om een toepasselijk woord te gebruiken, concurrentienadeel ten aanzien van de eigen kunstgalerieën zou worden gecreëerd. Ook hier wordt het aan het Parlement overgelaten om in een eventuele afwijking te voorzien.

Omdat een aantal buurlanden verkiest om te wachten tot 2010 om de richtlijn in te voeren, had ik een amendement in die zin ingediend. Het is immers niet ondenkbeeldig dat, indien ons land het volgrecht nu al invoert en de buurlanden pas in 2010, er niemand nog via Belgische galerieën zal willen werken. In dit kader voel ik dus veel voor het optrekken van de drempel naar 3.000 euro. Bovendien had ik ook een amendement ingediend om het Belgisch doorverkopen van kunstwerken van overleden kunstenaars die niet op de openbare veilingen worden verkocht, vrij te stellen van volgrecht tot 2010. Zoals daarnet geschetst, liet de Europese richtlijn een dergelijke vrijstelling toe.

Wat echter in de commissie tot stand is gekomen, is duidelijk een compromis. Het wordt aan de Koning overgelaten om de datum van inwerkingtreding van deze wet, alsook een eventuele verhoging van het drempelbedrag te bepalen. Dit moet dan toelaten om flexibel in te spelen op de evolutie op de markt. Naar mijn mening echter moet de regering haar verantwoordelijkheid nemen en de concurrentiepositie van de kunsthandel vrijwaren, de administratieve rompslomp beperken om zo de belangen van de kunstenaar daadwerkelijk te verdedigen.

15.05 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de voorzitter, ik repliceer nog heel kort vanop mijn bank, want alles is gezegd door de rapporteur bij de behandeling van zijn rapport.

Het gaat om de omzetting van een richtlijn van 2001. Die moet zo spoedig mogelijk geschieden. Er waren twee punten waarvan de regering heeft gezegd dat het Parlement kon trancheren. Het Parlement heeft getrancheerd, maar dan in de zin dat geen drempelbepaling en ook geen datum van inwerkingtreding werd vastgelegd. Dat wordt overgelaten aan de Koning. Wij zullen dat dus met de nodige flexibiliteit en naar godsvrucht en vermogen invullen.

Le président: Quelqu'un demande-t-il encore la parole? (Non)

Vraagt nog iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

16 Projet de loi relatif à l'interdiction de la production commerciale et du commerce des fourrures de chiens et de chats et les produits dérivés (2411/1-2)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2464/6)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2464/6)

Le projet de loi compte 9 articles.

Het wetsontwerp telt 9 artikelen.

——————

Amendements déposés:

Ingediende amendementen:

Art. 5

• 8 Trees Pieters (2464/7)

• 7 François-Xavier de Donnea (2464/7)

——————

La discussion des articles est close. Le vote sur les amendements et les articles réservés ainsi que sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over de aangehouden amendementen en artikelen en over het geheel zal later plaatsvinden.

——————

Besluit van de artikelsgewijze bespreking:

Conclusion de la discussion des articles:

Réservé: le vote sur les amendements et l'article 5.

Aangehouden: de stemming over de amendementen en artikel 5.

Artikel per artikel aangenomen: de artikelen 1 - 4, 6 – 9.

Adoptés article par article: les articles 1 - 4, 6 - 9.

——————

- Proposition de loi modifiant l'article 12 de la loi du 14 août 986 relative à la protection et au bien-être des animaux, en vue de renforcer la protection des animaux de compagnie (95/1-2)

16 Wetsontwerp betreffende het verbod op de commerciële productie van en handel in honden- en kattenbont en hiervan afgeleide producten (2411/1-2)

- Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 12 van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren, teneinde tot een betere bescherming van de gezelschapsdieren te komen (95/1-2)

Proposition déposée par:

Voorstel ingediend door:

Philippe Monfils

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

16.01 Véronique Ghenne, rapporteur: Monsieur le président, à la suite de mon rapport, j'interviendrai également au nom de mon groupe.

Monsieur le ministre, chers collègues, votre commission a examiné très attentivement le présent projet lors de ses réunions des 11 et 24 octobre 2006. Le projet de loi vise l'instauration d'une interdiction nationale touchant la production commerciale et le commerce des peaux de chiens et de chats et les produits dérivés.

Cette initiative constitue une prise de position ferme de la Belgique relativement aux pratiques ignobles exercées sur ces animaux dans certains pays – notamment asiatiques –, lesquels, sous couvert d'indications mensongères voire sans indication d'espèce, vendent les peaux en question dans les pays européens, en l'occurrence en Belgique.

Ce projet répond ainsi à l'attente de diverses organisations ayant pour objectif la protection desdits animaux, mais supplée aussi à un défaut de réglementation européenne en la matière.

Est visée l'interdiction de production et de commercialisation, ce qui ne fait pas obstacle à l'empaillage "non commercialisé" que font les particuliers de la peau de leur animal décédé, ni aux pratiques utiles effectuées dans le cadre de la recherche à titre professionnel.

Ce projet a été soumis à l'OMC qui n'a émis aucune objection.

Suite à quelques précisions apportées par le ministre à la demande de certains commissaires, l'ensemble du projet de loi a été adopté à l'unanimité.

La proposition de loi jointe et déposée par M. Monfils devient par conséquent sans objet.

Je me permets à présent d'intervenir pour le groupe socialiste. En effet, notre groupe se réjouit de l'adoption, à l'unanimité, de ce projet en commission de l'Économie. Il devenait urgent de légiférer en la matière. L'interdiction nationale de la production commerciale et du commerce constitue un bon pas en avant, même si l'on sait que cette initiative ne suffira pas à éradiquer les pratiques cruelles exercées sur les animaux dans les pays asiatiques.

Pour notre groupe, ce projet demeure important, car il lance un signal fort à la population relativement au traitement des animaux domestiques. Nous pouvons encore aller au-delà. Des projets de loi sont actuellement pendants, notamment en ce qui concerne l'interdiction de la production des peaux de phoques et produits dérivés.

Une proposition de loi déposée par notre groupe interdisant en Belgique l'introduction, l'importation et la commercialisation de peaux brutes ou traitées d'animaux dont l'élevage ou la chasse ont pour but principal l'exploitation commerciale de leur fourrure est également pendante et témoigne de la sensibilité de notre groupe à la problématique du bien-être des animaux en général.

16.02 Mark Verhaegen (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ik wil even een toelichting geven vanop mijn bank, omdat ik enkele opmerkingen wil maken.

Ten eerste, ik heb in de commissie ook aangehaald dat het ontwerp voor ons vooral een symbolische waarde heeft. Daarom wil ik de hoogdringendheid, die de verslaggeefster inroept, nuanceren. Het probleem werd immers reeds een kwarteeuw geleden opgelost. Er is ook een engagement van de sector, dat in 2002 werd bevestigd. Bovendien is er een initiatief van Europa, dat bijna klaar is.

Mijnheer de minister, na lezing van het ontwerp, zoals het op tafel ligt, wil ik echter hier en nu nogmaals wijzen op het slordige werk op het vlak van de legistiek, wat blijkbaar een handelsmerk is. Het gaat dan over foutieve terminologie, namelijk het verschil tussen huiden en vellen in de memorie bij artikel 3.

