B
ELGISCHE
K
AMER VAN
VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
C
HAMBRE DES REPRÉSENTANTS
DE
B
ELGIQUE
Handelingen
Annales
I
NTEGRAAL VERSLAG
VAN DE OPENBARE VERGADERING VAN DE
C
OMPTE RENDU INTÉGRAL
DE LA RÉUNION PUBLIQUE DE LA
COMMISSIE VOOR DE
V
OLKSGEZONDHEID
,
HET
L
EEFMILIEU
EN DE
M
AATSCHAPPELIJKE HERNIEUWING
COMMISSION DE LA
S
ANTÉ PUBLIQUE
,
DE L
'E
NVIRONNEMENT
ET DU
R
ENOUVEAU DE LA
S
OCIÉTÉ
VAN
DU
08-02-2000
08-02-2000
HA 50
COM 111
HA 50
COM 111
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
2
HA 50
COM 111
AGALEV-ECOLO
:
Anders gaan leven / Ecologistes Confédérés pour l'organisation de luttes originales
CVP
:
Christelijke Volkspartij
FN
:
Front National
PRL FDF MCC
:
Parti Réformateur libéral - Front démocratique francophone - Mouvement des Citoyens pour le Changement
PS
:
Parti socialiste
PSC
:
Parti social chrétien
SP
:
Socialistische Partij
VLAAMS BLOK
:
Vlaams Blok
VLD
:
Vlaamse Liberalen en Democraten
VU&ID
:
Volksunie&ID21
Afkortingen bij de nummering van de publicaties :
Abréviations dans la numérotation des publications :
DOC 50 0000/000 : Parlementair Document van de 50e zittingsperiode +
DOC 50 0000/000 : Document parlementaire de la 50e
het nummer en het volgnummer
législature, suivi du n° et du n° consécutif
QRVA
: Schriftelijke Vragen en Antwoorden
QRVA
: Questions et Réponses écrites
HA
: Handelingen (Integraal Verslag)
HA
: Annales (Compte Rendu Intégral)
BV
: Beknopt Verslag
CRA
: Compte Rendu Analytique
PLEN
: Plenumvergadering
PLEN
: Séance plénière
COM
: Commissievergadering
COM
: Réunion de commission
Publications officielles éditées par la Chambre des représentants
Officie¨le publicaties uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers
Commandes :
Bestellingen :
Place de la Nation 2
Natieplein 2
1008 Brussel
1008 Bruxelles
Tél. : 02/549 81 60
Tel. : 02/549 81 60
Fax : 02/549 82 74
Fax : 02/549 82 74
www.laChambre.be
www.deKamer.be
e-mail : aff.generales@laChambre.be
e-mail : alg.zaken@deKamer.be
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Inhoud
Dinsdag 8 februari 2000
COMMISSIE VOOR DE VOLKSGEZONDHEID, HET
LEEFMILIEU
EN
DE
MAATSCHAPPELIJKE
HERNIEUWING
-
COM 111
Mondelinge vraag van de heer Michel Wauthier aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu over
de gevallen van tuberculose in het
dierenasielcentrum van Coutisse
(nr. 944)
5
sprekers : Michel Wauthier, Magda Aelvoet, minister
van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmi-
lieu
Mondelinge vraag van mevrouw Els Van Weert aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu over
giftig gei¨mpregneerd hout (nr. 981)
6
sprekers : Els Van Weert, Magda Aelvoet, minister van
Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmilieu
Mondelinge vraag van de heer Joos Wauters aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu
over
het diploma en de beroeps-
bekwaamheden van de verpleegkundigen
(nr. 952)
6
sprekers : Joos Wauters, Magda Aelvoet, minister van
Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmilieu
Mondelinge vraag van mevrouw Leen Laenens aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu over
het protocol van Montreal (nr. 997)
8
sprekers : Leen Laenens, Magda Aelvoet, minister
van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmi-
lieu
Mondelinge vraag van de heer Jo Vandeurzen aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu
over
de
reglementering
van
wijk-
gezondheidscentra
(nr. 1000)
10
sprekers : Jo Vandeurzen, Magda Aelvoet, minister
van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmi-
lieu
Mondelinge vraag van de heer Servais Verherstraeten
aan de minister van Consumentenzaken, Volksgezond-
heid en Leefmilieu over
dringende medische hulpverle-
ning
aan
vreemdelingen
die
illegaal
in
ons
land
verblijven
-
tussenkomst aan OCMW's
(nr. 985)
11
sprekers : Servais Verherstraeten, Magda Aelvoet,
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu
Sommaire
Mardi 8 fe´vrier 2000
COMMISSION
DE
LA
SANTE
´
PUBLIQUE,
DE
L'ENVIRONNEMENT ET DU RENOUVEAU DE LA
SOCIE
´ TE´ - COM 111
Question orale de M. Michel Wauthier a` la ministre de la
Protection de la consommation, de la Sante´ publique et de
l'Environnement sur
les cas de tuberculose chez les
animaux du refuge de Coutisse
(n° 944)
5
orateurs : Michel Wauthier, Magda Aelvoet, ministre
de la Protection de la consommation, de la Sante´
publique et de l'Environnement
Question orale de Mme Els Van Weert a` la ministre de la
Protection de la consommation, de la Sante´ publique et de
l'Environnement sur
les produits fabrique´s a` base de bois
impre´gne´ de substances toxiques
(n° 981)
6
orateurs : Els Van Weert, Magda Aelvoet, ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publique
et de l'Environnement
Question orale de M. Joos Wauters a` la ministre de la
Protection de la consommation, de la Sante´ publique et de
l'Environnement sur
le diplo^me et les aptitudes profes-
sionnelles des infirmiers(e`res)
(n° 952)
6
orateurs : Joos Wauters, Magda Aelvoet, ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publique
et de l'Environnement
Question orale de Mme Leen Laenens a` la ministre de la
Protection de la consommation, de la Sante´ publique et de
l'Environnement sur
le protocole de Montre´al (n° 997)
8
orateurs : Leen Laenens, Magda Aelvoet, ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publique
et de l'Environnement
Question orale de M. Jo Vandeurzen a` la ministre de la
Protection de la consommation, de la Sante´ publique et de
l'Environnement sur
la re´glementation des centres de
sante´ de quartier
(n° 1000)
10
orateurs : Jo Vandeurzen, Magda Aelvoet, ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publique
et de l'Environnement
Question orale de M. Servais Verherstraeten a` la ministre
de la Protection de la consommation, de la Sante´ publique
et de l'Environnement sur
l'aide me´dicale urgente pour
les e´trangers se´journant ille´galement dans notre pays -
intervention en faveur des CPAS
(n° 985)
11
orateurs : Servais Verherstraeten, Magda Aelvoet,
ministre de la Protection de la consommation, de la
Sante´ publique et de l'Environnement
HA 50
COM 111
3
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
4
HA 50
COM 111
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
COMMISSION DE LA SANTE´ PUBLIQUE,
DE L'ENVIRONNEMENT
ET DU RENOUVEAU DE LA SOCIE´TE´
COMMISSIE VOOR DE VOLKSGEZONDHEID,
HET LEEFMILIEU
EN DE MAATSCHAPPELIJKE HERNIEUWING
RE
´ UNION PUBLIQUE DU
MARDI 8 FE
´ VRIER 2000
OPENBARE VERGADERING VAN
DINSDAG 8 FEBRUARI 2000
De vergadering wordt geopend om 14.25 uur door me-
vrouw Yolande Avontroodt, voorzitter.
