01.01 Hilde Vautmans (Open Vld): Mijnheer de voorzitter, mevrouw

de minister, ik heb een vraag over een verzekering ter dekking van
door de NMBS gevraagde schadevergoedingen. Op 22 mei heb ik uw
voorganger reeds een vraag gesteld over de gevolgen van een
zelfmoord, een zelfmoordpoging of een ongeluk dat op de spoorlijnen
gebeurt. Bij ongevallen en zelfmoord is het namelijk zo dat de NMBS
een schadevergoeding kan vragen aan de slachtoffers of
nabestaanden. Dat geldt dan voor de geleden schade aan de treinen,
aan de sporen en soms ook voor de vertragingen die de treinen
daardoor ondervonden. Ik moet u niet vertellen dat dit bedrag soms
heel erg hoog kan oplopen.

Uw voorganger wist mij te vertellen dat een terugvordering niet wordt
gedaan wanneer ze niet opportuun wordt geacht. Bijvoorbeeld ingeval
van een zelfmoord kan het zijn dat de NMBS zegt dat het niet
opportuun is.

Helaas heb ik in mijn omgeving een aantal van die gevallen gekend.
Ik moet u zeggen dat die nabestaanden altijd een heel hoge
schadeclaim hebben ontvangen. Daar komt nog bij dat soms zelfs
voor de begrafenis heeft plaatsgevonden die schadeclaim reeds bij de
mensen toekomt. Ik moet u natuurlijk niet vertellen dat dit natuurlijk
een dubbele schok is. Men heeft zijn zoon of dochter pas verloren, in
sommige gevallen ging het om de grootmoeder, en de schadeclaim
van de NMBS ligt reeds in de brievenbus samen met de doodsbrief
van de overledene, bij wijze van spreken. De financiële last die de
familieleden moeten dragen vergemakkelijkt het rouwproces natuurlijk
absoluut niet.

Uw voorganger heeft mij ook beloofd dat hij zou laten onderzoeken of
het mogelijk is dat de NMBS zich voor deze gevallen zou verzekeren,
zodat men niet langer die hoge schadeclaims aan de familieleden
moet vragen.

01.01 Hilde Vautmans (Open

Vld): En cas d'accidents ou de
suicides sur les lignes ferroviaires,
la SNCB peut réclamer une
indemnité aux victimes ou à leurs
proches. Ces demandes en
dédommagement sont parfois très
importantes.

Le précédent ministre m'a dit que
la SNCB ne réclame rien lorsque
la demande est jugée inopportune,
par exemple dans le cas d'un
suicide.

J'ai

néanmoins

connaissance de telles situations,
dans lesquelles des personnes se
sont

vu

réclamer

des

dédommagements très élevés qui
ne font qu'aggraver le drame
humain. Le prédécesseur de la
ministre s'était engagé à examiner
la possibilité pour la SNCB de
s'assurer

contre

de

tels

événements.

Comment décide-t-on s'il s'indique
de demander une indemnisation?

Dans combien de cas de suicide
cette demande n'a-t-elle pas été
introduite?

Quel est le résultat de l'étude