Wij hadden geïnsisteerd dat in dat artikel de term “vellen” zou worden gebruikt voor de lederhuid en de vacht samen voor zoogdieren van minder dan 15 kg. Dat is immers de juiste terminologie voor “vellen”. Dat hadden wij dan ook graag gewijzigd gezien.

Ik denk dat mijn volgende opmerking reeds werd beantwoord, maar ik zal daarvan wellicht onmiddellijk wel de bevestiging krijgen.

Wij hadden ook gevraagd om uitdrukkelijk geen discriminatie in te voeren en dus niet alleen producten van bont, maar ook producten van leder op te nemen. In concreto gaat het over de zogenaamde kits voor schoen- en handschoennijverheid. Daarvoor werden blijkbaar ook nog een aantal “producten” van honden en katten gebruikt. Wij vroegen dus om voornoemde producten ook op te nemen op de lijst van verboden producten. Wij gaan ervan uit dat voornoemde producten de afgeleide producten zijn die werden genoemd.

Mijnheer de voorzitter, die twee nuances zouden zeker aan het ontwerp, dat wij inhoudelijk uiteraard zullen steunen, moeten worden aangebracht.

Le président: Chers collègues, vous me laisserez le plaisir d'accueillir Mme Corinne Touzet qui est la marraine de l'Association française et internationale de la protection animale et qui est allée ce matin chez le ministre, ce qui l'aura disposé favorablement, après avoir vu le président de la Chambre au déjeuner avec le Prince Laurent. Merci, madame, pour votre dévouement à cette cause. Nous vous félicitons. (Applaudissements)

16.03 Magda De Meyer (sp.a-spirit): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, elk jaar worden in Azië 2 miljoen honden en katten op afschuwelijke wijze gedood voor hun vacht. Ze worden gevangen op straat of worden in erbarmelijke omstandigheden gefokt. Vaak worden ze levend gevild. Hun vacht wordt over de hele wereld geëxporteerd, jammer genoeg ook naar ons land. Amper een goede maand geleden onthulde de Franse dierenrechtenorganisatie Afipa waarvan we een hele bekende vertegenwoordigster in het halfrond verwelkomen en een ambassadrice, in Brussel bontjassen van hondenpels werden verkocht onder de titel Koreaanse wolf. Een DNA-onderzoek onder deurwaarderstoezicht toonde onherroepelijk aan dat het om hondenvacht ging.

Reeds meer dan drie jaar pleiten diverse organisaties voor een handelsverbod op honden-en kattenbont in Europa in het algemeen en in België in het bijzonder. Vaak zijn consumenten gewoon niet op de hoogte van het feit dat het bont die ze kopen wel degelijk afkomstig is van honden of katten, dieren die bij ons als gezelschapsdieren worden gezien. Informatie van de consument blijkt absoluut nodig. Dierenrechtenorganisaties hebben hier een belangrijke rol in te spelen. De wetgever evenwel ook.

Vandaar dat sp.a-spirit verheugd is over het huidige handelsverbod zoals het in het voorliggend wetsontwerp naar voren wordt geschoven. De wetgever moet ervoor zorgen dat dit verbod ook wordt nageleefd. De wet voorziet in sancties. Zowel de politie als de inspectie kunnen optreden op eigen initiatief maar ook op verzoek van derden, een belangrijk element voor de dierenorganisaties en alerte consumenten om waakzaam te blijven en uitwassen te signaleren aan de politie en inspectie.

Ook voor ons is dit evenwel slechts een eerste stap in de strijd tegen bont. Sp.a houdt niet van madammen met een bontjas. Voor ons is het verbod op honden- en kattenbont een eerste stapje in een globaal verbod. De volgende stap waarop we met veel spanning wachten, is het handelsverbod op zeehondenbont, ons reeds lang beloofd door de betrokken minister. We maken een hele lijdensweg mee voor Europa en de Wereldhandelsorganisatie. Canada is druk bezig met lobbyen om hiertegen iets te doen. Het is bijzonder belangrijk dat België ook op dit vlak het voortouw neemt. Ik ben zelf getuige geweest van de afschuwelijke zeehondenslachting in Canada. Ik kan u verzekeren dit kan echt niet. Ik denk dat vele collega's het ter zake met me eens zijn.

Trouwens, in het algemeen vinden wij het onethisch om dieren enkel en alleen voor de pels te kweken, vandaar ook ons wetsvoorstel dat vandaag in overweging wordt genomen. Dat wetsvoorstel strekt ertoe om een uitdoofbeleid voor nertskwekerijen te installeren. Nertsen zijn wilde dieren. Zij horen niet thuis in kleine kooien, per twee of drie opgesloten. Dit zijn dieren die in werkelijkheid ettelijke vierkante kilometers nodig hebben om in te leven. Zij horen niet thuis in dergelijke kooien.

Bovendien is het zo dat het dragen van bont niet meer van deze tijd is. Wij zijn reeds lang de middeleeuwse toestanden voorbij. Er is voldoende nepbont op de markt, die niet van werkelijke bont te onderscheiden is en die trouwens voor heel veel extratewerkstelling kan zorgen. Ons land kan daarin het voortouw nemen.

Ten slotte, collega's, ten slotte, is het belangrijk dat ook mensen die een voorbeeldfunctie hebben in de maatschappij opkomen voor nepbont. Ik wil nogmaals hulde brengen aan de Franstalige actrice die hier aanwezig is en haar bekendheid inzet in de strijd tegen bont.

Ik kan slechts betreuren, van ons eigen koningshuis, dat de schitterende prinses Mathilde gisteren op Koningsdag een vossenbontkraagje droeg op haar overigens voortreffelijke outfit. Dat laat ze in het vervolg toch beter thuis.

De voorzitter: Mevrouw De Meyer, u maakt het nogal bont.

16.04 Philippe Monfils (MR): Monsieur le président, sachez tout d'abord que je ne courais pas le guilledou, mais que je travaillais dans le cadre d'un autre réunion.

Le président: Monsieur Monfils, je n'ai jamais douté du fait que les membres qui ne sont pas présents ici travaillaient ailleurs.

16.05 Philippe Monfils (MR): Je vous en remercie, monsieur le président.

Monsieur le ministre, chers collègues, je voudrais tout d'abord féliciter Mme Ghenne pour son rapport de ce projet de loi qui est enfin examiné par notre assemblée. En effet, il y a bien longtemps que ce problème est posé et bien longtemps que l'on ne réussissait pas à y apporter une solution.

Permettez-moi de vous rappeler très modestement, monsieur le ministre, qu'en mai 2002, j'avais déjà déposé, au Sénat, une proposition de loi visant à interdire la commercialisation de peaux de chiens et de chats, proposition que j'ai redéposée à la Chambre en 2003. Malheureusement, un certain nombre de problèmes d'ordre technique et même politique se sont posés. Il y a eu notamment l'avis du Conseil d'État. Mais certains estimaient surtout qu'il s'agissait d'un règlement technique pouvant avoir un impact significatif sur le commerce avec les autres États membres et qu'il fallait que le projet soit notifié à l'OMC. Certains pays, comme la Chine, avaient fait d'importantes objections à cet égard. C'est ainsi que le ministre a dû poser des questions, intervenir auprès de la Commission européenne. Finalement, ce n'est que le 23 février 2006 - vous le savez, monsieur le ministre - que cette dernière a donné son feu vert. Le projet de loi a été notifié à l'OMC en mars et déposé à la Chambre en avril 2003.