La re´union est ouverte a` 14.25 heures par Mme Yolande
Avontroodt, pre´sidente.
Regeling van de werkzaamheden
Ordre des travaux
De mondelinge vraag nr. 892 van de heer Jan Eeman
wordt ingetrokken en de mondelinge vraag nr. 876 van
mevrouw Greta D'Hondt wordt naar een latere datum
verschoven.
Question orale de M. Michel Wauthier a` la ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publi-
que et de l'Environnement sur
les cas de tubercu-
lose chez les animaux du refuge de Coutisse
Mondelinge vraag van de heer Michel Wauthier aan
de minister van Consumentenzaken, Volksgezond-
heid en Leefmilieu over
de gevallen van tuberculose
in het dierenasielcentrum van Coutisse
(nr. 944)
M. Michel Wauthier (PRL FDF MCC) : Madame la
pre´sidente, madame la ministre, chers colle`gues, en
de´cembre 1999, je vous interrogeais sur les cas de
tuberculose au centre refuge de Coutisse. Depuis lors,
vous avez sans doute pu obtenir des re´sultats et je
souhaiterais vous poser les questions suivantes.
1. Quel est le re´sultat du typage du bacille de Koch ?
2. Quel est le re´sultat des tests effectue´s sur les chim-
panze´s et les fauves ?
3. Qu'en est-il du renforcement des mesures de de´pis-
tage pour les animaux domestiques et plus particulie`re-
ment pour les bovins du voisinage ?
4. Qu'en est-il du de´pistage des autres animaux du
refuge par les services de l'Agriculture et au sein du
personnel par la me´decine du travail ?
5. Quelle est l'e´volution en Belgique des cas de tubercu-
lose chez les humains entre 1996 et 1998, ou 1999 si
vous disposez de´ja` des statistiques pour cette anne´e ?
Mme Magda Aelvoet, ministre : Madame la pre´sidente,
monsieur Wauthier, je puis fournir les re´ponses suivantes
a` vos diffe´rentes questions.
1. Il s'agit du bacille de Koch, type bovin. Le re´sultat a e´te´
e´tabli fin de´cembre, soit environ deux semaines apre`s la
re´union de notre commission.
2. Les services de l'inspection ve´te´rinaire se rendent sur
place ce vendredi pour pratiquer les tests sur les chim-
panze´s et les fauves. Il y a donc eu un de´calage entre le
constat du typage et la suite qui devait y e^tre donne´e,
c'est-a`-dire les tests sur les chimpanze´s et les fauves.
3. L'enque^te e´pide´miologique ne rele`ve aucun risque
particulier pour le voisinage. Par conse´quent, aucune
mesure spe´cifique n'a e´te´ prise pour les animaux domes-
tiques et les bovins du voisinage.
4. Des tests interfe´ron gamma et des injections intrader-
miques de tuberculine ont e´te´ pratique´s sur tous les
petits ruminants du site, a` savoir 37 moutons et che`vres.
Les re´sultats e´taient tous ne´gatifs.
En ce qui concerne le personnel, je vous avais de´ja` dit le
14 de´cembre que des tests e´taient en cours et que tous
les re´sultats e´taient ne´gatifs. Cela s'est e´galement ve´rifie´
pour les tests qui devaient encore e^tre effectue´s.
5. Votre dernie`re question porte sur les nouveaux cas de
tuberculose active en Belgique. Pour l'anne´e 1996, il y
avait 1 352 cas. En 1997, il y en avait 1 289 et en 1998,
1 203. Il y a donc une baisse le´ge`re, mais re´elle, du
nombre de cas.
HA 50
COM 111
5
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Magda Aelvoet
Bien entendu, de`s que l'inspection ve´te´rinaire aura ef-
fectue´ son contro^le ce vendredi 11 fe´vrier, j'obtiendrai les
re´sultats que j'ai d'ailleurs demande´s a` la suite de vos
questions.
L'incident est clos.
Het incident is gesloten.
Mondelinge vraag van mevrouw Els Van Weert aan
de minister van Consumentenzaken, Volksgezond-
heid en Leefmilieu over
giftig gei¨mpregneerd hout
(nr. 981)
Question orale de Mme Els Van Weert a` la ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publi-
que et de l'Environnement sur
les produits fabri-
que´s a` base de bois impre´gne´ de substances toxi-
ques
Mevrouw Els Van Weert (VU&ID) : Mevrouw de voorzit-
ter, mevrouw de minister, met deze vraag volg ik een
eerdere van december 1999 op. Ik stelde toen reeds een
vraag hierover, meer bepaald over houtsnippers die
vanuit Nederland worden ingevoerd en hier worden ge-
bruikt als grondstof voor spaanderplaten. Onderzoek in
Nederland heeft nochtans aangetoond dat daarin zeer
giftige stoffen zitten en daarom heeft men die houtsnip-
pers daar als grondstof verboden. Bij ons worden die
houtsnippers wel degelijk gebruikt als grondstof voor
afgewerkte producten, verkrijgbaar in de handel. Ik vroeg
toen wat u zou ondernemen en u antwoordde dat u zou
onderzoeken in welke mate de volksgezondheid mogelijk
in gevaar kwam. Bovendien zou u overleg plegen met de
Gewesten voor drie zaken waarvoor zij in dit dossier
bevoegd zijn. Waar staat u met uw overleg en onder-
zoek ?
