Mevrouw Magda De Meyer (SP) : Mijnheer de voorzitter,
mijnheer de minister, collega's, de belastbaarstelling van
de vergoedingen die in toepassing van de wetgeving
inzake arbeidsongevallen of beroepsziekten worden ge-
stort tot herstel van een blijvende ongeschiktheid, zijn wel
degelijk strijdig met het grondwettelijk gelijkheids-
beginsel. Dat is althans het geval wanneer er voor het
slachtoffer geen inkomensderving was. Dat staat in het
arrest van 9 december 1998, dat in het Staatsblad
verscheen op 19 maart 1999. Onder meer de gemeen-
rechtelijke schadevergoedingen zijn namelijk in dezelfde
gevallen niet belastbaar. In het Belgisch Staatsblad van
1 januari 2000 is het bericht aan de werkgevers en de
verzekeringsinstellingen verschenen waarin wordt be-
paald dat de schuldenaars van de vermelde vergoedin-
gen voortaan mogen afzien van inhouding van bedrijfs-
voorheffing op hoger bedoelde inkomsten. Voor de
vergoedingen toegekend voor 1 januari 1999 zal de
vergoeding moeten worden teruggevorderd via het indie-
nen van een bezwaarschrift om zo de ten onrechte
vastgestelde verschuldigde belastingen te recupereren.

Mijn vraag is of de administratie van ondernemers- en
inkomensfiscaliteit over een leidraad terzake beschikt
aan de hand waarvan wordt uitgemaakt welke vergoe-

dingen zijn vrijgesteld van belastingen en welke niet. Kan
de minister ermee instemmen dat de schuldenaars van
die vergoedingen kennis kunnen nemen van die leidraad
zodat ze de rechthebbenden kunnen bijstaan bij het
indienen van bezwaarschriften. Zo niet, op welke manier
zal de administratie van de fiscaliteit de bezwaarschriften
beoordelen.

Voor de vergoedingen toegekend in het jaar 1999 bestaat
de mogelijkheid om ten onrechte ingehouden bedrijfs-
voorheffing te regulariseren vooraleer de inkomsten aan-
gegeven worden voor de berekening van de verschul-
digde belastingen. Mijn vraag is of de minister overweegt
om deze werkwijze aan te bevelen, wat impliceert dat de
schuldenaars acuter dienen te weten welke vergoedin-
gen precies onderworpen zijn aan bedrijfsvoorheffing en
welke niet. Ook hier is de vraag of terzake reeds de
nodige initiatieven genomen zijn, rekening houdend met
het feit dat er niet veel tijd rest voor de belastingaangifte
ingediend moet worden.

Een correcte uitvoering van het bericht, bekendgemaakt
in het Staatsblad van 1 januari 2000, houdt in dat zowel
de schuldenaars van de vergoedingen als de administra-
tie van fiscaliteit precies weten welke onderdelen van de
vergoedingen onderworpen zijn aan de belastingen en
welke niet. Wanneer een schuldenaar geen bedrijfs-
voorheffing inhoudt op vergoedingen die achteraf toch
door de administratie als belastbaar beschouwd worden,
zal de rechthebbende mogelijk een hoog bijkomend
bedrag aan belastingen dienen te betalen. Dat is uiter-
aard sociaal onaanvaardbaar. De vraag is of de minister
het al uitgeklaard heeft en wat de vooruitzichten zijn voor
een goede implementatie van de maatregelen op het
terrein.

Minister Didier Reynders : Mijnheer de voorzitter, col-
lega De Meyer, de centrale diensten van de administratie
van ondernemings- en inkomensfiscaliteit hebben con-
tact opgenomen met de schuldenaars van de in de vraag
bedoelde vergoedingen met het oog op het uitwerken
van een zo praktisch mogelijke oplossing en dit zowel
voor de gerechtigden, de schuldenaars als de admini-

HA 50

COM 150

3

KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE

CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE

1999

2000