Finalement, les choses ont bien avancé et c'est important. En effet, même si la Belgique est le seul pays à interdire la commercialisation de ces peaux, encore que certains pays comme les États-Unis, la France, l'Italie, l'Australie, la Grèce, le Danemark ont déjà légiféré dans ce sens, il est question ici de l'attitude que nous voulons adopter par rapport à une situation jugée inacceptable.

Bien sûr, nous connaissons tous les conditions intolérables dans lesquelles sont détenus, élevés, transportés ou abattus certains animaux, dont les chiens et les chats dans certains pays. Il fallait bien que les choses commencent à bouger quelque part! Ce trafic, qui permettait de trouver des manteaux de fourrure faits de peaux de chiens ou de chats, n'était donc pas acceptable dans notre pays.

Une enquête récente de la FIPA a démontré que l'on pouvait se procurer de la fourrure de chat dans de nombreux pays, et même chez nous. Un manteau en fourrure de chat peut être commandé sur mesure pour 650 euros dans certains pays de l'Est. Par ailleurs, comme l'a expliqué la presse belge du 28 septembre, il est également possible de trouver ce type de fourrure chez nous. Il fallait donc légiférer en la matière.

Je répondrai à deux objections soulevées. Selon d'aucuns, les cas relevés sont peu nombreux. En effet, les gens ne se précipitent généralement pas pour acheter des manteaux de fourrure faits de peaux de chats et de chiens. Chers collègues, si on mesurait systématiquement l'intérêt d'une législation au nombre de cas qu'elle règle, je vous assure que, pour une série de secteurs, notamment au niveau pénal, on ne légifèrerait plus. La question qu'il importe de se poser est de savoir s'il est opportun ou non de légiférer pour interdire ce type de trafic qui met en cause des animaux domestiques.

Par ailleurs, il s'agirait d'un problème d'ordre culturel. Certes, des pays comme la Chine, le Kenya et d'autres n'ont pas à l'égard des chiens l'attitude que nous avons. Ils servent parfois aussi de réserve de nourriture.

Il n'est pas question, dans le cas qui nous occupe, d'intervenir au niveau de l'attitude "culturelle" de certains États. Nous interdisons en Belgique l'exportation et la vente de fourrures de chiens et de chats. Que se passera-t-il au plan international, à partir du moment où ce projet sera voté? C'est une tout autre question. De toute évidence, monsieur le ministre, il serait peut-être souhaitable de prendre les contacts nécessaires auprès du commissaire compétent à la Commission européenne pour essayer d'avancer dans ce secteur et qu'en tout cas, une interdiction généralisée se manifeste pour commencer dans nos pays européens, où cet obstacle culturel n'existe manifestement pas, mais que l'on pourrait rencontrer au niveau international dans certains pays.

Monsieur le président, chers collègues, ce projet, qui enfin voit le jour, empêchera incontestablement des abus et fera plaisir non seulement à nos amis à quatre pattes mais à tous ceux qui possèdent de tels animaux domestiques.

16.06 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik wil er eerst op wijzen dat het wetsontwerp op een breed maatschappelijk draagvlak kon rekenen. Dat wij dit wetsontwerp tot een goed einde kunnen brengen, stemt mij uiterst tevreden. Ik salueer van hieruit al degenen die dat mogelijk hebben gemaakt, in de eerste plaats in het Parlement.

Je salue également toutes les personnes qui ont défendu les intérêts qui sont en jeu ici, notamment Mme Corinne Touzet, que j'ai reçue ce matin, ainsi que la société française qui défend les droits des chiens et des chats.

Ik doe evenwel hetzelfde voor Michel Vandenbosch en Pol Goossen, die ik vanmorgen heb mogen ontvangen en die voorvechters zijn geweest in deze.

Men zegt dat het probleem is opgelost. Dat heb ik daarnet van op de banken gehoord. Ik moet u zeggen, mijnheer de voorzitter, dat ik toch heb kunnen vaststellen dat waar men zegt dat het al een kwarteeuw is opgelost, het nog niet langer dan amper twee maanden geleden is dat er proces-verbaal opgesteld moest worden door een gerechtsdeurwaarder waaruit blijkt dat er nog wel degelijk handel gedreven wordt in honden- en kattenbont, wat wij precies met dit wetsontwerp willen bestrijden.

Men maakt een onderscheid – dat zal ongetwijfeld etymologisch bestaan – tussen huiden en vellen – zoals dat indertijd ook tussen boten en schepen bestond – maar ik kan u wel zeggen dat de inspiratie voor dit wetsontwerp – en daarmee is meteen de kritiek weggewuifd van het slordige wetgevend werk dat ter zake aan de dag zou zijn gelegd – een kopie is van wat in Frankrijk en Italië al eerder het daglicht heeft gezien.

Je trouve d'ailleurs de bon augure que, tout comme la France et l'Italie, la Belgique se soit dotée d'une loi en la matière. Nous faisons partie des pères fondateurs de l'Union européenne, ce qui nous autorise à lancer cette idée au niveau européen.

Mijn laatste opmerking heeft betrekking op het zeehondenbont. Wij hebben de procedure scrupuleus gevolgd. De Canadezen en de Noren werden gehoord. Ik wacht nu op de beslissing die genomen zal worden door de Wereldhandelsorganisatie. Het is wel degelijk de bedoeling van de regering om dit wetsontwerp tot een goed einde te brengen, zodra dat uitgesloten en kortgesloten is.

Le président: Monsieur le ministre, je vous remercie.

J'ai constaté que la commission avait, à l'unanimité, approuvé le texte qui avait été amélioré en tenant compte des remarques du Conseil d'État.

16.07 Mark Verhaegen (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ik wil nog even repliceren op wat de minister zei.

Mijnheer de minister, inderdaad, in elk milieu zullen er wel een aantal malafide praktijken en malafide personen zijn. Ik vind evenwel niet dat u daarmee de zaak moet veralgemenen en dan ook nog op de spits drijven. Dat vind ik niet nodig.

Trouwens, u hebt niet geantwoord op mijn vraag om de tekst te repareren en “de huiden” door “de vellen” te vervangen. Dat vindt u blijkbaar niet nodig, dat vindt u blijkbaar niet zo belangrijk. Ik betreur dat, uiteraard.

De voorzitter: Over welk artikel hebt u het precies, mijnheer Verhaegen?

16.08 Mark Verhaegen (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ik heb het over de toelichting bij artikel 3. In de memorie van toelichting van artikel 3 staat telkenmale het woord “huiden” in plaats van “vellen”.

De voorzitter: Mijnheer Verhaegen, de toelichting maakt geen deel uit van onze beslissing. Ik wil u daar niet op pakken, maar wij stemmen over het wetsontwerp. De toelichting is een inleiding en een uitleg. Ik zou mij daar toch niet zo erg formeel op vastpinnen, hoor.