Minister Magda Aelvoet : Mevrouw de voorzitter, col-
lega, ik geef u de stand van zaken. Sinds december werd
dit verder behandeld, samen met de diensten van Leef-
milieu en het kabinet. Op dit ogenblik wordt de laatste
hand gelegd aan een dossier waarin alle mogelijke
sporen werden onderzocht. Ons uitgangspunt is dat het
probleem zo dicht mogelijk bij de bron moet worden
aangepakt. Normaal gezien zou het dossier rond moeten
zijn einde februari 2000, zodat overleg met de Gewesten
en met de sector mogelijk wordt. Er moet overleg gebeu-
ren met de Gewesten, omdat het gaat om afval dat
mogelijk zou kunnen worden beschouwd als afval dat
kan worden opgestookt. Gaat het om afval dat wordt
gerecycleerd en een nieuwe grondstof wordt, dan valt dit
onder de federale bevoegdheid. Ook in de Senaat wer-
den hierover vragen gesteld. Het is absoluut nodig te
onderzoeken wat hiermee gebeurt. Volgens onze infor-
matie werden in het verleden de houtsnippers gebruikt e´n
om te stoken, wat geen probleem scheen te vormen, e´n
als grondstof voor verwerkte producten, waar dit wel voor
een probleem kan zorgen. Het dossier nadert zijn voltooi-
ing. Wij willen zowel de mogelijkheden op het vlak van
het bevorderen van duurzaam hout aanwenden, als het
uitbreiden van de bestaande technische goedkeuring
voor de verduurzamingsstations als mogelijke beperking
op het gebruik in aanmerking nemen. Dat zijn de basise-
lementen die nu worden onderzocht. U vroeg naar de
concrete maatregelen die nu worden genomen. Daarover
zal worden beslist op basis van het volledige dossier en
na overleg met de Gewesten en de sector, zodat een
realistisch spoor zal kunnen worden uitgestippeld.
Mevrouw Els Van Weert (VU&ID) : Mevrouw de minister,
ik dank u voor dit antwoord en kijk uit naar de definitieve
resultaten van het onderzoek en de maatregelen die
daaruit eventueel zullen voortvloeien.
Het incident is gesloten.
L'incident est clos.
Mondelinge vraag van de heer Joos Wauters aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid
en Leefmilieu over
het diploma en de beroeps-
bekwaamheden van de verpleegkundigen
(nr. 952)
Question orale de M. Joos Wauters a` la ministre de la
Protection de la consommation, de la Sante´ publique
et de l'Environnement sur
le diplo^me et les aptitu-
des professionnelles des infirmiers(e`res)
De heer Joos Wauters (AGALEV-ECOLO) : Mevrouw
de voorzitter, mevrouw de minister, in de vorige regeer-
periode heb ik toenmalig minister Colla over deze pro-
blematiek herhaaldelijk ondervraagd omdat er spannin-
gen waren ontstaan onder meer inzake de verschillende
diploma's van verpleegkundigen en de aanwerving-
smogelijkheden. Er kwam een derde opleiding bij : de
gediplomeerde verpleegkundige. De eerste laureaten
van deze opleiding studeerden in juni 1999 af. Kort
samengevat was er een veelheid aan opleidingen die niet
altijd even duidelijk was in de uitoefening van het beroep.
Mevrouw de minister, er zijn mijns inziens 6 knelpunten.
Ik som ze op : de diploma's en de titels die gegradueer-
den kunnen behalen en voeren, de positie en het werk
van bepaalde gebrevetteerde verpleegkundigen (A2), de
toegang
tot
de
opleiding
voor
verdere
beroeps-
bekwaamheid, de toegang via de personeelsnormering
tot de verschillende diensten in de gezondheidszorg - in
de psycho-geriatrie kunnen alleen verpleegkundigen A1
worden aangeworven -, de plaats van de gediplomeerde
verpleegkundigen - u hebt terzake reeds een beslissing
genomen met het koninklijk besluit nr. 79 dat ertoe strekt
6
HA 50
COM 111
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Joos Wauters
gediplomeerde verpleegkundigen toe te laten verpleeg-
kundige activiteiten uit te voeren - en ten slotte de
verschillende
bruggen die gebrevetteerde en A2-
verpleegkundigen kunnen maken naar de gegradueerde
verpleegkunde.
De situatie is bijzonder complex. In de vorige legislatuur
werd ondanks 3 jaar ons hard werken geen oplossing
gevonden.
Mevrouw de minister, welke maatregelen zult u nemen
inzake een betere structurering van de verschillende
soorten verpleegkundigen ? Hoeveel opleidingsniveaus
schrijft uw departement voor ? Welke diploma's en titels
worden vooropgesteld voor gegradueerden en gediplo-
meerden ? Welke maatregelen zult u nemen voor de
gebrevetteerde verpleegkundigen ? Welke maatregelen
zult u nemen inzake personeelsnormen ? Van welke
bruggen zullen de gebrevetteerde en gediplomeerde
verpleegkundigen gebruik kunnen maken ?
Minister
Magda Aelvoet :
Mevrouw
de
voorzitter,
collega's, het kabinet van Volksgezondheid heeft duide-
lijk gekozen voor een toekomstgerichte opleidings-
structuur die inspeelt op de behoeften van de gezond-
heidszorg. Het betekent dat wij nood hebben, enerzijds,
aan algemeen inzetbare verpleegkundigen en, ander-
zijds, aan gespecialiseerde verpleegkundigen. Via een
functiedifferentiatie zullen zowel gediplomeerden als ge-
gradueerden op verschillende wijzen in de gezondheids-
zorg kunnen worden ingezet. Via de mogelijkheid van
bijzondere beroepsbekwamingen kunnen gegradueerde
verpleegkundigen zich verder specialiseren en zo beant-
woorden aan de specifieke eisen op het terrein.
In concreto stel ik voor twee opleidingen te behouden,
met name die van gegradueerde verpleegkundige en die
van gediplomeerde verpleegkundige, dit vanuit de over-
tuiging dat alle gei¨nteresseerden de kans moeten krijgen
om de opleiding tot verpleegkundige te volgen. Bepaalde
groepen maken, om sociale of financie¨le redenen, niet
altijd de juiste keuze. Als men alleen op het hoogste
niveau alles zou organiseren, dan sluit men heel wat
mensen uit, personen waarvan wij in de praktijk wel
degelijk vaststellen dat zij goed functioneren. Ik heb
vorige week zaterdag in Leuven nog een symposium
bijgewoond, waar een aantal mensen uit verschillende
verzorgingsinstellingen een aantal positieve signalen ga-
ven ten aanzien van het in stand houden van de twee
opleidingen. Ik voel mij dus terzake gesterkt. Ook op de
laatste bijeenkomst van de Confederatie van de Bel-
gische Verzorgingsinstellingen van vorige vrijdag klonk
die teneur door. Ik beschouw het dan ook als een
instemming met de weg die hier wordt ingeslagen.
