Bulletin nr : B164 - Schriftelijke vraag en antwoord nr : 3230 - Zittingsperiode : 54

Er zijn steeds meer gemotoriseerde voortbewegingstoestellen (hoverboard, step enz.) in de publieke ruimte. Men is het erover eens dat ze deel uitmaken van de stedelijke mobiliteit en bepaalde personen wijzen erop dat ze praktisch en ecologisch zijn. Voor die stedelijke vervoermiddelen lijkt er evenwel geen specifiek juridisch kader te bestaan, behalve wat de maximumsnelheid betreft. Die bedraagt momenteel 18 km/u en zou in het nieuwe verkeersreglement worden opgetrokken tot 25 km/u. Volgens een in maart 2018 door spoedartsen in de Verenigde Staten uitgevoerde studie zouden er sinds de vermarkting van de hoverboard in 2016 27.000 kinderen op een spoeddienst zijn opgenomen. Rekening houdend met alle ongelukken die niet op de spoedafdeling eindigden, is het zelfs mogelijk dat het aantal kwetsuren wordt onderschat. De in het Amerikaanse tijdschrift Pediatrics verschenen studie toont aan dat ongevallen met een hoverboard het vaakst voorkomen bij kinderen van 12 jaar en dat de meest getroffen lichaamsdelen de pols, de onderarm en het hoofd zijn. De conclusie luidt dat het gebruik van die toestellen gevaarlijk kan zijn en dat preventieve maatregelen absoluut noodzakelijk zijn. 1. Staan er, behalve de maximumsnelheid van 18 km/u, regels in het verkeersreglement met betrekking tot die nieuwe voortbewegingstoestellen (zoals het dragen van een helm, de plaats van die toestellen op de rijbaan, verzekeringen, aansprakelijkheid)? Zo ja, welke? Zo niet, wat zult u op dat stuk ondernemen? 2. Beschikt u over recente statistische gegevens over het aantal en het soort ongevallen met zulke toestellen in België en Europa, en het soort letsels die men daarbij oploopt? 3. Werden er preventieve en voorlichtingsmaatregelen genomen om het aantal ongevallen met die toestellen te beperken? Welke?

Er bestaat al een regelgeving voor de gemotoriseerde voortbewegingstoestellen in het verkeersreglement, en België is zelfs een van de enige Europese landen die het gebruik ervan heeft geregeld. De voortbewegingstoestellen zijn met name gedefinieerd in artikel 2.15 van het verkeersreglement en de regels die de gebruikers ervan moeten volgen, worden verduidelijkt in artikel 7bis. Dit artikel 7bis bepaalt het volgende: enerzijds de gebruikers van voortbewegingstoestellen waarmee niet sneller dan stapvoets wordt gereden, worden gelijkgesteld met voetgangers, en anderzijds de gebruikers van voortbewegingstoestellen waarmee sneller dan stapvoets wordt gereden, worden gelijkgesteld met fietsers. Dit betekent dat de gebruikers van deze voortbewegingstoestellen dezelfde rechten en plichten toebedeeld krijgen als de voetgangers of fietsers, meer bepaald wat betreft hun plaats op de openbare weg. Bovendien wordt in artikel 30.3.6° bepaald met welk soort lichten deze toestellen moeten zijn uitgerust om bij onvoldoende zichtbaarheid te rijden. Wat de verzekeringen betreft, zijn deze toestellen in principe onderworpen aan een verplichte BA-verzekering, maar een meer gedetailleerd antwoord hierop laat ik over aan mijn collega, de minister van Economie. We beschikken momenteel niet over nationale of Europese statistieken inzake ongevallen met deze toestellen, met name omdat dit ongevalstype nog maar pas werd toegevoegd op de verkeersongevallenformulieren die door de politie worden gebruikt. Uit een onderzoek van Vias institute blijkt evenwel dat hoverboards wellicht het minst geschikt zijn voor verplaatsingen op de openbare weg en veeleer als speelgoed moeten worden beschouwd, terwijl monowheels en segways voor minder veiligheidsproblemen zorgen, net zoals de elektrische steps, die als relatief veilig kunnen worden beschouwd. In afwachting van officiële cijfers over het aandeel van de voortbewegingstoestellen in de verkeersongevallen, ben ik eerder voorstander van de voortzetting van de informatiecampagnes over de gebruiksregels ervan. Hierover wordt trouwens regelmatig gecommuniceerd door de FOD Mobiliteit en Vervoer en door Vias institute.