16.09 Mark Verhaegen (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ik vind toch dat de terminologie correct gebruikt moet worden. Desnoods moet dan maar worden ingeschreven in een wet – als die er komt – dat zeker rekening gehouden moet worden met het feit dat het hier eventueel om vellen zou kunnen gaan. Ik ben daarin heel duidelijk geweest. Ik heb het ook voldoende tijd gegeven om dat na te trekken. Blijkbaar is de terminologie blijven staan. Als u vindt dat dit niet nodig is, dan zij we weer een slordige wet aan het maken. Dat mag toch niet de bedoeling zijn, denk ik.

De voorzitter: Ik zocht dat woord in de tekst van de wet zelf. U verwijst naar wat de wet omringt.

Mijnheer de minister, wenst u daarop te reageren?

16.10 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de voorzitter, wij hebben daarover gediscussieerd tijdens de werkzaamheden. Ik heb toen een afdoend antwoord gegeven aan de heer Verhaegen. Ik kan aannemen dat dit wetsontwerp hem niet ligt. Goed, dan zal hij de consequenties ervan moeten ondergaan. Dit is geen wetgeving waarin geen exacte terminologie gebruikt werd.

16.11 Mark Verhaegen (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ik neem het verwijt niet dat wij spijkers op laag water zouden zoeken.

Mijnheer de minister, wij willen verder gaan dan de regering. Wij vragen dat de wetgeving sluitend zou worden gemaakt, ook voor het leder.

Daarnaast vragen wij tevens dat er geen slordige wetgeving zou worden gemaakt, maar een correcte wetgeving. Wij vragen niet meer of niet minder dan dat.

Le président: Quelqu'un encore demande-t-il la parole? (Non)

Vraagt nog iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

17 Projet de loi portant modification de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs (2653/1-4)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2411/1)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2411/1)

Le projet de loi compte 9 articles.

Het wetsontwerp telt 9 artikelen.

Aucun amendement n'a été déposé.

Er werden geen amendementen ingediend.

Il y a quelques corrections de texte à apporter. On peut toujours mieux écrire ce qui a été écrit mais elles n'ont pas vraiment de conséquences sur le contenu. Dans l'intitulé, il faut lire "des fourrures de chiens et de chats et des produits dérivés" et non pas "et les produits dérivés". In het Nederlands "en".

- Artikelen 1 tot 5 worden artikel per artikel aangenomen.

- Les articles 1 à 5 sont adoptés article par article.

À l'article 6, troisième ligne, il faut lire "une copie en est adressée par lettre recommandée à La Poste".

Artikel 6, in de laatste zin "binnen vijftien dagen na de vaststelling" moet "van de feiten" worden toegevoegd.

Artikel 6. Geen opmerkingen? Geen bezwaar? Artikel 6 wordt aldus gewijzigd aangenomen.

- Artikelen 7 tot 9 worden artikel per artikel aangenomen.

- Les articles 7 à 9 sont adoptés article par article.

Les articles 1 à 9 sont adoptés article par article avec corrections de texte à l'intitulé et à l'article 6.

De artikelen 1 tot 9 worden artikel per artikel aangenomen, met tekstverbetering op het opschrift en op artikel 6.

La discussion des articles est close. Le vote sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden.

17 Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen (2653/1-4)

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

17.01 Georges Lenssen, rapporteur: Mijnheer de voorzitter, collega's, het betreft hier een wijziging van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorvoertuigen.

Dit wetsontwerp strekt ertoe een wijziging aan te brengen aan de onbeperkte dekking die geldt in de burgerlijke aansprakelijkheid motorrijtuigenverzekering. De herverzekeraars hebben aangekondigd niet langer bereid te zullen zijn een onbeperkte dekking te verschaffen met als gevolg dat de verzekeringsondernemingen, die krachtens de huidige wet verplicht zijn een onbeperkte dekking te verschaffen, in moeilijkheden dreigen te geraken; althans voor de grote schadegevallen.

De motorrijtuigenverzekeraar is verplicht de slachtoffers integraal te vergoeden terwijl hij slechts op een beperkte herverzekeringsdekking kan terugvallen. Het wetsontwerp behoudt de onbeperkte dekking voor de vergoeding van de schade voortvloeiend uit lichamelijke letsels maar creëert de mogelijkheid voor de verzekeringsondernemingen om de dekking van de stoffelijke schade te beperken tot minimum 100 miljoen euro per schadegeval.

Tijdens de algemene bespreking werden opmerkingen gemaakt door collega's Creyf en Gerkens. Mevrouw Creyf stelde dat, hoewel de minister beweerde dat het een onbeperkte dekking van lichamelijke schade betreft, in artikel 2 staat dat de Koning gemachtigd wordt om ook voor lichamelijke schade de dekking te plafonneren. Zij vindt het onaanvaardbaar dat dit zou kunnen via een KB en zij meent dat dit in de wet moet worden opgenomen. De minister repliceerde dat eventueel een plafond van 100 miljoen euro kan worden ingevoerd maar dat dit enkel kan na overleg in de Ministerraad. Die werkwijze staat garant voor een weldoordachte beslissing.

Ook mevrouw Gerkens sloot zich aan bij de opmerkingen van mevrouw Creyf. Zij had dezelfde opmerking. Zij vond het niet kunnen dat die afwijking kan worden doorgevoerd zonder enige controle van het Parlement.

Bij de stemmingen van de drie artikelen werd artikel 1 eenparig aangenomen. Op artikel 2 heeft de minister een amendement ingediend om in paragraaf 2, tweede lid de woorden "de verzekeringsondernemingen" weg te laten. Dit amendement werd eenparig aangenomen. Artikel 2 werd aangenomen met 8 stemmen voor en 2 onthoudingen. Artikel 3 werd aangenomen met 8 stemmen voor en 2 onthoudingen. Het aldus gewijzigde wetsontwerp werd aangenomen met 8 stemmen voor en 2 onthoudingen.

De voorzitter: Mevrouw Creyf heeft het woord in de algemene bespreking.

17.02 Simonne Creyf (CD&V): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, zoals de verslaggever daarnet zei, gaat het over een wetsontwerp met drie artikelen. Het is dus een klein wetsontwerp, maar het heeft wel een grote draagwijdte.

Door het wetsontwerp wordt de onbeperkte dekking van de stoffelijke schade in de verzekering “burgerlijke aansprakelijkheid auto” afgeschaft. Dit gebeurt op verzoek van de verzekeraars en vooral van de herverzekeraars, die grote problemen hebben met verzekeringen met een onbeperkte dekking. Ik meen dat dit inderdaad een reëel probleem is, dat al heel lang door de verzekeringssector naar voren wordt geschoven. Zij willen eigenlijk af van verzekeringen met onbeperkte dekking.

De verzekeraars en herverzekeraars zijn ook vragende partij voor de afschaffing van de onbeperkte dekking van de lichamelijke schade. Minister Verwilghen heeft altijd verklaard enkel de onbeperkte dekking van de stoffelijke schade te willen afschaffen en niet de onbeperkte dekking van de lichamelijke schade. Ondanks die verklaringen van de minister, staat in artikel 2 toch de mogelijkheid om de onbeperkte dekking van de lichamelijke schade af te schaffen bij koninklijk besluit.

