De heer Luc Sevenhans (Vlaams Blok) : Mijnheer de
voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik zal eerst
even de historiek schetsen. In 1980 nam Zimbabwe een
start en het zag ernaar uit dat de overgang van een blank
minderheidsregime naar een zwart meerderheidsregime
goed zou verlopen. De verkozen president Mugabe
zwakte zijn radicale politiek wat af en wenste samen te
werken met de blanken in zijn land en met zijn concurrent
Josuah N'Komo.

Spijtig genoeg was die prille vrede maar heel broos. Na
enkele maanden ontstond er al een discussie tussen
hem en zijn collega-minister N'Komo. Daar zijn enorme
moordpartijen uit voortgevloeid. Ik herinner u bijvoor-
beeld aan de strijd in Matadeleland.

Het gevolg van de jarenlange burgeroorlog was dat
Mugabe er bevestigd werd als president. Het is dus een
verkozen president. In 1992 nam het Zimbabwaanse
Parlement een landhervormingswet aan die ongeveer
5,5 miljoen hectaren land van de blanke boeren moest
overhevelen naar de zwarte boeren. Dit stuitte uiteraard
op verzet bij de blanke Zimbabwanen. Er waren namelijk
afspraken gemaakt en die werden niet nagekomen.

De zogenaamde hervorming begon in 1993 met de
onteigening van een 70-tal grote boerderijen. In 1994
bleek al dat de grote boerderijen die de regering ontei-

gende niet in handen kwamen van de landloze zwarte
boeren, maar gewoon verdeeld werden onder ministers,
parlementsleden en hoge functionarissen. Er barstte
toen een enorme storm van protest los en president
Mugabe heeft toen voor 70% alle onteigeningen onge-
daan gemaakt omdat hij te veel internationale kritiek
kreeg.

Deze actie luidde echter de neerwaartse spiraal van de
Zimbabwaanse economie in. President Mugabe is niet de
persoon om zich bij zoiets neer te leggen. Onder zijn
leiding poogde de regering enkele weken geleden via
een referendum een nieuwe grondwet te laten goedkeu-
ren. Een van de punten was dat hij zou voorzien dat de
grond van de blanke Zimbabwaanse boeren zonder
vergoeding zou afgenomen worden en gegeven worden
aan zwarte Zimbabwaanse boeren.

Mugabe had ook nog een aantal andere zaken. Het was
niet enkel daar op gericht. Hij wou ook de rechten van de
vrouw terugschroeven en dat is toch niet onbelangrijk.

De Zimbabwaanse bevolking heeft tegen dit ontwerp van
de nieuwe grondwet gestemd en dat stemt me uiteraard
zeer hoopvol. Het was voldoende bekend dat vooral op
het vlak van de landbouwhervorming men weinig te
verwachten had. In het verleden was het steeds mis
gelopen en zag er nu niet naar uit dat het veel beter zou
worden. Het enige wat ik me nog herinner van de vorige
hervorming was dat de honger toenam en de voedsel-
productie stagneerde.

President Mugabe kan deze nieuwe nederlaag niet slik-
ken. Daarom laat hij toe dat de leden van zijn partij een
100-tal boerderijen bezetten. Er komt uiteraard protest.
De minister van Binnenlandse Zaken heeft reeds opge-
roepen om de bezetting ongedaan te maken, maar in
praktijk gebeurt er niets. President Mugabe heeft daar
het voortouw genomen en heeft uitdrukkelijk gesteld dat
de blanken moesten leren dat de grond aan de zwarten
toebehoort.

HA 50

COM 158

5

KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE

CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE

1999

2000