Schriftelijke vraag en antwoord nr : 0365 - Zittingsperiode : 54

Op 29 juni 2016 hebt u per brief zeven vragen gesteld aan de Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas (CREG) om tot een betere marktwerking te komen. U eiste dat men u uiterlijk op 11 juli 2016 een antwoord zou bezorgen. 1. Men kan zich afvragen wat de reden is voor een dergelijke urgentie. Men kreeg tien dagen om een advies uit te brengen over zo een belangrijke uitdaging. Wat rechtvaardigt die tijdsdruk? 2. Ondanks die krappe deadline is de CREG de uitdaging aangegaan en heeft de commissie 23 maatregelen voorgesteld, waarvan er 19 verband houden met uw federale bevoegdheden. Aangezien u al ruim vijf keer meer tijd hebt gehad dan u de CREG zelf hebt toegemeten, mag men veronderstellen dat er reeds maatregelen werden genomen en uitgevoerd om de 19 maatregelen geheel of gedeeltelijk handen en voeten te geven. Ik zou dan ook willen dat u nader toelicht welke concrete follow-up u reeds hebt gegeven aan elke van de toch zo dringend aan de CREG gevraagde maatregelen.

De Commissie heeft me inderdaad per brief van 11 juli 2016 een nota over de marktwerking overgemaakt. Ze heeft dit dan ook gedaan op mijn aanvraag. Eind 2015 hebben mijn diensten mij verwittigd over de stijgende impact van de loop flows, waarvan de CREG zelf de rampzalige gevolgen geconstateerd heeft in de nota over de piekprijzen van vorige herfst. Die loop flows gebruiken en overbelasten onze netten, waardoor die niet meer beschikbaar zijn voor de handel. De Commissie geeft aan dat bij "zwerfstromen" onze effectieve invoercapaciteit sterk vermindert, waardoor die terugdringt zoals in 2007. De maatregelen die goedgekeurd werden door de CREG om de marktwerking te verbeteren bevatten zeven punten: - de beperking van de loop flows; - de creatie van een "optimaal welzijn"; - de sluiting die beter aansluit met de werkelijke timing voor de markten; - de aansprakelijkheid van de ARP; - de schrapping van de dubbele facturatie voor de pompcentrales; - de verlaging van de barrières voor de aggregatoren. Een groot deel van de goedgekeurde maatregelen in elk van die hoofdstukken valt onder de discussie die we op Europees niveau moeten hebben. Een aantal discussies zijn reeds aan de gang (redesign van de aanbodzones). Het overige deel van die maatregelen valt onder nationale bevoegdheid. Ik ben bezig geweest met de loop flows en heb aan mijn administratie de opdracht gegeven om hierover een dieper onderzoek in te stellen en de nodige stappen te ondernemen met de betrokken landen. De grootste verantwoordelijke is Duitsland met een massieve productie in het noorden van het land die amper tot aan de zuidzones geraakt omdat het noord-zuid transmissienet niet genoeg uitgebouwd is. De stroom zoekt dus een andere weg dan de Kirchoff wetten en vindt die in de netten van de buurlanden. Het zijn vooral de Oost-Europese landen die tol betalen na lange discussie en de plaatsing van PST heeft ertoe geleid dat één van de twee verbindingslijnen tussen Duitsland en Polen gewoonweg bezet is. Het resultaat is dat die stromen nu bij ons doorgevoerd worden. Duitsland maakt deel uit van een brede aanbodzone waar ook Oostenrijk en het Groot Hertogdom in zitten en is reeds bevoordeeld in de grensoverschrijdende handel door een slecht gekalibreerd algoritme. De lopende discussies gaan over de herinrichting van die zone en over de nodige aanpassingen aan het algoritme en de opportuniteit om bijkomende PST's te plaatsen. Het zijn dus al twee van de hierboven besproken hoofdstukken die in de stellages moeten worden gezet. De anderen zijn meer geavanceerd en er zal een wetsontwerp voorgelegd worden betreffende de vraagbeheersing en de opslag. Die nieuwe bepalingen zullen toegang bieden tot de nevendiensten en de markt van de vraagbeheersing en we zullen de energieopslag dynamiseren die, buiten het feit dat het een adequatie- en flexibiliteitsinstrument is, eveneens de nodige steun voor de wind- en zonne-energie betekent. Die maatregelen zijn essentieel en zijn de spil van een "flexibiliteitswet" die nodig is door de vermenigvuldiging van de intermitterende energiebronnen. Het grotere gebruik van de productiemiddelen die initieel niet besteld zijn voor dit gebruik (vraagbeheersing), maar beschikbaar zijn als versterking van onze opslagmogelijkheden, bieden een groot tegengewicht voor het ontstane onevenwicht.