Mijnheer de minister, ik herhaal wat ik in de commissie heb gezegd. Een dergelijk ingrijpende aangelegenheid kan niet geregeld worden bij koninklijk besluit. Dit komt toe aan het Parlement. Voor mij zijn er twee mogelijkheden: ofwel neemt men alleen de afschaffing van de onbeperkte dekking van de stoffelijke schade op in de wet, ofwel neemt men de afschaffing van zowel de onbeperkte dekking van de stoffelijke schade als van de onbeperkte dekking van de lichamelijke schade op in de wet, maar dan staat het in de wet en dan gebeurt het ook na een debat in het Parlement. Een koninklijk besluit voor een dergelijk ingrijpende aangelegenheid vinden wij niet gepast.

Samen met collega Pieters heb ik mij onthouden in de commissie, maar wij hebben er toch voor gezorgd dat het wetsontwerp kon worden goedgekeurd door het leveren van het quorum om geldig te kunnen te stemmen, vermits de meerderheid niet in aantal was om geldig te stemmen. Onze fractie zal zich dus ook onthouden bij de stemming over dit wetsontwerp.

17.03 Minister Marc Verwilghen: Mijnheer de voorzitter, in de commissie heb ik gezegd dat er drie redenen zijn om de aanpassing door te voeren. Ten eerste is er de beurscrisis in het verleden. Ten tweede zijn er de gebeurtenissen na 11 september 2001. Ten derde is er - dit wordt vaak vergeten - de Europese richtlijn van 16 november 2005 die zich in het algemeen uitspreekt over het feit dat onbeperkte dekkingen niet meer kunnen worden toegestaan. Op een bepaald ogenblik hebben wij een aantal inspanningen geleverd.

Nous avons demandé l'avis du Comité des assurances auprès de l'OCDE. Nous avons fait de même avec la CBFA et avec le président du Fonds commun de garantie automobile qui ont insisté pour trouver une solution.

Dan kom ik eigenlijk tot de beslissing die we genomen hebben. Als u de wet leest, zult u dat ook zien. Er komt een beperking voor de materiële schade tot honderd miljoen euro. De lichamelijke schade blijft onbeperkt, tenzij in zeer uitzonderlijke gevallen; dan kan een ander bedrag worden bepaald. Het kan niet lager zijn dan honderd miljoen euro afzonderlijk. In dit geval gaat het dus over tweehonderd miljoen euro. Dat kan na een in Ministerraad overlegde beslissing.

Daarmee hebben wij eigenlijk in grote mate gevolg gegeven aan een van de adviezen van de CBFA. Juist de CBFA drong aan om ook dat te limiteren, maar ik heb dat niet willen doen en de regering ook niet. Niemand kan natuurlijk voorspellen wat de verre toekomst zal inhouden. Om enigszins illustratief te zijn, een aantal landen – de lijst is niet exhaustief – als Nederland, Duitsland, Zweden en Denemarken, heeft ook een beperking voor de lichamelijke schade. Wij hebben dat niet aangehouden in de wet, tenzij in een zeer uitzonderlijke situatie, die wij hoegenaamd niet wensen te gebruiken of misbruiken.

17.04 Simonne Creyf (CD&V): Mijnheer de voorzitter, wat de argumenten die de minister aanbrengt betreft, hebben we geen probleem. Ik heb echter zelf gezegd dat dergelijke belangrijke zaken in de wet moeten staan. Dat moet in de wet staan. A la limite kon ik eventueel akkoord gaan met een beperking van de lichamelijke schade tot 100 miljoen euro, zoals dat nu bij uitzondering zal moeten toegestaan worden bij KB. Wij konden eventueel aanvaarden dat het in de wet stond maar ons verzet rijst tegen het feit dat dit geregeld zou kunnen worden bij KB. Daar hebben wij toch wel vragen bij. Bovendien zijn er, zoals de minister zegt, heel wat landen die wel een beperking van de dekking hebben voor stoffelijke schade maar geen beperking van de dekking voor de lichamelijke schade.

Le président: Quelqu'un demande-t-il encore la parole? (Non)

Vraagt nog iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

18 Projet de loi relatif à la confirmation de l'arrêté royal du 30 septembre 2005 désignant les infractions par degré aux règlements généraux pris en exécution de la loi relative à la police de la circulation routière (2590/1-2)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2653/4)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2653/4)

Le projet de loi compte 3 articles.

Het wetsontwerp telt 3 artikelen.

Aucun amendement n'a été déposé.

Er werden geen amendementen ingediend.

Les articles 1 à 3 sont adoptés article par article.

De artikelen 1 tot 3 worden artikel per artikel aangenomen.

La discussion des articles est close. Le vote sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden.

Mijnheer Landuyt, het was het woord "motorrijtuigen" dat mij in verwarring bracht en waardoor ik naar u keek. Het woord "verzekering" moest ik aan de andere kant bekijken.

18 Wetsontwerp tot bekrachtiging van het koninklijk besluit van 30 september 2005 tot aanwijzing van de overtredingen per graad van de algemene reglementen genomen ter uitvoering van de wet betreffende de politie over het wegverkeer (2590/1-2)

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

De rapporteur, de heer Dylan Casaer, verwijst naar zijn schriftelijk verslag.

Quelqu'un demande-t-il la parole? (Non)

Vraagt iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

19 Projet de loi relatif à l'utilisation de l'infrastructure ferroviaire (2649/1-5)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2590/1)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2590/1)

Le projet de loi compte 2 articles.

Het wetsontwerp telt 2 artikelen.

Aucun amendement n'a été déposé.

Er werden geen amendementen ingediend.

- L'article 1 est adopté.

- Artikel 1 wordt aangenomen.

Mijnheer de minister, bij artikel 2 heb ik een kleine tekstverbetering. Het is een precisering.

A la troisième ligne de l'article 2, il faut ajouter "en exécution de la loi du 16 mars 1968 relative à la police, …"

Het is een precisering in de vierde zin van artikel 2: "… van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie …" Het is een technische verbetering.

- L'article 2 tel que corrigé est adopté.

- Artikel 2 zoals gewijzigd wordt aangenomen.

Les articles 1 et 2 sont adoptés article par article, avec corrections de texte à l'article 2.

De artikelen 1 en 2 worden artikel per artikel aangenomen, met tekstverbeteringen op artikel 2.

La discussion des articles est close. Le vote sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden.

19 Wetsontwerp betreffende het gebruik van de spoorweginfrastructuur (2649/1-5)

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

De tweede bijlage bij het wetsontwerp was daarstraks door vergetelheid niet toegevoegd, maar zij werd uitgedeeld in de commissie en maakt dus terecht en correct deel uit van onze besprekingen. Dat heb ik daarnet aan de heer Deseyn nog eens apart uitgeleid. Er is geen bezwaar van zijnentwege.

Madame Dieu, vous avez la parole en tant que rapporteur. Je préfère dire rapporteur plutôt que rapporteuse.

19.01 Camille Dieu, rapporteur: Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, les deux projets de loi dont je suis successivement rapporteur cet après-midi portent tous les deux sur la libéralisation du marché ferroviaire et ses conséquences.

À nos yeux, ils revêtent une grande importance puisqu'il s'agit de la sécurité de l'utilisation de notre infrastructure ferroviaire. Les deux projets ont été pris dans la foulée de l'application de directives européennes, faut-il le dire.

Le premier est relatif à l'utilisation de l'infrastructure elle-même et propose la mise sur pied d'un organe de contrôle, d'une part, du gestionnaire de l'infrastructure, Infrabel, chargé de réserver un traitement égal à tous les candidats demandeurs de circuler sur nos sillons et, d'autre part, des entreprises ferroviaires candidates à l'utilisation de notre infrastructure mais qui doivent respecter certaines obligations.

