De voorzitter : Mevrouw Kathleen van der Hooft heeft
het woord.

Mevrouw Kathleen van der Hooft (VLD) : Mijnheer de
voorzitter, de strengere voorwaarden van het nieuwe
koninklijk besluit hebben tot gevolg dat heel wat minder
arbeidskaarten werden afgeleverd aan au-pair-jongeren.
De reden hiervan is dat er niet was voorzien in een
overgangstermijn. De wetgeving heeft tevens aanleiding
gegeven tot heel wat interpretatieproblemen. Ik verwijs in
de eerste plaats naar de moeilijkheden in verband met de
homologatie van de diploma's van de buitenlandse jon-
geren. Bovendien bestaan er blijkbaar misverstanden
over het beheersen van een van de landstalen. Men eist
dat de au-pair de taal spreekt van de streek waar het
gezin woont en waar hij dus zal werken. Deze vereiste
doet twee soorten problemen rijzen. Ten eerste, er ko-
men vrijwel geen au-pairs meer in aanmerking om in
Vlaanderen te werken, behalve wanneer zij afkomstig
zijn uit Nederland of Zuid-Afrika, waar het schooljaar in
december eindigt terwijl een au-pair in ons land in juli,
augustus of september in dienst moet treden. Ten
tweede, de buitenlandse gezinnen die in Belgie¨ wonen
en die vaak met au-pairs werken, zijn weinig gebaat met
een au-pair die Nederlands, Duits of Frans spreekt
wanneer de voertaal in hun gezin Engels is.

Door de stringente termijnen kunnen gezinnen in Vlaan-
deren bijna geen au-pair-jongere meer in dienst nemen.
Graag had ik van de minister vernomen of het de
bedoeling is van de wetgever dat er zo weinig mogelijk
au-pairs in ons land aan het werk kunnen. Is de minister
van oordeel dat de huidige taalvoorwaarden, die uiterst
strikt worden gei¨nterpreteerd, nog houdbaar zijn, vooral
met het oog op de in ons land wonende buitenlandse
gezinnen ? Deze wet, die oorspronkelijk de bedoeling
had misbruiken tegen te gaan, cree¨ert nieuwe misbrui-
ken. Ik vrees dat er opnieuw een illegaal circuit zal
ontstaan van meisjes die in gezinnen worden tewerkge-
steld. Aangezien niet werd voorzien in overgangsbepa-
lingen, hebben tal van gezinnen problemen inzake de
opvang van kinderen. Is de minister van plan op dit vlak
initiatieven te nemen ?

De voorzitter : De minister heeft het woord.

Minister Laurette Onkelinx : Mijnheer de voorzitter, op
het einde van de vorige legislatuur werd de wetgeving
aangaande de tewerkstelling van buitenlandse werkne-
mers aangepast en gecoo¨rdineerd via de wet van 30 april
1999 en het koninklijk besluit van 9 juni 1999 ter uitvoe-
ring van deze wet.

Wat de tewerkstelling van au-pair-jongeren betreft, werd
in deze nieuwe wetgeving een aantal bijkomende voor-
waarden ingeschreven waaraan zowel de gastgezinnen
als de au-pairs moeten voldoen. Met deze nieuwe voor-
waarden wilde men in het verleden vastgestelde misbrui-
ken uitsluiten. Zo bepaalt de nieuwe wetgeving onder
andere dat de au-pair niet meer dan vier uur per dag en
20 uur per week mag werken, gewone dagelijkse taken
en kinderoppas inbegrepen, dat hij een zakgeld moet
krijgen van minstens 12 000 frank per maand en dat het
gastgezin een verzekering moet afsluiten voor de risico's
in geval van ziekte of ongeval.

Sommige andere voorwaarden doen in de praktijk even-
wel problemen rijzen. Dit geldt bijvoorbeeld voor de
voorwaarde dat de au-pair een basiskennis moet hebben
van een van de drie landstalen en dat hij in de loop van
de maanden juli, augustus en september moet beginnen

HA 50

COM 033

7

KAMER - 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE

CHAMBRE - 2e SESSION DE LA 50e LEGISLATURE

1999

2000