Wij ervaren dat het belangrijk is om de algemene inzet-
baarheid voldoende sterk te promoten. Naar aanleiding
van het opstarten van de werkgroepen is mij duidelijk
geworden dat vanuit de non-profitsector een aantal vra-
gen waren gerezen, zowel van vakbonds-, als van
werkgeverszijde. Er is het duidelijke signaal gegeven dat,
als men een bepaalde mobiliteit mogelijk wil maken, wat
de groep van de verpleegkundigen vraagt, precies die
algemene inzetbaarheid een belangrijke factor is.
De keuze zal zo worden gemaakt dat de gediplomeerde
verpleegkundigen een algemene opleiding krijgen, zowel
voor de intramurale als de extramurale zorg. Voor de
gegradueerde opleidingen wordt ervoor geopteerd om de
eerste twee jaar gezamenlijk te organiseren, zodat ook
hier een zeker niveau van algemene inzetbaarheid blijft
behouden. Pas in het derde jaar zouden in opties worden
voorzien die een eerste specialisatie inhouden. Aanvul-
lend zijn er wel mogelijkheden tot bijzondere beroepsbe-
kwamingen. De bijzondere beroepstitels zouden worden
afgeschaft, uiteraard met uitzondering van de beroeps-
titel voor intensieve verzorging en spoedgevallen.
Via de vierde graad behaalt men het diploma van alge-
meen verpleegkundige en via het hoger onderwijs van
het korte type behaalt men het diploma van gegra-
dueerde verpleegkundige, met optie in bepaalde richtin-
gen. Er wordt momenteel gedacht aan de opties klinische
zorg, sociaal verpleegkundige, psychiatrisch verpleeg-
kundige en eventueel de optie pediatrisch verpleegkun-
dige. De bijzondere beroepstitels worden afgeschaft en
ingeschakeld in het systeem van bijzondere beroepsbe-
kwamingen, waarvan de lijst zal worden gelimiteerd. De
trend naar het zich specialiseren die zich in de genees-
kunde manifesteert volgt natuurlijk ook in de verpleeg-
kunde, maar een overaanbod lijkt niet wenselijk. Deze
bijzondere beroepsbekwamingen kunnen worden be-
haald na bijkomende vorming, gekoppeld aan specifieke
ervaringen.
Er zijn dus twee trajecten mogelijk. Na de opleiding van
vier jaar kan een bijkomend jaar gevolgd worden en
nadien enkele jaren specifieke ervaring in het domein. Bij
het tweede traject kan men na de opleiding eerst ervaring
opdoen in een specifiek domein en daarna kan men via
een systeem van post-hogeschoolvorming, onderwijs
sociale promotie, permanente vorming, enzovoort de
bijzondere beroepsbekwaamheid behalen. Deze twee
trajecten zorgen ervoor dat de gediplomeerde verpleeg-
kundigen hun beroepservaring kunnen laten meetellen
wanneer zij, nadat zij de brug hebben genomen tot
gegradueerde, een bijzondere beroepsbekwaamheid
kunnen behalen. Dit geldt ook voor de gebrevetteerden
van de vroegere periode.
De gediplomeerde verpleegkundigen zijn nu in verschil-
lende diensten en echelons tewerkgesteld. We moeten
dus duidelijk aangeven dat er rekening gehouden wordt
met hun actuele beroepservaring. Een verpleegteam zal
HA 50
COM 111
7
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Magda Aelvoet
in de toekomst bestaan uit logistieke medewerkers, ver-
pleegkundigen vierde graad en gegradueerde verpleeg-
kundigen. Zij hebben elk hun eigen functie en verant-
woordelijkheid.
Het is heel belangrijk dat gediplomeerde en gebrevet-
teerde verpleegkundigen uit het vroegere systeem zich
actief permanent blijven vormen overeenkomstig de set-
ting waar ze zijn tewerkgesteld. Ik wil bovendien de
nieuwe gediplomeerde verpleegkundigen de kans geven
om in de intramurale zorg een plaats in te nemen.
De huidige tendens toont dat gediplomeerde verpleeg-
kundigen voornamelijk in de sector van rusthuizen en
RVT's tewerkgesteld worden. Er is echter een belangrijke
opdracht weggelegd voor deze groep, zowel in de intra-
murale als in de extramurale zorg.
De twee opleidingen bestaan en omdat sommige vroe-
gere gediplomeerde en gebrevetteerde verpleegkundi-
gen de stap willen zetten naar gegradueerde verpleeg-
kundige,
wat
ook
door
de
betrokken
gezondheidssectoren wordt gevraagd, wordt er voorzien
in een brug tussen de twee opleidingen.
In tegenstelling tot de huidige situatie zal aan de gedi-
plomeerde verpleegkundigen niet meer gevraagd wor-
den om de volledige opleiding tot gegradueerde te vol-
gen.
Om
de
overgang
naar
het
diploma
van
gegradueerde te kunnen maken, zal rekening gehouden
worden met de beroepservaring van de betrokkene.
Hierin zal tevens een onderscheid gemaakt worden naar
het
aantal
jaren
beroepservaring,
zodat
aan
gediplomeerden-gebrevetteerden met bijvoorbeeld vijf-
tien jaar ervaring niet dezelfde voorwaarden gesteld
worden als aan iemand met vijf jaar beroepservaring.
Volgens de informatie die ik ontvangen heb, blijkt dat de
hogescholen die voor deze brug zullen instaan, dit vanaf
volgend schooljaar zouden kunnen organiseren. Ik heb
hierover al contact gehad met het kabinet en minister
Vanderpoorten. Zij waren zeer aanspreekbaar voor de
voorstellen. Zij waren tevreden en hebben ingestemd
met de voorstellen die door Volksgezondheid waren
uitgewerkt. Ook voor de andere betrokken ministers zal
dit de volgende weken afgerond worden.
De heer Joos Wauters (AGALEV-ECOLO) : U hebt een
uitvoerig antwoord gegeven, mevrouw de minister. Ik
hoop dat men nu snel werk maakt van de uitvoering,
zodat het op het terrein voor iedereen duidelijk wordt. We
kunnen onze terminologie dan geleidelijk aanpassen en
een onderscheid maken tussen gediplomeerde en gegra-
dueerde verpleegkundigen. De A1 en A2-terminologie
kunnen we uiteindelijk laten vallen. Ik wil er de aandacht
op vestigen dat zij die hun titel al hebben behaald, die
titelvoering kunnen behouden als overgangsmaatregel.
Dat lijkt me logisch.