Outre sa mission de contrôle, l'organe de contrôle peut émettre des avis et traiter des plaintes et des recours de type administratif. Il délivrera également les licences d'exploitation de notre infrastructure ferroviaire. Ceci change quand même de nombreuses choses par rapport à ce que nous connaissons aujourd'hui.

La discussion générale a porté sur la compétence bicamérale ou non de l'examen du projet, sur la notion de recours ainsi que sur la responsabilité précise des différents acteurs.

Un amendement a été déposé par votre rapporteur à l'article 61 du projet, dans la mesure où j'estimais qu'une décision importante comme celle de désigner l'organe de contrôle au sein d'une administration méritait un arrêté royal délibéré en Conseil des ministres. Ceci a été accepté par le ministre et par l'ensemble des commissaires.

Tous les articles ont été adoptés à la majorité, de même que l'ensemble du projet.

Monsieur le président, j'en ai terminé avec le premier projet.

Le président: Madame Dieu, je suis un peu ennuyé car je dois suivre l'ordre des projets. Bis repetita placent, vous devrez revenir!

19.02 Camille Dieu (PS): Je reviendrai!

Le président: À tout à l'heure, madame Dieu.

De heer De Padt heeft zich ingeschreven voor de algemene bespreking.

19.03 Guido De Padt (VLD): Mijnheer de voorzitter, ik wens het woord te voeren over het volgende ontwerp.

De voorzitter: Bijgevolg is niemand ingeschreven voor de algemene bespreking.

19.04 Minister Renaat Landuyt: Mijnheer de voorzitter, ik dank de leden voor de goede samenwerking in commissie.

Le président: Quelqu'un encore demande-t-il la parole? (Non)

Vraagt nog iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

20 Projet de loi relatif à la sécurité d'exploitation ferroviaire (2643/1-5)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2649/4-5)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2649/4-5)

Le projet de loi compte 72 articles.

Het wetsontwerp telt 72 artikelen.

Aucun amendement n'a été déposé.

Er werden geen amendementen ingediend.

Les articles 1 à 72 sont adoptés article par article, ainsi que les annexes I à III.

De artikelen 1 tot 72 worden artikel per artikel aangenomen, alsmede de bijlagen I tot III.

19.05 Camille Dieu (PS): Monsieur le président, un amendement à l'article 61 a été déposé en commission.

Le président: Il n'a pas été réintroduit. Attendez, je vérifie. Non, je ne l'ai pas.

19.06 Camille Dieu (PS): Non mais il a été déposé en commission.

Le président: Madame, si tous les amendements introduits en commission étaient réintroduits en plénière, nous serions servis.

J'ai vérifié. Cet amendement n'a pas été redéposé aujourd'hui. C'est la raison pour laquelle, je passe article par article. Quand il y a un amendement, madame Dieu, je le signale.

La discussion des articles est close. Le vote sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden.

20 Wetsontwerp betreffende de exploitatieveiligheid van de spoorwegen (2643/1-5)

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

20.01 Camille Dieu, rapporteur: Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, ce deuxième projet de loi, qui a été pris dans la foulée du premier, traite de la sécurité d'exploitation ferroviaire et revêt toute l'importance dont je parlais dans mon introduction tout à l'heure.

Nous bénéficions, en Belgique, d'un système qui est déjà hautement sécurisé, même s'il y a parfois, comme partout, quelques couacs. Ce système nous est d'ailleurs envié à l'étranger. Tous les intervenants étaient d'accord pour dire que ce système de sécurité devait être préservé et qu'il ne fallait pas brader la sécurité au nom de la rentabilité.

Le projet prévoit la mise en place de trois organes: un organe de sécurité national, indépendant d'Infrabel et des entreprises ferroviaires; un organisme d'enquête permanent, tout aussi indépendant, qui offre des garanties de neutralité et d'impartialité lors d'incidents ou d'accidents; enfin, un centre de formation du personnel de bord et des conducteurs du rail. Chaque partie est entièrement responsable de ses actes dans le cadre de ses missions.

Tous les intervenants soulignaient l'importance d'une harmonisation communautaire afin d'arriver à un véritable espace ferroviaire européen mais tous ont dit aussi qu'il fallait prendre garde à ne pas niveler par le bas pour maintenir un système de sécurité performant.

Un commissaire, M. Deseyn, a insisté sur l'importance de la mise en œuvre de l'ETCS, le système de signalisation communautaire, accouplé avec le GSMR, que nous avons voté dans un projet de loi avant les vacances, tout cela faisant partie de l'ERTMS (European Rail Traffic Management System).

Deux commissaires ont insisté sur le fait qu'au-delà de l'exigence de la certification pour les conducteurs de trains, il était important de prendre en compte d'autres consignes de sécurité, comme par exemple les horaires de travail pour les conducteurs, en tenant compte des heures de travail, des heures de conduite et des heures de repos puisque cela a déjà fait l'objet d'une CCT communautaire, donc européenne, il y a quelques mois.

Divers amendements ont été déposés par votre rapporteur, notamment concernant le fait de prendre des décisions jugées importantes en Conseil des ministres. Pour plus de précisions, je m'en référerai à mon rapport écrit.

Enfin, votre rapporteur a déposé un amendement, qui a également été adopté, sur le retour éventuel des travailleurs de la SNCB Holding qui auraient intégré l'organe de l'Autorité nationale de sécurité vers leur fonction première, à leur demande.

L'ensemble du projet a été voté par dix voix et quatre abstentions.

20.02 Guido De Padt (VLD): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, de omzetting van de richtlijnen die vervat zitten in het eerste en het tweede spoorpakket en die de vrijmaking van het goederenvervoer per spoor beogen, werden tot heden in vrij hoog tempo door het Parlement gejaagd, hetzij via de programmawet, hetzij deze keer via de spoedprocedure. Wij vinden dat jammer, omdat volgens ons het Parlement uitgebreid moet kunnen debatteren over een belangrijk onderwerp als de liberalisering van het spoorvervoer, een vrijmaking die absoluut noodzakelijk is om de modal shift van het goederenvervoer van de weg naar het spoor te realiseren. Dat past in het streven van het Witboek Vervoer van de Europese Commissie om bereikbaarheid en leefbaarheid met elkaar te verzoenen.

Onze fractie hoopt dat de commissie voor de Infrastructuur over het veelbelovende derde spoorpakket, dat gaat over het reizigersvervoer en dat reeds voorligt bij de Raad van Ministers, wel uitgebreid zal kunnen debatteren.

Wij zijn ook van mening dat België als transitland met het dichtste spoorwegnet een slechte indruk nalaat door de Europese richtlijn niet tijdig om te zetten vóór de vastgelegde datum van 30 april 2006. De Belgische regering moet volgens ons proactief en constructief de Europese spoordossiers opvolgen en niet verkeerdelijk de indruk wekken dat de Europese liberaliseringtrein nog tot stilstand gebracht kan worden. De bevoegde ministers moeten nu op de trein springen vóór het te laat is.