Ik ga ook akkoord met de structurering van de basisop-
leidingen en de drie tot vier specificaties voor de
derdejaars-gegradueerden. Ik vind dat een goed sys-
teem, net zoals de rol van gediplomeerde als basis-
verpleegkundige.
De
toegang
tot
de
beroeps-
bekwaamheden, waarvoor de specialisatie zowel op het
terrein als met scholing kan worden behaald, is eveneens
positief.
Wat de brug betreft, vraag ik dat er een onderscheid zou
worden gemaakt tussen de gebrevetteerde en de gedi-
plomeerde verpleegkundigen. De gebrevetteerden heb-
ben nu eigenlijk al dezelfde taken als de gegradueerden.
Voor de brug naar het diploma van gegradueerde kan
men, denk ik, een ander spoor volgen. U sprak over 15
jaren beroepservaring, of het aantal jaren verplichte
opleiding. Daar zou een differentiatie kunnen worden
gemaakt tussen de gediplomeerde en de gebrevetteerde
verpleegkundigen.
Minister Magda Aelvoet : Mevrouw de voorzitter, ik wil
kort commentaar geven. Wij wensen het onderscheid
tussen de gebrevetteerden en gediplomeerden op te
vangen via werkervaring, omdat de opleiding in Vlaan-
deren en Wallonie¨ verschillend is.
De voorzitter : Het is inderdaad een complexe materie.
De heer Joos Wauters (AGALEV-ECOLO) : In de toe-
komst zal dat worden opgelost aangezien we alleen nog
gediplomeerden en gegradueerden zullen hebben. Zo
heb ik het verstaan.
De voorzitter : A1 en A2 was misschien zo slecht nog
niet.
Het incident is gesloten.
L'incident est clos.
Mondelinge vraag van mevrouw Leen Laenens aan
de minister van Consumentenzaken, Volksgezond-
heid en Leefmilieu over
het protocol van Montreal
(nr. 997)
Question orale de Mme Leen Laenens a` la ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publi-
que et de l'Environnement sur
le protocole de Mon-
tre´al
Mevrouw Leen Laenens (AGALEV-ECOLO) : Mevrouw
de voorzitter, mevrouw de minister, u was een van de
vele ministers van Leefmilieu die van 24 tot 28 januari in
Montreal aanwezig waren. Als ik goed ben gei¨nformeerd,
waren er 138 landen vertegenwoordigd tijdens een bij-
zondere bijeenkomst om de opvolging uit te werken van
het biodiversiteitsverdrag dat in 1992 in Rio de Janeiro
werd goedgekeurd.
8
HA 50
COM 111
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Leen Laenens
Een van de vele vraagstukken die werden behandeld,
was de handel in genetisch gemanipuleerde mechanis-
men en meer bepaald de noodzakelijke internationale
regelgeving terzake. Het debat over deze problematiek is
reeds 5 jaar aan de gang en verleden jaar werd hierover
in Cartagena (Colombia) geen akkoord bereikt maar
heeft nu in Montreal tot een protocol geleid. Volgens mij
mogen wij u trouwens feliciteren met het bereikte proto-
col.
Het is genoegzaam bekend dat er in dit internationale
debat verschillende standpunten worden verdedigd. Aan
de ene kant verzamelt men zich in de zogenaamde
groep van Miami waarin de Verenigde Staten een
hoofdrol spelen. De meeste ontwikkelingslanden daaren-
tegen, daarin gesteund door de Europese Unie, pleiten
aan de andere kant voor een strengere controle op het
gebruik van genetische gemanipuleerde organismen. De
groep van Miami wil het enkel hebben over de zaden van
genetisch gemanipuleerde organismen.
Het voorzorgsprincipe, dat op de top van Rio de Janeiro
werd aangenomen, is niet alleen in het Verdrag van
Maastricht opgenomen maar vormt ook een belangrijke
pijler van het regeerakkoord. Het vormt voor uw beleid,
mevrouw de minister, dan ook een belangrijk uitgangs-
punt.
Wat het protocol van Montreal betreft, had ik graag een
antwoord gekregen op de volgende vragen. Welk stand-
punt heeft Belgie¨ terzake verdedigd ? Op welke manier
heeft het voorzorgsprincipe aan belang gewonnen ? Dit
lijkt mij niet onbelangrijk voor eventuele debatten in dit
Parlement. Wat zijn de concrete resultaten van deze
bijzondere bijeenkomst ? Zijn er voor Belgie¨ concrete
gevolgen ? Ik denk bijvoorbeeld aan de discussie over de
labeling op producten die genetisch gemanipuleerde
grondstoffen bevatten. Op welke manier kan een geschil
over de problematiek van de GGO's worden uitge-
klaard ? Heeft het protocol een juridische basis of zal het
worden opgenomen in de WHO-onderhandelingen ?
Minister
Magda Aelvoet :
Mevrouw
de
voorzitter,
collega's, eerst en vooral wil ik toelichten wat de beteke-
nis is van het protocol en welke standpunten Belgie¨ heeft
verdedigd. In feite heeft Belgie¨ zich helemaal achter het
Europese standpunt kunnen scharen. Het Europees
standpunt werd eigenlijk reeds aangegeven naar aanlei-
ding van de gebeurtenissen in Seattle. De Verenigde
Staten hebben toen immers geprobeerd om de Europese
Commissie, die voor ons moest onderhandelen, onder
druk te zetten. Zij deden in eerste instantie het voorstel
om een werkgroep biotechnologie op te richten binnen de
Wereldhandelsorganisatie. Ongelukkiglijk ging de Euro-
pese Commissie hierop in eerste instantie in. Hierdoor
zou in feite het hele biosafety protocol, dat er nog niet
was, in een ondergeschikte positie worden geplaatst. De
ministers van Leefmilieu van de Europese Unie hebben
in Seattle de Commissie tot de orde geroepen. Achteraf
hebben zij de steun gekregen van de voltallige Minister-
raad van Algemene Zaken. Dat heeft resultaten opgele-
verd, in de zin dat we in Seattle niets aanvaard hebben
dat het bioveiligheidsprotocol in de schaduw zou stellen
en dat we daar een soort opwarmingsoefening hebben
gedaan die de Europese positie voor de onderhandelin-
gen in Montreal versterkt heeft. Dit laatste protocol zal
overigens het protocol van Cartagena heten omdat des-
tijds gepland was dat het daar zou worden goedgekeurd.
In politieke termen kan men zeggen dat wat in Montreal
werd goedgekeurd beter is dan datgene wat in
Cartagena niet gehaald werd. Dat is de evolutie.