Onze fractie heeft ook een uitgesproken progressieve visie op de liberalisering van het goederenvervoer per spoor. Wij willen om te beginnen nogmaals de noodzaak van de spoorpakketten benadrukken. Het is voor iedereen duidelijk, collega’s, dat het spoor veel efficiënter en dynamischer moet worden dan nu het geval is. Het aandeel van het spoor in het totale goederenvervoer is gezakt tot een historisch dieptepunt. In 1970 was het spoor nog goed voor 28% van het totale goederenvervoer. In 2003 bedroeg dat aandeel nog amper 11% en sindsdien is het gestagneerd. Dat is in feite een zeer betreurenswaardige ontwikkeling, zeker voor een regio die met de Antwerpse haven over een enorm potentieel beschikt inzake aan- en afvoer van containers die voor spoorvervoer in aanmerking komen.

Er zijn nochtans enkele landen waar het spoor wel succesvol is. In Hamburg gaat bijna 30% van de containers op de trein. In Antwerpen is dat amper 10%. Rekening houdend met de prognoses inzake goederentrafiek kunnen wij ons dus niet langer permitteren dat wij een belangrijk transportmiddel als het spoor onvoldoende gebruiken. Vlaanderen moet zijn centrale ligging doen renderen, ook op het spoor.

Met de spoorpakketten geven het Europees Parlement en de Raad een zeer duidelijk signaal. Het spoor moet dringend op Europese schaal werken. De nationale spoorwegmonopolies hebben geen toekomst meer.

De spoorwegen moeten hun unieke troeven maximaal uitspelen, namelijk het garanderen van betrouwbaarheid en van stabiel transport op lange afstand. De spoorwegmaatschappijen moeten daarom klantgericht en proactief op zoek gaan naar nieuwe, buitenlandse afzetmarkten. Zij moeten vooral werken aan een betere, grensoverschrijdende dienstverlening.

Het wetsontwerp betreffende de exploitatieveiligheid van de spoorwegen, dat nu ter stemming voorligt, zet de veiligheidsrichtlijnen uit en zet het tweede spoorpakket om in nationaal recht.

Een hardnekkig, dikwijls gecultiveerd misverstand, namelijk dat de liberalisering van de spoorwegen de veiligheid ervan in het gedrang brengt, wordt met de richtlijn definitief uit de wereld geholpen. Immers, door de opname van aparte veiligheidsrichtlijnen in het tweede spoorpakket tonen het Europees Parlement en de Europese Raad aan dat de veiligheid van de spoorwegen terecht een hoofdbekommernis is en zal blijven binnen de vrijgemaakte spoorwegmarkt. De veiligheidsrichtlijn stelt immers een hoog niveau van veiligheid tot doel, waarin ook de nationale regelgever een belangrijke rol blijft spelen.

Concreet voorziet het wetsontwerp in de oprichting van een onafhankelijke, nationale veiligheidsinstantie die volledig losstaat van de huidige NMBS-structuren en bevoegd zal worden voor het afleveren van veiligheidscertificaten en veiligheidsvergunningen aan respectievelijk de exploitanten en de infrastructuurbeheerder.

Wij steunen het wetsontwerp en willen de bevoegde minister oproepen er nauwgezet op toe te zien dat een niet-discriminerende toegang tot de spoorwegmarkt voor alle spoorwegondernemingen die aan de veiligheidsvoorschriften voldoen, zal worden gegarandeerd.

In dat opzicht willen wij volgend knelpunt signaleren.

Tot op heden blijven alle opleidingsfaciliteiten voor het treinpersoneel, in het bijzonder voor de treinbestuurders, volledig binnen de NMBS-Holding geconcentreerd. Verschillende privé-operatoren hebben hun ongerustheid daarover openbaar gemaakt. Door een nijpend tekort aan treinbestuurders kunnen voornoemde operatoren hun activiteiten, die nochtans winstgevend zijn, niet verder uitbouwen.

Het wetsontwerp voorziet weliswaar in de oprichting van een onafhankelijk opleidingsinstituut. Veel zal echter afhangen van hoe het instituut in de komende maanden concreet gestalte zal krijgen.

Kortom, wij roepen de regering op om bij de invulling van de voorliggende kaderwet aan de hand van diverse koninklijke besluiten de liberale geest van de veiligheidsrichtlijn zoveel mogelijk te respecteren.

Conclusie is dat de grote uitdaging er nu in bestaat om de liberalisering ook op het terrein waar te maken en alle neuzen binnen de diverse geledingen van de spoorwegsector in dezelfde richting te krijgen. Wij wensen de regering daarbij veel succes toe.

20.03 Jef Van den Bergh (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ik was niet van plan om het woord te voeren, maar ik zou graag even aansluiten bij de woorden van collega De Padt met betrekking tot de liberalisering van het spoorverkeer. Onze visies sluiten waarschijnlijk niet voor 100% op elkaar aan, maar ik zou toch mee op de trein willen springen met de vraag om het debat eens ten gronde te voeren hier in het Parlement. Dat is immers tot nu toe nog niet het geval geweest. In het kader van het derde spoorwegpakket lijkt mij dat wel erg zinvol. Ik wil die vraag van collega De Padt dus graag steunen.

20.04 Minister Renaat Landuyt: Mijnheer de voorzitter, een kleine opmerking. Ik denk dat in het openbaar vervoer, inzonderheid wat de trein betreft liberalisering een methode is, maar nooit een doelstelling. De doelstelling van België is te zorgen voor goed openbaar vervoer en dat te vrijwaren. In het bijzonder gaat het in deze tijden ook om een veilig openbaar vervoer.

Le président: Quelqu'un encore demande-t-il la parole? (Non)

Vraagt nog iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

21 Projet de loi transposant la directive 2004/52/CE du Parlement européen et du Conseil du 29 avril 2004 concernant l'interopérabilité des systèmes de télépéage routier dans la communauté (2717/1-2)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2643/5)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2643/5)

Le projet de loi compte 62 articles.

Het wetsontwerp telt 62 artikelen.

Aucun amendement n'a été déposé.

Er werden geen amendementen ingediend.

Les articles 1 à 62 sont adoptés article par article, ainsi que les annexes I à IV.

De artikelen 1 tot 62 worden artikel per artikel aangenomen, alsmede de bijlagen I tot IV.

La discussion des articles est close. Le vote sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden.

21 Wetsontwerp houdende omzetting van richtlijn 2004/52/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de interoperabiliteit van elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer in de gemeenschap (2717/1-2)

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

De heer De Padt verwijst naar zijn schriftelijk verslag.

Quelqu'un demande-t-il la parole? (Non)

Vraagt iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.

22 Projet de loi visant au contrôle de l'application des résolutions de la Conférence mondiale sur les femmes réunie à Pékin en septembre 1995 et intégrant la dimension du genre dans l'ensemble des politiques fédérales (2546/1-6)

Nous passons à la discussion des articles. Le texte adopté par la commission sert de base à la discussion. (Rgt 85, 4) (2717/1)

Wij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2717/1)

Le projet de loi compte 5 articles.

Het wetsontwerp telt 5 artikelen.

Aucun amendement n'a été déposé.

Er werden geen amendementen ingediend.

Les articles 1 à 5 sont adoptés article par article.

De artikelen 1 tot 5 worden artikel per artikel aangenomen.

La discussion des articles est close. Le vote sur l'ensemble aura lieu ultérieurement.

De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden.

22 Wetsontwerp strekkende tot controle op de toepassing van de resoluties van de Wereldvrouwenconferentie die in september 1995 in Peking heeft plaatsgehad en tot integratie van de genderdimensie in het geheel van de federale beleidslijnen (2546/1-6)

La discussion générale est ouverte.

De algemene bespreking is geopend.

Mevrouw Lanjri, u bent verslaggever van dit wetsontwerp.

Dat blijkt u te verrassen.

22.01 Nahima Lanjri, rapporteur: Mijnheer de voorzitter, ik dacht dat dit ontwerp volgende week stond geagendeerd.

De voorzitter: Nee, het staat nu op de agenda. Het gaat hier niet over de resolutie. Het gaat over de controle van de resolutie. Er zijn twee elementen. Dit document gaat niet over de plechtige verklaring.

22.02 Nahima Lanjri (CD&V): Dan gaat het over de statistieken.

Ik heb momenteel het verslag niet bij. Ik verwijs naar het verslag.

Ik durf ook te stellen dat het erop neerkomt om, in uitvoering van de besprekingen tijdens de vorige bijeenkomsten van de Wereldvrouwenconferentie, overal waar het nodig en nuttig is de gepaste gegevens te verzamelen die betrekking hebben op gender. Daarvoor wordt er bij de administratie een interdepartementale werkgroep opgericht.

Dat is in een notendop de weergave van het verslag van dit wetsontwerp.

De voorzitter: U dacht aanvankelijk dat het ging om het ander ontwerp dat volgende week aan de orde zal zijn.

22.03 Nahima Lanjri (CD&V): Ik werk ondertussen aan iets anders, maar in dat verband ben ik blijkbaar geen verslaggever.

22.04 Maggie De Block (VLD): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik dank de rapporteur voor haar kort, maar bondig verslag.

Het wetsontwerp heeft de intentie om de gender mainstreaming te institutionaliseren in het beleid aan de hand van mechanismestructuren en -instrumenten. De aanzet hiertoe is de resolutie aangenomen tijdens de 49^ste zitting van de commissie voor de Status van de Vrouw vorig jaar. Die resolutie zet de staten ertoe aan om de gender mainstreaming te verankeren in de nationale beleidslijnen en programma's en werk te maken van naar gender opgesplitste statistieken en genderindicatoren.

Een zeer belangrijk beleidsinstrument dat wordt ingevoerd door het ontwerp, zijn de naar geslacht opgesplitste statistieken. Meten is immers weten. De VLD is hiervoor reeds jaren vragende partij. Vorig jaar diende onze fractie daarvoor nog een resolutie in.

De naar geslacht uitgesplitste statistieken zijn een onmisbaar instrument om een beeld te krijgen van de situatie van vrouwen en mannen in de samenleving, de vooruitgang te beoordelen van de strategische gelijkheidsdoelstellingen en het beter kunnen inschatten van de gevolgen van de reeds ingediende maatregelen.

Weliswaar gaat het dienaangaand enkel om de relevante statistieken. Het heeft geen zin om alle statistieken op te splitsen. Dat zou een gigantisch, tijd- en kostenrovend werk zijn. Daarom werd in de commissie ook een amendement in die zin ingediend.

Het dient te worden gezegd dat het een transversale bevoegdheid is en dus nog een immens groot werk voor de bevoegde minister van Gelijke Kansen is.

Mijnheer de minister, het voorliggend ontwerp heeft lang op zich laten wachten. Het is immers sinds de Vrouwenconferentie van 1995 dat het als doelstelling werd beoogd. Het heeft veel voeten in de aarde gehad, maar we denken dat een en ander wordt goedgemaakt, doordat in het voorliggend wetsontwerp een globaal actieplan vervat zit voor het institutionaliseren van de gender mainstreaming.

22.05 Nahima Lanjri (CD&V): Mijnheer de voorzitter, uiteraard staan wij achter dat voorstel. Toch betreuren wij ten zeerste dat het initieel voorstel van de regering in de commissie werd afgezwakt door een amendement van de meerderheidsfracties.

Het initiële voorstel had eigenlijk de bedoeling om alle gegevens te verzamelen die betrekking kunnen hebben op gender. Dat is nu beperkt tot de zogenaamde relevante gegevens. Uit de situatie in het buitenland, vooral in de Scandinavische landen, blijkt dat men soms tot verrassende conclusies is gekomen, bijvoorbeeld uit cijfers die verzameld werden binnen departementen, waarvan aanvankelijk niet werd gedacht dat die cijfers zo relevant zouden zijn.

Het is dus jammer dat de gegevens nu worden beperkt tot bepaalde cijfers, en dat niet van alles de cijfers die betrekking hebben op gender – en die hoe dan ook worden verzameld –, worden bijgehouden.

Ik hoop dan toch dat het amendement dat ik in de commissie heb voorgesteld en dat verworpen werd, na een evaluatie van dit ontwerp desgevallend de wet zal kunnen bijsturen. Over een jaar of twee zal ik er misschien – hopelijk – op kunnen terugkomen.

22.06 Maggie De Block (VLD): Mijnheer de voorzitter, ik wil op dat punt reageren.

Het amendement dat door ons werd ingediend, bevat inderdaad de zinsnede “alleen wanneer dit relevant is”. Dat amendement werd gemaakt omdat wij benaderd waren door mensen van het Nationaal Instituut voor de Statistiek, die zeiden dat alle begin moeilijk is. Zij willen wel beginnen met de verzameling van gegevens voor een aantal zaken, maar ze kunnen dat niet voor alles tegelijk. Ik moet zeggen, het heeft al meer dan tien jaar geduurd eer we tot het huidig resultaat zijn kunnen komen. Als we nu alles in de war zouden laten lopen door registratie, dan zouden we daar ook niet mee gebaat zijn.

Mevrouw Lanjri, ik neem het voorbeeld wel aan dat u in de commissie vernoemde. In de Scandinavische landen is men met die gegevensverzameling al veel vroeger begonnen. Ik neem aan dat er mettertijd ook hier zaken zullen bijkomen, en die mogelijkheid staat ook open. Daartoe kan een verzoek ingediend worden. Als er betwisting is over de vraag of het verzoek al dan niet relevant is, dan wordt het advies gevraagd van de raad voor Gelijke Kansen. Wat u nu zegt, is dus nog altijd mogelijk, ondanks ons amendement. Onze doelstelling is eigenlijk dezelfde.

Mevrouw Lanjri, u hebt zelf een amendement ingediend dat bepaalt dat de gegevens enkel betrekking moeten hebben op personen. Mijn collega Turtelboom en ikzelf meenden dat we dan niet hetzelfde beoogden.

Maar ik denk dat we wel hetzelfde doel voor ogen hebben. Ik denk dat we er mettertijd samen wel zullen komen.

De voorzitter: Werd de Kamer voldoende ingelicht?

22.07 Brigitte Wiaux (cdH): Monsieur le président, j'interviens tout simplement pour dire que le cdH soutiendra ce projet de loi, même si nous estimons qu'il est toujours possible d'aller plus loin et de peaufiner les textes.

Le président: Quelqu'un encore demande-t-il la parole? (Non)

Vraagt nog iemand het woord? (Nee)

La discussion générale est close.

De algemene bespreking is gesloten.