Wat de houding van de verschillende groepen betreft,
moet ik dringend waarschuwen voor e´e´n punt. Het gaat
dan om de interpretatie van een aantal NGO's dat de
groep van de vroegere 77, die men bij de onderhande-
lingen in Montreal de like-minded groep heeft genoemd,
als een blok achter de Europese Unie zou staan. In feite
hebben de Verenigde Staten de groep van de like-
minded permanent kunnen verdelen. Het feit dat men de
hele vrijdagnacht tot zaterdagmorgen vijf uur moest
doorwerken was het resultaat van de schommelingen
binnen die groep. Bij de ontwikkelingslanden rijst immers
- niet onterecht - de vrees dat men bepaalde maatregelen
invoert
als
zogenaamde
sociale
beschermings-
maatregelen of ecologische beschermingsmaatregelen
terwijl ze in feite een protectionistisch doel hebben. Dat
gebeurt. Vandaar ook de onduidelijkheid in de opstelling
van deze groep. Overigens, ik heb vorige week in de
Senaat een vraag hierover beantwoord. Daar had men in
het verslag in de plaats van de like-minded groep de
light-minded groep geschreven. Ik vond dit nogal idioot
om te zien. Light producten zijn iets anders.
Wat zijn nu grosso modo de verworvenheden die Europa
uit de brand heeft gesleept ? Het gaat in de eerste plaats
om het voorzorgsprincipe, waarbij men uiteraard verder
moet kunnen bouwen op een wetenschappelijke risico-
evaluatie. Dat wordt dus niet om het even hoe ingevuld.
Er moet een wetenschappelijke risico-evaluatie komen
die toelaat gerechtigde vragen te stellen omtrent de
onzekerheid van een en ander. De grote inzet van de
strijd was dat dit in het operationele gedeelte van het
protocol terecht zou komen en niet bij de vrijblijvende
overwegingen en consideransen. Dit werd uiteindelijk
ook in het operationele gedeelte opgenomen. Een
tweede punt waarvoor Europa zich zeer sterk heeft
ingezet was het vastleggen van de equivalentie van de
milieuveiligheidsnormen en de handelsnormen. Het is
dus niet zo dat men ervan uitgaat dat het ene automa-
tisch ondergeschikt is aan het andere, in geen van beide
richtingen. Het is dus ook niet zo dat de bepalingen van
de WTO opeens onder het biosafety protocol zouden
staan.
HA 50
COM 111
9
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Magda Aelvoet
Daarmee komen we bij een element dat in de toekomst
verder zal moeten worden uitgeklaard. Europa heeft dat
omschreven als mutually supportive. Hoe regelt men dit
als het mutually conflictive wordt ? Dit moet dus verder
worden uitgeklaard en we mogen dus niet doen alsof
alles om het op zijn Vlaams te zeggen
in de sacoche is.
Men heeft kunnen vermijden in te schrijven dat het
ondergeschikt zou zijn. In de tekst is dat als volgt
weergegeven :
.. understanding that the above recitor is
not intended to subordinate this protocol to other inter-
national agreements.
De tekst vermeldt evenwel ook :
.. emphasizing that this protocol shall not be interpreted
as implying a change in the rights and obligations of a
party under any existing international agreement.
Hier
wordt dus weer gezegd dat dit protocol niet automatisch
een aantal voorzieningen van andere internationale over-
eenkomsten opheft. In de toekomst zal moeten blijken of
de avant-garde-groep die zich binnen de Europese Unie
inzake dit onderwerp heeft gevormd voldoende mensen
blijft tellen om haar standpunt ten aanzien van de andere
groep door te zetten.
De gevolgen voor Belgie¨ zijn in feite onbestaande -
behalve op een punt - omwille van het feit dat geen enkel
land een dergelijke verregaande reglementering heeft als
de Europese Unie. Het probleem waarmee Belgie¨ binnen
de Europese Unie kon worden geconfronteerd is dat, als
men het automatisch ondergeschikt had gemaakt aan de
Wereldhandelsorganisatie, wij met onze richtlijn op be-
paalde punten buitenspel konden worden gezet. Wij
hebben dat ook meegemaakt met de Verenigde Staten in
het hormonendebat en met de zaak van de bananen,
waar het oude akkoord tussen de ACP-landen en de
Europese Unie via de Wereldhandelsorganisatie deels
onderuit is gehaald. Als men niet een bepaalde gelijk-
waardigheid van internationale principes kan poneren,
wordt men veel gemakkelijker uitgeschakeld. In dat op-
zicht is dat voor Belgie¨ belangrijk, maar het was vooral
belangrijk om rechten en verplichtingen te cree¨ren op het
niveau van exporterende en importerende landen voor
alle landen van de wereld. Buiten de Europese Unie en
de aangelegenheden die zijn geregeld in Noorwegen en
in een aantal andere hooggei¨ndustrialiseerde landen,
zijn er zeer veel landen die geen enkele regeling kennen.
Voor die landen is het belangrijk dat afspraken worden
gemaakt, waardoor zij het recht hebben om bepaalde
informatie op te eisen en te beslissen naargelang de
resultaten van bepaalde wetenschappelijke onderzoe-
ken.
Wat het belang betreft van het protocol voor de verdere
onderhandelingen van de Wereldhandelsorganisatie
houden juristen zich momenteel bezig met het evalueren
van de tekst die tijdens de nachtelijke onderhandelingen
werd uitgewerkt. Het is belangrijk dat men op een aantal
punten een stap vooruit heeft gezet en bij de onderhan-
delingen nu wordt vertrokken van het bestaan van een
bioveiligheidsprotocol.
Men heeft mij gevraagd wat de globale evolutie is van de
etiketteringsrichtlijn. Europa heeft eind vorig jaar een
richtlijn aanvaard die wordt omgezet in Belgisch recht,
waardoor een veel sluitender systeem van etikettering tot
stand zal komen. Op basis van dat besluit zullen wij veel
adequatere informatie kunnen geven aan de consument,
die dan in alle vrijheid zal kunnen beslissen wat hij wil. Op
lange termijn zal er door de actie van een aantal grote
ketens, onder meer in Groot-Brittannie¨, vraag zijn naar
producten die al dan niet genetisch zijn gewijzigd.
Daardoor neemt de vraag naar niet-genetisch gewijzigde
producten toe, terwijl de andere vraag afneemt. Dat is
een factor die bij de onderhandelingen een rol zal spelen
omdat de markt zeer belangrijk is.
Mevrouw Leen Laenens (AGALEV-ECOLO) : Mevrouw
de minister, uw antwoord is zeer volledig.
Het belang daarvan wordt op dit moment nog niet genoeg
onderkend bij het brede publiek. Vooral de etikettering is
op korte termijn essentieel. Zoals u terecht aanhaalt moet
dit op Europees niveau geregeld worden om te vermijden
dat de consumenten 5 etiketten moet lezen vooraleer iets
te kunnen kopen.
Het incident is gesloten.
L'incident est clos.
Mondelinge vraag van de heer Jo Vandeurzen aan de
minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid
en Leefmilieu over
de reglementering van wijk-
gezondheidscentra
(nr. 1000)
Question orale de M. Jo Vandeurzen a` la ministre de
la Protection de la consommation, de la Sante´ publi-
que et de l'Environnement sur
la re´glementation des
centres de sante´ de quartier
De heer Jo Vandeurzen (CVP) : Mevrouw de voorzitter,
mevrouw de minister, ik heb een korte vraag. Er is door
de minister, onder meer bij de opmaak van de begroting,
gesproken over de uitbouw en de versterking van de
eerste lijn, als vertrekpunt in het gezondheidszorgbeleid.
De wijkgezondheidscentra nemen hier een belangrijke
plaats in.
In het Vlaamse Parlement heeft de Vlaamse minister in
de beleidsnota verklaard dat de wijkgezondheidscentra
een plaats hebben in de eerste lijn.
10
HA 50
COM 111
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Jo Vandeurzen
Mevrouw de minister, ik heb in dat verband een paar
korte vragen.
Als dat initiatief - dat ook in de vorige legislatuur in het
Vlaams Parlement aan de orde is geweest - meer
ontplooid moet worden, wie is dan eigenlijk bevoegd voor
de
reglementering
en
het
concept
van
de
wijk-
gezondheidscentra ?
De Federale overheid of de Gemeenschappen ? Waar-
schijnlijk zullen de Gemeenschappen erkenningen afle-
veren.
Wat is de rechtsbasis om uit te maken wie het initiatief
gaat nemen om dat concept verder te ontwikkelen ?
U hebt in uw beleidsnota gesproken over een gedifferen-
tieerde ondersteuning van betere praktijken. Heeft dit ook
betrekking op de wijkgezondheidscentra ? Is daar iets
dat op dit terrein relevant genoemd kan worden ?
Minister Magda Aelvoet : Korte maar moeilijke vragen,
mijnheer Vandeurzen.
Het is inderdaad juist dat op dit ogenblik al een aantal
wijkgezondheidscentra werkzaam zijn binnen de moge-
lijkheden van het RIZIV. Deze krijgen via dat aanbod een
bepaalde forfaitaire betaling op basis van een overeen-
komst.
Er is ook een besluit van de Vlaamse regering van 8 juli
1999, tot vaststelling van de totale investeringssubsidie
en de bouwtechnische normen voor preventieve en am-
bulante zorg. Dit besluit definieert ook het wijk-
gezondheidscentrum. Beide concrete initiatieven passen
in de visie van mijn kabinet omtrent de ontwikkeling van
de eerste lijn en waarvoor er samenspraak is met de
Gewesten, Gemeenschappen en met de sector. Het is de
bedoeling om de verschillende types van eerstelijnszorg,
die momenteel bestaan, in kaart te brengen. Dit is
inderdaad slechts een beperkt onderdeel van het aanbod
op eerstelijnsniveau.
In het kader van de samenwerking met de betrokken
sectoren hebben we een brief gericht naar een instantie
waarvan de naam mij op dit ogenblik ontglipt. De bedoe-
ling is om de nodige vragen te kunnen stellen om een
inventaris op te maken. Met heel algemene en vage
schattingen zet men geen stap vooruit. Op dit ogenblik
hebben we op onze brief nog geen antwoord ontvangen
maar we volgen de normale procedure.
Zoals ik reeds eerder aankondigde is het niet alleen de
bedoeling een juister beeld te krijgen van de verschil-
lende praktijken, maar ook om ze te erkennen en na te
gaan hoe de verschillende bestaande modellen even-
tueel financieel kunnen worden ondersteund. Dit moet
uiteraard in nauwgezet overleg gebeuren met de Ge-
meenschappen. Op termijn is het ook de bedoeling
hierrond tot een wetgeving te komen. Het is echter nog
niet duidelijk hoe de legale basis daarvoor kan gecree¨erd
worden. Er is een federale actie op het niveau van het
RIZIV. Vanuit Volksgezondheid is er op dit moment echter
geen legaal instrument beschikbaar, maar deze moge-
lijkheid wordt wel onderzocht. Het overleg met de Ge-
meenschappen en met de sectoren is al van start ge-
gaan.
De heer Jo Vandeurzen (CVP) : Mevrouw de minister, ik
dank u voor uw antwoord. De conventietechniek is na-
tuurlijk niet alleen voor dit soort initiatieven belangrijk. U
weet dat we in de drugproblematiek met dezelfde proble-
men te kampen hebben. Conventies geven wel eens
aanleiding tot het cree¨ren van nieuwe initiatieven zonder
dat er een organiek kader voor bestaat.
Tenzij ik mij vergis heb ik u iets minder formeel horen
zeggen wat u naar aanleiding van het niet-dringend
medisch vervoer al bij herhaling hebt gezegd, namelijk
dat de federale regering bevoegd is voor de organieke
regels, ook in de thuiszorg. Ik had verwacht dat de
minister zou zeggen dat, als er een wettelijk kader moet
worden gecree¨erd, de federale wetgever bevoegd is om
dat te doen op basis van de Bijzondere Wet, en niet de
Gemeenschappen. In het verlengde van de antwoorden
op vorige vragen lijkt dat logisch.
Mevrouw de minister, begrijp ik u goed dat u het betwijfelt
of u federaal wel bevoegd bent om een wettelijk kader uit
te werken voor dit soort eerstelijnsinitiatieven ?
Minister Magda Aelvoet : Ik heb niet gezegd dat ik dacht
dat ik niet bevoegd was. Ik heb wel gezegd dat ik er op dit
moment het legale instrument nog niet voor heb. Op dit
moment zijn we op federaal niveau het geschikte legale
instrument aan het ontwikkelen.
Het incident is gesloten.
L'incident est clos.
Mondelinge vraag van de heer Servais Verherstrae-
ten aan de minister van Consumentenzaken, Volks-
gezondheid en Leefmilieu over
dringende medische
hulpverlening aan vreemdelingen die illegaal in ons
land verblijven - tussenkomst aan OCMW's
(nr. 985)
Question orale de M. Servais Verherstraeten a` la
ministre de la Protection de la consommation, de la
Sante´ publique et de l'Environnement sur
l'aide
me´dicale urgente pour les e´trangers se´journant ille´-
galement dans notre pays - intervention en faveur
des CPAS
HA 50
COM 111
11
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
De heer Servais Verherstraeten (CVP) : Mevrouw de
voorzitter, mevrouw de minister, de wetswijziging van 15
juli 1996 regelt actueel de dringende medische hulpver-
lening aan mensen die niet legaal in ons land verblijven
en de bijhorende tussenkomst van het OCMW.
Op dit ogenblik bestaat er nog een probleem wat de
exacte en zeer gedetailleerde definie¨ring van de term
dringende medische hulp betreft. In het verleden is er al
wel eens een rondschrijven geweest en op 12 december
1996 werd terzake een koninklijk besluit gepubliceerd.
Deze bepalen dat de hulpverlening uitsluitend een me-
disch karakter mag hebben en dat de urgentie ervan met
een medisch getuigschrift aangetoond dient te worden.
Op dit ogenblik krijgen de OCMW's blijkbaar vooral
tussenkomsten
van
bloedonderzoeken,
van
lab-
onderzoeken, kinesitherapie enzovoort. De OCMW's vra-
gen zich soms af wat zij onder de term dringende
medische hulp dienen te begrijpen. Heel specifiek vragen
zij zich ook af of een medisch attest eigenlijk voldoende
de medische hoogdringendheid bewijst. Wij gaan ervan
uit dat een arts geen attesten gaat uitschrijven als het niet
zeer dringend is. Of dient het medisch attest ook nog
getoetst te worden ? Moet uit de inhoud van het attest
blijken dat er urgentie is ? Kan ik hieromtrent een iets
exacter antwoord krijgen van de minister ?
Mevrouw de minister, de grote OCMW's en de middel-
grote gemeenten kunnen de uitvoering van hun wettelijke
verplichtingen wel aan.
De problemen situeren zich wel degelijk in de kleinere
gemeenten waar de OCMW's met een beperkt perso-
neelsbestand functioneren en op wiens grondgebied een
instelling is gevestigd die illegalen huisvest. In verhou-
ding tot hun grootte worden die gemeenten geconfron-
teerd met te veel administratief werk en moeten zij
omvangrijke voorschotten uitkeren die hen weliswaar
later wordt terugbetaald door de Staat.
Minister
Magda Aelvoet :
Mevrouw
de
voorzitter,
collega's, het is duidelijk dat deze vraag eveneens be-
trekking heeft op de materie die behoort tot de bevoegd-
heid van minister Vande Lanotte, verantwoordelijk voor
maatschappelijke integratie, en dat ook het aspect volks-
gezondheid terzake meespeelt.
Wat de wettelijke situatie betreft, werd het antwoord door
de spreker zelf reeds verstrekt : deze aangelegenheid
wordt geregeld via artikel 1 van het koninklijk besluit van
december 1996, waarin duidelijk wordt gestipuleerd dat
een medisch getuigschrift is vereist waaruit blijkt dat een
ingreep dringend en noodzakelijk is.
De Staat neemt de medische kosten voor haar rekening,
wat inhoudt dat de OCMW's louter een probleem hebben
van betaling van voorschotten.
U had het over het specifieke probleem van kleine
gemeenten op wiens grondgebied grote instellingen voor
illegalen zijn gevestigd. Momenteel heb ik nog geen
overzicht van de frequentie van dergelijke situaties, maar
ik zal dat in elk geval signaleren aan minister Vande
Lanotte.
Ik wens evenwel de aandacht erop te vestigen dat wij
inderdaad merken dat, ook al wordt het vereiste getuig-
schrift voorgelegd, men in een aantal ziekenhuizen de
aangewezen ingrepen niet wenst uit te voeren en men
deze patie¨nten doorverwijst. Het is evident dat een
dergelijke houding niet conform de bepalingen van de
wet is. Bovendien zal het doorverwijzen van deze patie¨n-
ten geenszins tot een oplossing leiden.
Aangezien deze materie eveneens behoort tot de be-
voegdheid van minister Vande Lanotte zal ik met hem
contact opnemen. Ik ben van mening dat de definie¨ring
geen intrinsiek onderscheid mag maken tussen Belgen
en illegalen en dat dringende medische hulpverlening
ook een preventief karakter moet krijgen.
Een aanvraag voor een oogoperatie om volledige blind-
heid te vermijden beschouw ik ook als dringende medi-
sche hulpverlening. Welnu, in sommige gevallen trachtte
men dergelijke aanvragen af te wijzen.
De heer Servais Verherstraeten (CVP) : Mevrouw de
voorzitter, ik dank de minister voor haar antwoord.
Het laatste voorbeeld dat u aanhaalde, mevrouw de
minister, is een legio voorbeeld van zeer dringende
medische hulpverlening.
Mevrouw de minister, heeft het OCMW het toetsingsrecht
of de toetsingsplicht naar de urgentie ? Moet de urgentie
in een medisch getuigschrift worden gemotiveerd of
wordt het spoedeisende karakter vermoed ingevolge het
bestaande letsel ?
Minister Magda Aelvoet : In dit geval moet een onder-
scheid worden gemaakt tussen het OCMW en OCMW-
ziekenhuizen en de overige ziekenhuizen. Een medisch
getuigschrift wordt gelezen en op validiteit beoordeeld
door een dokter van dienst; of hij behoort tot een OCMW-
ziekenhuis of een andere instelling doet er niet toe.
Mocht hij echter vaststellen dat de inhoud van een
medisch getuigschrift absoluut niet adequaat is, dan kan
ik mij voorstellen dat er zich een conflict voordoet. In
normale omstandigheden wordt een medisch getuig-
schrift met ernst opgesteld door een geneesheer die zijn
12
HA 50
COM 111
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000
Magda Aelvoet
vaststellingen erop vermeldt en die daarvoor verantwoor-
delijk is. Een conflict in dat verband is slechts mogelijk bij
flagrante contradictie tussen wat de ene dokter voor-
schrijft en wat de andere vaststelt.
Het incident is gesloten.
L'incident est clos.
Ordre des travaux
Regeling van de werkzaamheden
Les questions orales n
os
977 de M. Daniel Bacquelaine et
994 de M. Jacques Chabot sont reporte´es a` une date
ulte´rieure.
- De openbare commissievergadering wordt gesloten
om 15.20 uur.
- La re´union publique de commission est leve´e
a` 15.20 heures.
HA 50
COM 111
13
08-02-2000
KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE
CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE
1999
2000